คืนบาป ฯ



ข้างรางเหล็กรถไฟร่างกายแหลก
เกินจำแนกเนื้อหนังและมังสา
กระจัดกระจายใครเห็นเป็นหลับตา
อาจผวาอกหวั่นครั้นเมียงมอง

อันรางเหล็กชโลมไล้ไว้แดงฉาน
เหมือนประจานแจ้งให้ได้สยอง
มองผิวเผินไม่แผกแปลกครรลอง
ร่างนอนกองกลิ่นคาวราวอำพราง

เป็นหญิงหนึ่งนอนขวางอย่างมีเลศ
ผิดประเภทเกินไปในแบบอย่าง
หากเมามายไยเห็นเช่นถูกวาง
หากก้าวย่างโดยประมาทมิอาจจริง

กลางทุ่งเปลี่ยวเช่นนี้หามีบ้าน
ไยซมซานนอนหงายคล้ายผีสิง
ร่างบอบช้ำรอยข่วนชวนติติง
อันความจริงคงแจ้งแย้งภาพลวง

ช่างท้าทายความหมายให้เฉลย
โอ้ใครเลยมาท้าอาญาหลวง
วิปลาสฆาตกรรมย้ำทั้งปวง
โทษหนักหน่วงควรได้ใช้เวรกรรม

ชันสูตรพลิกศพกลบสงสัย
เหมือนมีใครรุมโทรมโหมกระหน่ำ
ใช่เพียงหนึ่งหรือสองร่องรอยทำ
แสดงย้ำยอกย้อนสะท้อนใจ



โอ้ความจริงปรากฏรันทดแท้
ข่มขืนแน่เกินอ้างครั้งคราไหน
ช่างโหดร้ายป่าเถื่อนเหมือนสัตว์ไพร
ปราศหัวใจปรานีมีให้กัน

มีรอยคล้ำรอบคอพอสันนิษฐาน
บ่งอาการบีบไว้มิให้หัน
ฤๅนางนั้นดิ้นรนก่นด่ามัน
จึงโรมรันรัดแน่นด้วยแค้นใจ

ต้นข้าวโพดเรียบราบราวกับว่า
มีคนมาคับคั่งยังทุ่งไร่
มากรอยเท้าขวดเกลื่อนเหมือนจงใจ
บ่งบอกไว้จึงรู้ดูแปลกตา

รอยมือควานขาขวางอย่างขัดขืน
รอยยันพื้นเข่าข่มจมดินหนา
อีกร่องรอยเลอะเทอะเปรอะกามา
เวทนาเกินเทียบคำเปรียบเปรย

เสียงหัวเราะเฮฮามาประสาน
อีกร่างคลานหนีภัยจากชายเหวย
หญิงแผดร้องดิ้นรนคนก่ายเกย
เสียงหอบเย้ยตอกย้ำหยามเอ็ดอึง

ร่างน้อยเพลียชายผลัดประกาศบาป
เรียงขนาบหนุ่มแก่แห่ห้อมขึง
ดุจนกแร้งรุมเหยื่อเพื่อจิกดึง
จนร่างหนึ่งเงียบงันหยุดสั่นเทา

คนหื่นหอบชอบใจที่ได้บ้าง
เพื่อนฝูงข้างมาเลยชมเชยเขา
ที่งานเลี้ยงเชิญชวนล้วนคนเมา
ของแกล้มเหล้าคือคนระคนกาม

ร่างนั้นนิ่งพิงหลังประทังโหม
ความเสื่อมโทรมแห่งจิตติดล้นหลาม
มากด้วยบาปฉาบจิตคิดเลวทราม
หากตรองตามคงเห็นเช่นคดี

จากสุดสวยเป็นศพมิจบสิ้น
ยังได้ยินคนหื่นข่มขืนผี
ตาดวงน้อยเบิกโพลงบ่งทันที
พวกอัปรีย์..นึกเฉลียวพลันเหลียวมอง

เหล่าชายโฉดฉุกคิดพินิจเพ่ง
ต่างยืนเล็งดูร่างอันหมางหมอง
มือลูบคลำชีพจรก่อนไตร่ตรอง
โวยวายร้อง..แท้จริงหญิงสิ้นลม

นึกกลัวผิดเข้าคุกขนลุกซู่
หากใครรู้คงด่าอย่างสาสม
ที่เมามายพลันสร่างพลั้งอารมณ์
เสียงระงมด่ากันประจานตัว

บ้างก็โยนความผิดที่คิดแผน
บ้างแก้แค้นเพื่อนกันนั้นพาชั่ว
ต่างไม่รับเวรกรรมที่ตามตัว
แท้ต่างชั่วเทียมกันทั้งนั้นเอง

ต่างช่วยกันถือขาคว้าแขนศพ
หวังเพียงหลบความผิดคิดรีบเร่ง
ฉุดกระชากลากร่างอย่างกลัวเกรง
ศพนั้นเคว้งโยกย้ายส่ายไปมา

เสียงรถไฟกังวานสะท้านทั่ว
ที่สลัวกลับสว่างช่างเจิดจ้า
ได้แผนการแยบยลพ้นอาชญา
เอาศพมาวางพาดอาจเข้าที

ครั้นรถไฟขบวนล่องต้องแล่นผ่าน
ร่างแหลกลานกราดเกลื่อนเปื้อนวิถี
คนคงไม่สงสัยในคดี
ต่างมุ่งที่อุบัติเหตุสาเหตุตาย

จะหาใครเป็นพยานครั้นสืบเหตุ
เกินสังเกตหลักฐานอันมุ่งหมาย
เนื่องเพราะศพแหลกเละเทะมากมาย
ฆาตกรหายล่องหนพ้นอาญา



ใครหนอช่างเลวทรามอำมหิต
คงเป็นปริศนายังให้กังขา
จากแดนร้างทางไร้คนไปมา
กลับมากหน้าผู้คนจนวุ่นวาย

ทั้งไทยจีนแขกลาวชาวบ้านทุ่ง
ล้วนมามุงมากหน้าเพลาสาย
ทั้งวิพากย์ถกวิจารณ์กันวุ่นวาย
เพียงเพื่อคลายความฉงนจนมากความ

ที่ยืนบังถูกเบียดกะเสียดกระสน
จอแจจนอลหม่านกันล้นหลาม
ปีนต้นไม้ป่ายต้นหมากอยากติดตาม
เสียงร้องห้ามแหบแห้งแข่งเสียงคน

ทั้งคนแก่แม่เฒ่าคราวย่าปู่
ชะโงกดูชะเง้อหน้าแถมด่าบ่น
“ หลบไปหน่อยถอยขยับพวกสัปดน
เห็นใจคนหัวหงอกดอกเป็นไร ”


ปากก็ด่าสายตาก็ขยิบ
พลางกระซิบสับสนคนบ้านไหน
บ้างเป็นลมล้มคว่ำคะมำไป
ต้องนอนให้ยาหอมฟันปลอมคลอน

ที่ยังเด็กดอดมองตามช่องขา
เล็ดลอดหาคลานคืบกระดืบสลอน
ครั้นเห็นศพเสียงหลงล้มลงนอน
ภาพตามหลอนหลอกให้ใจระรัว

เจ้าหน้าที่ไถ่ถามตามชาวบ้าน
เป็นลูกหลานเมียใครซักไปทั่ว
คนรู้จักมักจี่ที่หายตัว
ตอบกันมั่วไม่ได้ศัพท์กับประเด็น

ต้องสืบหาต้นสายและปลายเหตุ
ต่างสังเกตหลักฐานอันมองเห็น
คนยืนมุงมองมาทำหน้าเป็น
จึงยากเย็นสืบเสาะพิเคราะห์ความ

มีชายหนุ่มยืนห่างอย่างพิรุธ
ตำรวจฉุดรีบคว้ามาสอบถาม
ทั้งหลอกล่อเพื่อเค้นให้รู้ความ
เห็นผลีผลามจึ่งเพ่งเล็งจับกุม

ถ้อยวาจาวกวนสับสนนัก
เสียงอึกอักสั่นแท้และเหงื่อชุ่ม
จึงเข้าข่ายเกี่ยวข้องต้องควบคุม
คนต่างรุมอยากดูรู้เรื่องราว

เสียงข่มขู่คาดเค้นเป็นหนักหนา
ถามไปมาเพื่อโยงตรงหญิงสาว
“ ผมไม่เกี่ยวที่เห็นคนเป็นระนาว
ต่างเกรียวกราวเวียนวนจนเฮโล ”


“ เพื่อนมันชวนเชยชมผมไม่ขัด
แต่มันจัดผมไว้ได้ที่โหล่
จนเผลอหลับตื่นมาต้องตาโต
คนหลายโหลล้นหลามยามรุมโทรม ”


“ เสียงหญิงร้องโหยหวนชวนใจเสีย
เพื่อนมันเชียร์กันว่าอย่าหักโหม
ที่เข้าคิวครบครันนั้นเหงื่อโซม
สองมือโน้มเนื้อสาวอย่างเมามัน”


“ ผมจึงเผลอใจบ้างอย่างจำฝืน
ไม่ได้หื่นอย่างใดแท้ใจหวั่น
พอเสร็จกิจจึงกลับหลับทันควัน
หลังจากนั้นจนใจไม่รู้เลย ”


จึ่งได้เค้ารูปคดีมีต้นเหตุ
ที่แฝงเลศอำพรางไม่วางเฉย
เข้าจับกุมนักกามตามมันเปรย
เสียงร้อง“ เฮ้ย...ปล่อยผมสิที่พูดจริง ”

ตำรวจเฉย...ตัวชามันหน้าเสีย
แขนขาเพลียทรุดนั่งอย่างแน่นิ่ง
“ ซวยซะแล้วต้องทุกข์นอนคุกจริง
เป็นเพราะหญิงและเพื่อน...เหมือนเวรกรรม ”


ผู้ต้องหาล่องหนต้องค้นบ้าน
หนีซมซานหลบหน้ากันคละคล่ำ
กลัวความผิดอาชญา คนระยำ
คราวปลุกปล้ำเสพสนุกกลับสุขใจ



คำซัดทอดถึงใครจับให้หมด
เรื่องปรากฏร่ำลือคือเรื่องใหญ่
บ้างไหวทันซมซานกบดานไกล
ที่จับได้ขังคุกทุกผู้คน

ผู้ต้องหากุมหัวกลัวความผิด
อ้างเพราะฤทธิ์สุราพาสับสน
เกินยั้งจิตตัณหาพาอับจน
จึงจำทนถูกขังใช่ตั้งใจ

มีไม่น้อยชี้หน้าด่าเพื่อนฝูง
“ มึงชักจูงกูจังหวังจับไก่
สาวแปลกหน้างามล้ำกูห้ามไป
ไม่มีใครเชื่อฟังแถมยังชวน ”


นอกจากนั้นดาหน้าด่ากลับบ้าง
“ มึงพูดอย่างไม่ได้ทำย้ำผันผวน
ทีเมื่อคืนหลายครั้งยังเห็นควร
ตีสำนวนบิดเบือนเหมือนลิเก ”

บ้างกอดเข่าหน้าสลดปรากฏชัด
ทำอึดอัดพูดพล่ามทำหน้าเหย
“ ผมเป็นแพะถูกขังผิดทั้งเพ
พวกตะเข้ลิ้นแฉกมันแจกซวย ”

เจ้าหน้าที่สืบสวนล้วนสารภาพ
ลืมบุญบาปแท้จริงเพราะหญิงสวย
ครั้นเสร็จกิจการกามทำงงงวย
อีกเมาด้วยจึงกระสันตัณหามี

แล้วเรียงคิวหลายคราวแม่สาวนั้น
ต่างมุ่งมั่นปลุกปล้ำทำบัดสี
อยากเป็นผัวทุกผู้ต่างรู้ดี
จึงไม่มีใครปล่อยให้ลอยนวล

ดุจดังฟ้าคำรามทำป่วนปั่น
แผ่นดินสั่นภพแตกแยกเป็นส่วน
ต้นไม้โอนแอ่นเอนไม่เป็นขบวน
พายุหวนฝนหอบรอบริมบึง

ปลาชะโดทั้งฝูงมุ่งเริงร่า
รีบรุดฝ่าหญ้าแฝกแซกซอนฉึ่ง*
ต่างกระโจนน้ำกระจายไขว่เคล้าคลึง
ครั้นเมื่อถึงจุดหมายว่ายไม่เป็น

ชายฉกรรจ์กลุ่มหลังดั่งบ้าคลั่ง
เกินยับยั้งแรงโหมข่มขู่เข็ญ
ร่วมลงแขกหญิงคร่ำครวญลำเค็ญ
จนคนเห็นนางนิ่งไม่ติงตัว

กระเส่าสั่นขวัญกระเจิงเปิดเปิงนัก
ต่างประจักษ์โทษทัณฑ์อันสุมหัว
ข่มขืนฆ่าคือคดีที่หวาดกลัว
ไม่พ้นตัวคงตายไปตามกัน

เลยคิดแผนอำพรางดังเบื้องต้น
เร่งคิดค้นหลายเล่ห์แล้วเหหัน
เอาศพไปพาดรางอย่างทันควัน
ร่างหญิงนั้นนอนขวางทางรถไฟ

เมื่อวันพรุ่งขบวนล่องต้องแล่นผ่าน
คงแหลกลาญแยกตัวทั้งหัวไหล่
ปอดตับไตไส้พุงคละคลุ้งไป
เกินกว่าใครสืบความตามเรื่องจริง

จนวันพรุ่งเมื่อคราเพลาสาย
ข่าวคนตายโจษจันนั้นเป็นหญิง
ร่างย่อยยับดับสลายไม่ไหวติง
พ้องทุกสิ่งน่าสลดรันทดใจ

ตำรวจมุ่งแน่ชัดอุบัติเหตุ
พิเคราะห์เศษร่างศพพบเรื่องใหญ่
มีรอยช้ำมากจนฉงนใจ
มีเลศนัยแอบแฝงแย้งหลักการ

จนสืบสาวราวเรื่องเช่นเบื้องต้น
การสืบค้นประเด็นหลักจากหลักฐาน
อีกสอบถามเรื่องราวเหล่าพยาน
คนวิจารณ์เซ็งแซ่จอแจนัก

จนพบชายวัยฉกรรจ์ยืนสั่นอยู่
จึงถามดูเนื้อความทำอึกอัก
มีพิรุธลุกลนยามคนซัก
เหงื่อแตกพลั่กพูดพล่ามคำวกวน

จึงสอบสวนเรื่องศพครบทุกสิ่ง
เค้ามูลอิงรูปคดีมีเหตุผล
ประจักษ์แจ้งแหล่งความตามเล่ห์กล
ว่ามีคนข่มขืนเมื่อคืนนี้

มันซัดทอดคนมากหลากอายุ
แล้วระบุชื่อไปใครบัดสี
ที่เกี่ยวข้องความฉาวคาวราคี
จึงเป็นที่ปรากฏตามบทกลอน

จึงถูกศาลสั่งให้นอนในคุก
รับความทุกข์เวทนาอุทาหรณ์
ใครทำกรรมบาปใว้ให้สังวรณ์
วิบากก่อนผลเก่ามักเฝ้าตาม

ดังกองเกวียนวานิชผู้คิดค้า
โคชรารุดลากมากล้นหลาม
คราววงล้อหมุนเวียนแม้นเพียรปราม
ก็ใช่ห้าม กงกรรม ตามร่องรอย

เป็นกงเกวียนกำเกวียนมิเพี้ยนผิด
แม้อยู่ทิศสถานใดไม่ถดถอย
ถึงยามย่ำวันคืนไม่ยืนคอย
บาปใหญ่น้อยเพียงใดต้องใช้กรรม

ฆาตกรรมอำพรางเหมือนดังท้า
ให้ค้นคว้าเอาผิดคนจิตต่ำ
รูปคดีซ่อนเงื่อนเหมือนครอบงำ
อาจถลำสรุปพลาดคลาดความจริง

อันเนื้อความที่เขียนอาจเปลี่ยนบ้าง
มิอาจอ้างผู้ใดทั้งชายหญิง
จุดเกิดเหตุเขตคามตามอ้างอิง
งดพาดพิงมิให้ใครประณาม

ขอยกเรื่องคดีเก่าอื้อฉาวนี้
เผื่อเป็นที่เตือนใจให้ไถ่ถาม
แม้ผันวันผ่านปีปริณาม
ใช่ลบความเลือนเค้ามูลเก่าเลย

การข่มเหงรังแกแม้น้อยนิด
ถือว่าผิดจริยธรรมอย่าทำเฉย
ละเมิดสิทธิ์ล่วงล้ำย้ำเปรียบเปรย
ควรต้องเผยตีแผ่แก้ไขกัน

ช่องกฎหมายใช้กฎหมู่รีบดูเถิด
อย่าให้เกิดร้าวรานการเดียดฉันท์
ความเท่าเทียมยุติธรรมเรื่องสำคัญ
ความอาธรรม์จงขจัดจากชาติไทย

ใครทำผิดกฎหมายให้รับโทษ
อีกคนโฉดอิทธิพลคนกว้างใหญ่
คนเผาบ้านผลาญเมืองชนเขื่องใด
กำจัดให้สูญสิ้นแผ่นดินเรา

ผู้ดึงฟ้าให้ต่ำทำหินแตก
ผู้คิดแยกแผ่นดินลิ้นงูเห่า
ผู้คิดคดทรยศลดมัวเมา
เร่งปัดเป่าปราบปรามตามโทษทัณฑ์

ชีวิตคนหนึ่งคดีที่ปรากฏ
ก่อรันทดสะเทือนใจให้กล่าวขวัญ
แฝงแง่คิดคติธรรมคำประพันธ์
คงยืนยันแจ่มแจ้งแห่งเรื่องราว

ชื่อ…“ คืนบาป ฯ ” คงบอกและตอกย้ำ
ความระยำแห่งคนปล้นความสาว
การกดขี่ข่มขืนฆ่าราคีคาว
เรื่องอื้อฉาวเช่นนี้อย่ามีเลย ๚ะ๛



Create Date : 26 มกราคม 2549
Last Update : 26 มกราคม 2549 9:17:48 น.
Counter : 1551 Pageviews.

2 comments
  
คือแบบว่ามัน........
โดย: ss IP: 58.8.159.115 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:18:10:08 น.
  
เหอๆๆ ผู้ชายมันก็เลวแบบนี้ทุกคนแหล่ะค่ะ หาดีไม่มีหรอก
ขอบอกนะคะคนดีไม่มีในโลก ((เราก็ไม่ใช่คนดี))
เเต่เราก็ยังไม่เหี่ยเท่าเรื่องนี้ อ่านแลวแม่งเดือดหว่ะสัส
มันไม่ใช่คนแล้วแบบนี้เป็นกุนะประหารชีวิตเลยง่ายดีกว่าเยอะ เเม่งไม่รู้เกิดเป็นคนได้ไง สัตว์นรกมาเกิดชัดๆๆอีดอกทอง ถ้าวิญญาณของเรื่องนี้รับรู้
ก็ให้เข้าใจว่าเราอยู่ข้างเธอเสอมนะ
คนเลวจงรู้ไว้กุจะตามประหารมรึง

จนชีวิตกุหาไม่
โดย: เมย์ค่ะ IP: 61.90.93.50 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:16:23 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

จังงัง
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



มกราคม 2549

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
28
29
30
31
 
 
26 มกราคม 2549
All Blog