สพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย (สิ่งทั้งหลายทั้งปวงในโลก มิควรยึดมั่นถือมั่น)

<<
ตุลาคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
2 ตุลาคม 2552
 

Eating_Cakes,_Seriously

...













สวัสดีค้าาาบบบ...











นัท-คุง รู้สึก (เอาเอง) ว่าไม่ได้แปะรูปของกินลงบล็อกมานานละ

(เหรอออออออออออออ...?!! )

เอาสักหน่อยละกัน




เรื่องของเรื่องมันเริ่มมาจากการสนทนากับ พี่ปาป้า

ถึงเรื่อง "เค้ก" ที่อร่อยที่สุดที่เคยรับชิมรับกินมา




ก่อนจะเข้าเรื่องกันอย่างเป็น "กิด-จะ"

ขอเิปิดโปงปูมหลังของ พี่ปาป้า ให้รับรู้รับทราบกันสักเล็กน้อย

คืึิอถ้าเปรียบกับ "นักมวย" แล้ว

พี่ปาป้า จะเปรียบได้กับ Floyd Maywether Junior

ผู้ถูกยกให้เป็น นักมวยที่ดีที่สุดในโลกเมื่อเทียบกันปอนด์ต่อปอนด์

พี่ปาป้า ก็ประมาณนั้น แต่เปลี่ยนจากเรื่องมวยมาเป็นเรื่องบริโภค


สถิติอันน่าทึ่งของ พี่ปาป้า คือ

การเปิบ ช็อกโกแลตเค้ก ขนาดสามปอนด์ แกล้มกับ ไอติม

ได้หมดภายในสามคืน!!! (คือกินเมนูดังกล่าวนี้เฉพาะตอนกลางคืน)

นี่ยังไม่รวมถึงการบริโภคอาหารหนึ่งมื้อ

ในปริมาณที่สามารถเลี้ยงเด็กในระดับ ประถมศึกษา-มัธยมศึกษา

ได้ถึง 3 อำเภอ (และอาจบวกไปอีก 2 กิ่งอำเภอ กรณีที่กิ่งอำเภอไม่ใหญ่นัก)




กลับมาเข้าเรื่องกันต่อ

ก็นั่้นแล หลังจากคุยกันเรื่องร้านเค้กที่อร่้อยที่สุดเท่าที่เคยกินมา

พี่ปาป้า ก็เอ่ยออกมาเป็นตัวอักษรว่า ... Coffee Bean!!!

ได้ยินได้ฟังแล้ว นัท-คุง ก็นึกไปถึง "การกินเค้กแบบจริงจัง"



(การกินเค้กแบบจริงจัง - [คำนาม]

(หมายถึง การกินเค้กเป็นอาหารหลัก เพื่อให้อิ่ม)



จำได้ว่า นัท-คุง เองกินเค้กแบบจริงจังครั้งล่าสุด

ก็เมื่อตอนไป คาเฟ่ บอนจอโน่ ซอยสุขุมวิท 33 (มั้ง?)

ในโปรโมชั่นบุฟเฟ่ท์เค้กกับ ปามิเย่-จัง ในปริมาณ 2 คน 10 ชิ้น

ซึ่งเค้กก็อร่อยดีอ่ะนะ ชิ้นใหญ่ดีด้วย แต่มันไม่อร่อยสุดๆ

และปกติเวลาไปกินกะใครต่อใครเนี่ย

ไปสองคนสั่งสามชิ้น คนที่ไปด้วยก็มักจะทำหน้าตื่นบอกว่าเยอะไป

ฉะนั้น การสั่งชิ้นที่สี่นี่เป็น "โมฆะกรรม" ไปเลย

เลยชวน พี่ปาป้า เืพื่อหาวันไปกินเค้่กแบบจริงจังกัน

ณ ร้าน Coffee Bean by Dao

เพราะเล็งเห็นแล้ว... พี่เค้าสามารถ












...










วันนัดหมายคือ 29 กันยายน 2552

ซึ่งพอไปถึงที่ พี่ปาป้า ดันอยู่ในภาวะที่ "อยากกินของคาวมากกว่าของหวาน" ซะงั้น

ก็เลยได้แต่สั่งเค้กแบบเหนียมๆ กินกันพอได้รสชาติสำหรับสองคน ดังภาพ








เข้าร้านปุ๊บก็เดินไปเลือกเค้กที่ตู้

เลือกเสร็จสั่งเสร็จก็เดินเข้าด้านในหาที่นั่ง

พนง.ในร้านที่รับออร์เดอร์ถามเพื่อความแน่ใจว่า... ใส่กล่องกลับนะคะ?

นัท-คุง ตอบว่า... ไม่ครับ กินที่นี่

พนง.ในร้านผู้นั้นทำหน้าตาตกใจมากในระดับหนึ่ง

ก่อนจะถามว่า... มากันกี่ท่านคะ?

ถึงคิว พี่ปาป้า ตอบบ้างว่า... สองคน

พนง.คนนั้น ทำหน้าตาตกใจขั้นสามเลยอ่ะ

ประมาณไม่เชื่อว่า ผู้หญิงตัวเล็กๆส่วนสูงมาตรฐานหญิงไทย (ราวๆ 155 เซนติเมตร)

กับ เด็กชายใสซื่อรูปร่าง (ที่มีคนว่ากันว่า) ผอมบาง จะิกินเค้ก 7 ชิ้นกันสองคน

ระหว่างเดินไปนั่งโต๊ะ นัท-คุง ยังรู้สึกฮาในสีหน้าของเค้า

ทั้งที่จริงจะว่าไปแล้ว มันก็ไม่ได้เยอะมากนะครับ 7 ชิ้นเองอ่า

ว่างั้นป่ะครับ?









เค้กที่กินกันไปก็มีรายนามดังนี้

จากทางซ้ายเป็น บลูเบอรี่ชีสเค้ก (120.-)

ด้านบน บานาน่าช็อคโกแลตเค้ก (100.-)

และขวามือ เจลลี่ส้ม ชีสเค้ก (120.-)








ซ้ายล่าง คุกกี้&ครีมชีสเค้ก (120.-)

ซ้ายบน บราวนี่พุดดิ้งพาย (100.-)

ขวาบน บราวนี่ีชีสเค้ก (120.-)

ขวาล่าง มะนาวชีสเค้ก (120.-)







เครื่องดื่มของ นัท-คุง เป็น น้ำขิงร้อน (100.-) (แพงอ่ะ )

ส่วนของ พี่ปาป้า น้ำมะนาว โซดา (90.-)



อร่อยสมกับที่ พี่ปาป้า คอนเฟิร์มไว้ครับ










...









อย่างที่เอ่ยไว้ว่า ณ วันดังกล่าว พี่ปาป้า อยากกินของคาวมากกว่าของหวาน

และีที่สั่งเค้กในปริมาณที่หยุดไว้ ณ 7 ชิ้น ก็เพราะจะไปร้านต่อไป

ทีแรก พี่ปาป้า จะชวนไปกิน ก๋วยเตี๋ยวเรือท่าสยาม

แล้วไงไม่รู้ นัท-คุง ดันเสนอว่า... เคยไปกิน China White ป่าว?

ก่อนที่จะลงเอยเป็น China White ซ้า

(จริงๆ นัท-คุง ก็ไม่เคยกิน ท่าสยาม อ่านะ ทำไมไม่คล้อยตามเค้าฟะ? )







ก็กินกันอีกหน่อยๆพออิ่มท้อง อันมีรายนามอาหารดังนี้

หมี่ผัดพริกเผา (98.-)

ผักกาดแก้วน้ำมันหอย (58.-)

นู้ดเดิ้ล กาย (118.-)







แถมด้วย เป็ดย่างฮ่องกง (88.-)






และปิดท้ายด้วย กล้วยหอมทอด (58.-)

ซึ่ง นัท-คุง ก็ยังงงๆที่เห็น พี่ปาป้า มองเมนูปราดเดียวแล้วสั่งจานนี้ก่อนเลย

พี่เค้าบอกว่าเคยกินแบบอร่อยๆมา และเห็นหน้าตา (ในเมนู) มันน่ากินดี

แต่กินจริงแล้วก็... ธรรมดานะ กล้วยแขกรถเข็นเวิร์กกว่า

ในจานให้มา 6 ลูกนะครับ แต่กว่าจะนึกได้ก็เหลือแค่นี้




กินเสร็จแล้วก็ให้รู้สึกว่า

มันอร่อยน้อยกว่าเมื่อครั้งที่มากินกับ ปามิเย่-จัง (ในครั้งแรก)

และกับ แก๊งก์จตุรเทพทั้งสาม (ในครั้งที่สอง)

อาจเพราะ นัท-คุง ไม่รู้สึกแปลกใหม่แล้วก็เป็นได้









...








นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

การกินแบบในนิทานนี้เรียกว่า กินล้างกินผลาญ ครับ

เด็กและสตรีมีครรภ์ (รวมทั้งคนปกติ ว่าง่ายๆคือทุกคนเลย) ไม่ควรทำตาม



อืมมม...ว่าแต่ คราวนี้ก็ยังไม่ได้กินเค้กจริงจังดังใจหมายเนอะ?

ไว้ต้องมี รีแมทช์







...












-- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --
















Create Date : 02 ตุลาคม 2552
Last Update : 7 ตุลาคม 2552 10:19:26 น. 14 comments
Counter : 1084 Pageviews.  
 
 
 
 
//กรีดร้องงง //ดีดดิ้นนน อยากกินเค้ก
น่ากินทุกอย่างเลยอ่า ช่วงนี้ไม่ได้กินเค้กแบบสุดตรีน
เย้ย! แบบเต็มสตีมเลย ต้องหาเวลามั่งแระ อิอิ

ปล. ภาษานิยายจีนวันละคำขอเสนอคำว่า "ถูบ้อ"
ถูบ้อ เป็นคำด่าแปลว่า ถล่มมารดา ถล่มบรรพบุรุษ .. พบได้ตามนิยายจีนทั่วไป
ยกตัวอย่างเช่น ข้าจะถูบ้อเอ็ง 18 รุ่น = ข้าจะถล่มบรรพบุรุษเอ็ง 18 รุ่น

=)
 
 

โดย: hunjang วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:11:29:21 น.  

 
 
 
ต้องบอกว่าสามารถมากๆ เลยคะ ...
ไปกัน 2 คน .. 7 ชิ้น ขนาดที่เล่นเอา พนง.ที่ร้าน
งงเป็นไก่ตาแตก ... แถมไม่พอ ...
มีการปิดท้ายของคาวด้วย .. ต้องเรียกว่า
ปรบมือให้เลยล่ะคะ

จะว่าไปตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอนัท-คุง พี่ก็ว่าทำไมหนุ่มคนนี้
หน้าตาซื่อๆ จะกินจุได้ ขนาดวันนั้นที่เจอกันเห็นตอนท้ายๆ
แล้วด้วยนะนั่นที่ไปกินบุฟเฟ่ต์กันน่ะคะ ...

แต่ว่าพอไปเจอทานเป็นตะกละแก็งค์
พี่หายสงสัยแล้วล่ะ เพราะว่าหมีชุนตัวเล็กๆ ขนาดนั้น
ก็กินจุได้แบบที่เห็นเพราะว่าไปทานกันมาก็ 2-3 หนแล้ว
พี่เลยได้แง่คิดที่ว่า คนตัวเล็กๆ ก็ใช่ว่าจะกินได้น้อย
เพราะว่ากินจุ กินเยอะ มันไม่ได้เ เกี่ยกวับขนาด
ของหุ่นคนกินเสมอไป 555+
......................

อิจฉานะ เพราะว่าคนตัวเล็ก ผอมกินจุได้เรื่อยๆไม่อ้วน
แต่ว่าไหงพี่กินไม่เยอะเท่าถึงได้อ้วนเอา อ้วนเอา
ก็ไม่รู้ค่ะ แง่วๆ
 
 

โดย: JewNid วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:13:43:21 น.  

 
 
 
+ ใช่เลยครับ พี่ก็จำได้ว่านัท-คุงไม่ได้แปะเอนทรี่ยั่วน้ำลายเยี่ยงนี้มาสักพักแล้ มีช่วงนึงที่แปะหนังเยอะๆ แล้วช่วงหลังๆ รู้สึกจะหนักทางธรรมะ กับเรื่องบ่นๆ อ่ะครับ เอิ๊กๆ

+ ล่าสุดพี่ก็เพิ่งไป "กินเบเกอรี่แบบจริงจัง" ที่พารากอนมาอ่ะครับ พอดีเห็นป้ายโปรฯ ร้านเค้ามีซินนามอนโรล 3-4 ไส้, เค้กประมาณ 8 หน้า แล้วก็คัพเค้กอีกราวๆ เกือบ 10 รส ราคา 149 บาท แต่จำกัดการ(สั่ง)กินแค่ 45 นาที (มีขู่ว่า ถ้ากินไม่หมด มีปรับ!!) สรุปแล้วพี่กินไปได้แค่ 11 ชิ้น(เอง!) คือซินนามอนโรลมี 4 ก็กิน 3 ไส้ (ยกเว้นแบบไม่มีไส้) แล้วก็เค้กอีก 8 หน้า - เป็นก้อน 4 เหลี่ยมผืนผ้า ไม่ใหญ่นัก) ... แต่พอถึงคิวคัพเค้ก มันก็ตื้อไปหมดแล้ ก็เลยไม่ได้สั่งต่ออ่ะงับ

+ อืม ... เค้กคอฟฟี่บีนเหรอ? ก็คุ้นๆ นะว่าอร่อยหลาอยู่ แต่จำรสชาติไม่ได้แล้อ่า (พอดีเคยไปกิน งานวันเกิดพี่สาว (ที่พี่เขยเลี้ยง) เมื่อหลายปีก่อน) สงสัยต้องหาทางไปซ้ำ

+ โห! สิริรวมนัท-คุงเจ๊งกะบ๊งไป 500 เชียวเหรอครับสำหรับมื้อนั้น แต่ก็คงคุ้มเนาะสำหรับการตั้งใจ "กินเค้กแบบจริงจัง" (แถมยังอร่อยอีกต่างหาก) ... ของพี่เวลาถ้าไม่ใช่บุฟเฟ่ต์ แล้วมักตัดใจทานเยอะๆ เยี่ยงนี้ไม่ค่อยลงอ่ะครับ แหะๆ

+ ใช่ ... พี่ก็รู้สึกว่าข้าวของในคอฟฟี่บีน มันแพงเกินปกติ (สำหรับพวกเราๆ) ไปนิดนุงเจงๆ ด้วยแหละ ... น้ำขิงร้อนบ้าอะไร แก้วละตั้ง 100 ไปชงที่บ้านซองละไม่กี่บาทเองอ่ะนั่น เหอๆ

+ อะจ๊ากกกก พออ่านจบ แปลว่า 2 อันที่อัพหน้านี้ อยู่ในวันเดียวกัน เวลาต่อเนื่องกันเหรองับ? เอากระเพาะที่ไหนมาใส่เนี่ย ... แล้วตกลงการกินเค้ก 7 ชิ้นนี่ มันยังไม่ "จริงจัง" พอชิมิครับ? แล้วอ้ายจริงจังนี่ มันต้องซักประมาณกี่ชิ้น ถึงจะเอากระเพาะนัท-คุงอยู่อ่ะครับเนี่ย ไม่อยากจิ้น เอิ๊กๆ
 
 

โดย: บลูยอชท์ วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:14:55:26 น.  

 
 
 
เป็นปริมาณการกินที่น่ากลัวจริงๆ 2 คน 7 ชิ้น เป็นพี่พี่ก็คงทำหน้าตาตกใจขนาดนั้น

ร้านเค้กนี้พี่ยังไม่เคยกิน แต่ถ้าไปกินกับนัท คงสั่งได้เยอะ แต่พี่จะกินแค่อย่างละนิดนะ อยากลองกินหลายๆ รส แต่กินได้ไม่เยอะอ้ะ ได้ปะ
 
 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 8 ตุลาคม 2552 เวลา:11:29:38 น.  

 
 
 
เอ่อ... กินกันเข้าไปได้ยังไงครับนั่น แค่เห็นรูปก็ล้นไปถึงคอหอยแล้ว

ซัดเค้ก 7 ชิ้นว่าเทพแล้ว นี่ยังไปกินหมูแดงมันๆ (แถมมีกล้วยหอมทอด) กันได้อีก ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้านัท-คุงไม่ขยันไปเข้าฟิตเนสแล้วรูปร่างจะเป็นยังไง

ไว้มีโอกาสได้รับประทานอาหารร่วมกันแล้วอยากจะเห็นพลังทำลายนี้กับตาจริงๆ 555++
 
 

โดย: แฟนผมฯ IP: 142.103.23.32, 202.134.119.218 วันที่: 8 ตุลาคม 2552 เวลา:13:31:30 น.  

 
 
 

อ๊ากก บอกมาเถอะว่ามีกี่กระเพาะกันแน่ ...
ที่ทึ่งก็ตรงที่สามารถไปต่อได้อีก โอ้ นับถือๆ
ไม่ค่อยชอบคอฟฟี่บีนนะ ชอบร้านอื่นมากกว่า
ไปลอง Neil's Tavern อ๊ะยัง อร่อยหลายอย่างนะ
 
 

โดย: อออ IP: 202.176.89.115 วันที่: 8 ตุลาคม 2552 เวลา:17:20:50 น.  

 
 
 
โอ๊ยยยย เห็นแล้วหิว

ที่นี่เค้กพวกชีสเค้กอุดมสมบูรณ์มาก
เนื้อริชๆ เคี้ยวแล้วแทบจะละลายวืดดดดในปาก อร่อยล้ำ
แต่ไม่รู้ทำไมรสชาติมันไม่ค่อยหวานก็ไม่รู้สิ
 
 

โดย: แพนด้ามหาภัย IP: 121.4.64.114 วันที่: 8 ตุลาคม 2552 เวลา:22:29:12 น.  

 
 
 
...






-- hunjang / ไม่ได้อยู่ในนิยายของ กิมย้ง โกวเล้ง หวงอี้ อุนสุยอัน ประดานี้ใช่ป่าวอ่า?




-- JewNid / พี่พู่ ตาถึงมากครับ... นัท-คุง ใสซื่อจริงๆ

+ ไม่เยอะนะครับพี่ เค้กไม่ได้ชิ้นใหญ่มากมาย กินสองคนก็กำลังพอดีๆครับ




-- บลูยอชท์ / โห... ไปไม่ชวนอ่ะ พี่วิน

+ มื้อนั้น (สองร้าน) ล่อไปราว 750 บาท

+ อาหารในเมนูจัดว่าแพงจัดสำหรับคนอย่างผมเลยอ่าครับ แต่ก็นานๆที เอาสักหน่อย

+ มันเป็นการกินกันสองคนนา พี่วิน แถมไปกินกะ ฟลอยด์ เมเวธเธอร์ จูเนียร์ แห่ง วงการกินจุ ด้วย




-- สาวไกด์ใจซื่อ / นัดวันมาเลยพี่
ว่าแต่ พี่เซ็ทวันไปงานหนังสือฯยังเอ่ย?




-- แฟนผมฯ / นั่นอาจเป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้ผมหักโหมครับ

+ ทำลงทำลายอาราย พี่โอ๊ต? ไม่มี๊~ไม่มี
ผมแค่เอาปริมาณอาหารที่คนอื่นกินทั้งวัน มารวมไว้ในหนึ่งมื้อเท่านั้น
เทียบปอนด์ต่อปอนด์แล้ว ถือว่ากินน้อยกว่าคนอื่นอีกนา




-- อออ / ไปกะ Floyd Mayweather Jr. อ่าพี่ เลยสามารถ

+ ไม่รู้จักร้านนี้ครับ ไว้ไปหาข้อมูลก่อน ขอบคุณที่แนะนำค้าบ




-- แพนด้ามหาภัย / อร่อยล้ำเลยเหรอ?!! อยากกิน









-- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --







 
 

โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 9 ตุลาคม 2552 เวลา:15:25:02 น.  

 
 
 
ดีจ้า ...

มีผลงานร่วมยังไม่เท่ห์เท่าผลงานเดี่ยว .. แต่ว่าแค่มีส่วนร่วม
กับหนังสือแค่นี้ พี่ว่าพี่ก็แทบจะตับแตกแล้วค่ะเพราะว่า
รายละเอียดมันเยอะจริงๆ และพี่คิดว่าถ้าจะมีผลงานเองสักเล่ม
แบบคนเดียวแบบเดี่ยวๆ คงเหนื่อยอีกหลายเท่าเลยล่ะค่ะแง่วๆ
............................


ใกล้งานหนังสือแล้ว .. มีลิสต์หนังสือหรือยังค่ะ
 
 

โดย: JewNid วันที่: 10 ตุลาคม 2552 เวลา:10:25:09 น.  

 
 
 
แวะเข้ามาบอกว่าพี่ได้ทำหน้าที่เป็น "พาหะ" แพร่แท่กของนัท-คุงไปได้ระดับหนึ่งแล้วนะ อยากให้เข้าไปดูบล็อคของบรรดาคนที่ทำดู (ถ้ามีเวลานะ)
 
 

โดย: แฟนผมตัวดำ วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:11:59:25 น.  

 
 
 
พี่น่าจะไปงานได้วันเดียวคือวันที่ 17 ที่พาแม่ไปน่ะ นัทคุงสะดวกปะ? ถ้าสะดวกจะนัดไปจ้ะ
 
 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:11:04:01 น.  

 
 
 
อยากกินอ่ะ ท้องโตมาถึงตอนนี้ ของคาวไม่อยากเลย

อยากกินแต่ของหวาน ๆ เค้กเป็นอาทิ

อยากกินสุด ๆ เลยคุณนัท-คุง
 
 

โดย: Envi_NY วันที่: 15 ตุลาคม 2552 เวลา:21:12:17 น.  

 
 
 
...







-- JewNid // ลิสต์นี่พอจะมีอยู่จำนวนหนึ่งครับ พี่พู่
แต่ตังค์จะไปซื้อตามลิสต์อ่ะ... ยังไม่มี




-- แฟนผมตัวดำ // ขอบคุณค้าบ พี่โอ๊ต
วันนี้น่าจะว่างเข้าไปเมียงมองบ้าง




-- สาวไกด์ใจซื่อ // ไม่สะดวกอ่าพี่




-- Envi_NY // ของหวาน มีแต่ น้ำตาล ไม่มีสารอาหารนัก
อดใจรอไว้ก่อนดีกว่าครับ คุณแม่นก









-- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --










 
 

โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 16 ตุลาคม 2552 เวลา:9:29:05 น.  

 
 
 
สวัสดีอีกรอบ

อื้มมม งั้นคงต้องเอาไว้เจอกันวันหลังแหละจ้า

ส่วนที่พูลแมน เอาไว้ถ้าตะกละแกงค์นัดกัน แล้วยังมีโปรฯ อยู่ ก็น่าสนใจอยู่จ้ะ
 
 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 16 ตุลาคม 2552 เวลา:9:29:35 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

The Legendary Midfielder
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




...
" เพราะเหตุนี้มี ผลนี้จึงมี, เพราะเหตุนี้เกิด ผลนี้จึงเกิด, เพราะเหตุนี้ดับ ผลนี้จึงดับ
" หากปรารถนาผลอันดี พึงสร้างเหตุสร้างปัจจัยอันดี "


...
" ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ "


...
" ทะเลทุกข์ไร้ขอบเขต
กลับใจจะพบฟากฝั่ง "


...
"หว่านพืชเช่นใด ย่อมได้รับผลเช่นนั้น
"ทำกรรมดีย่อมได้รับผลของกรรมดี ทำกรรมชั่วก็ย่อมได้รับผลของกรรมชั่ว"



...
"...กฎแห่งกรรมไม่เคยผิดพลาดมาก่อน
"ไม่ว่าเราจะประสบพบกับคราวเคราะห์หนักหนาสาหัสแค่ไหน
"ให้ระลึกไว้ว่านั่นเป็นสิ่งที่สมควรและสาสมแก่เราแล้ว
"เป็นเพราะเราได้สร้างเหตุนั้นๆมาก่อน
"ผลเช่นนี้จึงตามมา..."

[Add The Legendary Midfielder's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com