ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการ 16: วันสุดท้าย เขาพาร่างมอมแมมเปรอะเปื้อนมายืนอยู่หน้าบ้าน บ้านที่เหลือเพียงกองซากสุมเคล้าฝุ่นผง น้ำตาอาบสองแก้มก่อนตะโกนเรียกชื่อของมัน พร้อมถาโถมกระโจนสู่กองซากหักพังนั้น รื้อค้นตรงนั้นตรงนี้ไม่ขาดหายเสียงร้องเรียกชื่อ นานเกือบชั่วโมงในกองซาก แสงแดดแผดจ้าสาดเผาราวไม่อยากให้เขาอยู่เยื้อลมหายใจแม้อีกนิด คราบเหงื่อไคลปนน้ำตาบนใบหน้า แม้เกือบหมดเรี่ยวแรงแต่เขาก็ยังพยายาม เวลาผ่านไปไร้เงาแม้เพียงร่างหมดลมหายใจ เขานั่งอาลัยนิ่งงันก่อนกระโจนออกจากกองซากเมื่อนึกได้ว่ามันอาจยังไม่ตาย ความมืดครึ้มขมุกขมัวกำลังเข้าปกคลุม ความวุ่นวายโกลาหลเกิดขึ้นทั่วทุกพื้นที่ เสียงร่ำไห้โวยวายบ้าคลั่งเสียงคร่ำครวญโหยไห้ถึงโชคชะตา เสียงปืนดังประปรายส่งวิญญาณออกจากร่างที่ไม่อาจรอ นาทีสุดท้ายกำลังมาเยือน เขาวิ่งไปทุกที่ที่คิดว่ามันจะไปหลบซ่อน ก่อนสุดท้ายของแสงวันจะจากจรเขาก็เจอมัน ใกล้กองซากของอดีตสนามเด็กเล่น มันนอนจมกองเลือดอยู่ในถังกลม ไม่มีเสียงร้องแต่ยังมีลมหายใจ เขาอุ้มร่างมันขึ้นแนบอกแม้ตัวมันจะใหญ่ แต่นาทีนี้เขาก็ไม่รู้สึกเหนื่อยกับการอุ้มมันเลย มันพยายามยื่นปลายปากแลบลิ้นอันสากและสกปรกเลียใบหน้าเขา เขารู้ว่ามันดีใจจากประกายตาที่มองมา เขาก็ดีใจเช่นกัน ถนนทอดยาวระเกะระกะด้วยรถราที่จอดทิ้งและเสาไฟที่หักล้มโค่น ตึกรามถล่มทลายทิ้งไว้เพียงซาก ฝูงชนวิ่งวุ่นวายจับต้นชนปลายไม่ถูกว่าใครต้องการอะไร ที่เขาได้ยินมากมายระหว่างทางคือความโหยไห้ของทุกคนที่กำลังจะตาย เขาก็กำลังจะตายมันก็กำลังจะตาย แต่เขากลับมีความสุขที่ได้เจอมันก่อนตาย ตัดลงขวามือของถนนเขาอุ้มมันเดินลัดเลาะริมคลองเล็กๆผ่านทุ่งนาหญ้ารก ก่อนถึงบึงน้ำใหญ่เนินดินลาดเท เขาวางร่างมันลงบนพื้นพรมหญ้าอ่อนนุ่ม ก่อนทอดตัวลงนอนหงายใกล้ๆกับตัวมัน “เราจะหลับไปพร้อมกัน” เขากระซิบกับมันก่อนขยับมือข้างหนึ่งโอบกอดตัวมันไว้ ไม่มีตะวันดวงจันทร์หรือหมู่ดาว ทั่งท้องนภากว้างมืดครึ้มหม่นหมอง วันสุดท้ายของโลกใบนี้กำลังจะดับลง ไม่มีใครสมหวังกับทรัพย์ลาภยศที่ขวนขวาย ไม่มีใครได้อยู่เฝ้าอาณาจักรที่กดขี่ปล้นชิง ไม่มีใครได้ครอบครองทุกสิ่งที่เข่นฆ่า เพราะสุดท้ายทุกคนก็ต้องตาย วัฏจักรของโลกกำลังเวียนกลับนับหนึ่งใหม่อีกครั้ง เขายิ้มกับการตายที่กำลังมาถึง ไฟลูกใหญ่ที่ตกกระทบคงทำให้โลกทั้งใบกลายเป็นฝุ่นผง เมื่อนั้นเขาจะกอดมันให้แนบแน่นที่สุด สุดแรงที่เขาจะทำได้มันคงดีใจที่เขากอดมัน เขาไม่กลัวความตายและคิดว่ามันก็คงไม่กลัวเช่นกัน เขากระชับมือกอดมันแน่นขึ้น มันยังคงแลบลิ้นเลียใบหน้าเขาแผ่วเบาแต่ระยะห่างความถี่น้อยลง มันคงใกล้หมดแรงเต็มที เมื่อความพร้อมในใจเกิดขึ้น สรรพสิ่งที่วุ่นวายนอกกายก็ไม่อาจเข้าแทรกแซง เขายิ้มบนใบหน้าอีกครั้ง กระชับกอดแน่น ก่อนค่อยๆหลับตาลง ความสุขสุดท้าย ความรักกับความตาย จะไปพร้อมๆกัน   Create Date : 22 กันยายน 2553 36 comments Last Update : 26 ตุลาคม 2553 15:39:06 น. Counter : 1454 Pageviews. Share Tweet

ตามมาอ่านงานตะพาบ บางครั้งแม้รู้ว่าความตายรอเราอยู่ มีเพื่อนตายที่เรารักอยู่ด้วยก็ดีใจแล้ว   โดย: magic-women 23 กันยายน 2553 10:17:29 น.

แวะมาทักทายวันพฤหัสบดีคะ การจาลาของใครซักคนที่เรารักมันเศร้าเสมอ..   โดย: แอ๊ปเปิ้ลโบราณ 23 กันยายน 2553 10:38:07 น.

สวัสดีครับ ตอนเด็กๆ บ้านผมขายของ ถ้าจำไม่ผิดนะ ยุคนั้นผ้าอนามัยมีแต่ "โกเต็กซ์" นี่แหละ เช่นเดียวกับผงซักฟอกก็มีแต่ "แฟ๊บ" ผมคลับคล้ายคลับคลาว่าโกเต็กซ์นี่ซองจะออกสีฟ้าอ่อนๆ เวลามีลูกค้ามาซื้อ เขาจะกระมิดกระเมี้ยน ต่อห่อกระดาษหนังสือพิมพ์ให้มิดชิด คงกลัวคนจะรู้ว่าถืออะไรไป แปลกนะ หยั่งกะซื้อขายยาบ้ากัน แต่คนเดี๋ยวนี้ หยิบลอริเอะใส่รถเข็น มันเป็นเรื่องธรรมดา ตอบผมได้ไหมครับ ว่าทำไมสาวยุคก่อนถึงได้อายด้วย   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 23 กันยายน 2553 11:17:34 น.

อ่านจบแล้ว สั้นระชับได้ใจความดีค่ะ   โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด 23 กันยายน 2553 11:18:17 น.

หายไปนาน เพราะงานเข้า ~* เศร้าๆ ยังไงก็ไม่รู้..   โดย: ป้าโบราณ 23 กันยายน 2553 14:12:30 น.

ความรักกับความตาย อย่างน้อยก็ได้รู้จักความรักก่อนตาย โชคดีมากเลยครับ   โดย: กลิ่นดอย 23 กันยายน 2553 21:35:47 น.

ขอให้มีความสุขและสดใสเสมอค่ะ ... ไม้กายสิทธิ์ ................... โลกเก่า...ยามเยาว์วัย ฉันมีไม้กายสิทธิ์นิมิตสรวง เพื่อนมากมายรายล้อมอุ่นอ้อมทรวง สิ่งทั้งปวงสวยงาม ... ตามจินตนา ... ความฝัน...ในวันก่อน ละเอียดอ่อนสมวัยไร้เดียงสา ไม้วิเศษสลายวับไปกับตา เมื่อรู้ค่าประมาณ ... การสมมุติ ... . . .   โดย: ploythana 23 กันยายน 2553 22:10:06 น.

สวัสดี...เจ้า แวะมาทักทาย และเอามาฝาก คำถามมีอยู่ว่า ในดึกคืนหนึ่ง... มี บริษัทหนึ่งประกาศรับสมัครพนักงานใหม่หนึ่งคน และมีคนมาสมัครมากมายหลายร้อย บริษัทนั้นให้ผู้สมัครทุกคนทำตอบคำถามหนึ่งข้อ ซึ่งคำถามมีอยู่ว่า ในดึกคืนหนึ่งที่ฝนตกฟ้าคะนองขนาดหนักมากและคุณกำลังขับรถกลับบ้าน ขณะที่ขับผ่านป้ายรถเมล์ป้ายหนึ่ง คุณพบคนสามคนกำลังรอให้ฝนหยุดเพราะดึกเกินกว่าจะมีรถเมล์วิ่งแล้ว คนสามคนนั้นคือ 1. หญิงชราที่กำลังป่วยและต้องการการรักษาด่วน มิฉะนั้นเธออาจจะตายได้ 2. หมอซึ่งครั้งหนึ่งเคยช่วยชีวิตคุณไว้ 3. ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นแฟนของคุณและคุณรักเขามากขนาดจะแต่งงานกับเขาให้ได้ คำถามมีอยู่ว่า รถคุณเป็นแบบนั่งได้แค่สองคน ดังนั้นคุณจะรับคนไปด้วยได้อีกแค่คนเดียว คุณจะรับใครไปด้วย และให้เหตุผลที่ตัดสินใจอย่างนั้น พวกเราก็ลองคิดดูสิว่าถ้าเราเป็นคนตอบคำถามข้อนี้ เราจะตอบว่ายังไง แล้วเทียบกับเหตุผลข้างล่าง เอาล่ะ ลองดูเหตุผลของคำตอบแต่ละแบบแล้วเทียบกับเหตุผลของคุณ เนื่องจากแต่ละข้อก็มีเหตุผลที่เหมาะสมในตัวของมันเอง เหตุผลข้างล่างนี้ เป็นเหตุผลของคนเกือบทุกคน 1. ถ้าคุณตอบว่ารับคนแก่ เหตุผลก็เพราะเขากำลังจะตาย ถ้าคุณรับไปก็เท่ากับช่วยชีวิตคนได้ 2. ถ้าคุณตอบว่ารับหมอ เหตุผลก็เพราะเขามีบุณคุณกับคุณ และนี่คือเวลาที่จะตอบแทนได้บางส่วน 3. ถ้าคุณตอบว่ารับแฟนคุณ เหตุผลก็เพราะ เขาเป็นคนที่คุณรัก คิดว่าตรงแค่ไหนล่ะ แต่ผู้ที่บริษัทนั้นรับเข้าทำงาน เป็นผู้เดียวที่ตอบอีกแบบนึง...ให้คิดอีกที เขาตอบว่า 'เขาจะให้กุญแจรถกับหมอ ให้หมอพาคนแก่ไปโรงพยาบาล และเขาก็จะอยู่ที่ป้ายรถเมล์นั้น กับคนที่เขารัก' เป็นไง ประหลาดใจกับคำตอบใช่ไหม และคิดว่ามันเป็นคำตอบที่ดีมากใช่ไหม ข้อคิดของเรื่องนี้คือ คน เรามักจะยึดติดและไม่ยอมปล่อยผลประโยชน์ตรงหน้า (กุญแจรถ และการกลับบ้าน) ทำให้เรามองอะไร ด้วยมุมมองที่แคบลง จะเห็นว่าการมอบกุญแจรถให้หมอ นอกจากจะได้ตอบแทนบุญคุณ (หมอก็คงไม่ยึดรถไปเป็นของตัวเองหรอก ภายหลังก็เอามาคืน) เรายังได้ช่วยชีวิตหญิงชรา แถมได้อยู่กับคนที่เรารัก แบบสองต่อสอง เรียกได้ว่าเสียไปแค่ไม่ได้กลับบ้านในตอนนั้น! แต่เราบรรลุวัตถุประสงค์ใหญ่อีกหลายอย่างได้ คุณล่ะ คิดว่าคุณมีมุมมองที่กว้างหรือแคบและยึดติดกับผลประโยชน์ต่าง ๆ แค่ไหน.....   โดย: บ้าน-หวาน-หวาน (kwan_chat ) 23 กันยายน 2553 22:16:07 น.

มาเศร้าแฮะ ... เฮ้อออ ไม่อยากตายเลย แต่รู้ว่าสักวันหนึ่งก็ต้องตาย   โดย: teansri 24 กันยายน 2553 1:46:09 น.

สวัสดียามเช้าครับ ชอบคำว่า ท้ายที่สุดความรักับความตายจะตายไปพร้อมกันครับ   โดย: กะว่าก๋า 24 กันยายน 2553 7:32:21 น.

สวัสดียามเช้าจร้าพี่ชาย สบายดีนะคะวันนี้วันศุกร์แล้วพักผ่อนบ้างนะคะ อย่าทำงานหนักจนลืมดูแลตัวเองนะคะ   โดย: ภายใต้ 24 กันยายน 2553 8:05:32 น.

สวัสดียามเช้าครับ โจทย์ข้อต่อไปของคุณพู่ ผมปิ๊งขึ้นมานิดหนึ่งแล้วละครับ   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 24 กันยายน 2553 10:55:29 น.

สวัสดีคอนเที่ยงวันค่ะ   โดย: NucH (sa-bye-sa-bye TEAM ) 24 กันยายน 2553 11:54:01 น.

สวัสดีคะ ความป่วยกำลังหายคะ ที่ไม่หายขาดเพราะช่วงนี้อันนอนดึกไปหน่อย อันชอบที่พี่บอกว่า สุดท้าย ความรักกับความตายจะไปพร้อม ๆ กัน   โดย: ฝนโปรย 24 กันยายน 2553 12:41:38 น.

สวัสดีวันศุกร์ ที่แสนจะมีความสุขค่ะ สุดท้าย ความรักกับความตายจะไปพร้อมๆกัน ทั้งเศร้าทั้งซึ้ง   โดย: ภูผา กะ วาริน 24 กันยายน 2553 14:23:30 น.

วันศุกร์แล้วนะ..^.^ พักผ่อนกันให้เต็มที่นะจ๊ะ~*..   โดย: ป้าโบราณ 24 กันยายน 2553 14:48:53 น.

ทักทายวันศุกร์คะ..   โดย: แอ๊ปเปิ้ลโบราณ 24 กันยายน 2553 15:11:57 น.

ไปทะเลกันค่ะ   โดย: ภายใต้ 24 กันยายน 2553 15:33:11 น.

ความรักกับความตาย เดินเคียงคู่กันก็สุขใจแล้วค่ะ --------------------------------- สวัสดีตอนเย็นค่ะ   โดย: reception hall 24 กันยายน 2553 19:22:37 น.

การจากไปพร้อมความรัก ผมว่า น่าจะไปสวรรค์นะครับ ทำลิ้งค์ให้แล้วครับ ขออภัยด้วยควาใง่วง หาที่หน้าหลักไม่เจอครับ อ่อ พี่อัพก่อนเพื่อนหนึ่งวัน แฮ่ๆ เดี๋ยวคืนนี้โปรโมทอีกซักวันน่อ   โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) 24 กันยายน 2553 20:13:56 น.

สุดท้าย ความรัก กับความตายจะไปพร้อมกัน... แงๆ กระซิกๆ เขียนกันเศร้าจัง อิอิ กอดน้องหมาตายนี่อบอุ่นหรอ ??   โดย: คล้ายดาว 24 กันยายน 2553 20:52:04 น.

เศร้า ๆ ๆ ความรักไปพร้อมความตาย จากทั้ง ๆ รัก...   โดย: ไกลเกินใจสายเกินแก้ 25 กันยายน 2553 6:01:50 น.

แวะมาทักทายเช้าวันเสาร์ค่ะ สบายดีนะคะ   โดย: ดอกหญ้าในHouston 25 กันยายน 2553 7:18:10 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 25 กันยายน 2553 8:00:43 น.

ซึ้งใจกับความรักและความผูกพันครั้งนี้   โดย: kapeak 25 กันยายน 2553 10:24:12 น.

สุขสันต์กับวันเสาร์นะคะ   โดย: magic-women 25 กันยายน 2553 10:39:54 น.

ขอให้มีความสุข สดใสเสมอนะคะ ... ดอกไม้ ........... ดอกไม้ ... ในความรู้สึก ดังผลึกเฉิดฉายประกายแก้ว กำเนิดความตามจิตพินิจแวว งามเพริศแพร้วสะพรั่งพร้อม ... หอมรวยริน ... เลอเลิศ ... คุณอนันต์ นำฟุ้งเฟื่องเรืองสีสันวรรณศิลป์ และงอกงามความหมายได้สมจินต์ จึงถวิลมิสิ้นรัก ... แม้สักครา ... . . .   โดย: ploythana 25 กันยายน 2553 13:42:39 น.

สายัณห์สวัสดีค่ะดอกดิน +==============================+ เรื่องสั้น ๆ "วันสุดท้าย" สั้นกระชับ.. หากซาบซึ้งจับใจใน "ความรักและความตาย" เป็นความรู้สึกที่ยาก... หากจะเข้าใจ เมื่อ "วันสุดท้าย" ชีวิตมาถึง ณ วินาที่สุดท้าย ปล. กลับจากไปชม "ดวงตะวัน & จันทรา ณ โขงเจียม" วานนี้ วันนี้ว่าง ๆ เลยแวะมาทักทายค่ะ   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 25 กันยายน 2553 20:33:29 น.

สวัสดีตอนดึกค่ะ แวะมาทักทายก่อนนอนค่ะ นอนหลับฝันดีนะค่ะ   โดย: reception hall 25 กันยายน 2553 22:56:40 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ   โดย: กะว่าก๋า 26 กันยายน 2553 5:48:23 น.

ขอให้มีความสุขมาก ๆ ในทุก ๆ วันนะคะ ... ตราบฟ้าดินสลาย .......................... เดือนดาวที่พราวพร่าง ดุจน้ำค้างกลาง-คืนรื้นเวหา สะอื้นหยาดหยดใสสู่ดวงตา ท่วมแผ่นฟ้าอาดูร ... ถึงดวงใจ ... เงียบเหงาเฝ้าอาวรณ์ เหมือนว่าใจจะขาดรอนและอ่อนไหว ความมืดมนอนธกาลหวาดหวั่นไย ไม่มีใครตื่นขึ้นมา ... เวลานี้ ... มีเพียงเดือนและดาว ภาพน้ำค้างกลางหาวความเหงาที่ น้อยใจห้วงนิทรา ณ ราตรี ทุกนาทีที่รอคอย ... อยู่อย่างนั้น ... . . .   โดย: ploythana 26 กันยายน 2553 11:30:58 น.

เมื่อวานไปไหว้พระที่วัดเกตุไชโย วันนี้เลยแวะเอาบุญมาฝากจ๊ะ อิอิ   โดย: แอ๊ปเปิ้ลโบราณ 26 กันยายน 2553 13:11:01 น.

สุดท้าย.... ความสุข ความตาย ไม่เคยห่างกันเลยนะค่ะ   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 27 กันยายน 2553 6:25:16 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 27 กันยายน 2553 7:05:39 น.

ผมเข้ามาอ่าน......เขียนได้อารมณ์ เศร้า ความผูกพันธ์ ที่มีต่อกันได้ดีจัง.   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 1 ตุลาคม 2553 14:30:47 น.

หวัดดีครับ ตามอ่านตะพาบ ครบทุกเรื่องหรือยังหนอ เขียนบรรยายได้ละเอียดเห็นภาพเลยครับ   โดย: เศษเสี้ยว 6 ตุลาคม 2553 11:52:19 น.