. . . Flying :: เรื่องเล่าจากฟากฟ้า . . .
 Friday, April 26, 2013Rotterdam, The Netherlands 15 °C
March 30, 2013 00.50 AM.
'I believe I can fly, I believe I can touch the sky . . .'
วันนั้น . . . เป็นการเดินทางไกลครั้งแรกของเรา เป็นการเดินทางไกลโดยการเดินทางโดยเครื่องบินครั้งแรก และเป็นการบินคนเดียว! มิหนำซ้ำยังต้องไปต่อเครื่องที่ไคโร เพื่อต่อไปยังอัมสเตอร์ดัมอีกด้วย หลังจากที่โฮสแฟมมิลี่จองตั๋วให้ เราก็เครียดมาโดยตลอดกับการที่จะต้องต่อเครื่องบิน เพราะไม่เคยบินมาก่อน ไม่รู้จริงๆ ว่าจะต้องไปต่อที่ไหนอย่างไร ภาษาอังกฤษก็ใช่ว่าจะดีอะไรมากมาย เลยเป็นสาเหตุให้เราต้องเครียดเสียจนปวดท้องอยู่เป็นนาน
ในการเดินทางไกลครั้งแรกของเราครั้งนี้ เริ่มมีเหตุขลุกขลักมาตั้งแต่ที่สนามบินสุวรรณภูมิ เพราะทางเค้าท์เตอร์ของสายการบินไม่ยอมให้เราเช็คอิน โดยให้เหตุผลว่า เราไม่ใช่คนจองตั๋ว ให้เราติดต่อโฮสแฟมมิลี่ของเราที่เป็นคนจองตั๋วให้เอาส่งเอกสารเกี่ยวกับบัตรเครดิตที่ใช้จองมา ซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้ว อีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเกทก็จะปิด แถมพอติดต่อหาโฮสฯ โฮสฯ ก็ดันไม่รับโทรศัพท์ เดือดร้อนต้องโทรไปหาเอเจนซี่ออแพร์ที่เนเธอร์แลนด์ให้ติดต่อหาโฮสฯ ให้รีบส่งเอกสารมาให้โดยด่วน โชคดีที่หลังจากนั้นไม่นาน โฮสฯ ติดต่อกลับมาและส่งเอกสารมาให้เราอย่างทันท่วงที การเชคอินก็เลยผ่านไปได้ด้วยดี (แม้จะขลุกขลักทำใจหายใจคว่ำไปบ้าง)
อียิปต์แอร์ เที่ยวบินจากกรุงเทพฯ - กรุงไคโร
เครื่องบินแอร์บัสลำโต มุ่งหน้าออกจากกรุงเทพฯ ตอนตีหนึ่งสิบห้านาที . . . เราเลือกที่จะนั่งข้างหน้าต่าง ข้างๆ เป็นสาวน้อยหน้าหมวยชาวไทยสองคน ซึ่งคาดว่าน่าจะมาเที่ยวกับครอบครัว จะไปเที่ยวอียิปต์หรือต่อไปเที่ยวตุรกีอันนี้เราก็ไม่แน่ใจนัก แต่บนเครื่องบินในวันนั้นมีทั้งกรุ๊ปทัวร์ที่จะไปอียิปต์และไปตุรกี
. . . อาหารมื้อแรกบนเครื่องบิน เป็นข้าวไก่อบ สตูไก่อะไรซักอย่าง รสชาติก็อร่อยดี แต่มาเสิร์ฟดึกไม่หน่อย มีผักด้วย ซึ่งเราก็ไม่ได้แตะเลย ขนมปังเมล่อน รวมถึงขนมหวานอะไรซักอย่างไม่ทราบนาม ซึ่งลองชิมๆ ดูหวานเจี๊ยบ ข้างในมีส่วนประกอบของสับปะรด . . .
. . . แสงแรกในยามเช้า เข้าสู่เขตประเทศอียิปต์แล้ว . . .
ณ สนามบินไคโร . . .
พอลงจากเครื่องก็ต้องต่อเทอมินอลบัสมาที่อาคารผู้โดยสาร ซึ่งเราก็ต้องหาที่ต่อเครื่อง ซึ่งโชคดีเหลือเกินที่มีหลายๆ คนต่อเครื่องกัน ก็อาศัยเดินๆ ตามกันไป ไปต่อแถวให้เจ้าหน้าที่เชคตั๋วตรวจตั๋วกันเล็กน้อย จากนั้นก็ไปเจอกับ ตม. ซึ่งก็ไม่ได้น่ากลัวอะไร แถมไม่ถามอะไรซักนิด ดูๆ พาสปอร์ต ตรวจกระเป๋า ซึ่งกระเป๋าของเราที่แบกขึ้นเครื่องไปด้วยก็มีอยู่ใบเดียว เป็นทั้งกระเป๋าใส่สัมภาระเล็กๆ น้อยๆ และกระเป๋าใส่แลปทอปไปด้วย จากนั้นก็อาศัยเดินตามป้ายไปเรื่อย จนกระทั่งถึงเกท C3 ซึ่งเป็นเกทที่เราต้องรอต่อเครื่องไปยังอัมสเตอร์ดัม ซึ่งต้องรอเป็นนานทีเดียวเพราะตอนที่เครื่องลงจอดที่ไคโรเป็นเวลาเกือบๆ ตีห้า ผ่าน ตม. มาก็เพิ่งจะแค่เกือบๆ เจ็ดโมงกว่าๆ เท่านั้น เราก็เลยปักหลักนั่งลงตรงข้างบันไดเลื่อนตรงนั้น มองดูผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา . . .
. . . ผู้คนแถวเกทเริ่มน้อยลง เพราะทยอยต่อเครื่องกันไปหมดแล้ว ไม่ว่าจะไป ดูไบ อะบูดาบี ปารีส ลอนดอน อ้ออ นิวยอร์คด้วย . . .
อียิปต์แอร์ เที่ยวบินจากกรุงไคโร - กรุงอัมสเตอร์ดัม
เครื่องออกจากกรุงไคโรตอน 10.30 น คราวนี้ไม่ใช่เจ้าแอร์บัสลำโต แต่เป็นเครื่องบินลำขนาดกลางๆ แต่ก็มีผู้โดยสารเต็มลำ เรานั่งข้างหน้าต่างเช่นเคย ข้างๆ กันเป็นชายหนุ่มที่คาดว่าน่าจะมีหลายเชื้อสาย เพราะเค้าบนหน้าตาจะบอกว่าเป็นคนดัชท์ทั้งหมดก็ไม่ใช่ ถัดไปเป็นคุณพ่อใจดีที่มีลูกชายตัวเล็กนั่นเบาะตรงข้ามไปอีก . . . บนเที่ยวบินนี้เราได้เจอกับคนใจดี ก็ผู้ชายที่นั่งข้างๆ กันนั่นแหละ เขาคอยจัดแจงอะไรหลายๆ อย่างให้อยู่ตลอด ตอนที่เรานอนแล้วมีอาหารมาเสิร์ฟเขาก็ใจดีเอาโต๊ะพับลงให้ เวลาส่งจานคืนเขาก็ช่วยตลอด ไม่รู้เป็นมารยาทอันดี หรือเกิดถูกชะตาแกมสมเพศกะเหรี่ยงที่เดินทางคนเดียวขึ้นมา
กาเดินทางจากกรุงไคโรมายังอัมสเตอร์ดัมใช้เวลาเกือบๆ หกชั่วโมง พอเครื่องแลนด์ดิ้งก็ต้องไปเจอกับด่าน ตม เนเธอร์แลนด์ ซึ่งก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เจ้าหน้าที่ก็แค่ถามว่า 'มาทำอะไรที่นี่' พอบอกว่า 'มาทำงาน เป็นออแพร์' เขาก็ประทับตราลงในหน้าวีซ่า จากนั้นก็ไปยืนรอเอากระเป๋า ถึงต้องรออยู่นานทีเดียว แอบใจเสียว่ากระเป๋าจะมีปัญหา เพราะตอนต่อเครื่องทางสายการบินจะโหลดกระเป๋าให้เราต่อมายังเครื่องบินที่เราจะต่อเลย แต่ในที่สุดก็มาผ่านมาได้ด้วยดี พอได้กระเป๋า เราก็งงๆ อยู่เป็นนาน หาทางออกไม่เจอ จนกระทั่งไปเจอป้าย และเจอประตูกำลังจะลากกระเป๋าผ่านก็เจอตำรวจสองคนมาดักทางไว้ ถามว่า 'จะไปไหน ไปกับใคร มาทำอะไร พักที่ไหน' มาเป็นชุดเลย แต่เราก็ตอบไปตามสเต็ปแบบแอบๆ ตื่นๆ ว่า 'จะไปรอตเตอร์ดัม โฮสแฟมิลี่มารับ มาเป็นออแพร์ พักกับโฮสแฟมมิลี่' พี่ตำรวจเขาก็เลยปล่อยมา พร้อมกับบอกว่า 'แล้วเจอกัน have a nice day'
จากนั้นก็ลากกระเป๋าออกมา มองซ้ายมองขวาอยู่แว๊บเดียว ก็เจอโฮสฯ พ่อ กำลังโบกมือให้ พอเดินเข้าไปหาก็จับไม้จับมือทักทายกันเล็กน้อย แล้วโฮสฯ พ่อก็ช่วยเข็นกระเป๋า จากนั้นก็รถเพื่อมายังที่พักที่รอตเตอร์ดัม ซึ่งอยู่ห่างจากสนามบินประมาณสามสิบนาที วันที่มาถึงมีหิมะตกเบาๆ ด้วย ซึ่งก็เป็นครั้งแรกที่เห็นหิมะตก อากาศก็หนาวมากสำหรับคนที่เพิ่งมาถึง จากอากาศสี่สิบองศาที่เมืองไทย ต้องมาเจอสี่องศาที่เนเธอร์แลนด์ เป็นอะไรที่แตกต่างมากทีเดียว . . .
พอมาถึงบ้าน โฮสฯ แม่ก็รออยู่แล้ว พอเห็นหน้าเรา เธอก็รีบวิ่งมาหาดึงเราไปกอดใหญ่เลย จากนั้นก็ได้เจอกับน้องทั้งสองคน ที่จะต้องมาดูแลกันตลอดหนึ่งปี น้องๆ น่ารักมากกกกก น้องคนโตก็มาเล่นกับเราใหญ่ จนโฮสฯ แม่บอกว่า 'ดูสิ! จีบแพนนี่ใหญ่แล้ว' ส่วนคนเล็กก็ยังเด็กอยู่ พอไปอุ้มก็ยิ้มหวานให้ คุยอ้อแอ้ใหญ่
คุยกันอยู่พักนึง โฮสก็พาขึ้นไปบนห้องนอน ซึ่งเป็นห้องที่เราต้องอยู่ตลอดหนึ่งปี เป็นห้องใต้หลังคาเล็กๆ แต่น่ารัก และดูเป็นระเบียบเรียบร้อยดี มีหน้าต่างบานโตวิวก็สวยดี จากนั้นก็เอากระเป๋าออกมารื้อ เก็ยของเข้าที่ จนกระทั่งทุ่มนึงโฮสฯ แม่ก็ขึ้นมาเรียกให้ไปกินข้าว ซึ่งวันนี้โฮสฯ พ่อลงมือทำอาหารอินเดียให้กินเลย ตอนลงไป เราก็หอบเอาของฝากที่ซื้อติดมือมาจากเมืองไทยมาให้โฮสฯ ด้วย บรรยากาศบนโต๊ะอาหารนวันแรกก็คุยกันเรื่องการเดินทาง เป็นยังไง เจออะไรมาบ้าง พอกินเสร็จโฮสฯ ก็บอกให้เราขึ้นมาพักผ่อน อีกสามวันถึงจะได้เริ่มงานจริงๆ . . . ซึ่งคืนแรกในเนเธอร์แลนด์ก็ผ่านไปด้วยดี หลับสนิทไม่ฝันซักนิดเดียว
. . . ของฝากที่เอามาให้โฮสฯ กับเด็กๆ . . .
ปล. บล๊อกหน้านี้ใช้เวลาเขียนเกือบสิบวัน . . .
| Create Date : 26 เมษายน 2556 |
| Last Update : 26 เมษายน 2556 2:53:35 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1737 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
Dear Diary . . . 
