*+*สามทหารหมาของม่ามี๋*+*
Glitter Words
Group Blog
 
<<
มกราคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
30 มกราคม 2550
 
All Blogs
 
โดน Tag มาตั้งนาน เพิ่งจะได้ฤกษ์เปิดโปงความลับ.....



ตอนแรกก็ไม่ทราบว่า tag อะไรกัน เพราะมัวแต่ยุ่งกับการจากไปของน้องหมาอยู่ค่ะ เลยเข้าไปรายงานตัวที่รวมเหยื่อของคนโดน tag และไปอ่านเรื่องคนอื่น ถึงทราบค่ะ คราวนี้ก็มาถึงคราวของม่ามี๋ โดนคุณแมวน้อยตาพราวมา tag จนได้ค่ะ และก็ต้อง tag ต่อไปอีก 5 คนน้อยไปเนอะ แต่เดี๋ยวจะแถมให้นะค่ะ ไม่ต้องน้อยใจว่าทำไมไม่โดน tag ซะที เดี๋ยวไปแจกถึงที่เลยค่ะ


เรื่องที่ 1 พ่อไม่ชอบให้แต่งหน้าทาปาก
ขอนินทาคุณพ่อหน่อยนะค่ะ คือว่าเรื่องการแต่งหน้าทาปากแบบผู้หญิงเนี่ย พ่อไม่ชอบเอามากๆ เลย เห็นม่ามี๋บรรจงทาปากทีไร ต้องหันไปว่าแม่ทุกทีเลยว่า “ นี่เธอไปแต่งหน้าที่อื่นไป ลูกมันเอาอย่างแล้วเนี่ย เห็นมั๊ยเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีลูกถึงทำตาม” แม่ก้อ........งงสิค่ะ พ่อคงลืมไปนะว่าม่ามี๋เป็นลูกสาว ไม่ใช่ลูกชาย สวยมั่งไม่ได้หรือไง มันต้องมีบ้างนะเรื่องแบบนี้ แต่พ่อไม่ชอบเพราะว่าเค้าเลี้ยงม่ามี๋แบบเด็กผู้ชายค่ะ ทำทุกอย่าง แต่ว่าคุณพ่อปล่อยๆ หนูบ้างก็ได้นะจะไม่มีคนมาจีบอยู่แล้วเนี่ย


เรื่องที่ 2 ผมสั้นของมามี๋
เรื่องของผม เป็นส่วนหนึ่งที่ไม่มีโอกาสยาวเลย เพราะพ่อจะให้เงินไป และพูดว่า “อะ....เอาเงินไปตัดผมซะ เกะกะลูกตา เอาสั้นๆเลยนะ บอกเค้าให้ตัดหัวทุยๆ หน่อย” สั่งเป็นชุดเลยค่ะ พ่อว่าผมยาวมันจะทะมัดทะแมงกว่า และไม่ค่อยมีใครมายุ่ง สืบเนื่องมากจากเรื่องที่ 1 แบบกะว่าจะให้เป็นผู้ชายให้ได้อะค่ะ โดนสั่งตัดผมสั้นมาตลอด แต่ก้อสบายหัวดีค่ะก็เลยติดผมสั้นเลย และนิสัยห่ามๆ ด้วย นึกว่าเด็กทอม มีสาวๆ ที่โรงเรียนมาจีบนะ เกือบเปลี่ยนใจเหมือนกัน แต่ใจไม่ได้นะ ช่วงหลังก้อมีแอบไว้ยาวบ้าง แต่ไม่นานหรอกค่ะ เพราะว่าก้อต้องโดนสั่งตัดอีก แต่ว่า “พ่อค่ะ...หนูชอบผู้ชายค่ะ เข้าใจมั๊ยค่ะ ผมสั้น หรือยาวไม่มีผลหรอกค่ะ หนูไม่เปลี่ยนใจหรอก


เรื่องที่ 3 เกือบตายเพราะเดินทางลัด...สร้างสะพานเอาไว้ทำไมเนี่ย?
ตอนเด็กๆ ก้อแยกแยะไม่ออกหรอกค่ะ ว่าเค้าสร้างสะพานไว้ทำไม ในเมื่อพื้นเรียบๆ มีไว้ให้เดินอยู่แล้ว งงๆ ม่ามี๋ยังงงอยู่ แต่ไม่สนใจค่ะ แต่บังเอิญวันที่เกิดเหตุ เป็นเวลาสองทุ่ม สามพี่น้องเดินกลับมาจากงานในสวนลุมพินี เมื่อก่อนฮิตมากจะมีงานจัดที่เวทีของสวนลุมพินี พอเดินกันมาถึงจุดหนึ่ง ก้อต้องหยุด และมองสะพานที่ค่อนข้างสูงกับพื้นเรียบๆ ที่ดูนิ่มน่าเดิน ด้วยความเป็นพี่สาว ก้อรีบบอกน้องว่า “เฮ้ย..โจ เอ๋ มาเดินทางนี้ดีกว่าเรียบดี ไม่ต้องข้ามสะพานให้เมื่อยไง” ว่าแล้วก็สาวเท้าไปเรื่อยๆ และแล้ว.............ตูม” ม่ามี๋หายไปแล้ว และไอ้ที่เห็นพื้นเรียบๆ น่าเดินนั้น คือคลองที่มีแหนเกิดแน่นคลองไปหมด จากนั้นม่ามี๋ก้อทะลึ่งพรวด.....ว่ายน้ำไม่เป็น แต่ว่าโชคดี เพราะเกาะท่ออะไรสักอย่างริมคลองสาวตัวโผล่หัวขึ้นมา สิ่งแรกที่เห็น คือหน้าน้องชายทั้งคู่ มันไม่ช่วย แถมตาโตจ้องเขม็งมาที่ม่ามี๋ และอยากจะพูดพร้อมกันว่า “มันทำไปได้นะเนี่ยพี่เรา” พอม่ามี๋ขึ้นจากน้ำมาได้ก้อรีบเดินจ้ำอ้าวกลับบ้านไป ทุกคนเห็นต่างก้อหัวเราะเพราะว่าตัวเหม็นน้ำคลำ แถมแหนติดตามตัว และที่สำคัญแหนเต็มผมไปหมดล้างเท่าไหร่ก้อไม่ยอมหลุดสักทีค่ะ........จำไว้นะค่ะ เค้าสร้างสะพานมาไว้ให้ข้ามเพื่อความปลอดภัย อย่าคิดเดินทางลัด ไม่งั้นอาจเสียหายถึงชีวิตได้ค่ะ โง่จริงเชียวม่ามี๋เนี่ย ปัจจุบันยังว่ายน้ำไม่เป็นอยู่ดี ไม่ถูกกันค่ะ


เรื่องที่ 4 ฉี่รดที่นอน
ไม่รู้ว่าเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่จำความได้ก้อฉี่รดที่นอนทุกทีค่ะ ฝันว่าเข้าห้องน้ำ และนั่งฉี่ เช้ามาก้อเปียกทุกที และตอนเด็กๆ ก้อจะนอนรวมกับน้องชาย บางทีเราฉี่แล้วลามไปถึงหลังของน้องชาย ก้อจะโยนความผิดไปให้น้องเลยค่ะ ทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ฉี่รดที่นอนก้อไม่หาย หรือเพราะขี้เกียจลุกไปฉี่ก็ไม่ทราบ แถมชอบอั้นฉี่ด้วย ก้อเลยเป็นเหตุอยู่เรื่อย วิธีสุดท้ายที่จำได้เค้าบอกว่าให้ไปไหว้เตาถ่าน และบอกว่าขอให้หยุดฉี่รดที่นอน แต่ในที่สุดก้อไม่มีอะไรมายับยั้งม่ามี๋ได้ มันเย็นสบายหรือไงไม่ทราบ ฉี่ได้ทุกทีทุกวี่ทุกวัน วันไหนไม่ฉี่จะแปลกมากๆ แต่ตอนนี้ยืนยันนั่งยันได้ว่าไม่ฉี่แล้วจ้า ไม่อายนะที่จะเล่า ก้อมันจริงนี่นา


เรื่องที่ 5 นอนละเมอ
การนอนละเมออาจเกิดได้หลายกรณี แต่ว่ากับม่ามี๋ ไม่รู้เป็นอะไรชอบละเมอพูด และคุยได้เป็นเรื่องเป็นราวจนรู้สึกตัวเองว่าละเมอก้อจะหยุด และนอนต่อ ให้ถามตอนเช้าว่าพูดเรื่องอะไร ก้อไม่ทราบหรอกจ๊ะ จำไม่ได้จริงๆ

มีอยู่วันหนึ่งนอนกับอา พอหลับได้ที่...ละเมอลุกขึ้นมานั่งเปิดหาของใต้หมอนอยู่นานเชียว จนอาถามว่าหาอะไรๆ ย้ำจนเรารู้สึกตัวว่าละเมออีกแหละ.....ว้าแย่จัง เลยบอกว่าเปล่าไม่ได้หาอะไร แล้วลงนอนปกติ อามาเล่าเรื่องละเมอให้ฟังยังขำเลย สงสัยจะกินมากไปหรือเปล่าเนี่ย

ส่วนอีกวันนอนอยู่ดีๆ กลิ้งตกเตียงค่ะ พื้นเป็นไม้ปาเก้ มันดังมากๆ เราก้อละเมอจากตอนที่ตกเตียง เพราะได้ยินเสียงโครม แล้ววิ่งออกจากห้องไปหน้าห้องพ่อ แล้วตะโกนว่า “พ่อ..พ่ออะไรระเบิด...พ่ออะไรระเบิด” พ่อตะโกนมาบอกว่า “ก้อเราตกเตียงไง เสียงดังเหมือนระเบิดนั่นแหละ” เท่านั้นเองม่ามี๋ม้วนตัวกลับไปนอนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นประจำจนเค้าชินไม่ถามแล้ว เดี๋ยวมันเหนื่อย มันรู้สึกตัว มันก้อหลับไปเองแหละ


ส่วนอีกห้าคนคือคุณ เงารักจาง, คุณ aseptic, คุณ taibangplee, คุณ ลูกแมวขี้อ้อน และ คุณ Yoawarat สานต่อเรื่องราวดีๆ ลับๆ อีก 5 เรื่องนะจ๊ะ แล้วจัดการ tag ต่ออีกคนละ 5 ด้วยนะจ๊ะ.......


คนที่โดนนอกเหนือจากนี้ มารายงานตัวด่วนจ้า



Create Date : 30 มกราคม 2550
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2550 10:48:04 น. 29 comments
Counter : 759 Pageviews.

 
มาอ่านความลับ
ขำคะ
ข้อสองเนี้ย ชอบชายคะ
ข้อสี่และห้าเนี้ยบอกได้ว่าขำ


โดย: nakwan6 วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:1:47:11 น.  

 
ยังโชคดีนะคะที่มีท่อให้เกาะไว้ ถ้าหากว่าไม่มีอะไรเลยสงสัยจะแย่นะคะ เพราะว่าว่ายน้ำไม่เป็นด้วยน่ะ

เรื่องละเมอฝนก็เป็นค่ะ แต่ว่าไม่ละเมอพูดยาวๆ เป็นเรื่องเป็นราว แค่หัวเราะ หรือพูดบางคำเท่านั้นค่ะ ถ้าหากว่าวันนั้นไปทำอะไรที่สนุกมากๆ มา หรือคุยๆๆ แล้วเก็บเอาไปฝันก็จะเป็นค่ะ


คืนนี้หลับฝันดีนะคะ


โดย: Malee30 วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:3:02:27 น.  

 

อิ้วๆ..คนฉี่รดที่นอน อ่ะๆๆ....

มาแตะมือรับ tag ค่ะ ม่ามี๋สามเจ แต่ขอเวลาสักปะเดี๋ยวนะคะ
สงสัยคุณพ่อจะอยากได้ลูกชาย หรือไม่ก็หวงลูกสาว แบบนี้มีหวัง....เอิ๊กๆๆ



โดย: ลูกแมวขี้อ้อน วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:6:51:19 น.  

 
มามอบตัวรับ tag ก่อนค่ะ รอหน่อยนะ ได้เรื่องแล้วจะมาบอกให้ไปอ่านจ้า......................


โดย: เงารักจาง วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:9:54:06 น.  

 
............................................

55......ตกใจหมดเลย มา tag อย่าง เอ๋ก็ต้องรับไว้ซิ

ต้ปงไปคิดซ่ะแล้วว่าจะบอกอะไร....



โดย: aseptic วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:10:32:30 น.  

 
เอาพ่อมาเผาซะงั้นเลยนะคะ

ว่าแต่ทุกวันนี้รู้แล้วใช่มั้ยคะ

ว่าเค้าสร้างสะพานไว้ทำไม อิอิ


โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:11:47:34 น.  

 
ไม่ควรแทกผมเลย
แล้วจะกล้าเปิดเผยความลับไม๊เนียะ
เอ๊าไหนๆก็มาแล้ว เห็นจะต้องเปิดฟามลับ
ของตัวเองเป็นครั้งแรก เปิดซิงเระ


โดย: Yoawarat วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:11:51:25 น.  

 
สวัสดีค่ะ มาเยี่ยมเยียนค่ะ
ทานข้าวหรือยังค่ะ
สบายดี นะค่ะ
(@^_^@)


โดย: STAR ALONE (STAR ALONE ) วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:12:20:07 น.  

 
เหมือนกันเลยค่ะ ป๊าของปุ๊กก็ไม่ชอบให้แต่งหน้าเหมียนกัน ไม่ชอบให้แต่งตัวด้วย คุณพ่อที่รักและหวงลูกสาวมักเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ อิอิ (หวงไม่หวงก็ค่าเท่ากัน หามีคนจีบไม่)

เรื่องนอนละเมอตกเตียงยังไม่เคย แต่ชอบสะดุ้งแล้วเตะโต๊ะประจำเลย ตื่นมานึกว่าใครลอบทำร้าย เพราะมันปวดดดดดดมั้กๆ



ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ


โดย: Hobbit วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:13:53:59 น.  

 
เรื่องที่ 4 ฉี่รดที่นอน อาการเดียวกันเลย แว๊บบบบ ไปดีก่า เชิลลล


โดย: รถเมล์สาย 170 วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:19:07:18 น.  

 

มาบอกค่ะว่าแฉตัวเองแล้วเรียบร้อย ตามไปดูนะ


โดย: ลูกแมวขี้อ้อน วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:19:39:46 น.  

 



เกือบไปแล้วมั้ยค่ะ ท่อกทม เราก้อรู้ ๆ อยู่ว่าเป็นแบบไหน อากาศเริ่มหนาวอีกแล้วจ้ารักษษสุขภาพด้วยค่ะ


โดย: icebridy วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:21:37:55 น.  

 
หวัดดีจ้า...
มาอ่านความลับของม่ามี๋สามเจแล้วน้า...
พออ่านเรื่องที่ 3 แล้ว นึกถึงเจ้าเปา เปา ของเราเลยค่ะ ครั้งหนึ่งเราเคย พาเจ้า2 ตัวที่บ้าน ไปเที่ยวที่สวนมะพร้าว แถวๆ หนองจอก (เป็นโครงการในพระราชดำริ) ที่สวนมีจะร่องน้ำ ที่เค้าเรียกร่องสวนน่ะค่ะ
มีอยู่ร่องหนึ่งจอกแหนนี่เต็มไปหมดเลย เจ้า 2 ตัววิ่งเล่นกันเพลิดเพลิน อยู่ๆ เจ้าเปา เปา ก็กระโดดลงไปเต็มๆ เลย แต่เจ้ามอมมี่โชคดีที่เบรคทัน เลยต้องจับเจ้าเปา เปา ลงบ่อน้ำล้างตัว จอกแหนนี่เอาออกยากจริงๆ นะคะ ฮิฮิ... ขากลับ เจ้าเปา เปา เลย อดนั่งในรถ ต้องผูกไว้ที่กระบะรถค่ะ ดีที่ไม่ค่อยไกลจากบ้านนัก
ปล. แถวหนองจอกนี่บรรยากาศยังเป็นธรรมชาติอยู่มากๆ เลย เวลาข้าวออกรวง ขับรถผ่านนี่หอมเชียวค่ะ

***รูปบรรยากาศของสวน จะเห็นมอมมี่ กับเปา เปาวิ่งเล่นกันอยู่ข้างหลังค่ะ***




โดย: แมวน้อยตาพราว วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:22:48:02 น.  

 

Lovely
Jlodida


Over Lapping Text Generator and Glitter Generators at GlitterYourWay.com


ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องลับๆ ของม่ามี๋นะ ท้งเขิน ทั้งอาย ปนๆ กันไป....หวังว่าจะได้ติดตามเรื่องราวดีๆ แปลกๆ ลับๆ ของเพื่อนๆ บ้างนะ


โดย: ม่ามี๋สามเจ (เจโลไดด้า ) วันที่: 31 มกราคม 2550 เวลา:11:00:18 น.  

 
555+ ขำเรื่องตกเตียงมากๆ ค่ะ เคยเป็นเหมือนกัน ตก ปุ๊ลงไปแอ้งแม้ง ตลกดี


โดย: ~คุณมู๋ตุ๋น วันที่: 31 มกราคม 2550 เวลา:21:54:37 น.  

 

อายจังเลยค่ะม่ามี๋สามเจ...

เมื่อวานอัพ tag แต่ด้วยเป็นมือใหม่ ลืมคลิกตรงให้ตั้งเป็นหน้าแรก ทำเท่าไหร่ๆมันก็ไม่โชว์เลยตัดสินใจลบ

วันนี้เลยลองตั้งกลุ่มบล็อคใหม่ ทำให้รู้ว่าพลาดตรงไหน

เอาเป็นว่าติดไว้ก่อนน้า...ปะเดี๋ยวแฉใหม่...
นอนหลับฝันดีค่า.....



โดย: ลูกแมวขี้อ้อน วันที่: 31 มกราคม 2550 เวลา:23:58:58 น.  

 
แวะเข้ามาทันอ่านความลับของมามี๋สามเจพอดีเลย..

ข้อ 4 น้องชายที่บ้านก็เป็นค่ะ แต่พอโตเยอะๆ หน่อยมันก็หายไปเองนะ เป็นปรากฎการณ์ที่แปลกจริงๆ... แต่ขำตรงมามี๋เจพยายามป้ายความผิดไปให้น้องชายอ่ะค่ะ คิดได้ไงเนี่ย...



โดย: กวางตุ้งหวาน วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:19:36 น.  

 
กร๊ากกกกกกก เรื่องที่ 4 เรื่องที่ 4

ฉี่รดที่นอน ฉี่รดที่นอน

แปงยังไม่เคยฉี่รดที่นอนเยยนะเนี่ย กร๊ากกกกกก



โดย: โชแปงค๊าบ (nutuang ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:06:39 น.  

 

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมป้านะคะ
ม่ามี้จ๋าป้ามีเรื่องมาเล่าอีกแล้วน้า
เชิญที่บ้านเลยค่ะ



โดย: ป้าหู้เองค่ะ (fifty-four ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:51:24 น.  

 
สวัสดีเจ้าค่ะ
เข้ามาอ่านเรื่องหน้ารัก ๆ ของ จชบ. เจ้าค่ะ



โดย: บูรพกาล (กลกาล ) วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:11:23 น.  

 
มาอ่านทันเวลาพอดี


โดย: ต่อตระกูล วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:45:50 น.  

 
พาข้าวหอมกะโกโก้มาเยี่ยมบ้าน สามเจจ้า


โดย: แม่ข้าวหอมกะโกโก้ (foodsciencemaewang ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:41:48 น.  

 
สวัสดีเจ้าค่ะ
มาตระกร้าผลไม่มาฝาก จขบ.จ๊ะ



โดย: บูรพกาล (กลกาล ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:35:25 น.  

 
มาบอกว่ายังไม่ได้ตอบ tag เลย
มันยังไม่ได้คิดเลย
มาพลัดออกไปก่อน
.......... ขอโทษด้วยน่ะค่ะ


โดย: aseptic วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:21:00 น.  

 
ขอโทษทุกคนด้วยนะ ตอนนี้ม่ามี๋ไม่ว่างไปเยี่ยมเพื่อนๆ เลย ยุ่งมั่กๆ.......ไว้เคลียร์งานเสร็จแล้วจะไปกวนนะค่ะ

ใครที่โดน Tag ไปยังไม่ลืมนะค่ะ จะตามปอ่าน เขยนเสร็จแล้วแวะมาบอกกันบ้างค่ะ

คุณ aseptic ให้อภัยค่ะ แต่ไวๆ หน่อยสิค่ะ เห็นว่าเหงาไม่มีอะไรทำไม่ใช่เหรอ น่าจะได้เรื่องแล้วนะ คุณเงารักจางอีกคน ไม่ว่างทั้งปี เดี๋ยวไป tag อีกรอบจะหนาวนะค่ะ......


โดย: ม่ามี๋สามเจ (เจโลไดด้า ) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:48:29 น.  

 
ขำเรื่องตกเตียงมากๆ ค่ะ


โดย: gemcad วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:3:16:33 น.  

 


เนื่องในวันแห่งความรัก

ป้าขอมอบหมี่กะทิให้ทานกันนะ

เพื่อความรักดั่งสี"จัมปู"

และยาวนานดั่ง"เส้น..หมี่"ไงจ๊ะ



โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:15:44 น.  

 



Happy Valentine na ka....


โดย: aseptic วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:07:14 น.  

 
จังบ่ะ


โดย: ออ IP: 61.7.172.129 วันที่: 14 มิถุนายน 2551 เวลา:23:49:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เจโลไดด้า
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สวัสดีค่ะ/ครับ สำหรับทุกๆ ท่านที่มีเพื่อนที่ดีที่สุดเป็นสุนัขที่น่ารักเหมือนสามทหารหมาของม่ามี๋นะค่ะ เป็นสิ่งเดียวทีให้เราได้ทุกเรื่องไม่ว่ายามสุข ยามทุกข์ ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถพูดได้ แต่สามารถรับรู้ความรู้สึกเราได้ ทนรับฟังปัญหาทุกๆอย่าง ไม่เคยบ่น หรือเบื่อ โดนว่ามากแค่ไหนก็ไม่เคยเถียง สามารถเป็นที่คลายทุกข์ หรือระบายอารมณ์ได้อย่างดี พูดไปแล้วก็ดีที่สุดในโลกสำหรับคนอย่างเรา

อยากให้ทุกท่านที่มีสุนัข ที่เลี้ยงไว้เป็นเพื่อน เป็นลูก เป็นญาติ หรือ เป็นยามเฝ้าบ้าน หรือแม้แต่สุนัขข้างถนนก็ตาม อยากให้รับทราบกันไว้ว่า "สุนัข" ก็มีชีวิตจิตใจเหมือนคนอย่างเรามาก และมักมองโลก (คน) ในแง่ดีเสมอไม่คิดว่าจะเป็นศัตรู หรือจะทำร้ายเค้า ถึงแม้คนส่วนใหญ่จะไม่ค่อยชอบสุนัข ชอบทำร้ายถึงชีวิต หรือแม้แต่นำมาเป็นอาหาร ซึ่งข่าวมักจะได้เห็นกันบ่อยๆ เนื่องด้วยท่าทางพฤติกรรมต่างๆ ที่คนไม่ชอบ และไม่ยอมรับ แต่ส่วนมากคนพวกนี้ไม่มีใจรักสัตว์เป็นพื้นฐานอยู่แล้ว จิตใจโหดร้าย ทำร้ายได้แม้กระทั่งสัตว์ที่ไม่มีทางสู้ บางทีเราเจ็บแทนเค้าลึกเข้าไปในจิตใจเลยนะ ไม่ทราบว่าทำไมถึงได้มีความสงสารสัตว์ที่ถูกรังแกได้มากมายขนาดนี้ (สงสัยชาติที่แล้วเป็นหมามีคนเลี้ยงดี ชาตินี้เลยมาเป็นคนเลี้ยงหมาแทน เลยต้องดีกว่าที่เค้าเลี้ยงมา ทดแทนบุญคุณกันไงค่ะ)

ถึงอย่างไรการให้ความรัก และมีเมตตาต่อสัตว์ต่างๆ ไม่ใช่เพียงแค่สุนัข ก็เป็นพื้นฐานจิตใจที่อ่อนโยน มีความเมตตาต่อสัตว์โลก บ่งบอกถึงนิสัยส่วนลึก และสอนอะไรเราได้หลายอย่าง รวมทั้งการช่วยเหลือสัตว์ต่างๆ ให้มีชีวิตอยู่ในโลกรวมกับมนุษย์เช่นเราได้อย่างปลอดภัย และมีความสุขไปพร้อมๆ กับโลกที่ไม่โหดร้ายใบนี้

อย่างน้อยถ้าไม่ได้มีเมตตาต่อสัตว์ทั่วๆไป ก็ขออย่าได้ทำร้าย หรือรังแกเค้าเลย การทำบุญทำทานเป็นสิ่งที่ดี การให้ชีวิตหนึ่งรอดเพื่อมีชีวิตต่อไปเป็นสิ่งที่ประเสริฐมากอยู่แล้วค่ะ เรามาทำความดีกันดีกว่า ละเว้นความชั่วไงค่ะ เป็น 1 ในศีล 5 ข้อไงค่ะ

บาปกรรมก็มีอยู่จริงนะ ทำร้ายเค้าสักวันหนึ่งก็อาจจะย้อนกลับมาหาตัวเอง หรือคนที่เรารักรอบๆ ตัวเราก็ได้ มีให้เห็นอยู่ทั่วไป สมัยนี้กรรมติดจรวดเร็วเสียด้วยสิค่ะ.............

คติประจำใจใครก็ไม่เหมือน
" ไม่มี ไม่กิน ไม่ทำ ไม่ตาม ไม่ตาย ยังอยู่ได้สบายใจ"
Slot Machines
Online Slots
Friends' blogs
[Add เจโลไดด้า's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.