Bloggang.com : เดอะ กั้ง : ความสุขในชีวิต...

ความสุขในชีวิต...

เคยคิดไหมคะ ว่าตัวเองโชคดีแค่ไหนที่ได้เกิดมาเป็นคนที่อวัยวะครบ 32 ประการ..
และโชคดีกว่าไหมที่ยังดำรงเอาไอ้ 32 ชิ้น (และตับไตไส้พุง) ไว้ได้อยู่รอดปลอดภัยจนปัจจุบัน....

ช่วงก่อน...มีแต่ความรู้สึกเซ็ง เศร้า เหงา (แต่ไม่เพราะรัก) โดยไม่มีสาเหตุ แล้วก็คิดว่า ทำไมชีวิตถึงเป็นแบบนี้

เป็นอยู่นาน....จนคนใกล้ๆ ตัวเริ่มรำคาญ ว่าจะเซ็ง จะเศร้า จะเบื่ออะไรกันหนักหนา... ไม่ใช่ไม่รู้ตัวนะคะ แต่มันเป็นอารมณ์ว่า อด...เซ็งไม่ได้....

ก็พยายามคิดหาสาเหตุ..แล้วก็สรุปว่า สงสัยจะอยู่คนเดียวมากไป เป็นเหตุให้มีเวลาคิดฟุ้งซ่านและหมกมุ่นอยู่กับตัวเอง เลยพาลมองเห็นอะไรที่มันไม่ดีไม่งามเกี่ยวกับตัวเองไปซะหมด
ชีวิตพอมันไม่เป็นไปอย่างที่หวัง...ก็เซ็ง...
คนที่คาดหวัง พอเขาไม่เป็นไปตามที่เราคิด...ก็เบื่อ...
ชีวิตวนๆ เวียนๆ อยู่แค่นี้ไม่ไปไหน ไม่มีแรงที่จะคิดจะทำอะไรต่อ...

แต่ด้วยไอ้อาการที่รำคาญที่ตัวเองน่าเบื่อแบบนี้ ก็เลยเริ่มคิดว่า คงต้องออกจากบ้านไปพบผู้คนบ้างแล้ว (ตอนนั้นทำฟรีแลนซ์ อยู่แต่ในห้องพักทั้งวัน)
เกิดอยากทำตัวให้มีประโยชน์มั่ง...เพราะรู้สึกว่าไร้สาระมานาน...

คิดถึงกิจกรรมที่เคยทำสมัยเป็นนักศึกษา เคยเป็นอาสาสมัครช่วยงานมูลนิธิเพื่อเด็กพิการ และอ่านหนังสือให้คนตาบอด...
พอดีกับที่เห็นประกาศรับสมัคร อาสาสมัครช่วยงานวันแรลลี่ไม้เท้าขาวคนตาบอด ก็เลยชักชวนเพื่อนๆ ไปกันได้หลายคน...

ไม่ได้คิดนะคะว่ากิจกรรมที่ไปช่วยเหลือ เป็นการทำบุญกุศลอะไรที่จะส่งผลให้ชีวิตเราเจริญงอกงาม เหมือนที่หลายๆ คนอาจจะมอง...
สำหรับเรา การไปทำกิจกรรมกับผู้พิการเหล่านั้น เป็นการทำให้เรามองเห็นมุมมองอีกด้านของชีวิต...ไม่ได้คิดว่าพวกเขาด้อยกว่าแล้วจะมาเป็นประเด็นที่ทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น
ไปหากำลังใจ....ก็ใช่ค่ะ แต่เป็นเพราะเรารู้สึกว่าพวกเขามีในสิ่งที่เราขาดไป นั่นคือ ความเข้มแข็งในการใช้ชีวิต
หลายคนมองไม่เห็นตั้งแต่เกิด ในขณะที่อีกหลายๆ คนดวงตามืดบอดเมื่อโตแล้ว ...ซึ่งอาจจะยากกว่ากลุ่มแรกที่ไม่เคยเห็น จึงปรับตัวลำบาก...แต่ทุกคน ณ ที่นั่น ก็ยืนหยัดที่จะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปตามที่โอกาสจะอำนวยให้
หลาย ๆ คน ที่มีจิตใจและสุขภาพจิตดีกว่าเราๆ ที่มีอวัยวะครบ เป็นปกติเสียอีก (เรียกว่าปกติได้ไหม ถ้าใจพิการ)

ยังเคยคิดเหมือนกันว่า ถ้าหากเป็นตัวเองแล้วจะทนได้ไหม จะกล้าหาญพอที่จะเผชิญกับชีวิตและปัญหาต่างๆ อย่างพวกเขาไหม
พอได้เห็น ได้สัมผัส กับทัศนคติของเขาเหล่านั้น แล้วก็รู้สึกว่าสิ่งที่ตัวเองเผชิญอยู่ ปัญหาต่างๆ มันเบาบางลงไปเยอะทีเดียวค่ะ
แล้วเลยมีกำลังใจที่จะเดินหน้าต่อไป ...รู้สึกไอ้เมฆหมอกเทาๆ ที่ล้อมรอบตัวก็ค่อยๆ จางหายไป.... มีความสุขในชีวิตมากขึ้นเลยค่ะ

ที่นึกเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาได้ เพราะว่าวันนี้ ได้มีโอกาสอ่านกระทู้เกี่ยวกับน้องเจี๊ยบที่โดนรถเมล์เล็กทับและน้องอีกคนที่โดนไฟครอกทั้งตัว
สงสารก็สงสารนะคะ แต่ที่ทึ่งมากกว่าก็คือ พวกเขาเป็นคนที่มีกำลังใจดีมากๆ ไม่โกรธแค้น เพราะไม่รู้ว่าทำไปแล้วจะได้อะไรขึ้นมา สู้เอาเวลานั้นไปทำประโยชน์อย่างอื่นดีกว่า
...และที่สำคัญ ใจก็ไม่เป็นทุกข์...

เราไม่สามารถแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นได้ แต่เราเลือกที่จะมองโลกและใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ต่อไปได้...
แล้วจะมีประโยชน์อะไรถ้าจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วยความโกรธแค้นและความทุกข์ จริงไหมคะ

ขอให้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกันนะคะ

Create Date : 23 มกราคม 2549

Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2549 21:36:50 น.

9 comments

Counter : 1702 Pageviews.

จะพยายามใช้ชีวิตอย่างมีความสุขค่ะ
++อารมณ์ดีจิตแจ่มใสทุกวันน่ะค่ะ++

โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung

) วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:22:54:27 น.

ใจตรงกันเลยค่ะ วันนี้อัพบล็อคเรื่องความสุขเหมือนกันเลย

น้องเราพิการค่ะ รู้สึกเหมือนคุณ จขบ.เลยว่า ถ้าเราเป็นเราจะทนได้เหรอ แต่แอบดูน้องตัวเองที่เข้มแข็งมาก ๆ ไม่เคยเสียใจกับความพิการของตนเองแล้วภูมิใจค่ะ และก็อยากให้ทุกคนเข้มแข็งเหมือนน้องเราบ้าง

ทุกวันนี้น้องเรามีความสุขมากค่ะ จนเราแอบอิจฉา

โดย: LittleLulu

วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:23:09:16 น.

เขียนได้โดนใจจังค่ะ
เผอิญคนนี้ของฉัน(พ่อ)
เป็นคนพิการที่หูไม่ได้ยิน
เพราะอุบัติเหตุตอนสองขวบ

แต่ตั้งแต่ฉันเกิดมานี่
ได้รับรู้และเห็นว่าคนนี้
ของฉันเป็นคนอารมณ์ดี
และมีกำลังใจดีที่สุดในโลกคนหนึ่งเลยอ่ะค่ะ

บางทีความเข้มแข็งและจิตใจ
ที่พวกเขามี
อย่างเราๆเอง
บางทีก็แทบสู้ไม่ได้เลยนะคะ

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: prncess

วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:23:19:37 น.

ทุกวันนี้ทำไรแล้วชีวิตมีความสุขก็ทำล่ะ
ถ้ามะทำใครเดือดร้อนอ่ะ

โดย: Qooma

วันที่: 24 มกราคม 2549 เวลา:11:57:49 น.

ได้ดูรายการทีวีเหมือนกัน คิดคล้าย ๆ กัน เราเป็นคนครบสมบูรณ์ เราสามารถทำประโยชน์ และสิ่งที่ดี ๆ ให้สังคมและตัวเองได้อีกเยอะ คล้าย ๆ ที่ผมเขียนไว้ใน Guest Book ตามลิงค์น่ะครับ ผมเขียนลอย ๆ ไม่ได้เจาะจงไว้

โดย: ต่อตระกูล

วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:32:32 น.

มองไม่เห็นลิงค์ เอาใหม่
กดที่ตรงนี้เลยครับ

โดย: ต่อตระกูล

วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:36:27 น.

โอ้ย..

..จะทำไงดี งานก็เยอะ จะสอบอยู่แล้วอ่ะ ช่วยเสนอข้อมูลเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตหน่อยนะคะ

โดย: คนกำลังเครียด IP: 222.123.110.69 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:15:14:32 น.

การมีความสุข คือ การตัดสินใจที่จะลืมความทุกข์ทั้งปวง

โดย: นักเดินทาง IP: 203.144.187.19 วันที่: 12 มกราคม 2552 เวลา:22:36:18 น.

คุณนักเดินทาง > ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ

ตอนนี้เข้าใจเรื่องความสุขในชีวิตมากขึ้นว่า ไม่ใช่การตัดสินใจที่จะลืมความทุกข์ แต่เป็นการเข้าใจความทุกข์อย่างที่มันเป็น และไม่ยึดมั่นถือมั่นค่ะ

โดย: เดอะ กั้ง

วันที่: 18 มกราคม 2552 เวลา:2:18:15 น.