เมื่อความคิดอ่านผ่านงานเขียน (เรื่องที่สองจ้ะ)
ขอพักสมองจากการเขียนนิยายเรื่องที่สองมา up blog ก่อน ตอนนี้คืบหน้าไปกว่า 60 เปอร์เซ็นต์แล้วค่ะ ผ่านช่วงยากลำบากมาแล้ว ตอนนี้กำลังเข้าสู่ช่วงยิ่งเขียนยิ่งมันส์ ตัวละครเริ่มพูดกันเองแล้ว คนเขียนสนุกจนไม่อยากให้มันจบ เลยพักก่อนขอละเมียดละไมในอารมณ์รักปนเศร้าก่อนนะจ้ะ (แล้วเมื่อไรมันจะเสร็จล่ะเนี่ย)
ส่วนตัวแล้วเป็นคนเขียนน้อย แต่เป็นคนที่ชอบคิดในสมองมาก เวลาจะทำอะไรจะคิดซะจนละเอียดถี่ถ้วน บางทียังรำคาญตัวเองอยู่เหมือนกัน เมื่อกลับมาอ่านงานเขียนเรื่องแรกของตัวเองก็รู้สึกว่า ทำไมต้องอธิบายรายละเอียดเยอะขนาดนั้น มันอ่านแล้วน่ารำคาญมาก สงสัยชั้นจะเป็นคนจับจดหรือคุณนายละเอียดแน่ๆ
แล้วงานเขียนของตัวเองก็จะเป็นไปตามช่วงอายุของคนเขียนด้วย ทำให้มีกลุ่มคนอ่านน้อยรึเปล่าไม่รู้ เรื่องแรกเขียนตอนตัวเองอายุ 30 พอดี ตอนนั้นคิดว่าชั้นอายุจะ 30 แล้วน่าจะมีอะไรเป็นที่ระลึกบ้าง ก็สมใจได้งานเขียนของตัวเองมาหนึ่งเล่ม เรื่องที่สองจะกระซิบหน่อยว่าก็ไม่หนีช่วงอายุตัวเองเท่าไร ก็ใครๆ เขาบอกว่าควรเขียนในเรื่องที่ตัวเองถนัดไม่ใช่เหรอ นี่แหละถนัดสุดแล้ว
เวลาเขียนตัวเองก็ชอบให้นางเอกเป็นคนเข้มแข็ง จะให้เขียนเป็นคนอ่อน ให้คนรังแก หรือยอมให้ตบจูบนี่เขียนไม่เป็น แล้วก็ไม่ชอบด้วยถ้าพระเอกเป็นพวกหักหาญน้ำใจหญิง คราวนี้ก็เลยรู้สึกว่าคาแรกเตอร์ของตัวละครเราก็แคบลงมาหน่อย ตัดซาดิสต์กับนางครวญออกซะ แต่สงสัยว่าแฟนนักอ่านคงหายไปเยอะเหมือนกัน ไม่เป็นไรอย่างน้อยเราก็มีหลักการของตัวเอง ไม่เคยคิดว่าจะผิดหรือถูก ขอเรียกให้หรูหน่อยว่าแบบนี้มันเป็นสไตล์ของหนูเองค่ะ
ลงรายละเอียดนิดนึงสำหรับเรื่องที่สอง เรื่องนี้เจาะเรื่องครอบครัว และความรักที่ต้องใช้เวลาหากันจนเจอ เจอแล้ว รักแล้ว แต่ลงเอยไม่ได้ เฮ้อ...เศร้านิดหน่อย แต่ยังขำเหมือนเดิมนะ งานเขียนของข้าพเจ้าขาดความขำไม่ได้ เพราะคนเขียนเป็นคนเครียดง่าย เขียนอะไรเครียดมากเดี๋ยวพาลปวดหัว ที่บอกไปนี่พอจะเรียกว่ารายละเอียดได้ไหมหนอ เอาน่า..เผื่อคนรอจะตื่นเต้นขึ้นมาสักนิด
มีข่าวมากระซิบ เกาทัณฑ์ยืนเองได้แล้ว แต่ยังไม่ยอมก้าว วี้ดวิ้ว...แม่ยังมีหวังชนะอยู่นะ
ไม่ทันแล้วจ้า น้องทัณฑ์ชนะแม่เด็ดขาดแล้ว เมื่อวานเดินได้ 3 ก้าว แต่แม่ก็พ่ายแพ้ด้วยความดีใจนะลูกรัก
Create Date : 24 มีนาคม 2550 |
|
12 comments |
Last Update : 12 เมษายน 2550 16:10:49 น. |
Counter : 1657 Pageviews. |
|
|
|
แนวตบจูบเหรอ...อืมมมมเรายกมือให้แนวครอบครัวด้วยคนดีกว่า...อย่างอุ้มบุญงัย..น่ารักมั่กๆๆ
กว่าจะได้อ่านคงกลับไปอยู่กรุงเทพแล้ว...แต่ก็จะรอติดตามผลงานเรื่อยๆค่ะ
ขอให้_Tan Tanวิ่งได้เร็วๆจ๊ะ