ตอนที่ 4 วันเปิดสนามเอเซียน่า สนามแข่งมาตรฐานแห่งแรกของไทย เรื่องต่อจากประสบการณ์การแข่งรถ Dirt track เชิญร่วมกันแสดงความยินดีกับพี่น้อย และรับฟังเพลงแม่ Song for MaMa ซึ่งจะทำให้คุณน้ำตาซึม คลิ๊ก newyorknurse หลังจากอกหักจากการแข่งที่สนามกีฬาหัวหมากในเดือนพฤษภาคมไปแล้ว ความอยากมันยิ่งเพิ่มมากขึ้น ก็อุตส่าห์เรียนมาก็แล้ว เปิดอู่ก็แล้วทั้งหมดใจก็ตั้งไว้ที่จุดนี้จุดเดียวเท่านั้น นับเวลาก็เท่ากับรอมาแล้วถึง ๕ปีเต็ม ถ้าเปรียบเป็นความรักก็เรียกว่าสุกงอมเต็มที่แล้ว นัดเปิดสนามเเข่งมาตรฐานแห่งแรกของเมืองไทยเราก็ได้ถูกกำหนดขึ้นเป็นวันที่ ๖ มิถุนายน ๒๕๑๙ ด้วยฝีมือของคุณ ไพบูลย์ ผดุงเจริญ (รูปหัวบล็อกบนขวา คนยืนด้านล่างขวามือ ) ที่ความจริงถือได้ว่าเป็นประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งของวงการรถแข่งในเมืองไทยเราที่เดียว และถ้าหากทุกคนรู้ว่าพี่ไพบูลย์ต้องเหนื่อยยากขนาดไหนจนที่สุดก็ต้องจากเราไปก็เพราะความรักและเสียสละอย่างใหญ่หลวงเพื่อให้ได้มาซึ่งสนามแข่งดินลูกรังอัดเรียบระยะทางยาว ๓.๕กิโลเมตรแห่งนี้นั่นเองครับ ซึ่งผมก็ขอถือโอกาสอันนี้แสดงความเคารพและขอไว้อาลัยกับการจากไปด้วยความเสียสละของคุณพี่ไพบูลย์ ผดุงเจริญไว้ ณ ที่นี้ด้วย สมัยก่อนที่ยังเรียนหนังสืออยู่นั้น เวลาดูพวกนักแข่งแรลลี่เขาขับรถกันผมจะชอบมากกว่าการแข่งขันความเร็วชนิดอื่น โดยเฉพาะตอนรถเข้าโค้งแล้วสไล้ด์ใช้ท้ายรถกวาดเข้าโค้งแผด แผด แผดไปนี่...สุดยอด และก็อยากหาถนนลื่น ๆขับแบบนั้นบ้าง ก็พอดีไปเจอที่ดินว่าง ๆอยู่ข้าง ๆทางลงสะพานกรุงเทพ ถนนตกฝั่งธนบุรีโน่น มีรั้วกั้นไว้ลวก ๆ ประตูก็เปิดทิ้งไว้อย่างนั้นเฉย ๆข้างในเป็นที่โล่งกว้างสักประมาณขนาดสนามฟุตบอลเห็นจะได้ พื้นเป็นทรายล้วน ๆ ผมก็อาศัยใจกล้าหน้าด้าน ขับย่อง ๆเข้าไปดูลาดเลาทำเป็นยืดคอชะเง้อหน้ามองหาคน อ้าวไม่มีใครนี่ มันละซีเรา เหยียบเต็มที่เลย เอ้าใส่เข้าไป ใส่เข้าไป นึกว่าวันนี้จะลองวาดลีลาสไล้ด์ฟาดหางฟาดงวงฟาดงามั่ง โถแม่คุณมันก็วิ่งไม่ได้อย่างใจคิดเอาซะเล้ย ลื่นก็ไม่ลื่น ทรายมันดูดซะมากกว่า ขับได้สักพักก็เซ็ง นึกในใจ นี่ดีนะไม่ตกหล่มทรายอีกต่างหาก บุญตายห่าแล้วเรา ตอนขับออกมาแรก ๆก็รู้สึกว่าเบรคมันดัง อื้ด ๆชอบกล เบรคก็ไม่ค่อยอยู่ น่าจะทรายเข้าไปละมัง เอาน่ะขับ ๆไปเดี๋ยวทรายออกหมดก็หายเองแัหละน่า ที่ไหนได้ สุดท้ายต้องเอาไปถอดออกแล้วอัดผ้าเบรค เจียรนัยจานเบรคใหม่ เอ้อละนะ สนุกก็ไม่ได้ดังใจ ยังเสียตังค์อีก ตั้งแต่นั้นมาก็ฉลาดขึ้นเพราะรู้แล้วว่าวิ่งในทรายน่ะมันมีแต่โดนดูดติดหนึบ ต้องลองหาวิธีใหม่เอางัยดี เออ เออนึกออกแล้ว หาโคลนดีกว่า !!! ( ไอเดียสุดเจ๋งนี้ที่สุดก็ได้ลองโดยบังเอิญวิ่งผ่านทุ่งหญ้าขณะฝนตก ก็โชคดีที่ไม่ติดหล่มนะ และก็ได้ลื่นสมใสเลยเพราะล้อมันสไล้ด์อยู่กับที่วิ่งไม่ไปเลยให้ตายซิโรบิ้น ) กลับมาเข้าเรื่องต่อครับ ในการแข่งเปิดสนามครั้งแรกนี้ หลังจากตัดสินใจอยู่นานก็ลังเลคิดว่า แข่งทางฝุ่น เราก็ไม่เคยนะ ตามไปดูก่อนดีกว่าว่าอะไรเป็นอะไร ใจมันก็กลัวว่าถ้ารถสีถลอกเพราะโดนหินนี่คงโดนเด็จพ่อเด็จแม่อัดน่วมแน่เรา ก็ตัดสินใจว่านัดเปิดสนามนี่ไปดูเฉย ๆดีกว่า ไหน ๆก็รอมาได้ตั้งนานแล้ว อีกสักเดือนคงไม่ขาดใจหรอกนะ พระองค์เจ้าพีระ ฯ กับนักแข่ง ในวันเปิิดสนามเอเซียน่า และแล้วก็ถึงวันเปิดสนาม ๖ มิถุนายน ๒๕๑๙ ก็ชวนเพื่อนซี้นายฮั้วไปด้วยกันสองคนขับรถคันเก่งซูบารุ เลโอเน่ไปสนามพัทยาแต่เช้าวันแข่งเลย ถ้าสงสัยหน้าตารถเป็นอย่างไรก็เลื่อนขึ้นไปดูหัวบล็อกซ้ายมือข้างบนโน้นครับ ถ่ายตอนชนะครั้งแรกลงนิตยสาร หลังคาจะบุบบู้บี้ไม่ค่อยสวยงามนัก ผิดกับคนขับซึ่งหล่อซะไม่มีอะ แค๊ก แค๊ก (หล่อ ติดคอครับ) เสียค่าตั่วน่าจะไม่เกินสี่สิบบาทละมั้งจำไม่ได้ครับเพราะหลังจากนั้นสมัครแข่งทุกเที่ยวก็ไม่เคยเสียค่าตั่๋วอีกเลย ก็เข้าไปนั่งอัศจรรย์ใหญ่หน้าเส้นสตาร์ทพอดี ซึงการแข่งนัดเปิดสนามนี้ก็มีถ้วยดาราทองของพระวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าพีระ ๆเป็นเกียรติสำหรับผู้ชนะโดยมีรถลงประเดิมการแข่งในวันนั้นทั้งสิ้น ๒๗คัน ประวัติโดยย่อของพระองค์เจ้าพีระ ฯโดยวิกิพีเดีย พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าพีรพงศ์ภาณุเดช เป็นพระโอรสในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงศ์ กรมพระยาภาณุพันธุวงศ์วรเดชและหม่อมเล็ก ภาณุพันธุ์ ณ อยุธยา (สกุลเดิม ยงใจยุทธ เป็นพี่สาวของ ร้อยเอกชั้น ยงใจยุทธ บิดาของพลเอกชวลิต ยงใจยุทธ) ประสูติเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2457 เมื่อแรกประสูติทรงพระนามว่า หม่อมเจ้าพีรพงศ์ภาณุเดช จบการศึกษาจากโรงเรียนเทพศิรินทร์ โรงเรียนอีตัน และเข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ และเปลี่ยนไปศึกษาด้านประติมากรรม ที่ Byam Shaw Art School ก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง (พ.ศ. 2479-2482) พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าพีรพงศ์ภาณุเดช ทรงแข่งรถโดยการสนับสนุนของพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ ทั้งสองพระองค์มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในหมู่นักแข่งรถในชื่อ Prince Bira และ Prince Chula ทรงขับรถยี่ห้อ อี.อาร์.เอ. (English Racing Automobiles - E.R.A.) ทาสีฟ้าสดใสในการแข่งขัน ชื่อ รอมิวลุส (Romulus) รีมุส (Remus) และ หนุมาน (Hanuman) สีฟ้าแบบนี้ ปัจจุบันเรียกว่า ฟ้าพีระ (Bira blue) พระองค์พีระ ทรงขับรถแข่งยี่ห้อ อี.อาร์.เอ. รอมิวลุส (Romulus) ชนะเลิศการแข่งขันรายการ Coupe de Prince Rainier ที่เซอร์กิตเดอโมนาโก (ปัจจุบันคือ โมนาโกกรังด์ปรีซ์) ได้รับถ้วยจากเจ้าชายเรนีย์ แห่งโมนาโก เมื่อวันที่ 11 เมษายน ค.ศ. 1936 ในภาพ ผู้ประทับยืนขวาสุดในภาพ คือ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ (ภาพได้รับความอนุเคราะห์จาก คุณพี่สิน yyswim) ทรงชนะเลิศการแข่งรถกรังด์ปรีซ์ในยุโรปอีกหลายครั้ง ระหว่างปี ค.ศ. 1936, 1937 และ 1938 จนได้รางวัล ดาราทอง (BRDC Road Racing Gold Star) จากสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งสหราชอาณาจักร 3 ปีซ้อน ได้รับการบรรจุชื่อในหอเกียรติยศของสมาคมนักแข่งรถอังกฤษ ครั้งนี้ขับรถชื่อ Romulus ทาสีฟ้าสดใส ชนะเลิศการแข่งขัน ลอนดอนกรังปรีซ์ สนามคริสตัลพาเลซเซอร์กิต เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1937 ผู้มอบถ้วย คือ Charles Follett .. ผู้สวมพระมาลาประทับยืนกลาง คือ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ (ภาพได้รับความอนุเคราะห์จาก คุณพี่สิน yyswim) มาเล่ากันถึงบรรยากาศตอนที่จะเริ่มแข่งกันเลยดีกว่าเอาตั้งแต่รถมาจอดเรียงกันตามกริทสตาร์ทที่จุดเริ่มต้นหน้าอัศจรรย์ใหญ่ที่ผมนั่งดูอยู่ (ในรูปก็จะเป็นกึ่งกลางของทางตรงยาวด้านล่าง โดยรถแข่งจะหันหน้ารถวิ่งไปทางด้านซ้ายมือ แล้วเลี้ยวขวาโลดวนไปเรื่อย ๆจะมาจบที่จุดสตาร์ทอีกครั้งก็คือครบหนึ่งรอบ ความยาวประมาณ ๓.๕กม.) ซึ่งโดยปกติแล้วผมจะเป็นคนช่างสังเกตุและจะเก็บทุกรายละเอียดของสิ่งที่ผมสนใจเป็นพิเศษ ซึ่งเหตุนี้จึงทำให้ผมทำอะไรมักจะได้ดีกว่าและรวดเร็วกว่าเสมอ เมื่อรถแข่งมาจอดรอเตรียมออกรถกันเรียบร้อย หลังจากที่มีการเช็คลำดับการจอด ตรวจความพร้อมก็มีเสียงประกาศให้รถแข่งสตาร์ทเครื่องยนต์ได้ เท่านั้นแหละเสียงกัมปนาทก็ดังกระหึ่ม บรื้น ๆ หรีอ แล้วแต่ใครจะได้ยินเป็นเสียงอะไรกันบ้างก็แล้วกัน และวินาทีนั้นแหละ ก็เป็นช่วงเวลาชี้เป็นชี้ตายว่าโอกาสที่ใครจะเป็นผู้นำและชนะนั้นมีมากแค่ไหน ผมจะยังไม่เล่าเทคนิคทั้งหมดก็แล้วกัน เอาเป็นว่าเราสังเกตุว่ามันเหมือนชุลมุนทั้ง ๆที่ไม่หากคุณรู้หลักและจับจดให้ถูกจุด เพราะพอเสียงดังมากเลยทำให้ความรู้สึกของเราโกลาหลไปเองทั้ง ๆที่ก็แค่รอสัญญานให้รถออกตัวได้แค่นั้นเอง (นี่เป็นข้อสังเกตุแรกที่สำคัญมาก ๆ) การปล่อยรถก็ใช้วิธีให้กรรมการมายืนโบกธงเลยจุดที่รถจะออกตัวไปสักสามสิบเมตรน่าจะได้ และหากธงชาติถูกโบกเมื่อไรก็นั่นแหละ ซิ่งเลย นี่ขนาดสาดอยู่คันเดียวโดด ๆนะ ฝุ่นยังขนาดนี้ สงสารตัวเองจัง...กระจกแตก..!!! พอธงชาติถูกโบกสะบัดเท่านั้นแหละครับ เหมือนรถชิงกันออกจากสี่แยกหลังได้รับสัญญานไฟเขียว คันหน้าสุด สองแถวแรกนี่ออกแทบจะพร้อมกัน แถวหลังถัดไปก็จะออกช้าหน่อยเพราะอาจจะมองไม่ค่อยเห็นกรรมการ หลังมาก ๆนี่เขาวิ่งกันไปสักพักค่อยออกตัวก็มี ทำให้แค่เริ่มสตาร์ทก็มีรถบางส่วนที่อยู่ห่างมาข้างหลังพอสมควรแล้ว และที่สำคัญคือฝุ่นลอยฟ่องเต็มไปหมดสีก็คล้าย ๆสีเบจแบ็คกราวนด์ของบล็อกนี้นี่แหละ จนพอมองไปรถคันนำหัวแถวอีกทีก็ไม่เห็นรถแล้ว มีแต่กองฝุ่นปลิวเต้มไปหมด เห็นแค่สองสามคันที่ตามหลังเท่านั้น ถ้ามองตามภาพประกอบจะเห็นว่าโค้งแรกสุดทางตรงนั้นจะเป็นโค้งใหญ่ทำมุมกลับประมาณ ๑๓๐องศาแล้วก็จะเป็นทางตรงสั้น ๆแล้วโค้งทางซ้ายก่อนจะไปเลี้ยวหักขวาอีกสองโค้งเล็ก ๆมีลักษณะเหมือนรูปรองเท้า ซึ่งโฆษกสนามจะใช้ศัพธ์เทคนิคว่าโค้งหักศอกและโค้งแฮร์พิน Hair pin และหากสังเกตุดี ๆสนามจะเหมือนรูปคนนอนยกเท้าอยู่ พุงป่องเชียว มีหน้าอกเล็กน้อยซะด้วย ครั้งหน้าคงต้องกำกับด้วยตัวเลขถึงจะไม่งงครับ พอรถวิ่งพ้นโค้งสุดทางตรงไปได้สักพักช่วงนั้นเป็นเนินลาดต่ำที่อัศจรรย์หลักจะมองไม่เห็นตลอด จะเริ่มเห็นรถแข่งอีกครั้งก็ตอนที่วิ่งเลยแฮร์พินมาแล้วจนเกือบจะเข้าโค้งรูปตัวยู ก่อนวิ่งมาถึงส่วนพุงนั่นแหละ พอเลยส่วนพุงส่วนอกไปก็จะเป็นโค้งตัวยูอีกอัน ที่โค้งตัวยูที่จุดนี้จะมีสัญญลักษณ์เป็นรูปยางรถขนาดใหญ่ครึ่งวงกลมคร่อมทับสนามแข่งและเขียนไว้ว่าเป็นยาง IRCเราก็เลยเรียกกันว่าโค้ง IRC และก็เจ้าโค้งนี้แหละที่เป็นโค้งที่ได้ใจมันส์ด้วยกันทั้งผู้ชมการแข่งขันและคนขับมากที่สุด แหมมันสไล้ด์โซว์ได้เห็น ๆเลย ผ่านไปรอบไหนรอบนั้น ถ้ามีแซงที่โค้งนีทีไรมีเฮครับ (มารู้ทีหลังตอนที่ขับได้แล้ว เจ้า ฮั้ว เพื่อนคู่ใจเขาบอก มึงใส่โค้งนี้สวยกว่าเพื่อนเลย !!!) สำหรับตัวผมเองไม่ค่อยรู้สึกตื่นเต้นเท่าไรนักกับการแข่งในวันนั้น และก็ดูเหมือนว่ารถที่วิ่งกันในสนามก็ไม่เร็วเท่าไรนัก และพอวิ่งไปสักระยะก็จะมีระยะห่างของรถเเข่งแต่ละคันมากจะหมดสนุก อาจเป็นเพราะส่วนใหญ่นักขับคงยังไม่ชินกับสนามแข่งแบบลูกรังที่เป็นสนามปิดโล่งแจ้งอย่างนี้ก็เป็นได้ เนื่องจากส่วนใหญ่จะเป็นนักขับแรลลี่ซึ่งเป็นสนามเปิด เวลาขับก็จะอยู่บนถนนลูกรังแคบ ๆ ทำให้รู้สึกว่าเร็ว ทั้ง ๆที่ไม่เร็วเท่าไรนัก คำว่าสนามปิดนั้นหมายถึงปิดเพื่อทำการแข่งขันเพียงอย่างเดียว ดังนั้นจึงใช้ความเร็วกันได้เต็มที่ไม่ต้องกลัวรถสวน นอกจากเสียการทรงตัวแล้วหมุนกลับมาทำวันทยาหัตถ์กันเอง ๕๕ ส่วนสนามเปิดก็คือ เอาถนนหลวงนั่นละมาทำการแข่งขัน อาจจะดำเนินการขออนุญาตปิดกั้นบ้างนิดหน่อย แต่ก็อาจมียานพาหนะอื่นหลงเข้ามาหรือสัตว์เลี้ยงต่าง ๆทำให้รถแข่งไม่สามารถใช้ความเร็วได้อย่างอิสระ ผู้ชนะเลิศเป็นคนแรกในสนามแข่งเอเ๋ซียน่าในวันนั้นก็เป็นไปตามความคาดหมาย คือ คุณม่อนหรือ เทียนชัย เตียวรัตนกุล แชมป์รถแข่งแรลลี่ในยุคนั้น และก็เป็น idol ของผมซึ่งในภายหลังเราก็ได้มีโอกาสดวลกันแบบเดี่ยว ๆจนได้หลังจากวันนัดเปิดสนามไปอีกร่วมครึ่งปี หลายคนเรียกว่านัดวัดใจกับมือใหม่ครับ ส่วนผมเองนี่.......... การแข่งขันในเดือนถัดไป แน่นอนลูกผู้ชายอย่างเรา ถึงเวลาต้องสู้ ถอยไม่ได้อีกแล้ว รถจะพังเงินจะหมดแพ้กลัวอายไม่สนละ ลุยก่อนอย่างอื่นว่ากันทีหลัง ( โธ่ มันเป็นไฟ้ท์บังคับ เพราะคนข้างตัวก็รู้กันหมดแล้วว่าฟาวล์มา ๒รอบแล้ว ) ผลออกมาก็ดีเกินคาดในที่สุด ตอนนี้ก็ขอหยุดพักก่อนครับเอาไว้เล่าตอนหน้า รับรองมันขึ้นเรื่อย ๆเหมือนคุณ ๆนั่งลุ้นไปกับผมด้วยกัน ไอ้ที่เราดูว่ามันไม่เร็วนั้นเพราะอะไร แล้วไอ้ที่ดูว่ากล้วยน่ะมันกล้วยจริงไหมครับ ....โอ้โห เห็นแต่ฝุ่น บรรลัยล่ะมองไม่เห็นรถเลยแล้วจะวิ่งไปทางไหนวะ ....อ้าว ไอ้ห่.....วิ่งสวนมาทำไมวะะ ....เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ยยย ..!!..??? ทั้งหมดนั้นเป็นตัวอย่างตอนหน้าครับ ขอเชิญชม อุบัติเหตุของรถยนต์ ในบล็อกเรื่อง * Car Accident * อย่าลืมแวะฟังเพลงสากลดังในอดีต ไพเราะเพราะพริ้งทุกเพลงพลาดไม่ได้ อ่านอยากจะบ่นทุกวัน ให้รู้ว่ามันอะไรกันนักกันหนาถึงบ่นกันจัง ที่รู้หยุดบ่นมา ๒วันแล้ว ๕๕ อั๊พไม่ทัน สนใจทำจิตให้สงบแจ่มใสก็เข้าห้องคลายปมชีวิตด้วยธรรมะ ขอให้ทุกท่านมีความสุข และดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาทครัับ คุณโม ถามว่าอยากเป็นนักแข่ง 27เมษายน คำตอบ อยู่ในตอนที่ 2 ครับ   Create Date : 20 เมษายน 2554 40 comments Last Update : 6 พฤศจิกายน 2558 11:05:17 น. Counter : 2812 Pageviews. Share Tweet

มาเปิดสนามแข่งค่ะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 25 เมษายน 2554 16:59:22 น.

อ้าว...เปิดผิดสนาม เล่าได้สนุกมากค่ะ โอ้โห....เห็นแต่ฝุ่น 5555   โดย: ข้ามขอบฟ้า 25 เมษายน 2554 17:12:34 น.

ตามคุณกาญ มาเปิดสนามด้วยค่ะ เล่าได้สนุกจริง จริง ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ ค่ะ คุณน้อง   โดย: newyorknurse IP: 108.6.60.73 25 เมษายน 2554 17:48:06 น.

ถ่ายทอดได้สนุกสนานมากค่ะ ประสบการณ์ชีวิตเพียบเลยนะคะ คนที่ขับฝุ่นตลบ แม่หมูเองค่ะ แฮ่ ๆ ขอบคุณมาก ๆนะคะที่เขียนเล่าสู่กันฟัง   โดย: jamaica 25 เมษายน 2554 18:42:27 น.

คุณน้องเล่าได้สนุกมาก แต่ไม่ค่อยอยากอ่าน ตอนต่อเลย กลัวใจคุณน้องจริงๆ กลัวอันตราย พี่เป็นคนไม่กล้าเสี่ยงมากๆอย่างนี้ ภาพเก่าๆทีหาได้ไม่ง่ายนัก ชื่นชมความสามารถจริงๆค่ะ รักษาสุขภาพด้วยน้า   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 26 เมษายน 2554 9:00:08 น.

ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆค่ะ เราเข้าหลังไมค์ไม่ได้ ไว้ว่างจะอัพบล็อกค่ะ   โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 26 เมษายน 2554 12:30:21 น.

ตามมาเปิดสนามอีกคน ฝีมือล้วนๆ เก่งเฉพาะเส้นทางจริงๆ (ทางในการแข่งรถค่ะ) โชคดีจริงๆได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก รับสุข ขอตัวก่อนนะจะไปฟังเพลงของพี่เบิร์ดเขาน่ะ มีคนเขาอัพไว้หลายเพลงเหมือนกัน เพราะๆทั้งนั้น ไปฟังด้วยกันมั๊ย **** มีความสุขมากๆนะคะ ****   โดย: รับสุข IP: 223.206.206.7 26 เมษายน 2554 14:00:55 น.

ตามคุณๆข้างบนมาจากบ้านคุณน้อยค่ะ เล่าได้สนุกจริงๆ เห็นทีจะต้องแวะมาลุ้นต่อ   โดย: ร่มไม้เย็น 26 เมษายน 2554 15:12:17 น.

บล็อกคุณอาเหมือนบล็อกปอยเลยนะค่ะ ทั้ง บีจี กรอบสีขาว ตัวหนังสือ ... ใครเป็นสอนให้คุณอาทำค่ะเนี่ย ตอนนี้ปอยขอแปะโป้งไว้ก่อนนะค่ะ ... มีเวลาแล้วปอยจะเข้ามาอ่านค่ะ สวัสดีตอนบ่ายค่ะ   โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ 26 เมษายน 2554 15:53:13 น.

มาชวนไปหยุดนาฑีกันค่ะ   โดย: Love At First Click 26 เมษายน 2554 16:49:18 น.

โจ๋ ฝุ่นตลบ ... แวะมาเยี่ยมค่ะ :)   โดย: น้ำค้างเดือนหก 26 เมษายน 2554 17:13:10 น.

ย้อนมาอีกทีค่ะ จะบอกว่า.....ขอบคุณที่รับป้าเป็นญาติ งั้นตอนนี้ป้าก็มีน้องชายเป็นนักแข่งรถเพิ่มมาอีกคนแล้วสิ ร่องรอยการเป็นแชมป์เหยียบดูได้จากถ้วยรางวัลเนาะ แสดงว่าวันวานคงเหยียบมาไม่เบา ...อิอิอิ ก็ชนิดฝุ่นตลบละนะ เรื่องกีฬาป้าไม่ได้เรื่องสักอย่าง ชนิดดูแบบไม่รู้กติกานี่จะสงเคราะห์ว่าเป็นแฟนคลับไหวไหม แต่ถ้าให้ดูก็ดูได้ทุกอย่าง ยิ่งประเภทถึงลูกถึงคนรู้ผลเร็วๆ ฒ ผู้เฒ่ายิ่งชอบ ดังนั้นแข่งรถก็พอลุ้น...พอลุ้นค่ะ ขอชื่อนักแข่งรถไปเป็นเกียรติบ้าน สว.ด้วยเน้อ   โดย: ร่มไม้เย็น 26 เมษายน 2554 18:21:31 น.

แวะมาดูสนามแข่งแถว ๆนี้หน่อย วันจริงเจอกัน เดี๋ยวก็รู้ อิอิ ฝันดีนะคะ   โดย: jamaica 26 เมษายน 2554 22:03:47 น.

สว้สดีค่ะ คุณ น้องแม่หมู พี่เชียร์ เลย สู้ สู้นะ ดูซิคุณน้อง find me pr จะเกรงใจบ้างเปล่า??? ผู้หญิงแข่งนะ ต้องให้เกียรติหน่อยน้าาา คุณน้อง อย่าทำให้คุณน้องหมูเสียหน้าล่ะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 26 เมษายน 2554 23:59:22 น.

ถ้าชอบเพลงที่บ้านก็เข้าไปฟังได้เลยค่ะ ไม่ต้องแอบหรอก ไปนั่งฟังสบายๆที่ระเบียงหลังบ้าน ชมดอกไม้ ต้นไม้ ฟังเสียงนก เสียงลม หลับฝันดีนะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 27 เมษายน 2554 2:58:18 น.

สวัสดีครับคุณป้ากุ๊ก คุณแม่หมู คุณพี่น้อยและคุณกาญ เชียร์แบบนี้ลืมแก่เลยครับ เห็นรถคุณแม่หมูแล้วชอบมากเลย ฮอนด้าสปอร์ตไม่ก็ MGสายพันธุ์อังกฤษ แต่น่าจะเป็นฮอนด้านะ กระจังหน้าเค้ายื่นออกมาเนียะ ที่สำคัญใช้เพลาราวลิ้นโอเวอร์แล๊พสูงซะด้วย ชาวบ้านเรียกแค็มแต่ง เห็นไหม รถเขย่าทั้งคันเลย (เอ รถแรงหรือจับไข้อยู่น้าาาา) เอาเป็นว่ายอมครับ ยอมคุณแม่หมูแล้วละ ยอมเธอคนเดียว...... แพ้ใจ   โดย: find me pr 27 เมษายน 2554 9:02:11 น.

ว้าว วววว ลืมคุณน้ำค้าง ฉายา โจ๋ฝุ่นตลบไปคนหนึ่ง (คห ที่ ๑๑) ผมจับคู่ให้เจอกับคุณแม่หมู ขับฝุ่นตลบ (คห ที่ ๔,๑๓) เอาละนะ เตรียมตัวให้พร้อมจะโบกธงแล้วน้าาาาาาา ๑..........๒............อ้าว รถคุณน้ำค้างหายไปหนายยยยย   โดย: find me pr 27 เมษายน 2554 9:11:30 น.

แวะมาทักทายยามสาย ๆค่ะ ที่ว่าจับไข้อ่ะนะ คงเป็น จขบ มากกว่าละมั๊ง คงดูออกนะว่ารถเค้าแรง เพิ่งลงเครื่องใหม่ เครื่อง 3000 มั๊ง สูบมันเยอะจนจำไม่ได้ 555 (หัวเราะปลอบใจตัวเอง) บี้ม ๆ ฮื่ม ๆ รถมันแรง จริง ๆนะขอบอก   โดย: jamaica 27 เมษายน 2554 10:54:47 น.

คุณน้อง แม่หมู สู้ สู้ เลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ คุณน้อง find me pr วิ่งให้ฝุ่นตลบ ไว้ชื่อเลยนะคะ มาหว้ดดีคุณน้องตอนดีสองเลย ตื่นมาพอดี เดี๋ยวไปนอนต่อ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 27 เมษายน 2554 13:06:13 น.

นั่นไม่ใช่ชื่อเราหรอกนะ แต่เป็นฉายา จขบ. โจ๋ ฝุ่นตลบ 555 จขบ. สบายดีมั้ย   โดย: น้ำค้างเดือนหก 27 เมษายน 2554 14:29:13 น.

ดูจากเม้นท์ จขบ. ท่าจะเพี้ยนขึ้นทุกวัน 555   โดย: น้ำค้างเดือนหก 27 เมษายน 2554 22:46:38 น.

เรื่องเขียนผิดเขียนตกนี่กาญเป็นประจำเลยค่ะ ไปบล๊อกไหนไม่มีผิดไม่มีเล้ย รู้ขนาดนั้นเลยหรือค่ะ "จากภาษาเขียนที่ดูเหมือนเร่งรีบนะ ทำทุกสิ่งเมื่อพร้อม " ถึงไม่พร้อมก็สบายใจค่ะ ติดนิสัยเร่งรีบค่ะ รู้สึกว่าตัวเองยังแข็งแรงนะคะ ถ้าอืดอาดนี่รู้สึกเหมือนสว.งัยไม่รู้ หลับฝันดีนะคะ จะได้เตรียมตัวลงแข่ง   โดย: ข้ามขอบฟ้า 28 เมษายน 2554 1:45:43 น.

สวัสดีตอนเข้าค่ะ   โดย: jamaica 28 เมษายน 2554 6:20:38 น.

ตอนนี้ปอยเข้ามาบล็อกคุณอาคิดว่าอยู่บล็อกตัวเองเสียอีกค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่ช่วยชี้แจงแถลงไขให้ทราบว่าบล็อกคุณอาเหมือนบล็อกปอยได้เช่นไร แหม ปอยก็นึกว่าคุณอาจะมาคัดลอกเลียนแบบบ้านปอยเสียอีก กำลังแต่งตั้งทนายฟ้องร้องละเมิดลิขสิทธิ์เลยนะค่ะเนี่ย ว่าแต่มันเหมือนมาก ... หากคุณอาเอาดอกไม้มาประดับหน้ากรุ๊ปต่างๆ นะ ใช่เลยอ่ะ หุหุ และเปลี่ยนลูกโลกเป็นสีชมพู โอว้ บล็อกฝาแฝด ********************** ปอยไม่ได้ขยันอะไรมากนักหรอกค่ะ หากปอยมีเวลาปอยจะอัพบล้อกตุนไว้นะค่ะ พอตอนเช้าก็แค่เปิดคอมและ copy มาออนไลน์แค่นั้นเองค่ะ *********************************** มาคุยเรื่องในบล็อกคุณอาบ้างดีกว่าค่ะ อ่านลงมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเลื่อนลงมาที่กล่องคอมเม้นผ่านรูปต่างๆ บอกได้คำเดียวคะว่า ... โอว้ ท่าทางจะนานมากมาย ดูรูปและสีของภาพแล้วดูขลังมากเลยนะค่ะคุณอา สรุปแล้วการแข่งขันกับไอดอลของตัวเองแบบสองต่อสอง ผลออกมาเป็นยังไงบ้างค่ะคุณอา ก่อนจะเข้ามาได้เตรียมผ้าเช็ดหน้าพร้อมกะทาวาเป็กไว้ด้วยนะค่ะ บ่งบอกอายุอีกแระ ...   โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ 28 เมษายน 2554 9:02:42 น.

สวัสดีตอนเย็นนะจ่ะ อิอิ   โดย: ตะวันเจ้าเอย 28 เมษายน 2554 18:22:24 น.

จาสิ้นเดือนแล้ว งานไม่รู้จะเยอะไปไหน :)   โดย: สาวสะตอใต้ 28 เมษายน 2554 21:26:44 น.

สวัสดีค่ะ ป้ามาซะดึก คนแถวนี้คงเตรียมตัวพักผ่อนแล้วละมัง พรุ่งนี้ยังต้องทำงานอีกวัน จากนั้นอีกสองวันหยุดถ้าหูตายังซิ่งไหวก็ไปโลดดดดดดด   โดย: ร่มไม้เย็น 28 เมษายน 2554 21:45:01 น.

ฝันดีนะจ่ะ   โดย: ตะวันเจ้าเอย 28 เมษายน 2554 22:11:42 น.

^ ขอบคุณค่ะ ที่แวะไปเยี่ยม แถมแอบเป็นแฟนคลับด้วย หุหุหุ ดีใจจัง ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ :)   โดย: สาวสะตอใต้ 28 เมษายน 2554 22:21:21 น.

โอ พี่แวะมาตีหนี่งเลย คิดว่าไปแข่งแล้ว ยังทันอยู่นะ ขอบคุณนะที่ว่าหลาน จะเป็นลูก โห ให้กำลังใจอย่างนี้ มีแรงเชียร์สุด สุดเลย   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 29 เมษายน 2554 0:00:36 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม Blog นะคะ แล้วก็ต้องขอโทษด้วยค่ะที่ตอบช้า พอดีว่าเพิ่งจะเข้าบ้านอะคะ   โดย: nittya_kimm08 29 เมษายน 2554 3:45:15 น.

เก่งมากค่ะ เป็นปลื้ม รอบหน้าขอเมนู ข้าวคลุกกะปินะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 29 เมษายน 2554 4:09:14 น.

มาร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ...โชคดีจังเลย.. หัวใจและร่างกาย..คงเปี่ยมด้วยพลังไปอีกนาน... แข่งสนามไหน..ก็เกินร้อย..(แฟนคลับเยอะเนาะ).....   โดย: รับสุข 29 เมษายน 2554 7:04:49 น.

ได้ทำบุญแต่เช้าก็สบายใจแต่เช้า การงานเดินหน้าสะดวก...อุปสรรคชิดซ้ายไปเลย โมทนาบุญด้วยค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 29 เมษายน 2554 9:57:44 น.

สวัสดีค่ะ ขอโทษที่เข้ามาตอบช้า เราติดงาน ยุ่งมากๆเลยค่ะช่วงนี้ ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆที่ทำให้คนอ่านยิ้มได้ค่ะ   โดย: Love At First Click 29 เมษายน 2554 13:19:59 น.

ทักทายตอยบ่ายๆจ่ะ   โดย: ตะวันเจ้าเอย 29 เมษายน 2554 13:33:03 น.

สวัสดีตอนบ่ายค่ะ แวะมาส่งความสุขนะคะ   โดย: jamaica 29 เมษายน 2554 14:02:52 น.

ระตุ๊กดีมั๊ยแข่งกัน อิอิ   โดย: ตะวันเจ้าเอย 29 เมษายน 2554 21:05:11 น.

กรรมกรอย่างฉัน ได้หยุดตั้ง 3 วันแหนะ หุหุหุ มีความสุขวันหยุดสิ้นเดือน และวันแรงงานนะค่ะ :) แวะมาเยี่ยมคร๊าบบบบ บายดีป่าวค๊า :)   โดย: สาวสะตอใต้ 29 เมษายน 2554 21:46:19 น.

หลับฝันดีนะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 30 เมษายน 2554 3:29:51 น.