|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
พร่ำพรรณนา---> ถั่วต้มหนึ่งถุง
..................................................
ถั่วต้มหนึ่งถุงจะราคาสักเท่าไหร่ ผมไม่ค่อยสันทัดและก็ไม่ค่อยชอบกินเท่าไรนัก
จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยซื้อมันครั้งสุดท้าย คนขายวัยป้าใช้กระป๋องตวงใส่ถุง ราคากระป๋องละห้าบาท
แต่ถั่วต้มถุงนี้ราคายี่สิบบาท ดูจากสภาพผมว่ามันไม่ค่อยน่ากินนักและคิดว่ามันราคาแพงเกินไปเสียด้วยซ้ำ
ผมไม่ได้อยากกินมันแต่ผมตัดสินใจซื้อมันเพราะอะไรบางอย่างเท่านั้นเอง
เวลาเที่ยงของวันที่อากาศร้อนแรง ไม่มีสายลมหรือสายฝน มีเพียงรัศมีจากดวงอาทิตย์ที่แผ่จ้าปกคลุมไปทั่วบริเวณ เหงื่อผุดเม็ดบนใบหน้าและลำตัวจนเสื้อยืดที่ใส่เปียกคราบไคล ท้องที่ร้องโหยบ่งบอกถึงเวลาต้องหาอะไรใส่ท้องได้แล้ว
ร้านข้าวแกงที่ผู้คนพลุกพล่าน ดูจากความใหญ่โตและจำนวนผู้คน คาดเดาได้ว่าน่าจะอร่อยและขายดี สภาพบรรยากาศโดยทั่วดูสะอาดสะอ้านน่าจะมั่นใจได้ว่ากินแล้วไม่ท้องเสีย
ผมพาตัวเองเดินเข้าหน้าร้านจุดหมายคือหม้อแกงกับข้าวที่เรียงราย หลายคนยืนออรอสั่งรายการของตัวเอง ตามโต๊ะนั่งข้างในเต็มไปด้วยจำนวนคน
บางอย่างใกล้ๆทางขึ้นสะดุดสายตา เสียงอู้อี้ฟังไม่รู้ความทำให้ผมหันไปทางต้นเสียง ชายวัยสามสิบกว่าๆจากการคาดคะเน รูปร่างอวบใบหน้าดำคล้ำมีหนวดเล็กน้อย ใส่เสื้อยืดสีดำมอซอกับกางเกงยีนส์เก่าๆมอมแมม ลักษณะท่าทางต่างไปจากคนปกติทั่วไป ริมฝีปากแหว่งนั้นคงเป็นที่มาของเสียงที่อู้อี้ที่ผมได้ยิน
เขานั่งอยู่บนขั้นบันได้ทางขึ้นหน้าร้าน ใกล้ๆมีตะกร้าพลาสติกใบกลางๆในนั้นมีมะม่วงใส่ถุงพลาสติกไว้ใบละสามสี่ลูก รวมถึงถั่วต้มในถุงที่มัดปากด้วยหนังยางอีกห้าหกถุง
เขาชี้นิ้วที่อวบสั้นไปยังตะกร้าพร้อมรอยยิ้มและวาจาอู้อี้ จับความได้ว่า ซื้อมะม่วงไหมประมาณนั้น
ผมยิ้มให้ก่อนสั่งกับข้าวและเลือกโต๊ะนั่งด้านนอกที่ยังว่างหลังชายคนนั้น
สายตาจับจ้องไปยังชายคนนั้น เวลาผ่านไปหลายนาทีมีผู้คนผ่านเข้าออกหลายสิบคน แต่เขาชายขายมะม่วงยังไม่ได้ขายอะไรสักอย่างในตะกร้าของเขา
วิธีการขายยังเป็นไปแบบเดิมๆ เสียงที่อู้อี้และนิ้วที่ชี้ไปยังตะกร้า หลายคนหันมามอง บางคนไม่แม้แต่จะชายหางตา
หลายคราวที่เจอกับการขายแบบถึงเนื้อถึงตัวของหลายธุรกิจการเรียกความสงสาร
เด็กตัวเล็กๆตาแป๋วกับดอกไม้หรือห่อขนม
หญิงชรางักเงิ่นกับถุงทองม้วนหรือห่อตะกร้าลูกกวาด
ชายตาบอดพร้อมเสียงเพลงและกระป๋องกับคนปกตินำทาง
ช้างทั้งใหญ่น้อยกับอ้อยหรือแตงกวาเพียงเล็กน้อย
หรือแม้แต่ปกติชนกับแผงล็อตเตอรี่ที่มากับการยกมือไหว้ให้สงสาร
เหล่านี้มีกลยุทธการขายให้น่าสงสารและจู่โจมถึงตัว แต่กับเขาคนนี้ ยังนั่งอยู่กับที่และรอคอย
ครึ่งชั่งโมงที่ค่อยๆบรรจงเอาอาหารใส่ท้องจนหมด ซึ่งถือว่าใช้เวลามากพอควรสำหรับตัวเอง อากาศยังร้อนอบอ้าว เหงื่อไหลทั่วร่างมากกว่าเดิม จนเหมือนกับเสื้อที่สวมใส่พึ่งซักไว้ยังไม่แห้งยังไงยังงั้น
เวลาผ่านไปผมยังนั่งอยู่เช่นนั้นอีกหลายนาที
หากนี่คือการขายของชายไม่สมประกอบคนหนึ่ง หลังบ้านเขาอาจร่ำรวยอาจมีบ้านหลังใหญ่รถคันโตหลายคัน นั่นถือว่าเขาประสบความสำเร็จในการเรียกความสงสารจากสายตาผม
แต่สำหรับคนทั่วไปเวลาเกือบชั่วโมงที่ผ่านเลย กลวิธีการขายของเขายังไม่เป็นผลสักครั้งเดียว
ผมไม่ได้อยากกินถั่วต้มเลยสักนิด ผมไม่ได้ชื่นชมกับวิธีการขายของชายคนนี้ อากาศร้อนทำให้ผมหงุดหงิด แต่สิ่งมีชีวิตตรงหน้าทำให้ผมควักสตางค์จ่ายค่าถั่วต้มถุงนึง
..................................................
สวัสดียามสายครับ
เรื่องเล่าจากชีวิตประจำวันครับ บางทีสิ่งที่พบเจอก็หดหู่บ้างบางครั้ง
สงสัยนั่นคือปกติของมนุษย์ผู้อ่อนแอและธรรมชาติที่เสกสรรค์ความไม่เท่าเทียม
เป็นธรรมดาของมนุษย์โลก มีจน มีรวย และรวยกว่า คงไม่มีใครให้ความเท่าเทียมได้เท่ากันทุกๆคน
ขอให้ความสุขอยู่กับทุกๆคนครับ
..................................................
Create Date : 27 พฤษภาคม 2554 |
|
44 comments |
Last Update : 27 พฤษภาคม 2554 11:08:46 น. |
Counter : 2898 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: พันคม 27 พฤษภาคม 2554 11:19:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: jamaica 27 พฤษภาคม 2554 11:25:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 27 พฤษภาคม 2554 11:59:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: หญิงแก่น 27 พฤษภาคม 2554 14:06:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 27 พฤษภาคม 2554 14:08:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ค่าของคน IP: 182.53.39.150 27 พฤษภาคม 2554 14:23:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: หยุดนิ่ง 27 พฤษภาคม 2554 20:59:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapeak 27 พฤษภาคม 2554 21:40:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 28 พฤษภาคม 2554 6:24:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: หยุดนิ่ง 28 พฤษภาคม 2554 10:47:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 29 พฤษภาคม 2554 12:22:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: พันคม 29 พฤษภาคม 2554 12:27:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 30 พฤษภาคม 2554 7:11:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 30 พฤษภาคม 2554 12:13:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: panwat 30 พฤษภาคม 2554 12:59:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 31 พฤษภาคม 2554 6:52:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: หยุดนิ่ง 31 พฤษภาคม 2554 7:49:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 31 พฤษภาคม 2554 8:58:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: หญิงแก่น 31 พฤษภาคม 2554 10:23:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: หญิงแก่น 31 พฤษภาคม 2554 10:26:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapeak 31 พฤษภาคม 2554 10:28:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภายใต้ 31 พฤษภาคม 2554 11:19:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 31 พฤษภาคม 2554 11:20:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: หยุดนิ่ง 31 พฤษภาคม 2554 18:43:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 1 มิถุนายน 2554 7:13:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชีริว 1 มิถุนายน 2554 21:09:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 2 มิถุนายน 2554 6:34:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 2 มิถุนายน 2554 10:40:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: หยุดนิ่ง 2 มิถุนายน 2554 18:04:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 3 มิถุนายน 2554 6:38:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|
บรรยายแต่ละตัวอักษรออกมาแม่หมูเห็นภาพชัดเจนค่ะ
และเข้าใจถึงอารมณ์ท่านผู้เขียนได้ค่ะ
นี่ละหนอ ชีวิต .....
ธรรมชาติช่างเสกสรรค์ความไม่เท่าเทียม
ขอให้มีความสุขมาก ๆนะคะ