๏ มาเถิดมาประดาที่ไม่มีรัก
จงประจักษ์น้ำใจว่าใหญ่หลวง
อยู่นี่แล้วทะเลรักเชิญตักตวง
ไม่ต้องห่วงว่าจะแห้ง .. พอแบ่งปัน
มาเถิดมาประดาที่ยังมีทุกข์
จงเสพสุขหลบโลกที่โศกศัลย์
มากรอยยิ้มสดใสมอบให้กัน
อย่าหวาดหวั่นว่าโป้ปด .. ปรากฏจริง
มาเถิดมาประดาที่ยังโหยหา
จงรู้ว่ามิตรไมตรีนั้นดียิ่ง
เธอและฉันสมานสมัครร่วมพักพิง
อย่าประวิงว่าจะสูญ .. ซ้ำพูนทวี
มาเถิดมาประดาที่ยังชอกช้ำ
จงลบเลือนความระกำแล้วจำนี่
อันบทเรียนทุกข์ระทมทุกคนมี
เถิดคนดีมาเถิดมา .. น้ำตาลืม ๚ะ๛
ที่มา..
//www.thaipoem.com/forever/story.php?storyid=8153
แม้มิใช่ชาติใช่เชื้อ ถ้ามีความเอื้อเฟื้อก็เหมือนเนื้ออาตมา
แม้เป็นชาติเป็นเชื้อ ถ้าไม่มีการเอื้อเฟื้อก็เหมือนเนื้อในป่า 
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
มาแล้วค่ะ