หน้าที่...ฉันต้องเดินทาง


กว่าสามสัปดาห์ที่ผมเองไม่สามารถเดินทางไปปฏิบัติงานได้อันเนื่องจากประสบอุทกภัยครั้งนี้ การใช้ชีวิตในแต่ละวันท่ามกลางผืนน้ำกว้างไกลไปวันวันดูเสมือนยิ่งตอกย้ำความท้อแท้ลงในหัวใจและทำให้ตัวเองรู้สึกว่ามันช่างไร้ประโยชน์เหลือเกินกับการทิ้งเวลาในแต่ละวันให้หมดสิ้นไปโดยไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันมากนัก

หลายครั้งที่หน่วยงานโทรมาปรึกษาปัญหาที่ผมจะต้องแก้ไขในฐานะหัวหน้าหน่วยงาน และเกือบทุกครั้งที่การตอบของผมเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัวปะปนไปกับการตอบคำถาม เพราะการทอดทิ้งหน้าที่และภาระกิจของตนเองมานานบวกกับความรู้สึกสูญเสียจากเหตุการณ์ที่ผ่านมาทำให้อะไรก็ตามที่เข้ามาวุ่นวายในจิตใจของตนเองจะรู้สึกหงุดหงิดมากมายนัก โดยที่ผมเองกลับไม่รู้สึกอะไรนอกจากหงุดหงิดในจิตใจเท่านั้น

บ่อยครั้งที่ผมนั่งทอดสายตาไปยังผืนน้ำอันกว้างไกลทำให้ผมเรียกสติสัมปชัญญะผมกลับคืนมา เมื่อทบทวนสิ่งต่าง ๆด้วยเหตุผลจริงแท้แห่งชีวิตทำให้ผมรู้คิดได้ถูกต้องขึ้น ผมจึงตัดสินใจที่จะออกจากบ้านมาที่ทำงานแม้รู้ว่ามันเป็นความยากลำบากในการเดินทางก็ตาม






ผมเก็บเสื้อผ้าและของใช้เท่าที่จำเป็นใส่กระเป๋าเดินทางหนึ่งใบรวมถึงกระเป๋าโน๊ตบุ๊คและกล้องถ่ายภาพอีกหนึ่งใบเพื่อเดินทางไปยังจังหวัดนครปฐมซึ่งได้ศึกษาเส้นทางไว้แล้วว่าสามารถเดินทางได้สะดวกที่สุดคือทางรถไฟ

การเดินทางจึงเริ่มขึ้นในเช้าวันอาทิตย์ที่ ๑๓ พฤศจิกายนโดยเรือเครื่องที่บ้านอาโดยอาได้ขับเรือมาส่งที่บริเวณคลองโยงซึ่งอยู่ห่างจากบ้านประมาณ ๑๐ กิโลเมตร แต่การเดินทางในครั้งนี้กินเวลานานพอสมควรอันเนื่องมาจากการขับลัดเลาะไปมาไปตามสวนและไร่นารวมถึงบนถนนที่ก่อนนั้นผมเคยขับรถบนถนนเส้นทางนี้แต่วันนี้คงมีแต่เรือเท่านั้นที่สามารถใช้เส้นทางนี้ได้































ภาพนี้เรากำลังขับเรือกันบนถนน






















จากนั้นก็ต่อด้วยรถสองแถวครับ ค่าโดยสารก็ไม่ได้แพงอะไร สิบบาท เท่านั้นโดยจะมาลงที่สะพานวัดสาลวัน หรือสะพานข้ามคลองมหาสวัสดิ์ที่จะตรงไปมหาวิทยาลัยมหิดลแหละครับ จากนั้นก้ต่อด้วยแพโฟมที่มีคนให้บริการลากจูงไปสถานีรถไฟศาลายา ค่าบริการก็คนละสิบบาทเท่านั้น





นี่แหละครับ เจ้าโฟมที่ลากจูงผู้โดยสารไปส่งจุดหมาย








ถึงแล้วครับสถานีรถไฟศาลายา





ไม่มีที่หลบแดดเลยครับ เลยอาศัยเงารถเก๋งที่จอดหนีน้ำบริเวณนี้ก่อน
















หันไปหันมาเจอเจ้าตัวนี้พอดีเลยถ่ายซะเลย บางท่านได้เห็นอาจบอกว่าน่าเกลียด บางท่านอาจสงสัยว่ามันอึหรือฉี่

แต่สำหรับผมแล้ว ภาพนี้แสดงออกถึงการกำลังจะพ้นทุกข์

การพ้นทุกข์อาจไม่ได้หมายความว่าจะได้พบกับ ค ว า ม สุ ข
แต่เป็นการนำพาชีวิตตนได้พบกับประสบการณ์ที่มีคุณค่ายิ่ง












รถไฟมาแว๊ววว






































ถึงนครปฐมก็ประมาณเที่ยง จากนั้นก็โทรให้เพื่อนมารับไปห้องพักที่ได้โทรให้เพื่อนหาให้ไว้ก่อน

ห้องนี้เป้นห้องแถวธรรมดาที่อาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งประสบอุทกภัยเหมือนกันจองและจ่ายเงินไว้ แต่ด้วยได้ที่ใหม่ที่ดีกว่าเลยไม่ได้มาพัก อาจารย์ท่านนั้นเลยยกให้ผมเข้าพักได้เลยโดยไม่ต้องจ่ายค่าเช่า ... ขอขอบคุณครับ

















ขอบคุณ พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ทุกคนที่ให้ความอนุเคราะห์จัดหาสิ่งของเครื่องใช้
สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆครบครัน รวมถึงรถมอเตอร์ไซต์ ไว้ให้ใช้ด้วย

ขอบคุณทุกคำทักทาย

ท้ายนี้ขอให้ทุกท่านมีความสุข สุขภาพแข็งแรงครับ










ปล. เย็นนี้ผมจะเดินทางไปจังหวัดตรังและถึงตรังพรุ่งนี้เช้า และจะเดินทางกลับมาในวันอาทิตย์ โดยไปกับเพื่อนเพื่อไปนำรถขึ้นมา ๑ คันเพราะน้องที่อยู่ที่ตรังบวชและได้ลาสิกขาแล้วและจะเดินทางกลับมาทำงานที่นครปฐม

อยู่ก็ไม่รู้จะทำอะไรเลยนั่งรถไฟไปเที่ยวดีกว่า






 

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2554
10 comments
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2554 9:17:42 น.
Counter : 1867 Pageviews.

 

แวะมาเยี่ยมชม ขอบคุณค่ะ.....................

 

โดย: tadatul 18 พฤศจิกายน 2554 9:49:20 น.  

 

แวะมาเยี่ยมชม ขอบคุณค่ะ.....................

 

โดย: tadatul 18 พฤศจิกายน 2554 9:49:39 น.  

 

ผนฺทนํ จปลํ จิตฺตํ ทุรกฺขํ ทุนฺนิวารยํ
จิตมีธรรมชาติดิ้นรน กวัดแกว่ง รักษายาก ห้ามยาก

มีความสุขกับการรักษาจิตของตน ตลอดไป...นะคะ



 

โดย: พรหมญาณี 18 พฤศจิกายน 2554 10:00:19 น.  

 

ชื่นชมกับควาหาญกล้าช่วยเหลือ ผู้อื่นคับ
และภาพสวยดีคับ...แม้อยู่ที่วิกฤติ

 

โดย: biocellulose 18 พฤศจิกายน 2554 10:19:20 น.  

 

การพ้นทุกข์อาจไม่ได้หมายความว่าจะได้พบกับ ค ว า ม สุ ข
แต่เป็นการนำพาชีวิตตนได้พบกับประสบการณ์ที่มีคุณค่ายิ่ง

.
.
.




ภาพถ่ายในบล้อกเฮีย
บางภาพเหมือนทะเลที่เวิ้งว้างครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 18 พฤศจิกายน 2554 10:22:15 น.  

 

เดินทางปลอดภัยนะเฮีย
น้องน้ำมาครั้งนี้คงนำสาระธรรมสำคัญมาฝากเฮียเยอะแยะมากมายชนิดที่ไม่ประสบพบเจอก็คงต้องใช้เวลานานกว่าจะเข้าใจอะไรบางอย่าง

ทุกสิ่งล้วนมีประโยชน์เฮียว่ามะ มันให้อะไรแก่เราบางอย่างเสมอ

 

โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา 18 พฤศจิกายน 2554 10:30:48 น.  

 

Have a perfect trip naka

 

โดย: deco_mom 18 พฤศจิกายน 2554 11:25:33 น.  

 

สวัสดีค่ะเฮีย

ไม่ได้ทักทายเฮียเลยค่ะ .. ส่งกำลังใจให้ทุกครั้ง
ทุกเวลาที่เฮียต้องการนะค่ะ

เห็นการเดินทางเข้าเมืองหลวงและก็บริเวณรอบๆ แล้ว
ต้องบอกว่า เหนื่อยแทนค่ะ เพราะว่าเวลาที่ใช้ในการเดินทาง
จากเมื่อก่อนมากตอนนี้ยิ่งมากกวาหลายเท่า แถมไม่ดี
เหมือนเก่าด้วย ...

เราเห็นภาพก็รู้ว่าทุกข์ แต่ว่าคนที่เจอยิ่งทุกข์กว่าหลายเท่า
แต่ว่าถ้าความทุกข์ได้สอนให้เราได้เข้มแข็งเราก็ต้อง
ขอบคุณความทุกข์สิค่ะที่สอนให้เราได้อย่างนี้

เชื่อว่าคนไทยอีกหลายๆ คนจะสามารถใช้ ปสก. ครั้งนี้
เป็นบทเรียนและก็อยู่กับความทุกข์ให้ได้ด้วยความเข้าใจ
ที่ถูกต้องด้วยค่ะ

 

โดย: JewNid 18 พฤศจิกายน 2554 22:47:18 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย








 

โดย: กะว่าก๋า 19 พฤศจิกายน 2554 6:09:53 น.  

 

น้ำท่วมบ้านเฮียหนักเลย ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ คนไทยทุกข์สาหัสเพราะน้ำท่วมกันมากมาย ได้แต่ภาวนาให้เหตุการณ์ร้าย ๆ ผ่านไปเสียที เอาใจช่วยให้ที่บ้านเฮียน้ำแห้งไว ๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

โดย: haiku 19 พฤศจิกายน 2554 14:02:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


tiensongsang
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [?]




Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
18 พฤศจิกายน 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tiensongsang's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.