Start from ourselves
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2549
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
3 พฤษภาคม 2549
 
All Blogs
 
คุณพ่อของฉัน

คิดอยู่ว่าวันนี้จะเขียนเรื่องอะไรดี และเราก็อยากเขียนเรื่องของคุณพ่อของเรา...

พ่อของเราเป็นแรงบันดาลใจให้เราขยันและตั้งใจทำงาน และไม่ย่อท้อ พ่อบอกว่าคนเราทำงานหนักตั้งแต่เด็กๆ พ่อไม่ได้หมายความว่าให้เก็บตังค์เยอะๆ พอแก่ตัวลงจะได้รวยๆ และมีเงินใช้ๆเยอะๆ แต่พ่อบอกว่า โตขึ้นจะได้เห็นทุกอย่างเป็นเรื่องเล็ก

เราถามพ่อว่า ป๊าเหนื่อยมั้ยที่ต้องตื่นแต่เช้ามาขายของ ป๊าบอกว่าไม่เหนื่อย ตอนหนุ่มๆทำมามากกว่านี้อีก ตอนนี้สบายดีออก

วันนี้เราทำงานหนัก และเหนื่อยมาก งานที่เราทำเป็นงานที่ต้องเจอคนมากมาย เพราะเป็นงานที่ต้องประสานงานกับผู้คนมากมายหลายรูปแบบ และยังจะต้องทำตัวเป็นผู้เชี่ยวชาญให้คำปรึกษากับลูกค้าอีกด้วย ความกดดันก็จะมีอยู่เป็นระยะๆ อย่างเช่นตอนนี้เป็นต้น ...

พูดมาทั้งหมดนี้ก็เพราะว่า เรารู้สึกว่า วันนี้เราเหนื่อยมากก็จริง ปัญหาเยอะมากๆ รวมถึง ความกดดันจากการทำงานให้ทันเดทไลน์ก็เข้ามา ... แต่ท้ายสุดแล้ว พอเรากลับบ้านเราก็ได้รับความอบอุ่นจากความรักของครอบครัว รวมถึงคุณพ่อของเรา ... พ่อไม่ได้แสดงออกอะไรเป็นพิเศษ แต่พ่อจะคอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ... นี่แหละคือความรักอันยิ่งใหญ่

การได้รู้ว่ามีคนที่คอยเป็นกำลังใจให้เราเข้มแข็งอยู่เสมอ ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ

กลับมาเรื่องของคุณพ่อต่อ ... พ่อเราเป็นคนใจดี มีแต่คนรัก ในฐานะพ่อค้า พ่อเป็นขวัญใจคนจน พ่อไม่ชอบเอาเปรียบใคร และมีน้ำใจกับคนอื่น

พ่อ(กับแม่) สอนเราว่า .. เราอย่าไปเอาเปรียบใคร แต่ไม่ได้สอนว่า และอย่าให้ใครเอาเปรียบ (เหมือนคำพูดที่พูดกันติดปาก) ... เพราะบางที การอย่าให้ใครเอาเปรียบ มันคือการไม่เสียสละ ... ทางที่ดี เล็กๆน้อยๆ เราก็ยอมให้เค้าเอาเปรียบบ้างก็ได้ ...

เราใกล้ชิดกับพ่อมากขึ้นเรื่อยๆ และชอบเล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ให้พ่อฟัง พ่อชอบฟังนะ เล่าให้พ่อฟังแล้วสบายใจดี พ่อไม่เคยว่าอะไร หรือ บางทีก็ไม่ได้สอนอะไร แต่ก็ไม่ได้ดุอะไรด้วย .. ส่วนใหญ่ที่พ่อจะดุ ก็เรื่องที่เราไม่รักตัวเอง ... ไม่บริหารร่างกาย นั่งผิดท่า นอนตัวงอ

พ่อสอนให้เราเป็นคนใจเย็น ... ปกติเราเป็นคนใจเย็นอยู่แล้ว แต่บางทีการทำงานกับคนหลากหลาย ก็ทำให้อารมณ์ขึ้นได้ พ่อสอนให้เรารู้จักระงับอารมณ์ให้ดี ... ครั้งหนึ่งเราเคยโมโหพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง แต่ก็ต้องอดทนให้ได้ที่จะไม่ให้เกิดการเผชิญหน้า และรอให้อารมณ์เย็นก่อน ... ตอนนั้นคิดว่าจะทนไม่ไหวซักกะอีก แต่แล้ว มันก็ผ่านไปได้

พอมันทำได้ ครั้งต่อๆไปเราก็มั่นใจว่ามันได้ผล...

พ่อสอนอะไรอีกมากมาย ผ่านทางการกระทำของพ่อเอง พ่อเป็นตัวอย่างทีดีให้กับเรา ...

ขอบคุณป๊ามากค่ะ


Create Date : 03 พฤษภาคม 2549
Last Update : 23 สิงหาคม 2552 15:01:39 น. 0 comments
Counter : 421 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

The phu
Location :
Bangkok Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Hi, I am very pleased to have my own blog. This blog was inspired from a friend from Pantip -Klaiban.... Actually I do write diary in my book..not everyday but quite often.. and in Thai.

I started to know Klaiban (Pantip) when I intended to have a Toefl test and found out adviser there. Many friends gave recommend on my essays and encouraged me in writing. I wish I can do it better.

==========

มาเขียนเพิ่ม ( 9 พย 2552 )

กลับมาเป็นนักศึกษาได้สองปีกว่าแล้ว
ตอนนี้เรียนอยู่ที่ปักกิ่ง
หาความรู้ รวมทั้งค้นหาตัวเองอยู่
รักในธรรมชาติ และธรรมชาติ
เขียนบล็อกเพื่อช่วยให้ตัวเองได้บันทึกเรื่องราว
อีกทั้งเพื่อจะได้แชร์ความรู้สึกตัวเองออกมา
บล็อกช่วยแก้เหงาในบางครั้ง

ตอนนี้ใครอยากถามอะไรเกี่ยวกับจีนๆ
รวมทั้งภาษาจีน
อยากให้ถามมาเลย ตอบได้ตอบไม่ได้ไม่รู้
แต่จะพยายามหาข้อมูลมาให้ค่ะ
ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ
New Comments
Friends' blogs
[Add The phu's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.