จากบล๊อกที่แล้ว ที่ผมบอกว่าอีเว้นท์ผมแน่นจัด ๆ ใช่ไหมครับ ไม่ต้องห่วงครับ....แม่งไม่เบาลงเลย 5555 ซึ่งอาทิตย์ที่แล้ว ผมก็ว่าตัวเองไม่ได้ป่วยอะไรนะครับ  เพียงแค่ทำงานเยอะ บวกกับความเครียด ทำให้รู้สึกเพลียๆ  ผมก็คิดว่าเป็นอาการเหนื่อยแล้ว Burnout ครับ เลยเหนื่อยๆ หน่ายๆ  เหมือนล้าสมอง แล้วหมดแรงไปด้วยงี้ครับ แต่ผมไม่ได้เป็นคนเดียว เพราะพี่ ผจก ก็เป็นเหมือนกัน น่าจะด้วยงานหนักมากจริงๆ ครับช่วงนี้ ประกอบกับปัจจัยอื่น ๆ ที่น่าหน่ายหัวใจในที่ทำงาน พี่ ผจก เลยชวนผมออกไปซื้อของสำหรับทำงานที่แผนก  อย่างที่บอกว่าผมกับพี่ ผจก สนิทกันมาก ผมนี่ลุกตามไปอย่างไม่ลังเล กะว่าจะไปกินอะไรอร่อย ๆ กันซักหน่อย ก่อนจะซื้อของแล้วกลับออฟฟิศซักบ่าย 2 ทีนี้ยังไม่ทันได้ไปไหนละครับ แค่ผมเดินลงจากรถพี่ ผจก  ที่ลานจอด แล้วเดินตามพี่ ผจก ไปไม่กี่ก้าว อยู่ๆ ผมภาพตัดร่วงไปกองกับพื้นกลางลานจอด จากตรงนั้นคือ ว๊าปไปเลยครับ เหมือน Restart Window สรุปได้ไปนอนให้น้ำเกลือ กลับมาออฟฟิศอีกที 4 โมงเย็นแทน วันศุกร์ผมลาสิครับ น็อคขนาดนั้น  แต่ก็รับโทรศัพท์อย่างกับคอลเซนเตอร์ตลอดทั้งเช้า  จนตกบ่าย ผมนี่ปิดมือถือเลยครับ ใครจะเป็นจะตายช่างแม่ง ไม่ใช่กูแล้วกัน แล้วนอนยาว ข้ามมื้อเที่ยงไปยันบ่าย 3 พี่เพ็ญบอกว่าขึ้นมาดูผมหลายรอบมาก ว่าหลับหรือตาย 5555 ยังนอนอยู่ที่เดิมไหม หรือไปนอนอยู่ที่พื้นตรงไหนซักที่ แต่ไอ่ตอนนอนเล่นเพลินๆ นี่.....ผมผีเข้า มือลั่น จองคิวเอาซีวิคเข้าเปลี่ยนโช๊คอัพใหม่ในบ่ายวันเสาร์ แล้วไปโน้นนนน ละครับ.....ตลิ่งชัน  เย็นมาบอกแฟน แฟนถามตรงๆ เลยว่า แถวนี้มันไม่มีร้านช่วงล่างหรอ 55555 "เออ...เราอยากไปอีเกีย บางใหญ่" ครับ...ถึงจะเกือบใกล้ แต่แฟนก็ดูคล้อยตามข้อเสนอนี้ครับ เช้าตื่นมาทำนั่นทำนี่ก็กินข้าวเที่ยงพอดี ซึ่งวันนี้หลานงดเซ้าซี้ให้ผมไปส่งเรียนว่ายน้ำครับ  เนื่องจากวีรกรรมที่ผมลงไปนอนที่ลานจอดรถห้างวันก่อน หลานบอกว่า "You take rest, I'm OK. I don't wanna see you die" ไม่ตายโว้ยครับ!!!! 55555  แต่ดีครับ ไปกันเถอะ....ช่วงนี้น้าปริ๊นซ์เหนื่อยเหลือเกิน กินข้าวอะไรเสร็จ เปลี่ยนน้ำตู้ปลาเสร็จ ก็ขับรถออกไปทำ ก่อนไปแวะเอาแอปเปิ้ลไปแบ่งบ้านแม่กับหลาน เจอโจทย์พอดี "น้าปริ๊นซ์จะไปไหนคะ"   หลานรีบวิ่งมาหา "เอารถไปทำค่ะ โช๊คจะพังแล้ว" "เค้าไม่สบายหรอคะ" "ใช่ค่ะ" "ข้าวหอมไปด้วย" ..........ห๊ะ?!!!! โอ้โห พี่สาวรีบวิ่งมาคว้าหลานบอกว่า อย่าไปเลยลู๊กกก มันร้อน มันเหม็น มันเสี่ยงดัง ดีที่ด้วยระวังชุลมุน หลานงง แล้วเออ ออ ตามแม่เค้าไปได้ครับ  ไปถึงจะจัดการจอดรถไว้ คุยรายละเอียดเพิ่มเติมนิดหน่อยแล้วนั่งรอ ก่อนที่แฟนจะปวดฉี่ แล้วห้องน้ำอู่มัน...เค้าเข้าไม่ได้หรอกครับ โชคดีที่ใกล้ๆ ไม่กี่ร้อยเมตรมีคาเฟ่ดี ๆ  ผมกับแฟนเลยเดินไปนั่งที่คาเฟ่ใกล้ๆ นั่งแทน...ดีที่ใกล้แบบเดินได้เลย ไปถึงผมหันไปบอกแฟนอย่างแรกเลยว่า "เราหิวว่ะ" แฟนงงสิครับ เพิ่งกินข้าวมาตอนเที่ยง บ่าย 3 อะไรมาหิว ผมบอกขนมจีนมื้อเที่ยงมันอยู่ท้องที่ไหน "เรากินข้าวนะ" แล้วผมก็จัดเลยครับ  คัตสึเคอร์รี่ โคฮัง เจ้านี้ โคตรอร่อย เข็มข้นมาก ที่แปลกคือ เค้าใส่ช็อกโกแลตบาร์เล็ก ๆ ให้คนกับแกงกะหรี่ด้วยครับ ซึ่งรสชาติออกมาสุดยอดมากๆ  กินเสร็จนั่งซักพัก ผมก็งอแงจะกลับไปที่อู่ แฟนถามจะกลับไปทำไม ไม่รอให้เค้าโทรมาให้ไปรับรถ ผมบอก "ไม่ได้ดิ มันต้องกลับไปดูบ้างดิว่า progress เป็นยังไงบ้าง" "แต่ร้านเค้าใหญ่เชื่อถือได้มากนะ ไม่ต้องเฝ้าหรอ" "ไม่ได้เฝ้า....เรา...อยาก...ไป...ดู...รถ" ซึ่งแฟนก็คงไม่เข้าใจผู้ชายหรอกครับ แต่ก็ยอมเดินกลับไปอู่ด้วย แล้วพอดีมากครับ ได้เอารถออกไปเทสพอดี  ซึ่งสุดยอดครับ เหมือนได้รถใหม่  หลังจากทำรถ 1 ชั่วโมง แต่ยืนคุยกับพี่เค้าไปแล้วเกือบครึ่งชั่วโมง ก็ออกไปเวสเกท ทีแรกไม่เปิด Google map เล่นเอาเกือบหลง 5555 แต่ก็ได้เดินอีเกียสมใจครับ  ซึ่ง...เอาจริงๆ แม่งเป็นการเดินอีเกียที่มีความสุขมากครับ เดินดูของแต่งบ้าน ของใช้ในบ้าน กับคนที่เราอยู่ด้วย อธิบายไม่ถูกครับ 5555 แต่ในใจคิดแบบนั้นจริงๆ ความเครียดทุกอย่างหายไปหมด ไม่เคยรู้สึกว่าเรามีอนาคตร่วมกับใคร จนเรามีบ้านที่ช่วยกันสร้างขึ้นมา 5555 อาจจะฟังเป็นเรื่องตลกที่คนคดีเยอะอย่างผมรู้สึกแบบนี้ กินข้าว เดินเล่นจนห้างปิด กลับมาถึงบ้าน 4 ทุ่มกว่า...เหมือนตอนเราอายุ 20 ปลายๆ  เช้ามาอีกวัน ผมตื่น 7โมงนิดๆ เพราะกว่าจะได้นอนเมื่อคืนเกือบตี 1 พอดีที่บริษัทมีกีฬา เริ่มงานตอน 8โมงครึ่ง ผมจะไปทันได้ไงครับ 55555  ไปถึงสนามก็เกือบ 9 โมง โดนด่าเช็ดสิครับ เพราะเค้านัดผมมายืนถ่ายรูปกับป้ายบริษัท คราวนี้ผมมีคิวลงสนามนะครับ 55555   แต่ลงไปซัก 5 นาทีได้ แค่ให้ช่างภาพถ่ายส่งสปอร์นเซอร์ สปอร์นเซอร์คงดูออกละครับ เล่นบอลยังไงผมยังแน่น หน้าไม่มีเหนื่อย 5555 พอได้รูปได้อะไรเป็นที่พอใจ แล้วให้ผมลงสนามซักพักก็เรียกให้เปลี่ยนตัวออก ช่วงนี้ร่างกายยังไม่พร้อมเล่นตลอดเกมส์ครับ เดี๋ยวงานเข้า มานั่งก็ได้เครื่องดื่มเย็นๆ มา 1 แก้วพอให้หายร้อน ก็เพิ่งมาเข้าใจเพลงเชียร์กีฬาสีตอนประถมก็ตอนโตนี่แหละครับ "เก็กฮวยถ้วยใหญ่ๆ เก็บเอาไว้อยู่ในตู้เย็น...." ไอ่เก็กฮวยนี้แน่นอนที่พูดถึงกัน  5555  บ่ายๆ ก็กลับมาบ้าน ผมนี่เปิดแอร์นอนตั้งแต่บ่ายโมง ยันบ่าย3 ข้ามข้าวกลางวันไปอีกแล้ว เย็นก็ขับรถออกไปหาอะไรกินแถวบ้าน จบวันหยุดอาทิตย์นี้ที่โคตรมีความสุข แต่....ความสุขอยู่ไม่ค่อยนานครับ เพราะคืนนั้นผมปวดท้อง....ก็ปวดไม่มากคิดว่าน่าจะเพราะหลับ ลืมกินข้าว แต่เช้าวันจันทร์มานี่....โคตรปวดท้องเลยครับ ปวดแบบแต่งตัวเตรียมไปส่งหลานที่โรงเรียนแล้ว แต่มานอนปวดท้องอยู่ที่โซฟาข้างล่าง ลุกอีกทีคือไปเข้าห้องน้ำ ครับ.....ท้องเสีย!!!! หลานก็เดินมาหาที่บ้าน แล้วลูบหัวผมนี่นอนอยู่ "น้าปริ๊นซ์ไม่สบายหรอคะ" "อือ ปวดท้อง เหมือนท้องจะเสียเลย" ว่าแล้วหลานก็สะกิดแล้วกระซิบว่า "น้าปริ๊นซ์ลางานเนอะ ลาได้นะ ข้าวหอมล้มมาลาเหมือนกันก็ได้" "ไม่....น้าปริ๊นซ์แต่งตัวเสร็จแล้วเนี้ย....ไปเปิดรถเลยคะ" แหม่!!!!!  หาเรื่องจะไม่ไปโรงเรียน พอออกมาที่บ้านหน้า เจอรอยตรีนแมวเต็มฝากระโปรง พร้อมกับคู่กรณีที่ยืนอยู่บนหัวเสาหน้าบ้าน ผมก็แกล้งพูดคนเดียวให้ข้างบ้านที่ชอบให้อาหารแมวจรแล้วบอกไม่ได้เลี้ยงได้ยิน "เดี๋ยวกูจะสั่งปืนอัดลมมายิงตูดมึงเรียงตัวเลย ไม่รับผิดชอบเลยไอ่สัส" ....อันนี้คงไม่ได้ด่าแมว..... ไปส่งหลานนี่ ผมอึนมากครับ ผู้ปกครองเพื่อนหลานเดินเข้าทัก ก็จะเห็นผมยืนพิงเสาสูดยาดม พร้อมยกมือสวัสดีเบาๆ ไม่พูดไม่จาไม่คุยอะไรต่อ  ให้คุณยายเค้าคุยแทน ก่อนที่หลานจะมาสะกิดแล้วบอกว่า "Have a nice day... Get well very soon นะคะ" แล้วเค้าก็เดินจูงมือเข้าประตูไปกับเพื่อน แล้วผมก็ไปทำงานสภาพนั้นแหละ เพราะมีงานต้องเคลียร์ ซึ่งพี่ ผจก เห็นแล้วขยาดเลยครับ  "มึงกลับบ้านไหม....ไม่ใช่นั่งๆ อยู่แล้วร่วงไปละ" ผมโบกมือว่า ไม่ๆ "รถอยู่ในสุด" "ปัญหาหรอ กูก็ไปส่งมึงบ้านทุกรอบ" "เออ ไม่เป็นไรพี่ ให้น้องไปซื้อยาให้แล้ว" วันนั้นนี่นั่งดื่มน้ำเกลือแร่แทนน้ำเลยครับ น้องมาคุยงาน ผมนี่บอกว่า จะทำอะไรมึงทำกันเลย....กูจะตายอยู่แล้ว สรุปซื้อยามาให้ไม่ครบอีก ผมเลยต้องเดินไปด้วยอีกรอบ พอไปยืนจ่ายเงิน ผมนี่ก็ไปซูมดูราคาแบล็ก 5555 พี่ที่เซเว่นนี่ขำ บอกว่าจะกินไอ่นี่ฆ่าเชื้อแทนยาไหม แต่วันนี้ผมดีขึ้นละครับ  ยังปวดท้องอยู่ แต่กินข้าวเริ่มได้ ทำอะไรได้ สดชื่นปกติ ออกมานั่งทำงานอยู่ร้านกาแฟเหมือนเดิม และเดี๋ยวออกไปรับหลานตอนบ่าย ขอใช้ชีวิตผ่อนคลายซักวัน เพราะพรุ่งนี้ผมต้องเอาลูกค้าไปเอนฯ  ท้องต้องหายเสียก่อน ไม่งั้นลูกค้าสาวจะไม่บันเทิง...... ยังไม่สุดอีกหรอ.....สุดไม่เคย เลยตลอดครับ 55555     Create Date : 26 พฤศจิกายน 2567 20 comments Last Update : 26 พฤศจิกายน 2567 12:29:44 น. Counter : 409 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณหอมกร, คุณกะริโตะคุง, คุณnonnoiGiwGiw, คุณปัญญา Dh, คุณThe Kop Civil, คุณกะว่าก๋า, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณชีริว, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณmultiple, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSweet_pills, คุณtanjira, คุณ**mp5**

สภาพน่าเป็นห่วงนะควรไปเช็คใหญ่หละปริ้น   โดย: หอมกร 26 พฤศจิกายน 2567 12:46:44 น.

สวัสดีครับ ทำไมถึกทนแท้ 555+ ผมนี่ไม่ทนเลย สมัยทำงานถ้าป่วยคือลายาววววจนกว่าจะหาย วิธีการไม่ให้มีรอยตีนแมวที่ฝากระโปรงรถนะครับ ตอนจอดให้เปิดฝากระโปรงรถไว้ พอแมวขึ้นมาเดินมันก็จะเป็นรอยตรงอื่นแทน พอปิดฝากระโปรงก็จะไม่มีรอยตีนแมวให้เห็นแล้ว //อันนี้แก้ที่แมวไม่ได้จริงๆ รถหลังใช้มันอุ่น แมวชอบบบ   โดย: กะริโตะคุง 26 พฤศจิกายน 2567 14:45:28 น.

ทำไมไม่กินอาหารในอีเกียล่ะ พี่ว่าอาหารในอีเกียก็อร่อยหลายอย่างนะ ไปเวสเกตแล้วหลงหรอ อย่าว่าแต่แกร ของพี่ถ้าไปนอกเส้นทางที่เคยไป ก็ยังต้องจับ Map แต่ใดๆเลยคือ พอถึงห้างจอดตรงไหน ต้องถ่ายรูปไว้ด้วย จอดแล้วออกประตูไหนต้องถ่ายรูปไว้ด้วย ไม่งั้นจะหลงทิศ 5555555+ ว่าแต่แกรก็มาไกลเกิ๊นนนนนนนนน แต่สมัยก่อนเพื่อนพี่คนนึง มันก็เป็นแบบแกร อยู่แถวนั้น แต่ต้องมาเปลี่ยนโชคแถวนี้ มาถึงก็ต้องลากพี่ไปกินข้าว แต่ตอนนี้ไม่ได้คุยกันแระ มันไม่น่าจะมาแถวนี้แล้วมัง เหอๆ เอ็นดูวหลายข้าวมาก กลัวคุณน้าตาย แต่พี่ว่า แกรยังอยู่ได้อีกนาน เอาจริงๆ ร่างกายแกรจริงๆ แล้วมันฟิตนะ โรคก็ไม่มี ผลเลือดก็ออกจะดี๊ดี แต่แกรใช่ชีวิตสมบุกสมบัน บวกกับความดันต่ำ มันเลยกลายเป็นแบบนั้นไป เนี่ยะ ตอนนี้ ยังใช้ได้นะ ชีวิตแบบนี้ แต่พอ 40+ แล้วแกรเอร้ยยยยยย ถึงแกรอยากจะใช้ แต่ร่างกายมันก็ไม่รับแล้ว แต่ยังไงพี่ก็ว่า.. ใช้ชีวิตให้เต็มที่เถอะ พออายุเยอะขึ้น เราจะติดถึงชีวิตช่วงนั้น ว่าทำไมตูฟิตจังเว้ยยย!!   โดย: nonnoiGiwGiw 26 พฤศจิกายน 2567 15:00:41 น.

แอบขำข้าวหอมครับ ช่างพูดมากๆ "I don't wanna see you die" 5555 หลานรักน้ามากๆ น้าปริ๊นซ์ต้องรีบกลับมาแข็งแรงแล้วล่ะครับ พี่ก๋าเองก็ยังไม่หาย กลับมาเป็นหวัดอีกรอบ รอบนี้เป็นคนเดียว มาดามกับหมิงรอด 555 หลวงพ่อเทียนท่านนั่งสมาธิแบบเคลื่อนไหว ก็จะเหมาะกับคนที่นั่งเฉยๆแล้วฟุ้งครับ วิธีเคลื่อนมือ ทำให้รู้สึกตัวตลอดเวลาเช่นกัน   โดย: กะว่าก๋า 26 พฤศจิกายน 2567 18:56:23 น.

"พรุ่งนี้ละครับ ยำกุนเชียงต้องเข้าแล้วที่ร้านเหล้า 555555" ไหน ๆ ใครจะไปร้านเหล้า 555 สุดไม่เคย ... เลยตลอด ... ใช้ชีวิตให้สุด แล้วหยุดที่โรงพยาบาล 555 วูบบ่อย ๆ น่าไปหาหมอตรวจเช็คอย่างละเอียดนะคะ ว่าแต่ไปอีเกียทั้งทีไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือบ้างหรือคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 26 พฤศจิกายน 2567 19:25:01 น.

ออฟฟิศงานหนักกันถ้วนหน้าเลยครับช่วงนี้ สรุปงบ สรุปงานประจำปี กับขออนุมัติแผนงานปีหน้ากันรัวๆ คุณปริ๊นซ์อยู่ๆ วูบนี่อันตรายนะครับ ผมเคยโลกหมุนเพราะน้ำในหู แต่ไม่ถึงกับวูบแบบนี้นะ แต่ก็ยังอุตส่าห์ขับรถไปตลิ่งชันอีก จนหลานต้องเตือน กลัวน้าไปตายในสระ 555 แกงกะหรี่ใส่ช็อคโกแลต บ๊ะ น่าลอง! เคยกินแต่ขาหมูต้มโค้กนะครับ อันนั้นอร่อยเหมือนกัน ส่วนอิเกียไม่ค่อยได้ไปครับ ย้ายบ้านทีนึงไปหนนึง ไอเท็มสามัญประจำบ้านคงเป็นตู้กระจก ซื้อมาสามใบละ วันก่อนไปเมก้าพลาซ่า หาอะคริลิคแบ่งชั้นในตู้กระจก แม่ค้าบอกตู้อิเกียใช่มั้ย ไซส์นี้เลย แบ่งครึ่งชั้นพอดี ไอเท็มสามัญประจำบ้านสุดๆ ครับ 555 ปวดท้องเสียยังดีนะครับ ไม่ไปปวดเพราะไส้ติ่งหรือโรคอะไรลงกระเพาะ สมัยอยู่บ้านที่วังน้อยรำคาญตีนแมวบนรถเหมือนกัน เคยคิดอยากเอากาวดักหนูวางแม่ม แต่เสียดายตังค์ครับ   โดย: ชีริว 26 พฤศจิกายน 2567 20:57:31 น.

ผมไม่เคยถึงขั้นลงไปนอนแบบนั้นครับ ถ้าถึงขั้นนั้นคงไม่ดีแน่ๆ ตอนนี้ผมต้องทานยาชนิดหนึ่งซึ่งทานแล้งง่วงมากๆ ทำงานก็จะสภาพกึ่งๆ ตายครับ อยากบอกคนรอบๆ เหมือนกันว่า let me rest in peace. ผมโชคดีที่ออฟฟิสไม่มีงานกีฬา ไม่งั้นลำบากแย่เลย ผมก็เจอปัญหาเรื่องแมว มันเล่นรถผมแบบเดียวกันนี่แหละ ไล่มันก็ไม่ค่อยจะกลัว   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 26 พฤศจิกายน 2567 22:36:10 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2567 5:07:30 น.

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์ โอวว ถึงขั้นร่วงเลย พี่ว่าน้องปริ๊นซ์พักนะดีแล้ว งานให้คนอื่นทำบ้าง 555 ของพี่ถ้าไม่สบายอะไรพวกนี้ จะลายาวเลย บางทีก็ลาไปเที่ยวบ้าง อีเกียถ้าหลงเดินเข้าไป มีแต่ของสวย ๆ ทั้งนั้นเลยนะครับ สำหรับครอบครัวพี่ว่าเหมาะมาก ๆ แล้วในเวสต์เกตของกินเยอะมากด้วย   โดย: The Kop Civil 27 พฤศจิกายน 2567 10:41:13 น.

เขาว่ากินเบียร์ช่วยเรื่องความดันต่ำนะ 55+   โดย: nonnoiGiwGiw 27 พฤศจิกายน 2567 10:50:08 น.

อาจารย์เต๊ะ มาอ่านแล้วรอบนึงคร้าบ แต่แบตอ่อนอีกแย้ว จะเม้นท์ก็จะไม่รู้เรื่อง ไม่สนุกแน่ พรุ่งนี้ ยามวิกาลจะมาใหม่นะครับ แฮร่ 555   โดย: multiple 27 พฤศจิกายน 2567 19:03:18 น.

ขอบคุณครับน้องปริ๊นซ์ ภาพเทียนส่องธรรมก็เขียนแบบพู่กันเดียวนี่ล่ะครับ ตวัดทีเดียวจบเลย 48 แล้วขอลาบวชตลอดชีวิต ครอบครัวต้องเข้าใจมากๆเลยนะครับ ไม่ใช่ทุกบ้านจะยอมแน่ๆ 555 การฝึกสมาธิทำได้เป็น 100 แบบเลยครับ แล้วแต่ความชอบของแต่ละคนเลย เพียงแต่ว่าหลังจากได้สมาธิแล้วจะไปสู่ขั้นวิปัสสนา สำหรับบางคนอาจจะต้องมีครูช่วยประคอง แต่บางคนก็ไม่ต้อง เช่น หลวงพ่อเทียนเป็นต้น ท่านก็ฝึกเอง รู้เองเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2567 19:17:34 น.

เมื่อวานมาอ่านแล้ว น้องปริ๊นซ์ ช่วงนี้ป่วยบ่อยนะครับ แถมดูแล้วอาการ ไม่น่าไม่ใจ แบบ ไม่ใช่ มะม่วง ก็ร่วงได้อี้กกก555 ดูแล้ว น่าจะพักผ่อนไม่เพียงพอ แต่ยังไงก็ น่าจะไปตรวจละเอียดซักหน่อยก็ดีนะครับ แล้วก็ จะเอารถไปเปลี่ยนโช็ค แถวอีเกียบางใหญ่ นี่ คงจะมีอู่ดี ไว้ใจได้อยู่แถวนั้นนะครับ ดูแล้วรถเข้าแน่นเลยเชียว เรื่องโช็คนี่ เปลี่ยนปุ๊บ อาการรถดีเหมือนรถใหม่เลยนะครับ ขับเข้าโค้งอุ่นใจไร้กังวล ถือเป็นเรื่องดีงาม ควรจ่ายครับ ส่วน ผู้ติดตามชีวิตตัวน้อย จะไปด้วยนี่ หูยโชคดี รอดมาได้ ไม่งั้นละ ต้องสวมวิญญาน พี่เลี้ยงสายเปย์ เหนื่อยอีกทั้งวันแน่ 555 ส่วนอีเกียนี่ เป็นสวรรค์ของคนมีบ้านเวลาไปซื้อเฟอร์ ซื้อของแต่งบ้านเลยนะครับ ไอ้นู่นก็ดี ไอ้นี่ก็สวย เดินเพลินจนเมื่อย ยานวดยาดม ต้องเข้าแน่นอน ที่บริษัทก็แน่นทั้งงานหลวง งานราษฏ แถมยังมีกีฬาสีอีก เอาเข้าไป แต่ยังไม่หายดี ไม่ควรลงอยู่แล้ว ไม่งั้น เดี๋ยวต้องเรียกใช้เปล สนามหามออกมาอีกนะครับ 555 ส่วนเรื่อง รอยเท้าแมวนี่ รถที่บ้าน อาจารย์เต๊ะมีทุกคัน แต่ตั้งแต่ รถใหม่ป้ายแดง โดนหมาแทะแหว่งไปแล้ว เรื่องนี้ ก็ชิวๆครับ เพราะที่น่าห่วงกว่าคือ มีรอยอุนจิของ พี่ตัวเงินตัวทองอยู่รอบรถนี่ เสียวว่า มันจะย้ายทะเบียนบ้านมาอยู่ในรถนี่แหละ 555 ส่วนท้องเสียนี่ เป็นโรคประจำบ้าน ถึงไม่ตายก็แทบคลานแหละ ห่างชักโครกไม่ได้ทั้งวันนะครับ แฮร่555 แล้วก็ ยังงมีงานเอนเทอเทนด์ สาวเข้าอีก อุ๊ยๆอุ๊ย ระหว่างปฏิบัติงาน ขออย่าให้อาการท้องเสียกำเริบอีกนะครับ ไม่งั้นละบันเทิงแน่ แฮร่ 555   โดย: multiple 28 พฤศจิกายน 2567 3:21:07 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์   โดย: กะว่าก๋า 28 พฤศจิกายน 2567 5:16:41 น.

ไก่นึ่งสมุนไพร คือถ้าไก่ชิ้นใหญ่ก็ต้องใช้มีดบั้ง ๆ หน่อยค่ะ ไม่งั้นนึ่งนานกว่าจะสุก ไม่ก็สุกนอก ดิบใน จิ้มแล้วมีน้ำเลือดแดง ๆ จริง ๆ นึ่งนาน ๆ ถ้าใช้หม้ออัดความดัน ก็น่าจะใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่นะคะ ยังไม่ได้ลอง ไว้ลองคราวหน้า 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 28 พฤศจิกายน 2567 11:02:47 น.

เขียนอ่านน่าสนุกมากเลยคะ ระวัง ฮีทโทรก นะคะ ช่วงนี้เป็นอะไรที่อันตรายมาก เขียนเก่งมากเลยคะ เล่าเรื่องแบบนึกภาพออกทุกซ็อก ชอบตอนจบ ยังไม่สุดอีกเหรอ ขอให้เจอโชคดีดีนะคะ อนุโมทนาบุญ วันนี้วันพระคะ   โดย: catt.&.cattleya.. 30 พฤศจิกายน 2567 11:16:16 น.

ช่วงปลายปีพนักงานออฟฟิศก็ต้องเร่งทำผลงานกัน แต่ถ้าอายุมากหน่อยพ้นวับทำงานแล้วก็จะรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเร็วมากๆ จะหมดไปอีกปีแล้ว เข้สใกล้ความตายเข้าไปอีกก้าว   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 30 พฤศจิกายน 2567 19:18:26 น.

สวัสดีค่ะน้องปรินซ์ น้องปริ๊นซ์วูบ ยังดีที่มีคนรู้จักอยู่ใกล้ๆนะคะ ถ้าไปไหนคนเดียวแล้ววูบมาจะทำยังไง ไปซื้อยาแต่ซูมดูราคาแบล็ก เรื่องแมวที่บ้านพี่ต๋าก็เจอค่ะ ทั้งคนเลี้ยงแมวจรหน้าบ้าน และแมวขึ้นหน้ารถ คลุมผ้าคลุมรถไว้ ล่าสุดนี่ขาดเป็นรู ไม่รู้แมวหรืออะไร น้องปริ๊นซ์มีคิวลงสนามด้วย ไว้งานหน้า ร่างกายพร้อมคงได้ลงแข่งตลอดเกมส์นะคะ หลานข้าวหอมรักและเป็นห่วงน้าปริ๊นซ์มากๆ คำพูดคำจากเหมือนผู้ใหญ่ น่ารักจริงๆเลย พี่ต๋าไม่ได้เข้ามาหลายวัน ย้อนอ่านบล็อกที่แล้วๆค่ะ รักษาสุขภาพมากๆ ขอให้วันนี้เป็นวันเริ่มต้นสัปดาห์ดีๆนะคะ   โดย: Sweet_pills 2 ธันวาคม 2567 9:24:56 น.

สวัสดีค่ะน้องปริ๊นน พี่ว่าปริ๊นพักผ่อนน้อย งานเยอะ ร่างกายจะรับไม่ไหวเอานะคะน้อง ยังไงก็หาเวลาพักให้เยอะหน่อย ข้าวหอมนี่น่ารักนะคะ อ่านแล้วคิดถึงดาริญเลยค่ะ เมื่อวานวิดิโอคอลคุยกับนาง เขาร้องเพลงแบบร้องไปเรื่อย แล้ววกมาเปลี่ยนเนื้อเพลงว่า หนูรักย่า รักย่านะคะ แห๊มมม รู้อยู่ อยู่เป็นจริงๆเนาะ เด็กเดี๊ยวนี้ ไปซื้อยา แต่ซูมดูราคาเหล้านี่นะคะ ขำๆกันไปนะคะน้อง ยังไงก็ดูแลสุขภาพตัวเองเยอะๆนะคะ ตอนนี้พี่หายไอแล้วนะคะ จัดยาขยายหลอดลมไปทุกวัน อาการเลยดีขึ้น ตอนนี้พี่ไปเดินออกกำลังบ้่งแล้วค่ะ เทคแคร์นะคะน้องปริ๊นๆ แข็งแรงๆค่ะ   โดย: tanjira 2 ธันวาคม 2567 14:00:21 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะ น้องปริ๊นซ์ งานชุกจริงๆค่ะ การันตีได้อย่างนึงเลยค่ะ โบนัสปลายปีหนักๆแน่นอนค่าาา ตอนนี้หายป่วยทุกอย่างโดยสิ้นเชิงหรือยังคะ แต่พี่ว่ายาก ถ้าเรายังงานเยอะและพักผ่อนน้อยเหมือนเดิม จากบล็อก ตอนนี้พี่เริ่มสำเหนียกจากผลตรวจเลือดล่าสุดไปเดินเกือบทุกวันค่ะ 2แสบก็สนุกานานกับการได้เล่นกับเพื่อยใหม่ๆที่สนามเด็กเล่นค่ะ วินวินทั้งยายและหลาน 55555555   โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 3 ธันวาคม 2567 15:55:39 น.