Don Quixote เล่มนี้อยากอ่านมานานแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้ซื้อเลยอ่ะ

อยากอ่านเพราะอยากรู้ว่าทำไมเรื่องนี้ถึงได้รับการยกย่องให้เป็นเรื่องที่ดีที่สุด

ในรอบ 400 ปีอ่ะ ว่าแต่มันมีทั้งหมดกี่ร้อยหน้าคะ

ป.ล. หงส์ระวังไว้นะ เดี๋ยวโดนมิลานยำม่ายรุด้วยเน้ ส่วนเมื่อคืน ผีเกิดไม่อยากได้ถ้วยกระทันหันน่ะ 555+ แหม แค่ 3 นาทีเท่านั้น ยันไม่ได้ เสียเลยวุ้ย

น่าอ่าน น่าอ่าน ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้อ่านอะไรเพื่อความบันเทิงเลย ชีวิตส่วนใหญ่มีแต่เรื่องต้องอ่านเพื่อการทำมาหาเลี้ยงชีพ (ซึ่งแทนที่มันจะสนุก บางครั้งมันก็ขมขื่นเพราะการโดนบังคับกลายๆ) --- จะมาหาความบันเทิงจากใน blog เพื่อนฝูง ก็ยังรู้สึกเกรงใจที่ทำงานอยู่บ้าง เอิ๊กๆ ( ปกติคำนี้ไม่ค่อยปรากฏนะเนี่ย)

สวัสดีค่ะ

เห็นรีวิวหนังสือ เล่มนี้ พี่เลยเจ้ามาอ่าน เพื่อร่วมแสดงความเห็นด้วยคนค่ะ พี่อ่านเรื่องนี้แล้วก็ชอบมากเหมือนกัน ชอบการผูกเรื่องของ แซร์บานเตส ที่ทำให้เรื่องการผจญภัยของ ดอน กิโฆเต้ เป็นรวมมิตรนิยายชีวิตเรื่องใหญ่ ของตัวละครอีกหลายๆ ตัว

รู้สึกว่า ดอน กิโฆเต้ น่าขำ และน่าเวทนา คนแก่อะไรจะฟั่นเฟือนขนาดนั้น ที่ทึ่งยิ่งกว่า คือ อีตา ซานโช่ ปันช่า ที่ยังเชื่อเจ้านายของตัวเองอยู่ได้

การกระทำของ ดอน กิโฆเต้ ประหลาด ผิดคนทั่วไป แถมทำให้คนอื่น รำคาญและเดือดร้อนอีกต่างหาก พีมองว่าเกิดจากการทีแกยึดมั่นในเรื่อง การทำความดีช่วยเหลือคน ที่น่านับถือก็คือ แกยังทนทำต่อไป (แม้จะไม่เข้าท่า) และไม่หวั่นไหว ว่า คนทั้งหลายจะไม่เห็นดีเห็นงามไปกับแก

สวัสดีจ้า

เล่มนี้ซื้อตั้งแต่เมษาปีที่แล้ว ยังไม่ถึงคิวอ่านซะทีง่ะ


เพิ่งรู้ว่ามีคำโปรยเช่นนั้นไว้ กระตุ้นให้อยากลัดคิวมาอ่านเลยนะนี่




เออ..เรื่องลูกก้นหมาพี่ก็ไม่สังเกตหรอกนะ จนกระทั่งคนมาแวะบล็อกทักนี่แหละ เหอๆ


เขาง้อไบ๊ตอนหน้าจ้า

งอนจขบ. ชิ!!


หนังสือน่าสนใจดีนะ แต่กำลังจินตนาการภาพจขบ. ใส่ชุดจีนขาดๆ ยืนอยู่บนยอดเขาเป็นจอมยุทธพเนจรจริงๆ แล้วคงดูพิลึกๆนะ อิอิ

แวะมาเยี่ยมค่ะ
มีความสุขมากๆนะค่ะ

อ่านรีวิวจากหลายที่แระ...
น่าสนใจอย่างแรงงง แต่คงไม่ได้อ่าน(ช่วงนี้)แน่นๆ

-- รอฟัง "ผีราฟา"

=)

หวัดดีจ้า

ได้รับของขวัญทั้งสองเล่มแล้ว ขอบคุณมากๆ ถูกใจสุดๆ จ้า

เกรงใจง่ะ แหะๆ แต่ขอรับไว้ด้วยความยินดียิ่งนะจ๊ะ

แต๊งกิ้วอีกครั้ง

ยังอ่านไม่ถึงไหนเลย ... ดองแล้วดองอีก
ความเร็วในการอ่านอยู่ที่ 3 หน้า ต่อเดือน
เฮ้อ..

เคยเห็นหนังสือเล่มนี้ตั้งเเต่วางขายที่งานสัปดาห์หนังสือเเล้วค่ะ
..ว่าจะซื้อหลายทีเเล้วแต่ก็ยังไม่ได้ไปซื้อเลยค่าาา

ยิ่งคุณ The Legendary Midfielder มาเขียนสปอย ยิ่งอยากอ่านใหญ่เลย

เเต่ว่าตอนที่ได้ฟัง คำพูดที่จั่วหัวที่ปกหลังของหนังสือเล่มนี้ครั้งเเรก
“ในชั่วชีวิตหนึ่ง หากแม้นสวรรค์ทรงอนุญาตให้อ่านหนังสือได้เพียงเล่มเดียว จงเลือกเล่มนี้เถิด ชีวิตจักไม่ตายเปล่าแน่แท้”
ก้อรู้สึกต่อต้านเล็กๆ ว่ามันจะเกินจริงไปหรือเปล่า

เเต่ว่างๆต้องไปซื้อมาอ่านเสียเเล้วค่าาา

ขอบคุณที่นำรีวิวดีๆมาให้อ่านนะคะ

ยังไม่เคยอ่านเล่มนี้นะคะ แต่ได้ยินชื่อมานานแล้วเหมือนกัน

จขบ.ท่าจะบ้านิยายจีนน่าดู หุหุ

เอ...เขาเปลี่ยนปกใหม่รึเปล่าเนี่ย ไม่ค่อยคุ้นเท่าไหร่ แหะๆ

เป็นหนังสือที่น่าอ่าน
ตอนนี้รอให้เพื่อนอ่านก่อนแล้วจะยืมเขามาอ่าน(น่าเกลียดไปไหมเนี่ย ไม่ค่อยลงทุน)

อ่านจบแล้วเหรอคะ

ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ เป็นคนสมาธิสั้น ถ้าอ่านไม่จบใน 1 วัน จะอ่านต่อเนื่องจนจบไม่ได้ ต้องพักไปอ่านเรื่องอื่น ตอนนี้ก็ยังไม่ได้กลับมาอ่านต่อเลยค่ะ

เห็นในงานหนังสือแล้วอยากซื้อมากเลยค่ะ แต่พอเห็นราคาแล้วซีดเลย

โอ้ คุณนัทหนังสือโปรดชิวเทียนเลย (แต่ยังไม่เคยอ่านสักที ไม่เคยสบโอกาสหาซื้อได้สักทีด้วย อ้าว !)
แหะ แหะ ไม่งงนะคะ ที่ว่าหนังสือโปรดก็เพราะว่า The Impossible Dream หนึ่งในกลอนบทโปรดของชิว
มาจากบทละครเพลงเรื่อง "Man of La Mancha" ที่สร้างมาจากหนังสือเล่มนี้หล่ะค่ะ
เลยใฝ่ฝันและคิดเองว่าคงโปรดหนังสือเ
ล่มนี้บ้างเช่นกัน แหะ แหะ

ว่าแล้วเดี๋ยวไปคุ้ย ๆ ที่เคยเขียนถึงกลอนบทนี้มาแปะบล็อกดีก่า ขอบคุณคุณนัทที่ให้ไอเดีย ฮ่าฮ่า บล็อกหยากไย่ขึ้นสุด ๆ แล้วววว


ป.ล. ชอบการเขียนของคุณอธิคม มาก
เห็นชื่อแล้วคิดถึงสมัยเดะ ๆ เมื่อก่อน ตื่นเช้ามาวันอาทิตย์ สิ่งแรกที่ชิวเทียนทำ ก็คือออนไลน์เข้าไปอ่านเสาร์สวัสดีที่คุณอธิคมเป็นบอกอ
เรื่องราวผ่านมาหลายปีแล้วจริง ๆ เวลาเดินเร็วจัง >,<

สวัสดีตอนเช้าค่าคุณนัท
หนังสือน่าสนใจจังเลยค่ะ
ว่าแต่เป็นหญิงและอายุเกินอ่านได้ป่าวคะเนี่ย อิอิ

คุณนัทสบายดีน๊า
คืนนี้ดูบอลป่าว
จะเด็ดปีกหงส์ หุหุ



...

อะ...ต้องรีบอ่านซะแล้ว เด๋วอายุเกินช่วงแนะนำ

อ้าว!!!
ยังไม่อัพบล็อก "แชมป์ยุโรป" อีก

=)

กร๊ากกก หนายอ่ะ ถ้วยแชมป์เปี้ยนส์ ลีก โฮะ โฮะ

หัวเราะทีหลังดังกว่าเห็นๆ บอกแล้วว่ายังไงหงส์ก็ต้องปิ๋วเป็นเพื่อนผี

ผีดร๊อคบานี่หมดอาถรรพ์ไปเลยนะเนี่ย อิอิ

มาเยี่ยมนัทคุงค่ะ หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ดี น่าสนใจ ...แต่ผู้หญิงอาจไม่เหมาะที่จะอ่าน...รืปล่าวคะ

ต้นมีหนังสือเล่มนี้ฉบับปกอ่อน ไม่รู้เค้าแปลไม่รู้เรื่องหรือเปล่านะคะ อ่านแล้วงงๆ
ว่างๆคงต้องไปหาฉบับใหม่นี้มาอ่านซะแล้ว
ปล. ยินดีกับมิลานมากๆ อิอิ..(ซ้ำเติมแค่พอกรึ่มๆนะ..อย่าโกรธละ)

...

--Kitsunegari / มีประมาณ 500 หน้าครับ

--แพนด้ามหาภัย / ก็คงคล้ายๆกันมั้งครับ แบบว่าเวลาไม่ค่อยมี...อย่างเล่มนี้กว่าผมจะอ่านจบก็ตั้งเดือนนึง

--O_Sole_mio / ผมว่าเฮียแกหลุดโลกไปอย่างร้ายกาจเลยล่ะครับ อย่างตอนปล่อยนักโทษหรือชิงของคนอื่นมาเงี้ย...แต่เห็นด้วยที่ซานโช่ ปันซ่า นี่บ้าสุดขั้วจริงๆ

--ตุ๊กตาไขลาน / แหมๆๆ

--whitelady / เช่นกันครับ

--hunjang / อยากฟังเหมือนกานนนน...เพราะนั่นมันคงหมายถึงหงส์เป็นแชมป์

-- สาวไกด์ใจซื่อ / ไม่เป็นไรมิได้ครับ...ดีใจที่ชอบครับผม

--อั๊งอังอา / สักวันคงจบล่ะครับ

--Jik / ผมว่าไอ้คำโปรยนี่มันเกินไปจริงๆล่ะ แต่ถ้าว่างและโอกาสอำนวยจริงๆก็น่าซื้อมาอ่านนะ

--amy_de_alamode / คือมีพิมพ์ปกแข็งสองแบบครับ แบบเล่มใหญ่ (อย่างรูปข้างบน) กับเล่มเล็ก (ปกเหลืองส้ม)

-- keyzer / ก็ต้องผลัดกันลงทุนล่ะครับ

-- rebel / เคยเป็นงี้เหมือนกันครับ ก็ต้องพยายามหาแรงบันดาลใจมาคอยกระตุ้น

--Kai-Au / แพงจริงๆครับ แต่ดูรูปเล่มกับปกแล้วก็น่าแพงอยู่อ่ะนะ

-- ชิวเทียน / ขอให้ได้อ่านฉบับเต็มเร็วๆนะครับ

--blueberry_cpie / อ่านบรรทัดสุดท้ายแล้วเศร้า

-- เซียวฯ / ยังอยู่ในเร๊นจ์ต้องรีบๆอ่านครับ

-- hunjang /

-- Kitsunegari /

--My name is h-n-u-n-a / ไม่เกี่ยวหรอกครับ มันเป็นเรื่องของมนุษย์น่ะ...ชายหรือหญิงก็อ่านได้หมดล่ะ

-- takiendeutsch / ยินดีแบบเศร้าๆด้วยคนละกันครับ



-- ขอบคุณทีแวะมาครับผม --

เคยดูหนังเรื่องนี้ ชอบมากๆ

ตั้งแต่หงส์เกิดปีชวด เรายังไม่เห็นแม้เงาของจขบ. ใน blog เลยเลยแฮะ กลัวหรือเขินอะไรเหรอ????

สวัสดีจ้านัทคุง

จะบอกว่า..เรื่องพัดขงเบ้งก็เพิ่งได้ยินครั้งนี้เหมือนกันแหละ แหะๆ

ตกลงได้ไปอ่านตอนเขาง้อไบ๊ยังน่ะ?

เอ่อ..ข้างบนลบได้เลยนะ นิ้วไปโดนปุ่มเอนเทอร์อ้ะ


ชอบกินหวานเหรอนัท หุๆๆ อย่างนี้ต้องตบตีกันนิดดดดดหนึ่ง


เรื่องเกี้ยวพี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ ไอ้เราก็นึกภาพไปถึงเกี้ยวแบบที่เห็นในหนังจีน เห็นตอนแรกก็งงๆ อยู่เหมือนกัน เหอๆ

ให้ลิงค์บล็อกเพลงเพราะมากๆ สร้างสรรค์แต่งที่ซู้ดดดดดด

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ott&group=8&month=05-2007&date=30&gblog=30

สวัสดียามดึกค่ะคุณนัทคุง


อ่านหนังสือยากๆ จังเลยนะคะ

...

-- พฤกษชาติ // มีสร้างเป็นหนังด้วยเหรอครับ? เพิ่งรู้นะเนี่ย

-- ตุ๊กตาไขลาน // ได้ทีเจียวนะ

--สาวไกด์ใจซื่อ // แก๊งก์ของหวานเหมือนกันรึนี่

-- กระต่ายลงพุง // ไม่ใช่หนังสืออ่านยากอะไรเลยครับ ไม่งั้นโง่ๆอย่างผมคงอ่านไม่ได้หรอก



-- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --

แล้วหากไม่นับว่ามันเป็นหนังสือดีควรค่าแก่การอ่าน แต่ถามตามประสาคนอ่านว่ามันสนุกหรือเปล่าเนี่ยะ คุณนัทคุงจะตอบว่าไงอ่ะคะ (ถ้าตอบว่าหนุก จะได้ตัดใจซื้อมาอ่านมั่ง ...มันหนาเหลือเกิน ยังตัดใจไม่ได้ซักที)

สงสัยครับว่าทำไปเราถึงนำคนบ้ามาสร้างเป็นวีรบุรุษ ถ้าใครอ่านจนจบจะเห็นว่าเจ้าอัศวินดอนกิโฆเต้ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้คนมากมาย อาทิเช่นไปพักเรือนแรมที่ไหนก็ไม่ยอมจ้างเงินอ้างว่าเป็นกฏของอัศวิน ฆ่าแกะและแพะตายไปเจ็ดตัวโดยอ้างว่าเป็นการสู้รบ ทำร้ายผู้คนระหว่างทางเพียงเพื่อให้เขากล่าวยอมรับว่าแม่หญิงที่ตนเองชื่นชมเป็นผู้หญิงที่งามที่สุด ชิงเอาอ่างน้ำของกัลบกโดยอ้างว่าหมวกของกษัตริย์มัมบริโน่ นี้ยังไม่รวมเรื่องชวนปวดเศียรเวียนเกล้าอื่นๆอีก
แต่ทำไมอัศวินผู้นี้ถึงอยู่มาได้ถึง 400 ปีแล้ว