อลวนกลสลับร่าง

เจ๋อมู่ เขียน

เสี่ยวหวา แปล

ข้าอวิ๋นเจี่ยว รูปโฉมสามัญ หาได้เป็นสตรีอ่อนโยน อ่อนหวาน

ไม่ชำนาญเย็บปักถักร้อยคัดอักษรและวาดภาพ 

อีกทั้งหาได้มีความเชี่ยวชาญทางดนตรี

เขาอู๋หมิ่นจวิน รัชทายาทเพียงองค์เดียว 

และแม่ทัพหนุ่มแห่งแคว้นซียาง

ไร้มนุษยธรรมและความเมตตาต่อศัตรู 

ผิวพรรณขาวผ่องดุจหยก

ดวงเนตรดุจดวงตาหงส์คิ้วเรียวดุจกระบี่

“อู๋หมิ่นจวินเจ้าช่างมีโฉมงามล่มเมืองจริงๆ”

องค์หญิงฉางอี๋องค์หญิงจากแคว้นตงหยวน ได้รับหน้าที่จากไทเฮา ลอบปลงพระชนม์ อู๋หมิ่นจวินองค์รัชทายาทแคว้นซียาง แต่เพราะฟ้าไม่เป็นใจ อู๋หมิ่นจวินกับอวิ๋นเจี่ยวล้มลงลืมตาขึ้นมาอีกที เขาก็กลายเป็นข้าและข้าก็กลายเป็นเขา

แต่อย่าหวังว่าเพราะเรื่องแค่นี้จะขัดขวางอู๋หมิ่นจวินไม่ให้สืบทอดบัลลังก์ไม่มีทางเลือกนอกจาก

“เช่นนั้นจะทำเช่นไร”

“ข้าจะแต่งให้เจ้า”

อู๋หมิ่นจวินมองข้าแล้วหัวเราะ “หรือควรพูดว่า..เจ้าจะแต่งให้ข้า”

(หน้า10)

พล็อตเรื่องมันมีแค่นี้จริงๆค่ะ โดยเล่าผ่านมุมมองอวิ๋นเจี่ยวฝ่ายเดี่ยวทั้ง 460 หน้า ในส่วนของการดำเนินเรื่องไม่ยืดยาดการบรรยายค่อนข้างยาวในบางบทค่ะ ตอนอ่านไม่ได้ตั้งความหวังแต่แรกเลยไม่รู้สึกผิดหวังอะไร ส่วนของการแปลก็จัดว่าดี อ่านแล้วเข้าใจได้ ชอบในส่วนของบทสนทนาของอู๋หมิ่นจวินกับอวิ๋นเจี่ยว ถึงภายในเรื่องจะมีเรื่องของการแย่งชิงแคว้นต่างๆแต่ก็จัดเป็นประเด็นรอง และทั้งคู่ไม่ได้เดือดร้อนกับการแต่งงานครั้งนี้เพราะอู๋หมิ่นจวินก็คิดว่า อย่างไรสักวันเขาต้องแต่งอยู่ดี ส่วนอวิ๋นเจี่ยวตัวนางเกิดจากมารดาที่เป็นนางรำไม่เป็นที่โปรดปรานของใคร ไม่ช้าก็ต้องแต่งตามคำสั่งและด้วยรูปโฉมธรรมดาคงไม่ได้เป็นถึงฮองเฮา การที่ได้แต่งกับองค์รัชทายาทแคว้นซียางเป็นโชคของนางด้วยซ้ำไป เพราะฉะนั้นเนื้อเรื่องก็เรียบๆ เรื่อยๆ ไม่หวือหวาอ่านได้เรื่อยๆไม่ถึงกับน่าเบื่อ ยังมีสีสันจากตัวละครอยู่ และยิ่งหลังๆ อู๋หวิ่นจวินน่ารักมากทั้งๆ ที่อยู่ในร่างผู้หญิงด้วยซ้ำ มีช่วงหลังแต่งงานจะมีการคัดเลือกพระสนม อวิ๋นเจี่ยวก็เอารูปวาดพระสนมไปให้เลือกพระเอกก็หาเรื่องตินั่นนี่ไม่ยอมเลือกพระสนมจนคนนอกวังอยากรู้ว่าอองเฮาจะงามแค่ไหนกันทำให้นางเอกรู้สึกกดดันในใจ เพราะรู้ว่ารูปโฉมตัวเองสามัญ ไม่มีอะไรโดดเด่น และสิ่งที่อู๋หมิ่นจวินทำในร่างอวิ๋นเจี่ยวทำให้ร่ำลือไปว่าฮองเฮานั้นดุยิ่งกว่าเสือแม้แต่ฮ่องเต้ยังเกรงใจ

หารู้ไม่ที่เกรงใจก็นางอยู่ในร่างเขาและเขาก็อยู่ในร่างนาง

ไม่ได้สนุกมากจนห้ามพลาดแต่ก็เป็นเรื่องที่อ่านได้เพลินๆ และอมยิ้มไปกับเนื้อเรื่อง