Group Blog
 
<<
มีนาคม 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
29 มีนาคม 2549
 
All Blogs
 

ขอพื้นที่เล็กๆให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้มั้ย?

เดี๋ยวนี้ รู้สึกว่าอะไรๆก็เปลี่ยนไป
ในขณะที่เราเปลี่ยนจากวัยเด็ก เป็นวัยรุ่น
เปลี่ยนจากวัยรุ่น เป็นวัยผู้ใหญ่
ก็ไม่แปลกเลย ที่ผู้ใหญ่จะเปลี่ยนจากวัยผู้ใหญ่เข้าสู่วัยชรา
แก่!!!นั่นเอง

(เฮ้ย...เลว ด่าผู้อาวุโสได้ไง)
ไม่ได้ด่า พูดความจริง

แต่ก็มีผู้ใหญ่กลุ่มนึงนะ แปลกจริง
แทนที่จะเปลี่ยนจากวัยผู้ใหญ่ เป็นวัยชรา
กลับกลายเป็น เปลี่ยนจากวัยผู้ใหญ่ เป็นวัยเด็กซะงั้น
น่ารักจริงๆ

อันนี้ไม่ได้พูดถึงสถานการณ์บ้านเมืองในขณะนี้เลยนะ อย่าคิดไปไกล
(ซึ่งไอ่เบลล์คิดไปแล้ว)
ผู้ใหญ่กลุ่มที่จะพูดถึงคือคนใกล้ตัวเราทั้งสิ้น

วันนี้จะขอสวมบทเด็กอกตัญญูนินทาพ่อแม่ลุงป้าน้าอาซะหน่อย
นรกไม่กินหัววันนี้ จะกินวันไหนเนี่ย

เอาเหอะ ตอนนี้ก็หายไปแถบนึงและ



เข้าเรื่อง...

ไอ้คำพูดที่ว่า ผู้ใหญ่หรือคนแก่นั้น จะเหมือนกับ กลับมาเป็นวัยเด็กอีกครั้ง
เพิ่งเคยสัมผัสก็คราวนี้
หรืออีกทางนึง ผู้ใหญ่เหล่านี้ก็มีพื้นที่เล็กๆ ในหัวใจของเค้าเหมือนกัน
ซึ่งเราไม่เคยสังเกตเลย

ผู้ใหญ่คนแรก เป็นหม่ามี้เราเอง
วันดีคืนดี แม่โทรมาหา ทำเสียงแปลกๆ
แม่ : เบลล์ วันนี้ไปไหนป่าวลูก
เบลล์ : ไม่ไปอ่ะแม่ ยังไม่ตื่นเลยเชียว
แม่ : งั้นเดี๋ยวบ่าย 2 ทำตัวว่างๆนะ เดี๋ยวแม่กลับไปรับ
เบลล์ : ไปหนายอ่า บ่าย 2 นี่ยังไม่ตื่นเลยนะ
แม่ : เอาหน่า เดี๋ยวไปรับ
แล้วก็วางโทรสับไป กึก!!!
ไอ่เบลล์ก็ไม่สนใจ จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าแม่โทรมา
พอบ่าย 2 มาและ ป้าคนนี้
แม่ : เบลล์ บ่าย 2 แล้วนัดแม่ไว้ไม่ใช่เหรอ
เบลล์ : นัดอะไร ไม่รู้เรื่อง (นอนต่อ)
แม่ : ตื่นซี่ ตื่นตื่น ไปกับแม่หน่อย
เบลล์ : (ทนไม่ไหวและ มาคุยกันให้รู้เรื่องเลยมา) ไปไหนคะ
แม่ : ไปด้วยกัน แต่งตัวเร็ว
เบลล์ : (แล้วเป็นไร ไม่ยอมบอกซะทีว่าไปไหน) ไปไหนแม่
แม่ : เดี๋ยวก็รู้เอง
เบลล์ : ก็ได้ (นึกในใจว่า คงมีเซอร์ไพรส์ไรตูแน่ จะพาไปดูตัวอะไรงั้นรึเปล่า)
ระหว่างแต่งตัว ตัดสินใจถามอีกรอบ
เบลล์ : แม่จะไปไหนเนี่ย จะได้แต่งตัวถูก
แม่ : ไปอิมแพ็ค
เบลล์ : อิมแพ็คมีงานอะไรอะแม่
แม่ : (ตอบงุบงิบๆเสียงเบาๆ)ก็มี... อนไอ
เบลล์ : อะไรนะ
แม่ : ออนไอซ์
เบลล์ : อะไรออนไอซ์
แม่ : ดิสนี่ย์ออนไอซ์
เบลล์ : เอ่ออออออออออออออ
แม่ : อย่าแซว ห้ามแซว หุบปากเลย แม่อยากดู
เบลล์ : กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
แม่ : ไอ้ลูกระกำ หัวเราะแม่
เบลล์ : ได้บัตรฟรีมาแหงๆ ดิสนี่ย์ออนไอซ์ ดิสนี่ย์ออนไอซ์ ดิสนี่ย์ออนไอซ์ กิ๊วๆๆๆ

กรั่กๆๆๆๆ แม่อิชั้นชวนไปดูดิสนี่ย์ออนไอซ์
ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นสนใจ
บอกว่าได้ยินลูกหมอเล่าให้ฟังเลยอยากไปดูมั่ง
โอเคร้...น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกจริงแม่เรา
ยิ่งน่ารัก ที่อายด้วยเนี่ยอะแหละ
กรั่กๆๆๆๆ เก็บเรื่องนี้ไว้ล้อได้อีกเป็นชาติ


ยังไม่หมดค่ะ บ้านของเรามีด.ญ. หม่ามี้คนเดียวไม่พอ
บ้านเรามีเด็กวัยรุ่นคนนึง เป็นเด็กผู้ชายด้วย
อย่างจ๊าบ

พอดีวันนั้นนั่งรถพ่อไปทำบุญคุณย่าครบ 100 วัน
พ่อเปิดวิทยุ
พ่อ : เบลล์ เคยฟังเพลงนี้มะ
เบลล์ : (กะตอบว่าไม่เคยเต็มที่เลย สวลี สุเทพอะไรแบบนั้น ไม่ถนัดจริงๆ) เพลงอะไรคะพ่อ
พ่อ : (ยัดซีดีใส่เครื่อง หมุนวอลุ่มดังสุดชีวิต เบสอย่างตึ้บ)
เพลงขึ้น...โอ่ววว ทำนองฮิพโฮพีมากๆ
ขึ้นมาท่อนแรก
"What you gon’ do with all that junk?
All that junk inside your trunk?"
พระเจ้าจอร์ช นี่มันเพลงหมาเห่าในตำนานนี่นา
พ่อ : รู้จักมะ
เบลล์ : รู้จักพ่อ เพลงของ Black Eyed Peas ไง ตอนนี้เค้าฮิตกัน หมาเห่า หมาเห่า หมาเห่า หมาเห่าไม่กัด
พ่อ : เพลงมันสนุกดี พ่อชอบ
แม่ : แล้วพ่อไปฟังมาจากไหน
พ่อ : อ้าว ก็ตามผับ ตามเท็ค เดี๋ยวนี้เค้าเปิดกันเยอะแยะ เห็นวัยรุ่นเต้นกันตรึม
แม่ : แล้วเคยไปด้วยเหรอ ผับหนะ
เบลล์ : อ๊าววววววว ถามเหมือนไม่เคยรู้จักกัน
พ่อ : ฮ่าๆๆๆ เบลล์ หันไปมองแม่เร็ว เต้นใหญ่แล้ว

วัยรุ่นมากๆ พ่อใครเนี่ย ฟัง My hump ด้วย
ยังไม่หมดแค่นี้ !!!
ไหนๆจะวัยรุ่นแล้ว ต้องเอาให้ครบ
วันดีคืนดีมาขอให้เราสอนเปิดคอม
อ๊ะ...สอนก็สอน เปิดคอมง่ายๆหมูๆ สอนได้อยู่แล้ว
สอนให้ต่อเน็ต
อ๊ะ...สอนก็สอน ต่อเน็ตง่ายๆ เอง จิ้มจึ๊กๆ ก็เล่นได้
สอนให้เข้าเวบ
อ๊ะ...ต่อเน็ตก็ต้องเข้าเวบ เข้าจายๆ
พอสอนเสร็จ ครูจะไปไหนก็ไปไป
วัยรุ่นจะเล่นเน็ต

อ่ะ วัยรุ่นเล่นเน็ตไม่ว่า แต่ช่วยเล่นแค่ชั่วโมง 2 ชั่วโมงได้ม้ายยยยยยย
วัยรุ่นคนนี้ปาเข้าไป 4 ชั่วโมงแล้ว
เดี๋ยววัยรุ่นตาเสียหรอก เป็นห่วงนะเนี่ย
(คนแชร์คอมก็เพิ่มมาอีก 1 คน แถมใช้อำนาจเบ็ดเสร็จ ยึดคอมไว้คนเดียวอีก จะหือก็กลัวบาป)

กลัวอยู่ว่าวัยรุ่นคนนี้จะให้สอนเล่นปังย่า
ยิ่งชอบออกรอบอยู่



นอกจากบ้านของเราแล้ว เราจะชะแวบบบบบไปแซวบ้านคนอื่นด้วย
ครอบครัวของพี่
(กรั่กๆๆๆ ขุดมาเผาให้หมด)
วันดีคืนดี พี่โทรมาชวนไปงานไดโนเสาร์ที่อิมเพ็ค

มาแปลกวุ้ย ปกติชวนแต่ช้อปปิ้ง กินข้าว ดูหนัง
คราวนี้ชวนไปดูไดโนเสาร์
อ่ะ ไปฟรี ไปก็ไป

ปรากฎว่าไปถึงบ้านพี่ คนที่กระตือรือร้นที่สุดคืออาเรานั่นเอง
เร่งยิกๆๆๆๆ
"ไปยางๆ เดี๋ยวไดโนเสาร์ ปิด"
จะหัวเราะก็ไม่ได้ เดี๋ยวเค้าไม่เลี้ยง

ไปถึงก็มีร้านขายของเล่นหน้างานเต็มเลย
ตื่นตาตื่นใจอาเรามาก แวะทุกร้าน
อะโห...น่ารักเป็นบ้า
นึกสภาพเด็กคนนึง ที่ตัวโตๆ หัวหงอกๆหน่อย พุงยื่นๆ ยืนอยู่หน้าเค้าท์เตอร์ของเล่น
มองของเล่นด้วยแววตาเป็นประกาย
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกก

จากนั้นก็ไปซื้อบัตรเข้างาน (บัตรแพง 250 ไม่คุ้ม อย่าไปเลยเชียว)
เข้าไปเค้าก็จำลองเป็นป่า มีไดโนเสาร์หุ่นยนต์มายืนเกาแกรกๆๆๆๆ
หันไปมองรอบข้าง เด็กๆตื่นเต้นกันมาก
"ว้ายยยยย ไดโนเสาร์ กรี๊ดๆ น่ากลัว ตัวใหญ่"
เรามองไปเห็นแต่เครื่องจักร แกรกๆๆๆๆ อ้าปาก แกรกๆๆๆๆ
มองไปที่ลุง
ไม่ต่างจากเด็กเล้ยยยยยย ต่างจากเด็กคือไม่กรี๊ด
"ไอ่ตัวนี่มันกินพืช ความจริงตัวใหญ่กว่านี้นะเนี่ย บลาบลาบลา"
แล้วแววตาเป็นประกาย

พระเจ้าจอร์ช น่ารักเป็นบ้าเลย
แล้วก็เดินลัลล้า~*ทั่วงาน
เค้ามีพาสปอร์ตให้ปั้มตามจุดต่างๆ ถ้าปั้มครบก็จะได้รางวัล
ลุงเราก็ให้พี่เดินปั้มไปทั่วเลย
แล้วก็ได้รางวัลมาเป็นการ์ด 3 มิติ
โอ้โห...ชอบใหญ่


เขียนไปเขียนมาก็รู้สึกบาป
แต่เขียนไปแล้ว เขียนด้วยใจที่บริสุทธิ์ด้วยน๊า
ก็เค้าเห็นว่าน่ารักดีออก เค้าก็เลยเขียนถึงไง
เขียนด้วยความเคารพนะเนี่ย ไม่ได้ลบลู่เลย แค่ลามปาม

นึกถึงเพลง พื้นที่เล็กๆของพี่บอย
แล้วรู้สึกว่ามันเข้ากันมาก

คนเราเนี่ยนะ ต่อให้โตขนาดนั้น แต่ก็ยังมีพื้นที่ในหัวใจที่ยังเป็นเด็กอยู่
มันต้องมีซักมุม ซักเซี่ยวอ่ะแหละ

บางคนมีหน้าที่การงานใหญ่โต
มีครอบครัว มีภาระให้รับผิดชอบมากมาย
แต่เค้าก็จะมีมุมอยู่มุมนึง ที่แฝงความเป็นเด็ก ความใส ความบริสุทธิ์เอาไว้
มันดีไม่น้อยเลยใช่ม้า...

นึกถึงเรื่องโดราเอมอน ที่พ่อโนบิตะไปเมาเหล้ากลับมา
แล้วโนบิตะกับโดราเอมอนก็พาคุณย่านั่งไทม์แมชชีนมาหาพ่อ
พอพ่อโนบิตะเจอกับคุณย่าก็ร้องไห้ใหญ่เลย แล้วฟ้องคุณย่าว่าโดนหัวหน้าแกล้ง
อ่านโดราเอมอนตอนนั้นแล้วมันได้คิดจัง

อย่างเราเนี่ย
เวลามีใครมาทำอะไรไม่พอใจ เราก็จะ ฟ้องพ่อ ฟ้องแม่
เวลาเราเศร้าใจ เราก็สามารถร้องไห้ที่ตักแม่ได้
ก็เรายังมีพ่อกับแม่อยู่
ยังมีคนที่เราคิดว่าจะพึ่งพิงได้อยู่

แต่กับพ่อกับแม่แหละ ที่ไม่มีปู่ย่าตายายแล้ว
เวลาเค้าเศร้าเสียใจ เวลาเค้าเป็นทุกมีปัญหา
เค้าจะไปร้องไห้ที่ตักใคร เค้าจะไปปรึกษาปัญหากับใคร
ไม่มีใครที่ทำให้พวกเค้ารู้สึกอุ่นใจได้แล้ว
...
..
.
"การเป็นผู้ใหญ่ มันไม่ง่ายเลย มันไม่คุ้นไม่เคย ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อยใจ
ไม่มีเวลาเหลือ ไว้ฝันไว้คิดถึงใคร โตแล้ว ต้องทำอย่างไร"


ถ้าสมมติว่า...
เราจะเป็นตรงนั้นแทน
ไม่ได้คิดว่าจะทำหน้าที่แทนปู่ย่าตายายหรอกนะ
แต่ถ้าเราได้ช่วยแบ่งเบาความรู้สึกหนักอึ้งของพ่อแม่ไปได้บ้าง
มันก็คงดีอะเนอะ

เผื่อว่า พ่อกับแม่จะได้มีพื้นที่เล็กๆเพิ่มขึ้น
จะได้มีเวลาที่จะไปดูดิสนี่ย์ออนไอซ์ อารมณ์ดีพอที่จะฟัง My hump นั่งเล่นเน็ต
แบบนั้นมันน่าสดชื่นจะตาย ใช่ม้า




 

Create Date : 29 มีนาคม 2549
14 comments
Last Update : 29 มีนาคม 2549 5:22:03 น.
Counter : 870 Pageviews.

 

ยังไม่ได้นอนเลย
ทำไปได้อย่างไร

 

โดย: THE BEGINNING 29 มีนาคม 2549 5:36:39 น.  

 

คิคิ อ่านแล้วอมยิ้มเลยอ่ะ ดูเป็นครอบครัว หรรษา มีความสุขเลยทีเดียว

การที่ทำตัวเป็นเด็กบ้าง เป็นผู้ใหญ่บ้าง มันก็ดีนะ ดีต่ออะไรหลายๆอย่าง
เห็นบางคนเป็นผู้ใหญ่ ตลอด 24 ชม.นี่มันก็ไม่น่าคบหาเลย

เราเองก็ยังมีมุมที่เป็นเด็กอยู่หลายมุมเลย จริงๆไม่น่าจะเรียกว่า มุมเด็กหรอก แต่มันน่าจะเป็นความชอบมากกว่า ถ้าเราชอบ เราทำแล้วมีความสุข ไม่มีใครเดือดร้อน นั่นล่ะคือมุมของเรา


 

โดย: Qooma 29 มีนาคม 2549 7:19:13 น.  

 

ตอนเด็กๆ พี่เคยดูหนังเรื่อง "BIG" ที่ฉายใน Big Cinema...

เป็นเรื่องราวของเด็กในคราบของผู้ใหญ่
เค้าสามารถมองเห็นสิ่งที่เด็กต้องการได้ต่างจากผู้ใหญ่ทั่วไป
เค้าสร้างสรรค์ของเล่นได้ถูกใจ ลูกเล็กเด็กแดง

ดูจบแล้วก็แล้วกัน ไม่ได้เข้าใจอะไรมันมากนอกจากว่ามันก็สนุกดี

จนโตมาเรื่อยๆ (คิดเองว่า)คิดได้ ว่า
ในตัวเราคงมีเด็กตัวเล็กๆอยู่ภายใน

ไม่ได้หมายถึงแต่ คุณผู้หญิงอย่างเดียวนะจ๊ะ

 

โดย: Nutty Professor 29 มีนาคม 2549 12:50:56 น.  

 


*~

อ่านเพลินเลย น่ารักมากๆง่า ^_______^~*

~*

 

โดย: *~เจ้าชายฯ~* IP: 124.120.97.36 29 มีนาคม 2549 23:13:14 น.  

 


*~

อยากบอกว่าน่ารักอีกที
ซึ้งด้วยอ่า

~*

 

โดย: *~เจ้าชายฯ~* IP: 124.120.97.36 29 มีนาคม 2549 23:28:14 น.  

 

คนอะไรหน้าตาไม่ดี แต่เขียนเรื่องน่ารักดีจัง...

ตอนจบหักมุมซะซึ้งเชียวนะ

ว่าแต่ว่าว่าที่พ่อตาแม่ยายของพี่น่ารักอย่างนั้นเชียวรึ ออนไอซ์ My hump อุอุ

 

โดย: captainfakenature 30 มีนาคม 2549 1:45:37 น.  

 

อ่านแล้วรู้สึกน่ารักจังค่ะ ปีที่แล้วพาแม่ไปดู แกบอกว่าเราต๊องเหมือนเด้ก อิ อิ

 

โดย: asariss 30 มีนาคม 2549 2:07:08 น.  

 

วันนี้ นอนเร็วแฮะ

 

โดย: Nutty Professor 31 มีนาคม 2549 2:42:38 น.  

 

น่ารักค่ะ

 

โดย: ยายตัวร้ายกับนายอนาคิน 31 มีนาคม 2549 20:55:25 น.  

 

เออนะ บ้านแกเค้าเด็กลงกัน

แต่!!!

.
.
.

แต่แกอ่ะ .. แก่ ...

(ว่าแล้วก็รีบหนีกลับ .. )

 

โดย: สุภาพสตรีที่สุด (กรุ่นกลิ่นแก้ว ) 2 เมษายน 2549 13:43:45 น.  

 

กุ๊งกิ๊งดีครับ สว่างคาตาเลยเหรอ เอิ๊ก

 

โดย: ต่อตระกูล 4 เมษายน 2549 19:33:57 น.  

 

น่ารักสุดเลย
ทุกอย่างในบล๊อกเลยจ้า

 

โดย: Dj L G L IP: 82.36.96.136 5 เมษายน 2549 4:11:15 น.  

 

อ่านแล้วสุขใจดีจัง...^^
ชอบรูปแบบบล็อกอันนี้จังสีสวยดี และไม่มีคำว่าอ้วนวิ่งไปวิ่งมา
ปล. ตอนนี้พี่อืดมากกกกกกกกก

 

โดย: ::โตขึ้นผมอยากเป็นหมา:: IP: 58.9.143.210 8 เมษายน 2549 22:39:03 น.  

 

คนเป็นผู้ใหญ่ก็อยากกลับเป็นเด็ก

คนเป็นเด็กก็อยากจะเป็นผู้ใหญ่

เหอเหอเหอ

............

 

โดย: กะมัง IP: 58.9.57.233 13 เมษายน 2549 4:00:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


THE BEGINNING
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]









โยกเยกเอย

น้ำท่วมเมฆ
กระต่ายลอยคอ
หมาหางงอ
.
.
.
.
.
.

ลอยคอโยกเยก




Friends' blogs
[Add THE BEGINNING's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.