君の膵臓を食べたい。

住野　よる (Sumino Yoru) ：เขียน

แปล : ธีราภา ธีรรัตนสถิต 

เรื่องราวความสัมพันธ์อันอบอุ่นระหว่างเขาและเธอ

ที่จะทำให้คุณเข้าใจคุณค่าของการมีชีวิตอยู่

ผมคือเด็กนักเรียนมัธยมปลายผู้ไม่ค่อยสนใจสิ่งอื่นใดนอกจากการอ่านนิยาย

จนวันหนึ่งผมบังเอิญเจอบันทึกของ “ยามาอุจิ ซากุระ” เพื่อนร่วมชั้นเรียนเดียวกัน

ในนั้นมีข้อความสะเทือนใจเขียว่า

“ฉันจะตายภายในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าด้วยโรคของตับอ่อนที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้”

หลังจากนั้นมาสถานะของผมก็เปลี่ยนจากเพื่อนร่วมชั้นธรรมดาคนหนึ่ง

กลายเป็นคนที่เผลอรู้ความลับของเธอเข้าเธอผู้ร่าเริงและคิดบวกตลอดเวลา

ผมถูกดึงเข้าสู่โลกของเธอซึ่งเป็นโลกขั้วตรงข้ามกับผมโดยไม่ได้ตั้งใจ

มิตรภาพของผมและเธอเริ่มต้นขึ้นก่อเกิดความรู้สึกบางอย่างที่มิอาจบอกให้รับรู้

คิมิ โนะซุยโซ โวะ ทะเบไต (君の膵臓をたべたい)

ฉันอยากจะกินตับอ่อนของเธอ

ถ้าแปลตรงตัวก็จะได้ความหมายแบบนี้ค่ะ

ยามาอุจิซากุระ เด็กสาวร่าเริงที่โชคร้ายป่วยเป็นโรคตับอ่อนกับ นายเพื่อนร่วมชั้นที่บังเอิญรู้ความลับของเธอเข้า

ความแตกต่างระหว่างเธอ คนใช้ชีวิตเป็นปกติที่ป่วยเป็นโรคร้าย กับ เขา คนธรรมดาแข็งแรงที่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ

สิ่งที่สะดุดใจตั้งแต่แรกคือชื่อหนังสือมันเกี่ยวอะไรกับตับอ่อน แต่เมื่ออ่านไปเรื่อยๆ ก็คิดว่า ‘ประโยคนี้เหมาะที่สุดแล้วล่ะ’

 ‘ต้องเป็นประโยคนี้แหละ’ ในเรื่องจะค่อยๆเพิ่มความรู้สึกระหว่างคนอ่านและประโยคนี้ค่ะ เหมือนกับที่ผูกซากุระกับเพื่อนร่วมชั้นที่รู้ความลับ ไว้ด้วยประโยคนี้

 ถึงเรื่องจะเป็นแนวดราม่าเกี่ยวโยงกับความตายแต่สิ่งที่ต้องการสื่อคือการใช้ชีวิตแต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้รู้สึกว่าเป็นเรื่องตลกร้ายและทุกครั้งที่อ่าน

ก็จะเจ็บในใจคือมุกตลกของซากุระเกี่ยวกับ

ความตายของตัวเองเพราะเธอเลือกที่จะยอมรับมันเหมือนที่ตั้งชื่อบันทึกเอาไว้ว่า

‘บันทึกการอยู่ร่วมกับโรคร้าย’ ไม่ใช่ ‘บันทึกการต่อสู้กับโรคร้าย’ บางครั้งในใจลึกๆ เธอคงหวังให้สักวันรู้สึกขำไปกับมุกตลกเรื่องความตายของตัวเองได้เอกลักษณ์อีกอย่างของเรื่องนี้คือ

 ชื่อเด็กผู้ชายตั้งแต่เริ่มเรื่องจนเรื่องทั้งหมดจบจะไม่มีการเรียกชื่อเลย จะใช้แทนว่าเพื่อนร่วมชั้นที่รู้ความลับ เพื่อนร่วมชั้นที่สนิทกัน หรือถ้าเรียกก็จะเว้น ....เอาไว้ กว่าจะรู้ชื่อก็ช่วงท้ายๆ ค่ะ 

มองว่าเป็นเสน่ห์อีกแบบหนึ่ง เกินครึ่งเรื่องพูดถึงการมีชีวิตอยู่ทำให้คิดว่า ‘โชคดีจังที่ยังมีชีวิตอยู่’ เป็นหนังสือที่ให้ความรู้สึกแบบนั้นระหว่างอ่านจนกระทั่งปิดหนังสือแล้วด้วยค่ะ

ฉันอยากกินตับอ่อนของเธอพูดถึงชีวิต 

ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ มิตรภาพ ความตายหรือการสูญเสียก็เป็นอีกบทเรียนหนึ่งในชีวิตในการก้าวต่อ