Bloggang.com : weblog for you and your gang
D*U*A*N
Group Blog
Oh...OFFICE คิดๆไปก็ขำ
ร้อยเรียงไว้เคียงใจ
คิ ด ๆ เ ขี ย น ๆ
ความทรงจำสีจางๆ
เต่าดื้อ
T R i P
<<
กันยายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
5 กันยายน 2550
C o a c h i n g
All Blogs
ขอบคุณและบ๊ายบายค่ะ
เ มื่ อ เ ร า ต้ อ ง จ า ก ล า
ลื้อแหละ....นิทานใน office ข้าพเจ้า (ตอน...วิกฤติของจองหงวน)
สนุกกับการแข่งขัน.........แต่อย่าเก็บมาเป็นอารมณ์
ลื้อแหละ นิทานใน office ข้าพเจ้า * 2
ลื้อแหละ นิทานใน office ข้าพเจ้า * 1
HR ผจญมาร office (ไม่ใช่หนังเข้าใหม่นะจ๊ะ)
ความดีความชอบ
กีฬาสี......สีฟ้าน่ารัก คึกคักเวลาลงเล่น
แตะเบรคแล้วมองกระจกหลัง
ทักทายกันก่อน
คนดีในสายตา
C o a c h i n g
จองหงวนอกหัก (2)
จองหงวนอกหัก (1)
สับแหลก....แล้วแยกประเภท
C o a c h i n g
วันนี้ได้ประสบการณ์มาอย่างหนึ่ง....มันเป็นเรื่องของการสอนงาน หรือที่นิยมใช้คำว่า Coaching ในหมู่ชาว HR ทั้งหลายแหล่ (มันดูไฮขึ้นมาอีกระดับล่ะมั้ง)
ทุกครั้งที่มีน้องใหม่ในที่ทำงาน ไม่ว่าจะเป็นน้องเพิ่งจบซึ่งเริ่มชีวิตการทำงานเป็นครั้งแรก หรือเพื่อนและรุ่นพี่ที่มีการโยกย้ายสับเปลี่ยนตำแหน่งก็ตาม สิ่งที่จำเป็นและขาดไม่ได้เลยก็คือ การสอนและการเรียนงาน
โดยทั่วไป หัวหน้างานมักมอบหมายให้คนที่ทำงานเก่งเป็นผู้สอน และคาดหวังว่าการถ่ายทอดความรู้นั้นจะเกิดผลสำเร็จในระดับสูง (ประหนึ่งว่าผู้สอนเป็นเทวดาที่สามารถเสกกระเบื้องให้กลายเป็นแก้วเจียระไนได้....หวังมากไปหรือเปล่า) แต่หลายครั้งที่ผลลัพธ์ไม่ได้ออกมาอย่างที่คาดหมาย
หูด้านซ้ายของถ้วยกาแฟในห้องแพนทรีได้ยินเสียงบ่นของผู้เรียนงานประมาณว่า.....
- โอ๊ย...พูดเร็วอย่างนี้ใครจะไปรู้เรื่อง จับต้นชนปลายไม่ถูกเลย
(ก็ไม่รู้นี่หว่าว่าเดี๋ยวนี้เขารับเต่ามาทำงานด้วย)
- เสียเวลาพูดอยู่ได้ ให้ลงมือทำเลยยังจะดีซะกว่า
(แรกๆก็โชว์พาว พอทำจริงไม่สำเร็จดันมาบอกว่าไม่สอน)
- ที่ทำงานเก่าของหนูน่ะ เค้าไม่ได้ทำกันอย่างนี้นะคะ
(เด็กนี่มันคงลืมไปว่าได้ลาออกจากที่เดิมแล้ว)
- ที่ผมตามไม่ทันน่ะ เพราะพี่พูดไทยคำอังกฤษคำ ทำเอางงไปหมดเลย
(อ้าว..ศัพท์เทคนิคไงน้อง ก็พี่คิดว่ามันเจ๋งดีอ่ะ)
- พี่ๆ ทำไมมันยากอย่างนี้ล่ะ มีอย่างอื่นที่ง่ายกว่านี้ให้ทำมั้ย
(เอ๊ะไอ้นี่ ทีตอนสัมภาษณ์เข้ามาดันบอกว่าทำได้ทุกอย่าง)
แอบเอาความคิดของเราแปะไว้ในวงเล็บด้วย...แฮะ..แฮะ ลืมตัวไปหน่อย
ส่วนหูด้านขวาก็ได้ยินเสียงพึมพำของผู้สอนงานดังหึ่งๆ ประมาณว่า.....
- อารายฟะ พูดซ้ำตั้งสิบรอบแล้วยังไม่รู้เรื่อง จะอัดเทปกลับไปเปิดฟังที่บ้านเลยมั้ย
(เอ....ลืมปรับโหมดเป็นภาษาคนหรือเปล่า)
- เซ็งซะจริง ตอนสอนก็ไม่จด แล้วก็ต้องกลับมาถามซ้ำๆอีก เบื่อจะบอกแล้วนะเนี่ย
(ทำไมไม่บอกให้มันจดตั้งแต่แรกล่ะ ไม่รอบคอบแล้วยังไปโทษเด็กอีก)
- ตะกี้มันพยักหน้าว่าเข้าใจทำไมหว่า ไอ้เรื่องที่มันงงอยู่นี่ก็เรื่องเดียวกันกับเมื่อตะกี้นั่นล่ะ
(เมื่อกี้นี้น้องมันพยักหน้าไล่นกเอี้ยงต่างหาก ไม่ได้บอกว่าเข้าใจสักหน่อย)
- งานประจำก็ยุ่งอยู่แล้ว ยังต้องมาสอนเด็กใหม่อีก เสียเวลาจริงๆเลย
(ยุ่งนักก็รีบๆสอนให้น้องเป็นงาน แล้วพี่ก็ลาออกไปได้เลย ไม่เสียเวลามากนักหรอก)
- มาก็สาย เดี๋ยวก็ออกไปรับโทรศัพท์ ตกลงมันจะเรียนมั้ยวะเนี่ย
(อะไรกัน โตป่านนี้ดูไม่ออกหรือไงฟะว่ามันไม่อยากได้อยากดี)
แล้วมันเกิดปัญหาอะไรกับการสอนงานซึ่งเป็นกระบวนการสำคัญในการทำงาน การสร้างบุคลากร และความสำเร็จขององค์กร
คิดแบบบ้านๆ ไม่ต้องวิเคราะห์อะไรมากมายก็อาจเป็นเพราะ....สองคนนี้ดวงชงกัน หรือไม่ถูกชะตาซึ่งกันและกัน เหมือนคนส่งไม่เต็มใจส่ง คนรับก็ไม่เปิดเครื่องรับ ดังนั้นความรู้จึงตกหล่นอยู่ระหว่างทาง
แต่ถ้าคิดแบบตั้งคำถามก็อาจเป็นอีกแบบหนึ่ง เช่น
สำหรับคนเรียน
- คุณมีสมาธิและสติปัญญาเพียงพอสำหรับการเรียนรู้หรือไม่
- คุณมีอีโก้สูงเกินกว่าจะยอมรับฟังคำสอนของคนที่อาจไม่เก่งเท่าคุณในบางเรื่องหรืออายุน้อยกว่าคุณ แต่เขารู้เรื่องงานดีกว่าคุณหรือไม่
- คุณได้ใช้ทรัพยากรที่มีไปเพื่อการเรียนรู้หรือไม่ (ใช้หูเพื่อฟังหรือเอาไปทวนลม ใช้ปากซักถามเพื่อขจัดความสงสัยหรือเอาไว้บ่น ฯลฯ)
- คุณมุ่งมั่นและพร้อมจะทุ่มเทเพื่อพัฒนาตนเองและการทำงานหรือไม่
สำหรับคนสอน
- คุณเข้าใจงานอย่างถ่องแท้และมีความรู้พอจะสอนคนอื่นหรือไม่
- คุณมีการวางแผนเพื่อถ่ายทอดความรู้อย่างเป็นขั้นตอนหรือไม่
- คุณมีทักษะในการสื่อสารกับเพื่อนมนุษย์ดีพอหรือยัง
- คุณมีการตรวจสอบความเข้าใจของผู้เรียนเป็นระยะหรือไม่ หรือรอให้สอนเสร็จแล้วจึงได้ยินว่า...ขอใหม่อีกครั้งตั้งแต่ต้น
น่าแปลก คนพิการยังสามารถสื่อสารกับผู้อื่นได้ แต่คนปกติมีครบทุกอย่างกลับพูดกันไม่เข้าใจ
Create Date : 05 กันยายน 2550
Last Update : 15 ตุลาคม 2550 7:30:30 น.
16 comments
Counter : 397 Pageviews.
Share
Tweet
เจิม...เจิม......
...เอาเป็นว่าทำงานกันไปสอนกันไปดีมั้ย.....
โดย:
big-lor
วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:9:42:34 น.
...ลืมบอกไป....
ผมเป็นเด็กใหม่เหมือนกัน
เพิ่งเข้าทำงานที่นี่หนึ่งปี กับห้าเดือน
ตอนมาใหม่ๆก็มีปัญหาเรื่องการทำงานเหมือนกัน
เพราะที่นี่กับที่เก่า
ทำงานกันคนละแบบ...(ในตำแหน่งเดียวกัน)
โปรแกรมสำเร็จรูปที่ใช้ก็คนละโปรแกรม
แรกๆก็ติดการทำงานแบบเก่า
ในหัวมันจะค้านอยู่ตลอด เวลามีอะไรที่แปลกใหม่
ต่างจากที่เคยทำ
เลยต้องทำหัวให้ว่าง
ทำเหมือนไม่เคยทำงานมาก่อน
ทำตัวเป็นแก้วเปล่า
ได้ผลครับ....ของใหม่ไหลเข้าหัวยังกะน้ำ
ของเก่าก็ไหลออกมาผสมผสานอย่างเข้ากันดี
สรุปแล้วคือ...เรียนรู้สิ่งใหม่ที่เข้ามาก่อน...แล้วค่อยปรับเอาพื้นความรู้เดิมมาใช้
โดย:
big-lor
วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:9:48:38 น.
การสอนคนให้เข้าใจเหมือนกับตัวเราเองเข้าใจนะ
มันยากเนาะต้องละเอียดรอบคอบกับารสอนสอนตั้งแต่
เริ้มต้นช้าแล้วถามแล้วก้ออธิบายนานๆ
ทำตามแบบแผนการสอนละเอียด
จะละทิ้งฐานเข้าใจไม่ได้
คนเรียนก้อต้องฟังคิดตามแล้วห้ามผ่านถ้าไม่เข้าใจ
ต้องถามซักให้อะเอียดเหมือนกัน
สรุปแล้วก้อ
พยายามทั้งสองฝ่ายแระเนาะ
โดย:
gripenator
วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:12:06:19 น.
คุณ D*U*A*N เซ็งอารมณ์มากค่ะวันนี้
มีนางอิจฉาตนหนึ่ง ไปนินทาลับหลังว่านาเป็นนกสองหัว...แค้น...มาก
เราก็ทำงานของเราอยู่ดีๆ ทำแต่งานเพราะงานของนานี่โดยปกติก็ไม่ต้องวุ่นวายกับคนรอบข้างมากนักเว้นเสียแต่ลูกค้าบางรายเท่านั้น
แต่นางอิจฉาตนนี้ เค้าเป็นแฟนหุ้นส่วนของที่ทำงานนา ไม่ได้ทำงานที่นี่เหมือนกับแฟนหุ้นส่วนอีกคนนหนึ่ง
เค้าไปถามเพื่อนนาคนหนึ่งว่าแฟนหุ้นส่วนอีกคนได้เงินเดือนไหม ใช้ให้เพื่อนของนามาถามนา เค้าว่า...นาเป็นนกสองหัว...รู้ดีอยู่แล้ว
คิดได้ไงฟระ...
ไว้ค่ำๆนะค่ะจะไปแต่งกลอนระบายให้หายอยาก
โดย:
มัยดีนาห์
วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:12:20:36 น.
คุณมัยดีนาห์ * * * อย่าไปเซ็งกับคำพูดคนอื่นเลยค่ะ มันเป็นเหมือนเชื้อโรคนะ ถ้าร่างกายแข็งแรงเราก็จะต่อสู้กับมันได้ (ไม่เจอกับตัวก็พูดได้สิเนอะ) เรามาสร้างรอบๆตัวให้ปลอดเชื้อดีกว่า สาธุ..
gripenator * * * ใช่แล้วจ้ะ เมื่อเช้าก็นั่งแลๆทั้งสองฝ่ายพยายามกันใหม่อีกครั้ง หวังว่าจะได้น้องใหม่เก่งๆสักคน
คุณ big-lor * * * เด็กใหม่ต้องปรับตัวมากกว่าอยู่แล้ว ไว้เก่งก่อนค่อยหือ ใช่ม๊ะ
โดย: D*U*A*N (
thisisduan
) วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:12:44:19 น.
แลคต้ากะรถตัดหญ้าที่น่ากลัว เสนอตอน สอนไม่รู้เรื่องเลย
ก็อย่างว่านะ เลิกสอนแล้วไปตั้งวงกินเฮบลูบอยกันดีกว่า จุ๊กกรู๊^^
โดย:
RLacta
วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:13:31:35 น.
ใกล้นอนแล้ว..เอาหนุ่มมาฝากจะได้ฝันดี..ดูตาเขาสิ
โดย:
botanichuman
วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:21:16:54 น.
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ทำงานอย่าลืมทานข้าวเที่ยงนะค่ะ
โดย:
มัยดีนาห์
วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:12:38:27 น.
ราตรีสวัสดิ์นะคะ
หลับฝันดี
อย่าทำงานจนเครียดล่ะ
พักผ่อนบ้าง
โดย:
botanichuman
วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:21:19:35 น.
เอาเทซกมาฝากนะหล่อกว่าพี่ชายอีกนะอุนโซ
โดย:
botanichuman
วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:18:19:19 น.
แอ่มๆๆๆ ตามมาบอกว่ารักพี่ชายมากกว่า
...วันหยุดอย่านอนดึกมากนะค่ะ
โดย:
มัยดีนาห์
วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:21:19:23 น.
วันนี้เอารูปนี้มาฝากหญิงจะได้
ฝันดีมีเนื้อคู่กันเสียที
>
โดย:
botanichuman
วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:10:30:59 น.
สวัสดีวันอาทิตย์จิตแจ่มใสค่ะ
^
^
หาไม้มาตีงูตัวนี้ดีกว่าเพ่นพ่านจังเลย
โดย:
มัยดีนาห์
วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:13:08:17 น.
วันนี้ไปเป็นคนใช้มาหลายบ้าน
เหนื่อยจังเลย คุณเดียร์ไม่อยู่บ้านก็
ต้องไปถูบ้านคุณบอลแฟนคุณเดียร์แทน
คุณแม่น้องรันงานเยอะก็ไปช่วยล้างชามมา
คุณStarryNight027jaเหนื่อยในการตอบTag
ก็เลยไปนั่งทำงานบ้านแทน ..แล้วคุณจะใช้อิชั้น
มั่งหรือเปล่าคะมาบริการถึงบ้านนะเจ้าคะ
โดย:
botanichuman
วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:16:30:32 น.
ไม่จำเป็นต้องอ่านก็ได้
อิชั้นจะแปลงร่างไปสอบแทนนะเจ้าคะ
แต่ว่าคะแนนจะได้น้อยกว่าคุณทำนะ
เพราะอิชั้นถนัดวิชาเดียว คือเคมี
อ้าว แถมชีววิทยาอีกหน่อยเพราะชอบ ฮุ ฮุ (หัวเราะ)
โดย:
botanichuman
วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:16:42:19 น.
การสอนคนทำงานต้องอย่าคิดมาก พระเจ้าท่านให้สมองมาไม่เท่ากันนะ ต้องทำใจให้เห็นว่าเป็นเรื่องหยุมหยิม แล้วเราจะมีความสุขกับการทำงานนะ
โดย:
mamamodern
วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:10:33:29 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
thisisduan
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
น้องเพนกี้
น้อง DoryKong 1
น้อง DoryKong 2
น้อง DoryKong 3
X
X
X
X
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add thisisduan's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
...เอาเป็นว่าทำงานกันไปสอนกันไปดีมั้ย.....