เชียงคาน เมืองโบราณ ริมฝั่งโขง

เห็นนิตยสารทั้งไทยเทศ ลงเรื่องเชียงคาน เลยอยากไปเที่ยวบ้าง ยังไม่เคยไปเหมือนกัน จาก กทม. เดินทางไปง่ายมาก มีรถไปถึงอำเภอเชียงคานเลย ส่วนใหญ่รถจะมี วันละสองรอบ เช้า-เย็น









อำเภอเชียงคาน อยู่ห่างจากจังหวัดเลยไปประมาณชั่วโมงนึง
เขตเทศบาลอยู่ติดกับแม่น้ำโขง เลยเป็นทำเลที่ดีวิวทิวทัศน์สวย
และที่เด่นเป็นเอกลักษณ์คือ เขาอนุรักษ์บ้านเรือนไม้แบบโบราณเอาไว้
นี่ก็เพิ่งฉลอง 100 ปีไปหมาดๆ






เพิ่งกลับมาได้ไม่กี่วันเองครับ อากาศที่โน่น เช้า-ดึก ยังหนาวเอาเรื่องเหมือนกันนะ แต่กลางวันก็ร้อนแล้ว









บ้านที่สร้างด้วยไม้ มีให้เห็นมากมายนับไม่ถ้วนในเขตเทศบาล ถนนชายโขงและซอยต่างๆ ใครชอบถ่ายรูปคงถ่ายเพลินเลย







เห็นมีบ้านอยู่ระหว่างการสร้าง มีทั้งแบบสร้างแบบตึกและแบบใช้ไม้ ทั้งสองฝั่งถนนชายโขง เต็มไปด้วย โฮมสเตย์ เกสเฮาส์ รีสอร์ตขนาดเล็ก เข้าใจว่าที่นี่กำลังบูมมากเลย แหม แต่ถ้าเป็นตึกเยอะๆ มันคงหมดเสน่ห์แน่เลย








จุดเด่นที่ได้เปรียบของที่นี่คือบ้านที่อยู่ทางฝั่งขวาถนนริมโขง ด้านหลังบ้านก็จะติดแม่น้ำโขง มีถนนสายเล็กๆ ให้เดินเล่นได้ตลอด






มาดูที่พักของ dj booboo มั่งนะครับ เชียงคานริเวอร์วิว ได้นอนห้องวิวแม่น้ำเปิดประตูระเบียง มองลงมาเห็นระเบียงด้านล่าง และแม่น้ำโขง ลองคลิกเข้าไปดูรายละเอียดได้เลยครับ

ห้องพักที่เชียงคาน มีตั้งแต่ 150-600 บาทแบบพวกแบ๊คแพค คือเป็นที่นอน ห้องน้ำรวม หรือแบบเป็นสัดส่วนก็เลือกได้













มองจากหน้าต่างลงมา ก็เห็นแบบนี้แหละครับ คืนละ 500 เองห้องนี้ เชียงคานริเวอร์วิว เจ้าของคือ อาจารย์จงรัก ทิพรส เป็นกันเองกับนักท่องเที่ยวทุกท่าน ทั้งไปรับส่ง ถึงท่ารถ จะไปเที่ยวไหนปรึกษาได้ เป็นไกด์พาเราเที่ยวด้วย







ที่พักทุกแห่งทุกบ้าน จะมีจักรยานให้ใช้ฟรี กาแฟฟรี ถือว่าอบอุ่นมาก เดินไปไหนมาไหน ผู้คนยิ้มแย้มต้อนรับถามไถ่ บางคนถามชื่อเสียง พอมาอีกทีก็จำเราได้แล้ว dj booboo มารอกินไข่กะทะร้านพี่แอ๋วทุกวันเลย






มาเจอเพื่อนเก่าโดยบังเอิญ เธอพักอยู่ที่ ชานเคียง ที่นี่ตกแต่งแบบอินดี้ ฮิบและติสท์จริงๆ ครับ ข้างๆ ก็เป็นร้านอาหารและโฮมสเตย์ ป้าศรีพรรณ คุณยายใจดี ดังในเน็ตเหมือนกัน






พระบิณฑบาตยามเช้า เดินเป็นกลุ่มๆ เห็นรูปสวยๆ ในเน็ตเยอะ dj booboo ถ่ายได้รูปเดียวครับ ไม่รู้ว่าเขาตักบาตร ด้วยข้าวเหนียว ชาวบ้านเขาใส่กันองค์ละนิด มีขายกระติ๊บละ 10 บาท ใส่ได้หลายองค์ แต่เราซื้อเยอะมากกว่าจะหมด ก็...นาน ดูแล้วก็คล้ายกับ หลวงพระบางนะครับ







ร้านรวงแบบออก คล้าย ข้าวสาร หรือ ปาย ก็มีให้เห็น ก็ต้องเข้าใจชาวเชียงคานด้วยนะครับ ว่าบางอย่างมันก็ต้องเปลี่ยนไปบ้างรองรับนักท่องเที่ยว ต้องมีอะไรที่เป็นสากลบ้าง


แต่ที่เห็นแน่ๆ ที่นี่ยังไม่มีร้านสะดวกซื้อ หรือ ห้าง ร้านเฟรนไซน์ ให้เห็นเลย ทั้งที่จริงแล้ว เป็นเขตเทศบาลที่ถือว่าใหญ่พอสมควร เศรษฐกิจก็อยู่ในขั้นดี เชียงคานเป็นเมืองเก่าแก่ อยู่ริมน้ำ คงเป็นเมืองท่าค้าขายอยู่แล้ว เรียกว่าอยู่ได้ด้วยตัวเอง อาจจะพยายามควบคุม อนุรักษ์ความเป็นเมืองแบบเดิมเอาไว้ ถือเป็นเรื่องที่ดี คือถ้าเข้ามาร้านนึง คงจะมาตามกันแน่

นักท่องเที่ยวหรือพวกเรา บางครั้งก็ติดที่จะซื้อของจากร้านสะดวกซื้อ การที่เชียงคาน ไม่มีร้านพวกนี้ ทำให้เราสนุกที่ได้สัมผัสกับชาวบ้านโดยตรง เป็นการกระจายรายได้สู่ชุมชนด้วย แทนที่จะตกอยู่กับนายทุนไม่กี่คน

ถนนในเขตเมืองลาดยางเรียบร้อย แต่ตอนไปรถไม่เยอะ ไม่มีคนขับซิ่ง มีแบบขับย้อนศรบ้าง เดินกลางถนนได้สบาย ผู้คนเป็นมิตร อบอุ่น ระวัง แต่หมาเยอะ บางตัวไม่ค่อยเป็นมิตร








ขอลงเรื่องเชียงคาน อีกตอนแล้วกันนะครับ ตอนหน้า dj booboo จะพาไปเที่ยวนอกเขตเมืองบ้าง

....................................................................................................

เพลงนี้ชื่อ "เรื่องเล่าจากสายน้ำ"
โดย โอม ชาตรี คงสุวรรณ
เพลงนี้ศิลปินโชว์การเล่นเครื่องดนตรีหลากหลายทั้ง Hamonica, Slide Guitar ,Dobro หรือกีตาร์เหล็ก ที่มักจะใช้แท่งสไลด์เล่น เสียงเอี๊ยดอ๊าด บางคนเอามาวางนอนเล่น

Create Date : 01 มีนาคม 2553
Last Update : 1 มีนาคม 2553 16:51:48 น.		27 comments
Counter : 4585 Pageviews.
Share Tweet