...ที่นี่แม่งมีว่ะ...พี่รู้สึกได้เลย.... (รูปภาพประกอบจากเกมส์ Home sweet Home ครับ ใครชอบ Outlast อยากให้ลอง)   ที่ทำงานมี outting  ที่จังหวัดเชียงราย การไปเที่ยวมันดีครับ ได้หนีจากบรรยากาศเดิมๆ และได้อยู่กับคนที่สบายใจ ทริปนี้ก็เหมือนกับการเที่ยวเชียงรายทั่วไปครับ ไม่มีอะไรพิเศษ ดอยตุง โครงการหลวง พระตำหนักฯ สิงห์พาร์ค ไร่ชา สามเหลี่ยมทองคำ ไหว้พระ อะไรประมาณนั้น ซึ่งคงเหมือนกับที่ทุกคนไป โรงแรมที่เราพักเป็นโรงแรมเครือดัง ที่ด้านหลังติดกับแม่น้ำโขง  มองข้ามฝั่งไปก็จะเป็นฝั่งลาว เราพักที่นั่นกัน 2  คืน วันแรกเราเที่ยวกันเต็มวันด้วยรถบัสเช่า และเอากระเป๋าเข้าที่พักช่วงเย็น ตลอดทั้งทริป ผมนั่งติดกับพี่ที่อายุห่างกัน 4 ปี เราสนิทกันครับ เพื่อนคนอื่นนั่งใกล้ ๆ คุยกันสนุกตลอดทริป ลืมบอกไปว่าพี่เอ็ม(ตัวย่อ) เขาเป็นคนแปลก ๆ นิดนึงครับ  คือเขาดูโลกส่วนตัวสูง ทำงานกลุ่มเก่งก็จริง แต่เรื่องส่วนตัวนี่ชอบอยู่คนเดียว ออกไปกินข้าวคนเดียวบ่อย แบบหายไปเงียบๆ  รู้ต่อเมื่อกลับมา ชวนไปเที่ยวไหนก็ไม่ค่อยไป แต่ถ้าชวนกินเหล้านี่ไปแน่นอนครับ 5555 และที่สำคัญ พี่แกเชื่อเรื่องดวง เรื่องตำนาน เรื่องเหนือธรรมชาติ พอสมควร งานนี้ผมอาสานอนห้องเดียวกับพี่เอ็ม พี่เป็นรุ่นพี่มหาลัย และทันทีที่ก้าวเข้าโรงแรม พี่เอ็มหยุดแล้วมองไปรอบๆ  ผมถามว่า มีไรป่าวพี่ ซึ่งพี่เอ็มก็นิ่งไปพักนึงแล้วตอบว่า... ...ที่นี่แม่งมีว่ะ...พี่รู้สึกได้เลย.... อ้าว...โอ้โห ไอ้พี่เอ็ม กูไม่ได้อยากรู้ด้วยเลย!!! ผมเลยดันไหล่พี่แก ไล่ให้เอาของไปเก็บที่ห้อง ระหว่างทาง พี่เอ็มก็ยังคงมองไปรอบๆ แล้วพูดซ้ำเดิมๆ  "แม่งมีเว้ยปริ้นซ์ พี่เป็นคนมีเซ็นซ์ ปกติแบบนี้พี่อยู่ไม่ได้นะ" ถามผมซักคำไหมว่าผมจะอยู่กับพี่ได้หรือป่าว.... ผมกลัวนะ ไม่ใช่ไม่กลัว แต่พยายามเงียบ  ค่ำวันนั้น เพื่อนๆ นั่งดื่นกันอยู่ที่ริมแม่น้ำโขง ราวๆ 4 ทุ่ม พี่เอ็มก็บอกว่าอยากนอน ผมเลยกลับขึ้นห้องเป็นเพื่อน อาบน้ำเสร็จ ผมมานอนเล่นมือถืออยู่บนเตียง  ส่วนพี่เอ็มยังลุก ๆ นั่งๆ เดินไปเดินมามองนั่นมองนี่อยู่ในห้อง ผมถามว่า มีอะไร พี่เอ็มเลยถามผมกลับว่า ผมนอนได้หรอ พี่รู้สึกไม่ดีเลย  ผมเลยบอกว่า ไม่มีอะไรหรอก ถ้ามีอะไรมีนานแล้ว ตอนนั้นผมปิดทีวี ห่มผ้าเตรียมนอน  ช่วงกำลังเคลิ้มๆ ก็ได้ยินเสียงกุกๆ กักๆ ที่ปลายเตียง พอลืมตาดู เห็นเป็นเงาๆ คนเดินอยู่ปลายเตียง เฮ้ย! ผมลุกขึ้นเลยครับ ซึ่งเงานั่นก็หันมามองผม  แล้วถามว่า...ยังไม่หลับหรอ   นั่นพี่เอ็มครับ...ผมเลยถามว่า จะทำอะไร นั่นจะไปไหน  พี่เอ็มบอกว่า พี่ว่าพี่จะลงไปนั่งดื่มต่ออีกซักพัก อยู่ได้ใช่ไหม ผมงงมากครับ...อะไรวะ เมื่อกี้ยังบอกอยากนอน แล้วอยู่ๆจะลงไปต่อเนี้ยนะ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร บอกแค่ว่างั้นผมนอนนะ แล้วพี่แกก็ออกไป ส่วนผมนอน แต่ไม่ถึง 15 นาที พี่เอ็มก็เปิดห้องเข้ามาใหม่ แล้วบอกว่า พี่เป็นห่วงว่ะ อยู่ได้ใช่ไหม ซึ่งตอนนั้นผมกลัวขึ้นมาแล้วครับ เอาจริงๆ แต่ก็พูดตัดรำคาญ เออๆอยู่ได้พี่ไปเถอะ หลังจากพี่เอ็มไปรอบนี้ ผมเลยต้องเปิดทีวีเบาๆ ไว้ให้อยู่เป็นเพื่อน แต่ยังไม่ทันจะหลับ อยู่ๆ ทีวีเพื่อนผมก็เงียบไป พอลืมตามาดูคือทีวีดับ ผมนี่เด้งขึ้นจากเตียงอีกรอบ กลัว! กลัวมากครับ เปิดไฟหมดห้อง ตอนนั้นรู้ทั้งรู้ว่าทีวีคงตั้งเวลาปิดไว้ แต่ผมอยู่ไม่ได้ขึ้นมาดื้อๆ เลยออกจากห้องลงไปนั่งในวงเหล้าอีกครั้งตรงข้ามพี่เอ็มนั่นแหละ เขาถามผมว่า อ้าวไม่นอนหรอ เสียงนิ่งๆ ผมเลยบอกว่า เป็นห่วงพี่ กลัวเมาแล้วไม่มีใครพากลับห้อง สรุป วันนั้นผมเมาหนักมาก จริงๆ ก็หนักกันทั้งแก๊งละครับ เอาเป็นว่าผมหลับแทบจะไม่รู้ตัว   ===================== ไม่ไหวครับ คืนแรกพี่เอ็มแม่งทำผมเสียอาการ มาถึงตอนี้ย้ายห้องก็คงน่าเกลียด ผมเลยต้องหาวิธีรับมือกับคืนนี้ ตกค่ำเรายังคงนั่งดื่มเป็นคืนที่สอง  แต่คืนนี้พี่เอ็มกินข้าวเสร็จบอกเหนื่อย อยากขึ้นมาอาบน้ำ เลยขึ้นห้องไปคนเดียว ส่วนผมกับคนอื่น ๆ นั่งดิ่มกันอยู่ข้างล่าง เวลาผ่านไป เริ่มมีคนถามหาพี่เอ็ม ผมเองก็นึกได้ว่าพี่เค้าหายขึ้นไปนานแล้ว น่าจะเป็นชั่วโมงได้ จนเริ่มคิดว่า เป็นอะไรหรือป่าว ผมเลยเดินขึ้นไปตาม พอเปิดประตูห้องเข้าไป ผมเห็นพี่เอ็มนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่ที่โต๊ะ โดยที่เปลี่ยนชุดเรียบร้อย เลยชวนออกไปกินเบียร์ พี่เอ็มตอบว่า ยังก่อน พี่ขออ่านให้จบก่อนนะ ผมเลยถามว่า มานั่งคนเดียวแบบนี้ไม่กลัวเจอหรอพี่ (กวนตีน) พี่เอ็มเหมือนเพิ่งนึกได้ เลยบอกว่าก็กลัว แต่ติดการอ่านหนังสือ เอาจริงๆ ไหม ตอนนี้ผมแม่งกลัวพี่เอ็มมากกว่าผีอีก! แม่งแปลกๆ ผมไม่ไหวว่ะ ผมกลัวไอ้พี่เอ็ม! เลยตัดสินใจเดินลงไปข้างล่างอีกรอบ แล้วซื้อเบียร์รูปเสือ ขึ้นมา 6 ขวด พร้อมด้วยบริวาร มิกเซอร์อีกหลายขวด กลับขึ้นมาผมก็อาบน้ำเรียบร้อยแล้วเปิดเบียร์เอาไปให้พี่เอ็ม แล้วชวนคุย พี่เอ็มก็เริ่มเล่าว่าแกเคยเลี้ยงกุมาร จนต้องหาวิธีเปลี่ยนเรื่องแทบไม่ทัน ไม่นาน....แอลกลฮอล์ก็ซึมเข้ากระแสเลือกได้ที่  เปิดเพลงร้องกันอยู่สองคนในห้อง ตื่นกันอีกทีก็เช้าละครับ  ตอนทานอาหารเช้า เพื่อนถามว่า เป็นไง เจอเล่าเรื่องผีไหม ผมส่ายหน้า บอกว่า    "จัดเบียร์ไป 6 ขวด...หลับ " ยังไม่วายที่พี่เอ็มจะมาถามหารู้นางรำพม่าที่อยู่ในห้องน้ำ แต่เจอผมปั้นเข้าไป งานนี้น่าจะเป็นพี่เอ็มมากกว่าที่กลัว "มันมีรูปด้วยหรอครับพี่ ผมไม่เห็น..." ไอ้พี่เอ็มเงียบไปครับ เหมือนว่าพี่แกจะเห็นอยู่คนเดียว ซึ่งจริงๆ มันมีรู้ภาพครับ แต่ผมไม่ได้สังเกต เห็นชัด ๆ ก็ตอนเก็บของจะกลับ แต่ต้องขอบคุณพี่เอ็มสำหรับคืนวันแรก ที่หามผมกลับมาห้อง และยังมีหน้ามาพยายามเรียก "เฮ้ย หลับเลยไม่ได้นะ ต้องแปรงฟันก่อน" ถุย!!!!!!!!  พี่!!!!!!!!!!! สรุป...ทริปนี้เซ้นซ์พี่เอ็มไม่ทำงานครับ แอลกอฮอล์ทำงานก่อน เพราะความกลัวคือสิ่งที่เราปรุงแต่งขึ้นมา เจอกันครับ   Create Date : 23 พฤษภาคม 2562 2 comments Last Update : 21 มิถุนายน 2562 10:16:51 น. Counter : 789 Pageviews. Share Tweet

โลกส่วนตัวแต่ละคนก็เคยเจอครับ... ขณะทำงานเขาทำงานร่วม กับคนอืนได้ดี.. .. แต่คนเลี้ยงกุมาร นี่ไม่รู้จริงนะครับ 555 ปกติผมไม่ค่อยกลัว อะไรเหมือนกัน แต่อย่ามา ก่อไฟความกลัวก็แล้วกัน หุ หุ จิตมันปรุงแต่งให้น่ากลัวเพิ่มขึ้น 555   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 23 มิถุนายน 2562 16:58:39 น.

เจอแบบนี้ ไม่รู้จะกลัวผีดี หรือกลัวคนมีเซนต์ดี 555   โดย: VELEZ IP: 49.49.246.17 22 กรกฎาคม 2562 19:12:26 น.