30 วัน ฉันรักเธอ (ใจง่ายไปหรือป่าวน๊า) ^^

เพื่อนหลาย ๆ คน คงจะเหงา อกหัก มีปัญหา หรืออยากมีเพื่อนใหม่ ๆ

หรือถ้าสาระมาก ๆ ก็คงอยากหาข้อมูลต่าง ๆ ที่ตนเองสนใจ ในเวปแห่งนี้

พันทิพย์...เป็นเวปต้น ๆ ของประเทศไทยที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย ในปี 43

นู๋ตั๊กได้เคยมีโอกาสได้แวะเวียนมาเยี่ยมอยู่หลายครั้ง แต่ในลักษณะขาจรค่ะ

ไม่ได้อะไรมากมายเท่าไร ก็มีเพื่อน ๆ คุยกันแก้เหงาคลายเครียดดีค่ะ

ในปี 2552 สิงหาที่ผ่านมา...นู๋ตั๊กก็ได้แวะเวียนมาเวปพันทิพย์อีกครั้ง แต่

ครั้งนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปค่ะ ตอนแรก ๆ กะจะมาหาข้อมูลนู้นนี่เฉย ๆ ค่ะ

แต่มีครั้งหนึ่งหลงไปในห้องสยามค่ะ ซึ่งก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้เข้าไปนะ เพราะ

รู้สึกตัวเองไม่เหมาะกับห้องนี้เท่าไร ^^"


"ห้องสยาม...วัยจ๊าบ ผู้แสวงหาความตื่นตาของโลกใบใหญ่" ประโยคนี้

ไม่น่าจะเหมาะกับนู๋ตั๊กซะเท่าไรอ่ะ ท่าทางเราจะหมดวัยแล้วมั้ง ><"

แต่พอมาสัมผัสห้องนี้ ไม่ใช่ในสิ่งที่เห็น แต่นู๋ตั๊กสัมผัสได้ในสิ่งที่เป็น ค่ะ

เป็นห้องที่อบอวลไปด้วยมิตรภาพดี ๆ เพื่อนพ้องหลากหลายอาชีพ หลาก

หลายที่มา แต่มีวาสนามาพบปะพูดคุย สังสรรค์กัน


เกือบทุกคืนค่ะ ที่นู๋ตั๊กได้มีโอกาสได้พูดคุยกับเพื่อน ๆ ในห้องนี้ ถ้าใครเป็น

เด็กกะดึก ก็จะรู้ว่านู๋ตั๊กเมาท์แตกได้ทุกคืน จริง ๆ ^^ นู๋หลงรักและประทับ

ใจพี่ล็อคอินคนหนึ่ง บอกได้เลยว่าเป็นเพราะพี่เค้าค่ะ ที่ทำให้นู๋ตั๊กได้มี

อมยิ้ม ทั้ง ๆ ที่การสมัครพันทิพย์มีขั้นตอนบางอย่างที่ซับซ้อน

แต่ไม่ยากเลยค่ะที่นู๋ตั๊กจะพยายามได้อมยิ้มและล็อคอิน แก้วชาสีชมพู ^^


ไม่ผิดหวังเลยค่ะ ที่ได้พูดคุยกับพี่คนนั้น พี่เค้าเป็นคนจริงใจ ร่าเริง เฟรนลี่

สำนวนการเขียนก็ฮาได้ใจนู๋ตั๊กมาก ๆ ค่ะ ^^ กะว่าถ้าเจอพี่เค้านู๋จะ

ขอลายเซ็นต์หรือได้ถ่ายรูปคู่กันสักครั้ง @^___^@

และวันที่นู๋ตั๊กรอคอยก็มาถึงค่ะ หลาย ๆ คนในห้องสยามและห้องเฉลิม

ไทย ได้มีโอกาสไปทำบุญกันที่วัดบวร ซึ่งปกติถ้านู๋ตั๊กไปวัด ก็แค่วัด

เทพลีลา ซึ่งจะไปทุกเดือนอยู่แล้วค่ะ แต่การไปครั้งนี้ตั้งใจมากค่ะ นู๋ตั๊ก

อยู่มีนบุรี (ซึ่งปกติอยู่คอนโดแถวบางกะปิค่ะ) นั่งรถ ซ้อนวินฯ ต่อเรือ รถตุ๊ก

ๆ ค่ะ ><" กับพี่อีกคน(กะดึกห้องสยามเหมือนกันค่ะ คอนโดอยู่ใกล้ ๆ กัน)


เมื่อไปถึงวัดบวร...นู๋ตั๊กก็เห็นพี่ล็อคอินคนนั้น ส่งยิ้มมาให้ และโบกไม้โบก

มือ เป็นภาพที่สวยงามมาก ๆ เลยนะคะ ตลอดระยะ 3 อาทิตย์ฝ่า ๆ ที่นู๋ตั๊ก

คุยผ่านตัวอักษรกับตัวตนที่ได้สัมผัสวันนั้น ไม่แตกต่างกันเลย เหมือนกัน

เปี๊ยบ ^^ อยู่ด้วย คุยด้วยกัน สนุกสนาน จนนู๋ตั๊กเมื่อยแก้มเลยล่ะ ^o^

ยิ้มของพี่ล็อคอินคนนั้นสดใสและมีเสน่ห์มาก ๆ ค่ะ


จากนั้นเราก็ไปเที่ยวกันต่อค่ะ...มีเพื่อน มีพี่ ๆ หลายคน ที่นู๋ตั๊กพึ่งรู้จักกันครั้ง

แรก แต่ทุกคนนิสัยดี กันเอง มาก ๆ ค่ะ เหมือนเจอะเจอกันมานาน คุยกัน

ถูกคอ หัวเราะจนท้องแข็ง บางครั้งกล้ามเนื้อช่วงแก้ม เกิดอาการล้าค่ะ

ต้องนวดกันหน่อย ^o^


มิตรภาพดี ๆ แบบนี้เจอะเจอกันไม่บ่อยหรอกค่ะ แต่ก็ไม่ยากที่ได้เจอนะคะ

แหม๋...แต่วันนั้นลายเซ็นต์ยังไม่ได้นะคะ ได้แค่ถ่ายรูปด้วยกันค่ะ @^_^@

"มิตรภาพ ความจริงใจ ... อย่าร้องขอ จงเป็นผู้ให้" นู๋เคยเห็นเว๊บ ๆ

ในพันทิพย์ค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งเลย นู๋ตั๊กเว้อ (พรรณา) ซะยาวเลยค่ะ

ไม่รู้จะมีใครอ่านจบหรือป่าว ><"

ป.ลิง พี่ล็อคอินคนนั้นอาจจะไม่ได้มาอ่านมั้ง แต่ถ้าใครแวะผ่านมา...

ฝากบอกพี่เค้าทีว่า "หัวใจนู๋ยังว่าง อยากให้พี่มาจับจอง

หัวใจน้อย ๆ ของนู๋ตั๊กหน่อยนะคร้า" คริ ๆ ^^

Create Date : 29 กันยายน 2552		2 comments
Last Update : 29 กันยายน 2552 18:47:30 น.
Counter : 446 Pageviews.
Share Tweet