ประกวดทุกข์

บ้านเราคนเยอะมันก็จะมีบางเวลาที่อยู่ดีๆ

คนในบ้านหลายๆคนก็พากัน “ซึม”หรือไม่ก็ “มรสุมเข้า”

ในบ้านก็จะบรรยากาศประหลาดๆเงียบแปลกๆ หรือไม่ก็ดูมีความสุขแบบเฟคจัด

เคยหนักสุดก็คือ ลูกทั้ง 6คนเกิดอาการ มึนซึม พร้อมกัน

วิกฤตมากตอนนั้น 55 สาเหตุแต่ละคนก็ต่างกันไป

แต่มันดันซึมพร้อมกันพอดีทุกคนก็แค่คุยกันแบบตามความเคยชิน

มันก็อึดอัดนะตอนนั้นแต่ทุกคนอยู่ในอารมณ์ไม่พร้อมจะคุยกับใคร

แล้วเหมือนเฮียห้าก็ไม่ไหวแล้วเลยไปนั่งปรับทุกข์กับเฮียหนึ่ง

เฮียหนึ่งก็พูดประมาณว่าปัญหาของแกมันเล็กนิดเดียว จะเครียดไรวะ

เท่านั้นแหละ คนที่มันกำลังเฟลๆมันก็ปรี๊ดแตก

มีสิทธิอะไรมาว่าว่าปัญหาคนอื่นเค้าเล็กนิดเดียวปัญหาของตัวเองใหญ่ตลอด

ประมาณนั้น ก็เกิดการวางมวยเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้มากอะไร พอเป็นพิธี

ป๊าเลยเรียกมาทุกคนมาคุยเลยตอนแรกนึกว่าจะผ่านกันไปเอง

ที่ไหนได้ หนักกว่าเดิมป๊าเลยต้องจัดการ

สิ่งที่ป๊าทำมันไม่มีชื่อเรียกหรอกแต่เราคิดเอาเองว่ามันเหมือนการ

“ประกวดทุกข์” ป๊าให้ลูกทุกคนนั่งถกกันเรื่องความทุกข์ของตัวเอง

จะขุดมาตั้งแต่ปีมะโว้ตั้งแต่เกิดหรืออะไรก็ได้เอาที่แบบทุกข์สุดๆ

แล้วให้ทุกคนตัดสินใจกันเองว่าใครมีความทุกข์ที่สุด จะได้ตังเป็นของปลอบใจ

เท่านั้นแหละ ทุกคนก็เล่าเรื่องความทุกข์ของตัวเอง

เล่าไปก็โดนอีกคนเกทับ กว่าเออเราทุกข์กว่านะ แล้วก็เล่าอีก

ก็อย่างนี้ไปเรื่อยๆอ่ะเล่าทับกันไปเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด เป็นชม.ๆ

จนป๊าบอก หมดเวลา ให้สรุปว่าใครทุกข์ที่สุดก็ไม่มีข้อสรุป

เพราะทุกคนพร้อมจะบอกว่าตัวเองคือคนที่ทุกข์ที่สุด

สิ่งที่ได้จากการประกวดทุกข์ของป๊าก็คือ

ทุกคนบนโลกคิดว่าตัวเองทำไมต้องเจอกับความทุขก์คนเดียว

ทำไมเราต้องเป็นคนที่โชคร้ายเจอเรื่องแย่ๆคนเดียว

จริงๆแล้วไม่ใช่หรอก คนอื่นเค้าก็เจอแต่เราไม่รู้เท่านั้นเอง

เวลาเจอความทุกข์อย่าคิดว่ามีอยู่คนเดียวบนโลก

ไม่ต้องห่วง มีอีกหลายล้านคนบนโลกที่กำลังทุกข์เหมือนเรา

ทุกคนก็กำลังต่อสู้กับความทุกข์เหมือนกับเรานั่นแหละ

คนไหนสู้ไม่ได้ ก็กลายเป็นคนเจ้าทุกข์คนไหนสู้ได้ ก็คือคนที่มีความสุข

จริงๆความทุกข์ก็แอบปิดทองหลังพระเหมือนกันนะ

ทั้งทำให้เข้มแข็งขึ้นทำให้เก่งขึ้น ทำให้แกร่งขึ้น

แต่ทุกคนกลับไม่ค่อยพูดถึงข้อดีของความทุกข์เท่าไหร่

ลองมองอีกด้านของความทุกข์ดูง่ายๆเลยก็อย่างเช่น

เวลาที่ใครๆเลิกกับแฟน แน่นอนเสียใจเป็นสิ่งที่ต้องเกิด

ก็เสียคนรัก(เก่า)ไปทั้งคนถ้าไม่เสียใจก็ไม่ใช่คนแล้วแหละ

แต่ยังไงดีล่ะ...ก็เลิกกันแล้วให้ทำไง คิดซะว่า ดีกว่าดันทุรังคบไป

เสียเวลาเปล่าแถมยังเสียโอกาสที่จะได้เจอคนใหม่ๆที่เหมาะกับเรามากกว่าอีก

จริงๆไม่ต้องภาวนาให้โลกนี้ไม่มีความทุกข์หรอก

ความทุกข์เนี่ยแหละที่ทำให้เรารู้ว่าความสุขคืออะไรเนอะ :))

Create Date : 19 ธันวาคม 2555 Last Update : 19 ธันวาคม 2555 18:38:53 น. Counter : 5102 Pageviews.		10 comments
Share Tweet