สพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย (สิ่งทั้งหลายทั้งปวงในโลก มิควรยึดมั่นถือมั่น)

<<
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
26 ธันวาคม 2550
 

10_things_i_love_about_2007

...





สวัสดีครับ






ก็...อย่างที่จัดไว้เป็นธรรมเนียมสำหรับ "บล็อกของ นัท-คุง" เองว่า
ทุกๆสิ้นปีจะมานั่งไล่เรียงหา 10 อันดับที่เป็นที่ชื่นชอบของตัวเอง
ภายใต้ความเชื่อฝังลึกในใจ...หากมีสิ่งที่ชื่นชอบได้สัก 10 อย่างใน 1 ปี (แม้ว่าจะเฉลี่ยไม่ถึงเดือนละอย่างก็ตาม) ชีวิตคงไม่เลวร้ายเกินไปนัก"



เข้าเรื่องเลยละกันนะครับผม เดี๋ยวจะยาวไปกว่านี้






...




(หมายเหตุไว้เช่นเคยว่า ไม่ได้เรียงลำดับตามความชื่นชอบมาก-น้อยนะครับ)




1. วิปัสสนากรรมฐาน ณ ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์


เป็นเรื่องที่น่ายินดีเป็นที่ยิ่ง ที่จู่ๆ นัท-คุง ก็ได้โอกาสไปปฏิบัติธรรมยาวหนึ่งสัปดาห์แบบไม่ต้องลางานเป็นปีที่ 2 ติดต่อกัน

การไปครั้งนี้ นัท-คุง ค่อนข้างติดห้าวไป (ไม่) เล็กน้อย
แบบว่าเคยไปมาแล้วเมื่อปีก่อนจึงคิดว่าคราวนี้จะง่ายอะไรอย่างนั้น ซึ่งการณ์หาเป็นเช่นนั้นไม่ (เศร้า)

กลายเป็นว่า นัท-คุง ต้องเริ่มหัดพยุงตัวเองเพื่อคลานไปข้างหน้า และเพื่อโงหัวขึ้นมาเดินเตาะแตะให้ได้ตามปกติ ไม่ใช่ทำเขย่งก้าวกระโดดอย่างที่คิด (เอาเอง) ไว้

ก็ดีครับ ถือเป็นประสบการณ์ที่ดี ทำให้เข้าใจนิทานเซนเรื่อง “น้ำเต็มแก้ว” มากขึ้น

ในส่วนของการฟังธรรมบรรยายที่มีวันละหลายเวลาก็เช่นกัน
ทีแรกก็ว่าจะน่าเบื่อที่ต้องฟังแต่เรื่องเดิมๆซ้ำๆ โดยไม่ได้คิดถึงอานิสงส์ของการฟังธรรมที่พระพุทธองค์เคยตรัสไว้ว่ามีดังนี้


(1) ผู้ฟังธรรมย่อมได้เคยฟังในสิ่งที่ไม่เคยฟัง

(2) สิ่งใดที่เคยฟังแล้ว เมื่อได้ฟังอีกครั้งก็ย่อมมีความชัดเจนขึ้น

(3) บรรเทาความสงสัยได้โดยตรงบ้าง โดยเทียบเคียงบ้าง

(4) ย่อมสามารถทำความเห็นของตนให้ถูกต้อง

(5) จิตของผู้ฟังย่อมผ่องใส เพราะส่งใจไปในธรรมนั้นๆ


ซึ่งเป็นจริงตามพระดำรัสของพระองค์ท่านทุกประการครับ






2. รายการวิทยุ


เมื่อตอน นัท-คุง ยังไม่ได้ซื้อโทรศัพท์มือถือ เคยอ่านเจอในกระทู้พันทิปหลังการก่อเกิดของ เดอะเรดิโอ เอฟเอ็ม 99.5 ว่า

เฮียซัน มาโนช พุฒตาล จัดรายการวิทยุได้สนุกมากกกกกกก... เปิดเพลงไป คุยไป เล่นกีตาร์ไป อะไรอย่างนี้


ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันกับไอ้แค่การเปิดเพลง หรือการคุย มันจะสนุกอะไรตรงไหน ถึงจะมีการเล่นกีตาร์พ่วงมาก็เหอะ

จนซื้อโทรศัพท์มือถือและใช้ออปชั่น เรดิโอ ฟังรายการของ เฮียซัน ครั้งแรก จึงถึงบางอ้อเลยครับ

เจ๋งจริง!!!



อีกหนึ่งคือรายการ คุยได้คุยดี ที่จัดโดย อาจารย์วีระ ธีรภัทร ทางตรินิตี้ เรดิโอ 97.0

เคยฟังอยู่บ้างตอนปิดเทอมอยู่บ้านช่วง นัท-คุง เรียนปริญญาตรี (รึป่าว? จำไม่ค่อยได้ชัดเจน) จนทำงานก็ว่างเว้นไป กระทั่งตอนลาออกจากงานมาเรียนปริญญาโท มาถึงช่วงปัจจุบันนี่แหละ

สนุกดีครับ







3. การสนทนาทางอิเล็กทรอนิกส์เมลกับ ยูอิ-จัง


หนึ่งในหนังสือที่ นัท-คุง ชอบขาดใจก็คือ “ความน่าจะเป็นบนเส้นขนาน”
หนังสือรวมบทสนทนาผ่านจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ระหว่างสองนักเขียนขวัญใจ นัท-คุง “วินทร์ เลียววารินทร์” และ “ปราบดา หยุ่น”

ทั้งคู่จะหยิบยกประเด็นหรือหัวข้อที่ตนเองสนใจมาพูดคุยกัน แรกๆก็จะเป็น “วินทร์” ที่เป็นคนเริ่มก่อน แล้วให้ “ปราบดา” ตอบ

หลังๆเป็น “ปราบดา” จั่วประเด็นและความคิดเห็นของตัวเองไว้ แล้ว “วินทร์” เป็นคนเสนอความคิดเห็นต่อเนื่องเพิ่มเติม


นัท-คุง ว่าการสนทนากันและกันแบบมีเหตุมีผล
คือประเภทที่คุยกันแบบอาจจะมียิงมุขอำกันบ้าง เล่นมุขบ้าง คุยเล่นบ้าง ปนสาระเข้าไปบ้าง แย้งกันบ้าง แต่ไม่ทะเลาะกันแบบงี่เง่า เป็นเรื่องที่สนุกสุดแสนอย่างร้ายกาจ

เมื่อก่อนตอนสมัยเรียน นัท-คุง ก็ได้มีโอกาสร่วมวงสนทนาแนวๆนี้บ่อยครั้งมาก

บางครั้งก็เกิดขึ้นบนโต๊ะอาหาร (ออกแนว Happy Meal) บางครั้งก็จะเป็นระหว่างรอเรียน


พอเรียนจบช่วงทำงานใหม่ๆ และหลายๆคนยังไม่มีหน้าที่รับผิดชอบกันมากอย่างที่เป็นปัจจุบัน ก็จะใช้การอีเมลคุยกันคล้ายกับในหนังสือเลย แบบใครมีประเด็นอะไรที่น่าสนใจก็หยิบยกมาคุยกัน

แต่พอกาลเวลาผ่าน ภารกิจแต่ละคนก็เพิ่มขึ้นๆ ความว่างที่มากพอจะมาคุยกันยาวๆก็เลยหายไป

จำได้ว่าเคยเมลคุยกันยาวที่สุดก็ประมาณ 4 หน้ากระดาษเอสี่อ่ะครับ พิมพ์แบบติดกันเป็นพรืดๆเลย ไม่ได้เว้นบรรทัดหรือมีย่อหน้าบ่อยๆด้วย จนหัวหน้าที่ทำงานอยู่ด้วยกันตอนนั้นแซวว่าผมกำลังพิมพ์นิยายส่งเข้าประกวด

นับจากนั้น ก็ไม่เคยได้อีเมลคุยกับใครยาวๆแบบต่อเนื่องและเป็นการสื่อสารสองทางอีกเลย

จนกระทั่ง เมลคุยกับ ยูอิ-จัง นี่แหละ


นัท-คุง ว่าการเขียนจดหมายคุยกันนี่มันเป็นการสื่อสารที่ดีมากๆทางหนึ่งนะครับ
(ถ้าผู้รับจดหมายอ่านจดหมายของเราแต่โดยดีอ่ะนะ เหะเหะ)

เพราะถ้าเป็นการสนทนา อารมณ์ ความรัก ความรู้สึก อาจจะชักนำพาให้ผู้ส่งสารไม่สามารถ “สื่อ” สารที่ตนต้องการส่งได้อย่างชัดเจนนัก

ยิ่งถ้ามีอารมณ์ฉุนเฉียวอยู่ล่ะก็ จะกลายเป็นการทะเลาะกันซะอีก

แต่การสื่อสารด้วยจดหมาย
ผู้รับสาร (ที่มีเหตุมีผลและความอดทนในระดับหนึ่งที่จะอ่านจดหมายจบ) จะได้ใช้ความคิดตรองไปมาระหว่างอ่านด้วย

เป็นการสื่อสารทางเดียวที่แม้จะมีการนึกโต้แย้งอยู่ในใจก็โพล่งอารมณ์ดังกล่าวออกมาให้กระทบใจผู้ส่งจนสะดุดกึกอย่างไม่อยากจะสื่อสารกับผู้รับต่อไปได้

เขียน (พิมพ์) มาถึงตรงนี้ก็ไม่แปลกใจว่า เหตุใดคนจึงสารภาพความในใจกันด้วย “จดหมายรัก”







4. จตุรเทพทั้งสาม


วันที่มาลงนามทำสัญญาเข้าทำงานกับที่ทำงานแห่งใหม่

นัท-คุง เหลียวไปมารอบตัวเพื่อพินิจพิเคราะห์เพื่อนร่วมรุ่นที่เข้างานพร้อมกันหลายสิบคนแล้วก็นึกกลุ้มอยู่ในใจ จนต้องไปปรับทุกข์กับพี่ๆที่ทำงานเดิมว่า...ทำไมไม่มีใครหน้าตาเบาสมองเลยสักคนเนี่ย?

ขอแบบได้เสี้ยวหนึ่งของ ปามิเย่-จัง ก็ได้เอ้า (เพราะคงไม่มีใครเบาสมองกว่าคุณน้องคนนี้อีกแล้ว )


พี่ๆแต่ละคนก็ให้คำตอบต่างๆกันไป

บ้างก็ว่า...เฮ้ย! คนเขาเข้ามาทำงานจริงจัง ไม่ได้มาเล่นตลก จะเบาสมองอะไรฟะ!

บ้างก็ว่า...เอาน่า ยังไม่คุ้นกันก็แบบนี้แหละ เดี๋ยวคุ้นกันไปอาจจะสติแตกไปเลยก็ได้



นัท-คุง ก็เก็บความกลัดกลุ้ม (ขนาดนั้นเลย ) เอาไว้สุมทรวงคนเดียวเงียบๆ จนกระทั่ง

ได้มาเจอกับกลุ่มคนเบาสมองกลุ่มหนึ่งที่ประกอบด้วย หญิง 2 ชาย 1

ซึ่งภายหลังได้สถาปนาตัวเองเป็น “แก๊งก์จตุรเทพ” (ทั้งๆที่มีกัน 3 คน ) กลุ่มนี้นี่เอง!!!


จะเพราะก่งก๊งกันหมด
หรือเหตุใดก็ตามแต่อ่ะนะครับ แต่ นัท-คุง รู้สึกว่าตัวเองกับ แก๊งก์จตุรเทพ สนิทสนมกันเร็วดี

ถ้าให้คาดคั้นหาสาเหตุกันอย่างจริงจังว่าทำไม นัท-คุง คงต้องเดาว่า มันเป็นวิบากกรรมมาแต่ปางก่อนหลายๆปางที่ทั้งตัว นัท-คุง เองกับ จตุรเทพทั้งสาม ได้สร้างสมวีรกรรมการล่าล้าง หักเหลี่ยม เฉือนคม ฆ่าล้างตระกูล ตบตี กันและกันมาเป็นแน่แท้


มีพุทธภาษิตบทหนึ่งว่าไว้ว่า
รักมากย่อมเป็นทุกข์มาก รักน้อยย่อมเป็นทุกข์น้อย ไม่รักเลยก็ไม่ทุกข์เลย

ซึ่งถ้าเปรียบให้เห็นภาพกันชัดๆก็คงคล้ายๆกับ การนำดินสอดำบีสองที่เหลาจนแหลมเฟี้ยวเหมือนใบมีดโกน ไปฝนลงในกระดาษคำตอบ

ซึ่งผลก็มีอยู่สองอย่างคือ กระดาษคำตอบขาดเป็นรู และปลายแหลมของดินสอหัก


สักวันหนึ่ง หลายๆสิ่งหลายๆอย่างคงแปรเปลี่ยนไปตามหลักสากลแห่งโลกที่ไม่มีสิ่งใดๆทั้งรูปธรรมและนามธรรมคงอยู่ได้ชั่วนิรันดร์

แต่สิ่งหนึ่งที่จะคงจริงเสมออย่างไม่อาจปฏิเสธ คือ ทั้งสามจตุรเทพนี้ คือกลุ่มคนที่ นัท-คุง คลั่งไคล้ที่สุดแล้วในปี 2550

ยินดีเป็นที่สุดที่ได้รู้จักกันครับ คุณพี่ ตุ้น-ซัง คุณน้อง สิ-จัง และ คุณน้อง บัว-โกะ







5. เวลายามเช้าในสวนสาธารณะใต้สะพานสาทร


ปัญหาของ นัท-คุง อย่างหนึ่งเวลามีนัดพบกับใครก็ตาม คือ

ไม่ว่าจะนัดเจอกันที่ไหนมันก็ดูไกลไปซะหมด

การเผื่อเวลา และการคำนึงถึง error อันอาจเกิดขึ้นกับการจราจรที่เราไม่สามารถเอาแน่เอานอนอะไรกับมันได้ จึงเป็นสิ่งสำคัญยิ่งสำหรับ นัท-คุง


การเดินทางมาทำงานตอนเช้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อย้ายที่ทำงานมาก็เช่นกัน นัท-คุง มีทางเลือกอยู่ 2 ทาง คือ

(1) ออกจากบ้านในเวลาอันพอเหมาะพอควรแก่การเดินทาง แล้วไปนั่งลุ้นเอาด้วยความระทึกในดวงหทัยว่า...วันนี้จะเข้างานทันมั้ยว้า? กับ

(2) ออกจากบ้านแต่เนิ่นๆ แบบ Code เนิ่น เพื่อตัดความเสี่ยงและความวิตกกังวลอันพึงบังเกิดจากข้อ 1 ทิ้งไป แม้จะรู้สึกว่าน่าจะนอนหลับต่อก็ตาม

ซึ่งโดยส่วนใหญ่ทุกเช้า นัท-คุง จะเลือกข้อ 2 ครับ


เมื่อมีเวลาเหลือก็ต้องเอามันไปใช้ทำอะไรสักอย่าง เพราะคงไปนั่งหลับข้างบันไดทางขึ้นสถานีรถไฟฟ้าไม่ได้แหงๆ

นัท-คุง เอาเวลาที่ว่างๆนี่ไปนั่งอ่านหนังสือครับ

ในสวนสาธารณะใต้สะพานสาทรฝั่งธนบุรี


ท่ามกลางเสียงแผดร้องที่เกิดจากลำโพงตัวเขื่องๆสองตัว ของสองชมรมแอโรบิค

ท่ามกลางเสียงจากลำโพงขนาดย่อมๆ ของสมาชิกผู้มาร่วมกันฝึกเต้นลีลาศ

ท่ามกลางเสียงจากลำโพงตัวเล็กๆ ของกลุ่มผู้เฒ่าผู้มาออกกำลังกายแนวคล้ายๆไท้เก๊ก (แต่เท่าที่ดูแล้วไม่น่าจะใช่อ่ะครับ)

ท่ามกลางการวิ่งผ่านไปมา ของผู้คนที่มาวิ่งออกกำลังกาย ของผู้มาตีแบดฯ ของผู้เดินผ่านไปลงเรือข้ามฟาก


บางทีก็อ่านไปสัปหงกไป

บางทีก็จดจ่ออยู่กับเนื้อหาในหนังสือจนเกือบเกินเวลาอันควร

สนุกดีครับ เป็นช่วงเวลาที่อาจจะดูซ้ำซากจำเจ แต่ก็คล้ายๆกับได้ผ่อนคลายกายและใจในระดับหนึ่ง









6. ปามิเย่-จัง


ปามิเย่-จัง เป็นเพื่อนรุ่นน้องที่ได้มาศึกษาต่อระดับปริญญาโทด้วยกันกับ นัท-คุง ในสถาบันอันทรงเกียรติแห่งหนึ่ง

(ไม่อยากเอ่ยชื่อจริงให้เสียสถาบันเลยครับว่า สถาบันไหนที่มีมหาบัณฑิตอย่างอั้ยสองคนนี้ด้วย )


ก็ได้รู้จักกันตั้งแต่ตอนนั้นแหละ แต่เป็นแค่คนรู้จัก แบบว่าปะหน้าก็คุยกันบ้าง ไม่คุยกันบ้าง แล้วก็หายศีรษะกันไปหลังจากเรียนจบ

กระทั่ง นัท-คุง นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของตัวเองอยู่ดีๆ แล้วมีสายข่าวมารายงานว่า ปามิเย่-จัง กำลังจะมาทำงานอยู่ด้วยกันกับ นัท-คุง ที่นี่

ได้รู้ก็เฉยๆอ่ะนะครับ เพราะไม่ได้สนิทสนมอะไรกันมากมาย ก็โอเคมีคนรู้จักมาทำงานด้วยกัน
(แม้จะแอบกังวลว่า ปามิเย่-จัง มันอาจจะเลือกไปเข้ากับ ฝ่ายจักรวรรดิ ไม่ใช่ ฝ่ายเจได แบบที่ นัท-คุง สังกัดอยู่ก็ตาม )


จน นัท-คุง กลับมาจากการปลีกวิเวกครั้งที่สองของปีที่แล้ว (2549) เดินเข้ามาในฝ่ายงานเห็น ปามิเย่-จัง กำลังนั่งจัดโต๊ะทำงานของตัวเองอยู่

แล้วชีวิต นัท-คุง ก็เปลี่ยนไปครับ คงจะเป็นอย่างที่ว่าๆกันว่า...เดินหมากพลาดตาเดียว ล้มทั้งกระดานนั่นแหละ (เกี่ยวกันมั้ยเอ่ย?)


ชอบเวลาที่ ปามิเย่-จัง เล่าโน่นเล่านี่ให้ฟังอ่ะครับ มันดูเหมือนไม่รู้จบดีจัง ประมาณว่าถ้าปล่อยให้คุยกันไปเรื่อยๆสักสามวันก็คงคุยกันได้เลย

เพราะ นัท-คุง จัดเป็นหนึ่งในบุคคลที่รักการสนทนาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตและจิตใจ แม้จะไม่อาจจัดตัวเองอยู่ในประเภท Talkative ได้ก็ตาม

ถึง ยูอิ-จัง (คนเดียวกับในข้อ 3) จะเคยมีแขวะ นัท-คุง แบบขำๆผ่านน้องสาวคนหนึ่งว่า...อย่าปล่อยให้มันได้อ้าปากพูดนะ อั้ยนัทเนี่ย ไม่งั้นมันจะพูดไม่หยุด ก็เถอะ


ชีวิตใครบางคนอาจจะทุกข์ยากแสนเข็ญกระหน่ำแบบไม่หยุด จนพาลเลิกเชื่อถือกฎแห่งกรรมไป

แต่สิ่งหนึ่ง (และส่วนหนึ่ง) ที่ยังคงทำให้ นัท-คุง ไม่มีวันเปลี่ยนใจตัวเองไปจากกฎดังกล่าวได้ ก็คือการได้พบปะคุ้นเคยกับผู้ประสบพบเจอได้ยากยิ่งในชีวิตอย่าง ปามิเย่-จัง (รวมไปถึง จตุรเทพทั้งสาม) นี่แหละ

แล้วพบกันเน้อ ปาล์ม-คุง



(เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของการเป็นเพื่อนร่วมงานระหว่าง ปามิเย่-จัง กับ นัท-คุง กันมาหลายเดือน คือ เมื่อใดก็ตามที่ทั้ง นัท-คุง กับ ปามิเย่-จัง อยู่ออฟฟิศพร้อมกัน

(ไม่เคยมีวันไหนเลยที่ไม่ได้โทรคุยกันผ่านโทรศัพท์ที่โต๊ะของแต่ละคน ไม่ว่าก่อนหน้านั้นจะเม้าท์แตกกันมาปานใดก็ตาม

(อย่างน้อยต้องมีสักครั้งหนึ่งยืนพื้นล่ะใน 1 วันทำงานน่ะที่ไม่ใครก็ใครต้องกดหมายเลข 4748 หรือ 2980 รอปลายทางรับสาย

(แล้วใครคนนั้นก็จะได้สิทธิในการคุยเรื่องอะไรสิ่งใดๆก็ได้ในโลกที่อยากคุย โดยไม่ต้องคำนึงถึงคำว่าความลับเลยแม้แต่น้อย อิอิ)









7. อาหาร


ปีที่แล้วเพิ่งเอ่ยอ้างไปว่า สิ่งที่ชอบมากๆประจำปีคือการบริโภคน้อย คือการงดเว้นอาหารเย็นได้ถึงกว่าร้อยละ 80 (มั้ง? จำตัวเลขไม่ได้)

แต่ปีนี้ นัท-คุง ขออนุญาตพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดินด้วยการเลือกสิ่งที่ชอบเป็น การบริโภคอาหาร ละกันครับ


ตลอดปีนี่ นัท-คุง กินอย่างบ้าคลั่งมากครับ

มากจนรู้สึกตัวเองว่า ถ้าไม่ได้เป็นพวกยึดมั่นถือมั่นกับการออกกำลังกายอย่างที่เป็น คงกินจนอ้วนและจนตายไปแล้ว


บางทีก็รู้สึก Too Late กับตัวเองเหมือนกันนะครับ ว่าจะกินเข้าไปมากมายทำไม

แต่ก็หลายครั้งเหมือนกันที่เห็นว่า อาหารก็เป็นเหมือน “สื่อ” ที่ให้ไปพบเจอกับ Happy Meal และ Happy Time ได้บ่อยๆ

บอกตัวเองอยู่เหมือนกันว่า ปีหน้าจะพยายามเพลาๆลงครับ เหะเหะ









8. หนังสือ + หนัง


ปีนี้ก็เหมือนเช่นเคย และคงจะเหมือนกันต่อๆไปในทุกปี ที่สิ่งที่ นัท-คุง รักและคลั่งไคล้เป็นสองสิ่งนี้

สำหรับหนังสือนี่ มีบางช่วงเวลาเหมือนกันที่อ่านได้ลื่นไหลจนน่าตกใจ เรียกว่าเป็นช่วงกอบโกยช่วงระบายคลังสินค้าเลยทีเดียว

แต่ก็มีบางช่วงที่ฝืดสุดๆ กว่าจะอ่านจบเล่มนึงนี่ปาไปเดือนนึง ไม่ว่าจะด้วยปัจจัยด้านเวลา โอกาส และอื่นๆก็ตาม


ถ้าให้เลือกที่ชอบๆขึ้นมาสักหลายเล่มก็เลือกลำบากใจอยู่ เอาเป็นเล่มที่สะดุดใจละกัน ดังนี้

(1) 100 ปีแห่งความโดดเดี่ยว – อาจจะสะดุดใจเพราะมันหนามั้งครับ
อ่านเพลินดีอย่างไม่น่าเชื่อ

(2) นิยายกำลังภายในชุด สี่ยอดมือปราบ – มันส์มากกกกกกก...

(3) หนังสือธรรมะทั้งหลายทั้งปวง - บางทีก็อ่านแบบผ่านๆ บางทีอ่านแล้วเหมือนโดนทุบหัว และบางทีก็อ่านแล้วเหมือนจะปิ๊งอะไรขึ้นมาในใจ



ในส่วนของหนัง (หรือภาพยนตร์) ก็ได้ดูเยอะเหมือนกัน โดยหนักไปทางดีวีดีเป็นส่วนใหญ่
(เพราะสต๊อกไว้แต่ปีที่แล้วจนล้น เหะเหะ
)

และยังเป็นปีที่หวนกลับสู่ โรงหนัง อีกครั้งในรอบกว่า 2 ปี แต่ก็ดูไปไม่เยอะครับ แค่ 3 เรื่องเอง

บางเรื่องดูแล้วก็ลืมไปว่าดู (แม้มันจะประทับจิตประทับใจก็เหอะ) จนกว่าจะไปเจอชื่อหนังเรื่องนี้จากที่ไหนสักแห่งนั่นแหละ จึงนึกขึ้นได้ ขอยกที่ประทับใจและจำได้มาสักนิดหน่อยละกันครับ


(1) Always: Sunset on the third street – เรียบง่ายแต่งดงามมาก ไม่รู้จะบรรยายอย่างไรให้ตรงใจ คนที่เคยดูเรื่องนี้คงเข้าใจว่าน่าประทับใจอย่างไร เอาเป็นว่า...มากิ-จัง น่ารักมากครับ (ซะงั้นเลยนะ )

(2) ลูกผู้ชายต้องสู้ – ซีรี่ส์ฮ่องกงเรื่องนี้เคยแพร่ภาพทางช่อง 3 เมื่อสิบปีก่อน (มั้ง?) ครับ
จำได้ว่าต้องตามดูทุกตอนแบบไม่ยอมให้พลาด ถ้ามีเหตุขัดข้องก็ต้องเดือดร้อนให้ผู้คนรอบข้างตามอัดวีดีโอไว้ให้
ที่ได้ดูอีกรอบนี่ก็เป็นผลมาจากที่กว้านซื้อมาเมื่อปีก่อนหน้าเช่นกัน
ดูจบแล้ว นัท-คุง ก็ยังยืนยันเหมือนที่เคยบอกกับตัวเองไว้ว่า...นี่คือซีรี่ส์ฮ่องกงแนวสากลที่ชอบที่สุดแล้ว

(3) To the one I love – ซีรี่ส์ญี่ปุ่นที่ซื้อมาเพียงเพราะว่ามันลดราคามาหน่อยนึงอ่ะครับ ก่อนที่ความบังเอิญดังกล่าวจะกลายมาเป็นความประทับใจสุดจิต

(4) Concerto – เป็นซีรี่ส์ญี่ปุ่นอีกเรื่องที่ซื้อมาในปีนี้ เนื้อหาไม่มีอะไรเลยนอกจากตัวละครหลักสามคน ชาย 2 หญิง 1 มารักกัน รักสามเส้าที่ชิ่งไปชิ่งมา
ชอบตรงที่แต่ละคนมีความเป็นเหตุเป็นผลในตัวเองในระดับหนึ่ง ที่ทำให้คบหาและคุยกันดีๆได้แบบไม่มีอารมณ์หรือตีโพยตีพาย
ซึ่ง นัท-คุง เชื่อว่าตัวเองไม่น่าจะนิ่งพอเหมือนอย่างพระเอกทั้งสองคนแหงๆ










9. ร้องเพลง


ตั้งแต่มีชีวิตเกิดมา นัท-คุง อาจจะเคยเอื้อนเอ่ยวาจาออกมาเป็นสำเนียงเสียงร้องออกสู่สาธารณชนบ้าง

แต่ ~ไม่เค้ย ไม่เคย~ เลยสักครั้งในชีวิตที่จะคิดว่าตัวเองเป็นคนที่ร้องเพลงได้ไพเราะซะ

เคยมีเพี่อนหญิงที่ซี้กันเอ่ยชมเหมือนกัน แต่ นัท-คุง ก็คิดว่ามันอาจเป็นเพราะ ฉันทาคติ ก็ได้ม้างงง...

และยิ่งเมื่อลองอัดเสียงร้องเพลงของตัวเองใส่ Voice Recorder ของโทรศัพท์มือถือดู ก็ยิ่งคิดร้ายต่อน้ำเสียงของตัวเองเข้าไปใหญ่ ช่างน่ากลัวดีแท้


จนกระทั่ง เฮกันไปคาราโอเกะกับ จตุรเทพทั้งสาม และ เพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ แล้ว นัท-คุง โดนกล่าวหาว่า “ร้องเพลงไพเราะ” นั่นแหละ เลยเริ่มเอะใจขึ้นมาบ้าง

คิดว่าโดนอำเหมือนกันนะทีแรก แต่นานวันเข้าทองแท้ก็พิสูจน์ว่าไม่กลัวไฟครับ

ถ้าไปเจอ นัท-คุง ที่ไหนอย่าเผลอไปชมมันเชียวนะครับว่า ร้องเพลงไพเราะ เดี๋ยวมันจะเหลิงไปกว่านี้










10. ฟิตเนส


แม้ว่าเหตุเริ่มแรกของการตัดสินใจไปใช้บริการฟิตเนส ณ ที่ทำงานเก่า จะไม่ใช่เรื่องของสุขภาพโดยสิ้นเชิง แต่นานวันเข้า นัท-คุง ก็เริ่มยึดมั่นถือมั่นในการออกกำลังกายมากเข้าๆจนแกะยากแล้วครับ

ต้องขอบคุณ ปามิเย่-จัง เหมือนกันที่ยอมไปเป็นเพื่อนกันในตอนแรก ไม่งั้นอะไรๆคงไม่ลามปามมาถึงขนาดนี้

จนย้ายที่ทำงานมาที่ใหม่ ก็ยังมีฟิตเนสให้เล่นอีก ก็ยิ่งไปกันใหญ่ครับ หนักกว่าเดิมอีกคราวนี้

ยึดมั่นถือมั่นขนาด ไปซ้อมร้องเพลงกลับถึงบ้านหลับตอนตีหนึ่งอย่างเนือยๆ หรือไข้ขึ้น ยังอุตส่าห์ตื่นตีสี่ไปฟิตเนสซะงั้น

ก็อย่างที่เคยว่าไว้ในบล็อกเก่าๆสักบล็อกนะครับว่า...เมื่อเราเจ็บป่วย ไม่ใช่แค่เราคนเดียวที่ได้รับผลกระทบจากการเจ็บป่วยดังกล่าว คนรอบข้างเราก็ด้วยที่ต้องรับผลของมันทั้งทางตรงและทางอ้อม

ยังไงก็หาเวลาออกกำลังกายกันบ้างนะครับ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ทุกคน




...



ท้ายนี้ก็ตามธรรมเนียมของบล็อกสุดท้ายของปี ที่ได้ถือปฏิบัติมานะครับ

ขออวยพรให้ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ทุกคนที่ได้เคยแวะเวียนเข้ามาเยี่ยมมาเยือนบล็อกแห่งนี้ จะกี่มากน้อยก็ตาม และบุคคลแวดล้อมผู้เป็นที่รักของทุกคน ประสบพบเจอแต่สิ่งดีๆในปีที่จะมาถึงนะครับ สุขกายและสุขใจ ตลอดปีและตลอดไปครับผม









-- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --






1st update: 26 ธันวาคม 2550 : 14.41.52 น.




Create Date : 26 ธันวาคม 2550
Last Update : 26 ธันวาคม 2550 17:19:32 น. 42 comments
Counter : 696 Pageviews.  
Share
 
 
 
 
Merry X’mas & Happy New Year 2008

มีลูกโป่งให้จิ้มนับถอยหลังเล่นๆ รอรอยยิ้มวันฉลองความสุข
 
 

โดย: =Lord Gary= วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:15:06:57 น.  

 
 
 
 
 

โดย: fahtsuki วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:15:18:04 น.  

 
 
 
เอิ๊กๆ นึกแล้วก็ขำ


สิ้นปีที่แล้วเพิ่งมาจกมุขนี้ไปใช้ในบล็อก
สิ้นปีนี้ก็มาถึงแล้ว... เวลาผ่านไปไวจริงๆ นะ
(แต่ปีนี้ ข้าพเจ้ายังไม่ launch บล็อก 10 รายการเลย)

ยินดีที่ได้รู้จักกันเด้อพี่พูห์
 
 

โดย: แพนด้าฯ IP: 125.25.139.72 วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:15:25:52 น.  

 
 
 
ปีนี้อ่านหนังสือน้อยไปหน่อย...ส่วนใหญ่หนักดูหนัง
ขอบคุณที่เมอร์รี่คิดมากย้อนหลัง
งั้นเอาแฮปปี้นิวเยียร์ล่วงหน้าไปเลยแล้วกัลล์

-- ปล. ตอนแรกกะอัพเรื่องหงส์ปีกหัก
แต่เกรงจายยยยเพื่อนที่มหาลัย... วะฮ่าๆ

=)
 
 

โดย: hunjang วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:15:52:06 น.  

 
 
 
+ หุๆ ยาวสะใจดีคับนัท-คุง ... แต่วันนี้พี่ต้องติดรถเพื่อนกลับบ้าน เพิ่งอ่านไปได้ 5 ข้อเอง เลยขอลงชื่อแปะโป้งไว้ก่อน เด๋วพรุ่งนี้มาอ่านต่ออีก 5 ข้อที่เหลือ กับเขียนเม้นต์นะครับผม
 
 

โดย: บลูยอชท์ วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:17:07:57 น.  

 
 
 
อ่านแล้วอายตัวเอง รอบปีที่ผ่านมา เราทำอะไรที่มีสาระกะเค้าสักเรื่องมั่งไหมหว่า??

ปล. ขอบคุณที่แนะนำเรื่อง To the one I love นะ ไว้รอหนังในสต๊อกหมดก่อน แล้วจะหามาดูจ้า

ปล (อีกที). ไปหาเรื่องที่เขียนไว้มาดูสิ แล้วช่วยหาให้หน่อยว่าใครคือนางเอก
 
 

โดย: ตุ๊กตาไขลาน วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:17:29:49 น.  

 
 
 
อ่านไม่เบื่อ เพราะนอกจากได้รู้จักนัท คุงแล้วก็ยังได้รู้จักเพื่อนๆ เพิ่มมากขึ้นด้วยน๊าเนี่ย


ข้อที่ 7 นี่เพิ่งมาได้เห็นกับตาว่ากินจุได้ถึงใจจริงๆ
วันนั้นเสียดายจังเลยที่ว่าป่วยและเปื่อย เลยอดกิน
เยอะๆ แข่งกับนัท-คุงอ่ะ



Merry X'mas ย้อนหลัง และ Happy New Year ล่วงหน้าจ้ะ
 
 

โดย: JewNid วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:20:02:09 น.  

 
 
 





Merry Christmas ขอให้มีความสุขและสมหวังในสิ่งที่มุ่งหวังนะครับ ทุกอย่างจะไม่เกินความพยายามของoนัท-คุง แน่นอน


อุอุ ได้อ่านความลับ เรื่องอาหารผมคงคล้ายกัน ผมกินง่าย กินเก่ง ไม่ค่อยเลือก กินหมดทุกอย่าง กินตอนดึกก็ได้ ...แต่ผมไปออกกำลังกายบ่อย ก็เลยยังไม่เป็นปัญหา ยังไม่เคยเข้าโรง-บาลเลยครับ
 
 

โดย: yyswim วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:23:56:06 น.  

 
 
 
555 พูดถึงเรื่องอาหาร เมื่อไรจะนัดเจอกันเพื่อการทรมานกระเพาะอีกหล่ะเจ้าค่ะ อยากหาอะไรอร่อยๆๆทานตอนรับปีใหม่อ่ะพี่นัท
 
 

โดย: nu Palm IP: 203.146.6.81 วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:10:29:37 น.  

 
 
 
สุขสันต์วันปีใหม่นะ พี่มิด อิอิ
 
 

โดย: Qooma วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:11:09:43 น.  

 
 
 
+ หุๆ เม้นต์ยากนะเนี่ย ประเด็นยาวและเยอะมากมาย ... ไม่น่าเชื่อนะครับว่า 1 ปีผ่านไป ชีวิตคนๆ นึงจะได้เรียนรู้อะไรเยอะแยะขนาดนี้อ่า

+ ดีจังครับที่ได้ไปปฏิบัติธรรมด้วย ... ของพี่หาเวลาว่างไม่ค่อยได้ กับสิ่งแวดล้อมรอบตัวก็ไม่เอื้อหรือชักจูงไปในทางดังว่า (จนเคยโดนเพื่อนประณามว่าเป็น 'คนบาป' เพราะอยู่กรุงเทพฯ แม้แต่ตื่นใส่บาตรพระตอนเช้า ยังแทบไม่เคยได้ทำเลย) ... ดังนั้น จึงต้องใช้วิธีปฏิบัติที่ตนเอง หาช่องทางทำความดีในโอกาสที่อำนวย ประมาณนั้นอ่ะครับ

+ เมล์ 4 หน้ากระดาษ A4 แบบเป็นพรืดติดกัน!!! ทำได้ไงเนี่ย เหอๆๆ

+ กร๊ากกก ... ตอนแรกพี่นึกว่านัท-คุง กับแก๊งจตุร (ท้อง) มารทั้ง 3 จะรู้จักกันมานานแล้วซะอีก เพราะเห็นนัท-คุงบรรยายไว้ดูซี้กันดี ... ก็นับว่าคงเป็นบุญที่สร้างร่วมกันมาแต่ปางเก่าก่อนมังครับ เลยทำให้ได้มาเจอ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมกิน ร่วมร้องเพลงด้วยกันอีกครั้งอ่า

+ อืม ... นี่นัท-คุงออกบ้านเช้าขนาดมีเวลาว่างนั่ง (สัปหงก) อ่านหนังสือตามรายทางได้เลยเหรอครับเนี่ย? ของพี่ตั้งเวลาตื่น 7 โมงต้นๆ แต่ตื่นจริงทีไร เกือบ 8 โมงทุกที เหอๆๆ เป็นพวกนอนดึกตื่นสาย (มากถึงมากที่สุด) ยังแก้นิสัยนี้ไม่หายอ่ะครับ

+ หุๆ เรื่องช่างคุย คงคล้ายๆ พี่แหละครับ ... ถ้าคนไม่หนิดหนมหรือคุยคนละแนวทางกัน พี่จะเงียบ และฟังๆๆ ... แต่ถ้ามีความรู้สึก 'คลิก' ที่จะคุยกับใครแล้วละก็ พูดเป็นต่อยหอย ฝอยจนลิงหลับ ลากมาคุยได้ทุกประเด็นอ่ะครับ เหอะๆ

+ เรื่องอาหารน่ะ ทานเข้าไปเถอะครับ ... ตราบใดที่มันไม่ 'มากเกินไป' จนรบกวนต่อสุขภาพและปัจจัยในกระเป๋า ... เมื่อก่อนพี่ก็ไม่ค่อยชอบทานอะไรที่รู้สึกว่าแพงเหมือนกัน แต่เด๋วนี้ ในเมื่อเรายังเป็นปุถุชน ตัดกิเลสยังไม่ได้ ก็ต้องแสวงหาความสุขให้แก่ชีวิตให้มากที่สุด (โดยยังมีสติกำกับอยู่) จริงมะครับ?

+ หนังสือกับพี่นี่ ... นอกจากนิตยสารตามแผงแล้ว พวกเป็นเล่มๆ นี่แทบไม่มีเวลาอ่านเลยอ่ะครับ
+ หนังเรื่อง Always สร้างภาค 2 ออกมาแล้วนะครับ (ยังสร้างทำไมเนี่ย จริงๆ ภาค 1 จบตรงนั้นก็ดีอยู่แล้ว ) ... ตอนนี้เข้าฉายในญี่ปุ่นไปแล้ว จะมาเข้าโรงเมืองไทยราวๆ เดือนมีนาปีหน้าครับ
+ ของพี่ สิ่งที่คิดว่าจะสรุป ก็คงหนังที่ได้ดูในปีที่ผ่านมาเนี่ยแหละ เด๋วจะโพสต์ต้นปีหน้าครับผม

+ กิๆ เรื่องร้องเพลง ถ้าพี่ร้องเองในห้องน้ำ รู้สึกว่าเสียงตัวเองก็ใช้ได้นะ แต่ทำไมเวลาไปร้องกับคนอื่นในตู้หรือตามห้องเกะ เสียงห่วยกว่าชาวบ้านทุกทีเลยง่า ... อย่างงี้เด๋ววันหน้า คงต้องหาโอกาสไปร้องเพลงร่วมกัน ลากน้องหมีชุน, ครูเต้ย และบล็อกเกอร์ท่านอื่นๆ มาด้วยซะแล้ว อุๆ

+ ฟิตเนส เดิมพี่เคยเป็นสมาชิกตอนอยู่ที่ตึกเก่านะครับ แต่พอย้ายตึก ก็ไม่มีให้เล่น ... ก็เลยใช้วิธีโบราณที่ทำมาตลอดตั้งแต่อายุ 20 คือ ออกกำลังกายในห้อง! อ่ะครับ ประมาณวิดพื้น ซิทอัพ ฯลฯ ... แต่ถ้ากลางปีหน้าได้ย้ายไปอยู่บ้านใหม่ เค้าจะมีฟิตเนสกับสระว่ายน้ำให้ด้วย คงได้ออกกำลังกายมากขึ้นแหละครับ

+ ก็ยินดีที่ได้รู้จักกับ นัท-คุง นะครับ ถือเป็นบล็อกเกอร์ญาติธรรม ที่หาไม่ได้ง่ายนัก (เพราะไม่ค่อยมีใครเขียนเรื่องธรรมะนั่นเอง) ... ก็หวังว่าเราคงได้เกื้อกูลกัน (ทางความคิดและอาจในเรื่องอื่นๆ ด้วย) ต่อไปเรื่อยๆ
... มีความสุขมากๆ เจริญด้วยธรรม และสวัสดีปีใหม่ครับผม
 
 

โดย: บลูยอชท์ วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:11:27:51 น.  

 
 
 
ทำแล้ว 55 เชิญไปเที่ยวได้ ข้าพเจ้าไม่อยู่ 28 ธ.ค. -2 ม.ค. แล้วเจอกันใหม่ปีหน้าเด้อ
 
 

โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:13:39:34 น.  

 
 
 
จะเป็นไรมั้ย ถ้าจะยกมืออีดเสียงว่า ในบรรดาหนังชุดฮ่องกง เราก็ชอบลูกผู้ชายต้องสู้ที่สุดเหมือนกัน แล้วก็เป็นอาการเดียวกะคุณนัท-คุงเลย คือต้องอัดไว้ พอดีกับช่วงนั้นตัวเองต้องไปอยู่เมกาใต้ เลยสั่งพี่ๆ น้องๆ อัดวิดีโอไว้ให้ แล้วปีต่อไปค่อยกลับมาดู นี่ขนาดเช่ามาดูจนจบก่อนแล้วนะ แต่พอช่อง 3 เอามาฉายก็อดใจไม่ดูไม่ได้แล้วเหมือนกัน

ซูฮกให้เลยค่ะ กับความขยันในการจัดอันดับ 10 บล็อกที่ชอบ เรายังเลือกไม่ได้ 5 อันดับเลยด้วยซ้ำ
 
 

โดย: Kitsunegari วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:17:30:41 น.  

 
 
 
นัท-คุง นี่มีชีวิตหลากหลายดีแฮะ ท่าทางไม่น่าเบื่อเลยนะเนี่ย
เราก็คิดเหมือนกันนะ เรื่องที่ทำงานนี่ มันจะน่าเบื่อรึเปล่าปัจจัยใหญ่ๆเลยก็คือเพื่อนร่วมงานนี่แหละ ขืนเจออย่างพวกบ้างานอย่างเดียวคงเซ็งแย่

อ้อ แล้วก็ เอาหงส์ๆไปไว้ไหนอะ นัท-คุง!!
 
 

โดย: juriojung วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:19:42:29 น.  

 
 
 
แค่จะแวะมาสวัสดีปีใหม่ บุญรักษานะคะ
 
 

โดย: ป้านิด IP: 195.93.60.69 วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:4:11:01 น.  

 
 
 
คล้าย ๆ กันเลยเรื่องอาหารและออกกำลังกาย แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยจะมีเวลาไปออกกำลังกายเล๊ย ชีวิตมันวุ่นวุ๊นวุ่นปายโม้ด อยากให้ถึงปีหน้าไว ๆ เบื่อแล้วปีเก่า อิอิ
 
 

โดย: คุณย่า วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:4:13:22 น.  

 
 
 
...


-- =Lord Gary= / ขอบคุณนะครับ เล่นแล้วเพลินดี

-- fahtsuki / ฮายยยย...

-- แพนด้าฯ / เห็นว่ายังไม่อัพเรื่องนี้ ผมเลยอัพนำทางซะเลย อิอิ
ยินดีที่ได้รู้จักกันครับ

-- hunjang / ขอบคุณค้าบ...แต่แหม "เพื่อนมหาลัย" คนไม่รู้นึกว่าอายุน้อยนะเนี่ย

-- ตุ๊กตาไขลาน / ต้องมีบ้างล่ะน่า คุณอิ๋ม

-- JewNid / ขอบคุณค้าบ...เรื่องอาหารไว้ท้าดวลกันครับพี่

-- yyswim / ขอบคุณครับพี่ แข็งแรงๆครับ

-- nu Palm / อุตส่าห์มาเจิมนะคุณน้อง ดีค้าบ

-- Qooma / HNY 2008 เด้อ

-- บลูยอชท์ / ขอบคุณพี่วินมากๆครับ มาคอมเม้นท์ยาวๆแบบนี้ชอบมาก
เพิ่งรู้นะครับเนี่ยว่าจะมี Always ภาคสอง หวังว่าจะออกมาดีๆเหมือนภาคแรก

-- แพนด้ามหาภัย / เดินทางปลอดภัยค้าบ

-- Kitsunegari / ใจตรงกันนะเนี่ย

-- juriojung / หงส์ไม่โดนใจสำหรับปีนี้อ่ะครับ

-- ป้านิด / ขอบคุณ ป้านิด ครับ

-- คุณย่า / เดี๋ยวก็ได้พักผ่อนจากยุ่งๆแล้วพี่







-- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --
 
 

โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:15:18:49 น.  

 
 
 
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าจ้า แล้วเจอกันใหม่ปีหน้านะคะ
 
 

โดย: Kitsunegari วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:17:45:13 น.  

 
 
 
แฮปปี้นิวเยียร์ด้วยครับ

ช่วงนี้ติดภารกิจเยี่ยมเยียนญาติพี่น้อง ไม่ได้อัพบล็อกเลยครับ นี่ก็อยู่บ้านญาติอยู่


ผมเองก็ชอบคุณ วินทร์ เหมือนกัน โดยเฉพาะหลังงานหนังสือยิ่งชอบมากเป็นพิเศษ ตั้งใจว่าต่อจากนี้ทุกครั้งจะไม่พลาดบูธวินทร์อีกเลย จะต้องแวะเป็นที่แรก

แต่กับ ปราบดา หยุ่น นี่เฉยๆครับ ไม่ประทับใจเท่าไหร่
 
 

โดย: ahiruno007 IP: 125.24.24.203 วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:11:57:38 น.  

 
 
 
สวัสดีปีใหม่ค่า
ขอให้มีความสุขมากๆเลยนะคะ อะไรที่ยังไม่ดี ก็ขอให้ดีขึ้นๆ
อะไรที่ดีอยู่แล้วก็ขอให้ดีอย่างนั้นตลอดไปเลยนะคะ
 
 

โดย: juriojung วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:17:50:06 น.  

 
 
 
The radio ปิดไปอีกแล้วอ่ะค่ะ เพราะ ทางเจ้าของ เขาทนขาดทุนไม่ไหว เอา k-pop มาลง อ่าค่ะ ฮือๆๆ

สวัสดีปีใหม่ นะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ
 
 

โดย: HTK (HTK ) วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:19:22:16 น.  

 
 
 


อ่านเพลิน

สวัสดีปีใหม่นะคะ ขอให้ร่างกายแข็งแรง สุขภาพดี มีสุขไปตลอดปี

 
 

โดย: อั๊งอังอา วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:23:56:59 น.  

 
 
 
ขอกล่าวตำว่าสวัสดีปีให่ล่วงหน้านะคะ

ขออวยพรให้น้องนัท-คุงได้พบกับสิ่งดีๆดั่งที่ตั้งใจไว้นะคะ



ปีใหม่นี้พี่ก็ตั้งใจจะปรับชีวิตให้สมดุลมาขึ้น
 
 

โดย: keyzer วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:16:20:42 น.  

 
 
 



สวัสดีปีใหม่นะคะคุณนัท-คุง
 
 

โดย: Kitsunegari วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:21:36:37 น.  

 
 
 
หวัดดีปีใหม่คุณนัทค่าาาาา

โผล่มาบอกว่ายังอยู่ดี มีสุข(และงานท่วมหัว เลยหายไป)

อิอิ อีกไม่นาน คงว่างมาทักทาย มีความสุขกับปีใหม่ที่จะมาถึงนะคะ


ป.ล. เสียใจง่า เสมอกะแมนซิตี้
 
 

โดย: ชิวเทียน วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:4:30:10 น.  

 
 
 
ในที่สุด คุณนัทคุง ก็ใช้ทือหมือ มันจำเป็นไปแล้วเนอะ

แต่ว่า พ่อนก ยังไม่ยอมใช้เลย

คุณนัทคะ



มีความสุขมาก ๆ และแข็งแรงนะคะ
 
 

โดย: varissaporn327 วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:7:51:15 น.  

 
 
 




สวัสดีปีใหม่จ้าขอให้น้องนัทคุง มีความสุข สุขภาพแข็งแรง
ยินดีที่ได้พบและหม่ำๆ ด้วยกันนะคะ^^...
 
 

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:11:06:49 น.  

 
 
 




สวัสดีปีใหม่ 2551 ขอให้สมหวังในทุกสิ่งที่มุ่งหวังนะครับ……
 
 

โดย: yyswim วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:11:28:13 น.  

 
 
 
เคยติดฟิตเนสอยู่พักนึงเหมือนกันค่ะ ถ้าไม่ได้ไปจะหงุดหงิด แต่ก็ไม่ถึงกับตื่นตี 4 มาฟิตเนสนะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
card2.netcard.ne.jp/netcard/data/images/newyear70.gif">
 
 

โดย: PinGz (Kai-Au ) วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:12:35:02 น.  

 
 
 
สวัสดีปีใหม่จ้า


ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง คิดหวังสิ่งใดก็สมความปรารถนานะ
 
 

โดย: ตุ๊กตาไขลาน วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:22:24:22 น.  

 
 
 
สวัสดีปีใหม่ค่า นัท-คุง
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
 
 

โดย: หวัน (หวันยิหวา ) วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:22:53:01 น.  

 
 
 


" สิ่งทั้งหลายทั้งปวง อันบุคคลไม่ควรยึดมั่นถือมั่น "
สวัสดีปีใหม่ค่ะ




ขอลาที ปีเก่า แสนเศร้าโศก
ความอับโชค ที่มา กับราศี
อีกโพยภัย ไข้ทำ ประจำมี
ในชีวี จงสลาย มลายพลัน


สวัสดี ปีใหม่ ขอให้สุข
หมดสิ้นทุกข์ กายจิต มิผิดผัน
อายุมั่น ขวัญยืน สี่หมื่นวัน
มีผิวพรรณ ผ่องนวล เย้ายวนชม


ปรารถนา เงินทอง กองท่วมฟ้า
ทำการค้า ร่ำรวย ไปสวยสม
มียศศักดิ์ รักใคร ใคร่ภิรมย์
ขอให้กลม เกลียวกัน และมั่นคง


ถ้าผู้ใด ใจว่าง เรื่องทางรัก
ให้พบพักตร์ กันที อย่ามีหลง
หากอกหัก หนักไป ครวญใคร่ปลง
ขอท่านจง โชคดี ทั้งปีเทอญ
 
 

โดย: แดดร่มลมโชย วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:9:05:09 น.  

 
 
 



กลับมาแล้วละ เหนื่อยแต่หนุก มีความสุขจริงๆ พอได้ไปพักสมองไกลๆ
 
 

โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:20:26:09 น.  

 
 
 


Happy New Year 2008
 
 

โดย: StrayBird วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:9:30:21 น.  

 
 
 
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณนัท
ปีที่แล้ว ดูมีความสุขมากมายหลายเรื่องเลยนะคะ
ปีหน้านี้ก็ขอให้มีมากกว่าเดิมอีก เป็น ๒๐ เรื่องเลย ดีไม๊คะ
 
 

โดย: กระต่ายลงพุง วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:11:17:47 น.  

 
 
 
...


-- Kitsunegari // ขอบคุณจ้า

-- ahiruno007 // มีจุดประสงค์อื่นแหงมๆม้างงงงง... บู๊ธ วินทร์ เนี่ย

-- juriojung // เช่นกันครับผม ขอบคุณมาก

-- HTK // ขอบคุณครับ...เรื่องเดอะ เรดิโอ หลุดผังนี่ เลยเหงาเลยอ่ะ

-- อั๊งอังอา // สวัสดีปีใหม่ครับ

-- keyzer // ขอบคุณพี่มากๆครับ

-- Kitsunegari // สวัสดีปีใหม่ครับ

-- ชิวเทียน // สวัสดีปีใหม่ครับ...ยินดีที่ยังอยู่ดีนะ

-- varissaporn327 // สวัสดีปีใหม่ครับ...ดอกไม้สวยจัง

-- blueberry_cpie // ยินดีด้วยครับพี่ แล้วไว้ไปหม่ำกันอีกนะครับ

-- yyswim // เช่นกันครับพี่...ขอบคุณครับ

-- Kai-Au // นี่แหละครับ "ยึดมี่นถือมั่น" อิอิ
สวัสดีปีใหม่ครับ

-- ตุ๊กตาไขลาน // เช่นกันครับ คุณอิ๋ม

-- หวันยิหวา // เช่นกันครับ คุณหวัน

-- แดดร่มลมโชย // สวัสดีปีใหม่ครับพี่

-- แพนด้ามหาภัย // เวลคัม แบ็ค เน้อ

-- StrayBird // สวัสดีปีใหม่ครับพี่

-- กระต่ายลงพุง // สวัสดีปีใหม่ คุณกระต่ายฯ ครับ








-- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --
 
 

โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:15:49:46 น.  

 
 
 
Happy ปีหนู ... (โด้)



=)
 
 

โดย: hunjang วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:8:42:23 น.  

 
 
 
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ขอให้มีแต่ความสุข+สุขภาพแข็งแรงตลอดไปนะคะ
u'll never walk alone...
 
 

โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:9:32:29 น.  

 
 
 
คุณนัทดองบลอค คิคิ
 
 

โดย: กระต่ายลงพุง วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:20:07:55 น.  

 
 
 
นานแล้วนะที่ไม่ได้มาเยี่ยม สบายดีนะคะ
วันนี้แวะมาอวยพรจ้า...

Photobucket
 
 

โดย: My name is h-n-u-n-a วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:22:52:36 น.  

 
 
 
ทามมายคุนนัท ถึงได้ธรรมะธัมโมจัง
ปีนี้อยากธัมมะธัมโมบ้างจังค่ะ
สุขสันต์วันปีใหม่ล่วงเลยนะคะ
 
 

โดย: นรานินี วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:1:21:07 น.  

 
 
 
...


-- hunjang /// ขอบคุณค้าบ (แต่ถ้าไม่มีคำในวงเล็บ กับรูปประกอบจะดีกว่านี้นะ อิอิ )

-- ทูน่าค่ะ /// เช่นกันครับผม ขอบคุณครับ

-- กระต่ายลงพุง /// ไม่ได้ดองสักหน่อย อัพแล้ว

-- My name is h-n-u-n-a /// ขอบคุณค้าบ

-- นรานินี /// ขอให้สมหวังนะครับ




-- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --
 
 

โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:9:30:18 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

The Legendary Midfielder
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

...
" เพราะเหตุนี้มี ผลนี้จึงมี, เพราะเหตุนี้เกิด ผลนี้จึงเกิด, เพราะเหตุนี้ดับ ผลนี้จึงดับ
" หากปรารถนาผลอันดี พึงสร้างเหตุสร้างปัจจัยอันดี "


...
" ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ "


...
" ทะเลทุกข์ไร้ขอบเขต
กลับใจจะพบฟากฝั่ง "


...
"หว่านพืชเช่นใด ย่อมได้รับผลเช่นนั้น
"ทำกรรมดีย่อมได้รับผลของกรรมดี ทำกรรมชั่วก็ย่อมได้รับผลของกรรมชั่ว"



...
"...กฎแห่งกรรมไม่เคยผิดพลาดมาก่อน
"ไม่ว่าเราจะประสบพบกับคราวเคราะห์หนักหนาสาหัสแค่ไหน
"ให้ระลึกไว้ว่านั่นเป็นสิ่งที่สมควรและสาสมแก่เราแล้ว
"เป็นเพราะเราได้สร้างเหตุนั้นๆมาก่อน
"ผลเช่นนี้จึงตามมา..."
[Add The Legendary Midfielder's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com