เมื่อก่อนครับ .... โลปเรียนวิชาเลือกเสรี "Introduction to Logic" ครับพี่น้อง

ด้วยความที่เป็นคนชอบเถียง ชอบเอาชนะ การมีลอจิกส์ที่ดีน่าจะทำให้โลปได้เปรียบในการเถียงชาวบ้าน โลปคิดอย่างงั้น 

และด้วยความที่เป็นคนมั่นใจในตัวเอง(แบบผิดๆ) โลปจึงแน่ใจใว่า โลปเนี้ยแหละ ตัว Top ของ Sec แน่นอน 
ปรากฎว่าเรียนคาบแรก นี้มันไม่ใช่ตรรกศาสตร์แบบคณิตศาสตรเว้ยเฮ้ย มันเป็น ตรรกศาสตร์เชิงปรัชญา !!!! 

อุ้ย ตายแหล่ว ขุ่นพระ !!!! การอ้างเหตุผลอะไรกันเนี้ย !!! เทอมกระจาย เทอมไม่กระจาย เทอมเอก เทอมโท ข้ออ้างเอก ข้อสรุปหลัก 
อะไรวีะเนี้ย!! ฟังแล้วมึนงง ก่งก๊งไปชั่วขณะ 

สัตว์ที่มีปีกทุกชนิด เป็นสัตว์สองเท้า 
คนมีสองเท้า คนมีปีก 

เอ่อ .....งงๆ แหะ ความรู้สึกเรามันไม่ใช่ (แล้วมันก็ไม่ใช่จริงๆนั้นแหละ) แต่ตัวเราเองก็มึนเกินกว่าจะอธิบายเป็นภาษาปรัชญาว่าเพราะอะไรข้ออ้างนี้จึงไม่สมเหตุสมผล
ใครที่เคยเรียนตรรกศาสตร์เชิงปรัชญาน่าจะเข้าใจ จริงๆมันไม่ได้ยากอะไรหรอก อ่านเยอะๆหน่อยก็จับหลัก จับทางถูก 
แต่ด้วยความที่โลปเป็นคนเบื่อง่าย สมาธิสั้น หันเหไปหาเรื่องอื่นได้ง่ายกว่าหมาโดนล่อด้วยขนม เลยฟังบ้างไม่ฟังบ้าง 

สมุดจดเลคเชอร์ของโลปเลยมีอะไรที่เขียนๆ ขีดๆ ลากๆ วาดรูปเล่น ไม่สมเหตุสมผลเต็มไปหมด 
อ้อ โลปอินดี้ ไปลงเรียนวิชาตรรกศาสตร์คนเดียวด้วยนะ!!! 

เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนึงฝนตกหนัก และคลาสตรรกศาสตร์ก็เรียน 4 โมงเย็นถึง 1 ทุ่ม นิสิตในห้องเรียนก็เลยไม่มีแก่ใจจะเรียนซักเท่าไหร่
เพราะมหาลัยของโลปอยู่ในย่านที่เรียกว่า รถติด และน้ำท่วมได้ง่าย แต่โลปหนะอยู่หอ ปั่นจักรยานแพ้พๆ ก็สบายแล้ว ด้วยความที่คนในห้องไม่มีสมาธิ คุยจ๊อกแจ๊กๆ

โลปก็เสียสมาธิเหมือนกันแหละ 

เสียงอาจารย์เลคเชอร์แว่วทะลุฝ่านโสตประสาท โลปสติหลุด ไปถึงภาพนกกระจอกเทศกำลังโบยบินบนท้องฟ้า(และแน่นอน โลปวาดนกกระขอกเทศบินได้ด้วย) แค่เพราะการอ้างเหตุผลข้อบนถูกต้อง

"เธอ ....ขอดูสมุดหน่อยได้มั๊ย" ใครซักคนเรียกโลปจากข้างหลัง โลปหันไปมอง คนที่นั่งข้างหลังโลปเป็นผู้ชายตัวท้วมๆหน่อย รู้สึกจะ...เรียนภาคไฟฟ้าหละมั๊ง 
โลปปฏิเสธ สมุดอิชั้นนี้มีแต่สิ่งไม่สมเหตุสมผลไปหมด ถ้าพลิกไปหน้าแรกๆ มีตรรกะป่วยๆที่เขียนมาเองว่า 
อดัม เลวิน ชอบ ผู้หญิงหุ่นนางแบบ
แจ๊คกาโลปหุ่นเหมือนนางแบบ อดัม เลวินชอบ แจ๊คกาโลป (แอร๊ยยยยยยยย ภาพประกอบคือ ตัวโลปเองในอ้อมกอดของอดัม โธ่ แม่กระต่ายเขากวางนักมโนว์) 

"โทษน้า ไม่ได้จดเลย..." ก็ไม่ได้จดจริงๆนั้นแหละแกร!!!
ไม่ได้ๆ ภาพลักษณ์อันเคร่งขรึมจะโดนเปิดโปงไม่ได้ ยิ่งหมอนี้มาเป็นฝูงกับเพื่อน โดนเม้ามอยแหงๆ วันก่อนยังได้ยินพวกแกเม้ามอยเพื่อนผู้หญิงในภาคเลย

อย่าคิดว่าชั้นไม่ได้ยินนะ ชั้นรู้หมดแหละว่า โอ๋ภาคไฟ คบซ้อนตั้ง 2 คน!!!! แกนี้มันทำชั้นเสียสมาธิเจรงๆ !!! 

อะ นิสิต .....วันนี้พอแค่นี้หละ เดี๋ยวน้ำท่วม กลับบ้านกันลำบาก

ขุ่นพระ!!! นี้เราเลิกคลาสก่อน 5 โมงอีก!!! เก็บของ กลับหอ นอนจ้า!!!! 

อาทิตย์ถัดมา คาบ ตรรกศาสตร์วายป่วง มีควิซเก็บคะแนนนิดหน่อยแหะ
การอ้างเหตุผลเริ่มเยอะขึ้น ตรรกะป่วยๆของโลปเริ่มสำแดงมากขึ้น นี้ตรูเป้นคนตรรกะป่วย โลกสวยขนาดนั้นเลยเหรอเนี้ย "Orz

คิดไปคิดมา คนแบบไหนนะที่ลงเรียนตรรกศาสตร์เพื่อไปเถียงกับชาวบ้าน 

คนมีเหตุผลที่ไหนคุยกันคำเดียวก็รู้เรื่องแล้วดิ มีแต่พวกง้องแง้งเท่านั้นหละที่ต้องมานั่งเถียง
แล้วเถียงกับคนง้องแง้ง.....มันจะชนะมั๊ยหละ 
โลปเริ่มตระหนักกับตรรกะป่วยๆ ของตัวเองมากขึ้น 

คอนควิซ ก็ทำกันเป็นคู่ๆ โลปคู่กับตาท้วม และแล้วหายนะก็บังเกิด

โลปที่ตระหนักแล้วว่าตัวเอง ตรรกะป่วย กับคนที่พอคุยกันแล้ว โคตรมีเหตุมีผลฉิบหาย (ไม่ได้ประชด)
จะตอบได้ข้อนึง ยากเย็นแสนเข็ญ เถียงกันจนแทบจะต่อยกันตาย กว่าจะทำควิซครบ 10 ข้อ
"เธอๆ... ไว้คราวหลังคู่กันใหม่นะ" หะ นี่มึงยังไม่เข็ดอีกเรอะ!!!! 

หลังจากนั้น โลปก็คู่กับตาท้วมมาตลอดเวลาทำงาน เวลาควิซ ไปๆมาๆ โลปชักสนุกกับการที่ได้เถียงคนแหะ 

ไม่ได้เถียงแบบข้างๆ คูๆ นะ เถียงแบบเป็นเรื่องเป็นราว แต่ที่โลปสะกิดใจคือตาท้วมมักจะขอดูสมุดโลป

โลปไม่ได้กั๊กข้อสอบหรอกนะ แต่สมุดเลคเชอร์โลปเหมือนไดอารี่ เรื่องบางเรื่องเราไม่ได้อยากให้ใครอ่านอะ 

โลปเองก็เคยเขียนไว้ในสมุดเหมือนกันว่า "รำคาญเสียงเธอๆ มาขอดูของชาวบ้านเค้า" 

ชื่ออะไรก็ไม่เคยบอก ไม่เคยถาม รู้แต่ว่าชื่อจริงชื่อ ภคนย (อ่านว่า พะ คะ นัย สงสัยเกิดวันจันทร์)

 คะแนนสอบกลางภาคออกมา โลปได้คะแนนระดับ Top 5 แหะ ต้องยอมรับว่าตรรกะหายป่วยเพราะได้เถียงกับตาท้วมบ่อย

และไม่แปลกใจที่ตาท้วมนั้นแหละ Top สูงสุด 

เรียนคาบสุดท้ายของตรรกศาสตร์ในเทอมนั้น อาจารย์ก็สรุปให้ฟังและบอกแนวข้อสอบ วันนี้ไม่ยักกะได้ยินเสียง "เธอๆ..." แหะ 

โลปเลยหันไปมอง เห็นตาท้วมมองโลปอยู่ ก็เลยไม่ได้ถามอะไร ไม่รู้จะถามอะไรนั้นแหละ ไม่ได้ฟังเลย นั่งวาดรูปเรื่อยเปื่อย  

วันสอบปลายภาคตรรกศาสตร์ เป็นวันสอบวิชาเกือบสุดท้ายของโลป ตาท้วมนั่งห่างจากโลปไป 4 -5 แถว โลปทำข้อสอบเสร็จก่อนก็ออกก่อน 
แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย หนังสือตรรกศาสตร์ของโลป ถูกปิดตาย โยนเข้ากรุ และไม่เคยเปิดออกอีกเลยนับจากนั้น จนกระทั่ง...

โลปเรียนจบแล้ว และกำลังลอยชายไปๆมาๆ รับจ๊อบสอนเด็กกินตังค์ไปเรื่อยๆ เป็นคนสอนนี้เหนื่อยแหะ ต้องคอยดูไม่ให้เด็กสติหลุดตลอดเวลา 

ซึ่งเด็กจะสติหลุดแน่ๆ ถ้าเริ่มไม่เข้าใจ ไม่อินกับเนื้อหา เมื่ออาทิตย์ก่อนมีผู้ชายคนนึงโทรมาสอบถาม จะให้น้องสาวมาเรียนกับโลป 
โลปก็ชี้แจงนัดแนะเวลา สถานที่ ให้ทดลองเรียนก่อน 3 ครั้ง ถ้าเด็กไม่โอเค โลปก็ไม่ฝืน (โลปสอนอังกฤษเด็กประถม-มัธยมต้น ฟัง พูด อ่าน เขียน)

และแน่นอน อย่างที่ทุกคนคิดนั้นแหละค่ะ ผู้ปกครองของเด็ก ก็คือตาท้วมนั้นแหละ!! (แต่ตอนนี้ผอมลงหน่อยละ)

โลปก็ทักทายพูดคุยกันและรับตัวน้องสาวตาท้วมไปนั่งสอน ประเมิณพื้นฐาน ทำความรู้จักน้อง 

พอหมดเวลาโลปก็พอจะได้ข้อมูลคร่าวๆว่าจะสอนยังไงดี ตาท้วมก็มารับน้องกลับบ้าน
วันนี้ (16 มิ.ย ) ซัก 3-4 โมง เบอร์ตาท้วมก็โทรเข้ามาหาโลป นัดเจอกันที่ม. ไปหาไรกินกัน เห็นว่าพี่แกว่างตอนบ่าย

โลปก็แบบ เอ่อ .... อืมมมม ไปก็ไป ไหนๆก็ว่าง กะว่าจะไปโลตัสซื้อของด้วย แวะกินข้าวกับตาท้วมก่อนก็ไม่เสียหาย

ตาท้วมใส่เชิ้ตแล้วดูดีแหะ 5555 ปกติเห็นตอนเรียนใส่ชอป เสื้อยืด กางเกงยีนส์ ทรงผมเห่ยๆ 

เราก็นั่งคุยกัน แล้วตาท้วมก็พูดขึ้นมาว่า จำตอนเรียนตรรกศาสตร์คาบสุดท้ายได้มั๊ย ที่โลปไม่ยอมจดแนวข้อสอบ แต่วาดรูปเล่น
....แหะๆ...ตรูก็วาดรูปเล่นทุกคาบหละค่ะ ตรรกศาสตร์นี้วิชา Sketch 101 ของโลปเลยมั๊งหนะ
โลปก็ถามว่า ทำไม มีอะไรหรอ ตาท้วมบอกว่า "วาดเสร็จมั๊ยรูปนั้น"
แน่นอนค่ะว่าไม่เสร็จ คาบนั้นเลิกเร็ว และโลปก็รีบกลับหอ รูปๆนั้นๆ ค้างอยู่ในสมุดโลปมา 1 ปีได้ละมั๊ง 

ตาท้วมบอกว่า "วาดให้เสร็จละส่งมาให้ดูหน่อยได้มั๊ย" โลปก็อือๆ ไป 

พอกินข้าวเสร็จโลปจะแยกตัวไปซื้อของ ตาท้วมอาสาไปช่วยเข็นรถ แล้วเดี๋ยวจะไปส่งให้ที่หอ จะได้ไม่ต้องนั่งรถเมล์ถือของหนัก 

เขินแหะ ตาท้วมนี้พอจับรถเข็นแล้วรัศมี แฟมิลี่แมนจับมาก ก็....ก็นะ น่ารักไปอีกแบบ
พอซื้อของเสร็จ ตาท้วมก็มาส่งที่หอ โลปก็นัดแนะกับเค้าไปว่า เวลาเรียนของน้อง จะเอายังไง เมื่อไหร่ เดี๋ยวจะ line ไปบอกให้นะ แล้วคอนเฟิร์มอีกที
เนื่องจากหอโลปเป็นหอหญิง ผู้ชายขึ้นไม่ได้ โลปก็ลากสมบัติเสบียงขึ้นหอ 5 ชั้น (ไม่มีลิฟท) เหนื่อยฮะ เหนื่อยหอบแฮ่กเลยฮะ โลปเลยออกมาที่ระเบียง 

ขออ๊อกซิเจนหน่อย!! รถตาท้วมยังจอดอยู่ แต่ตัวอยู่ไหนไม่รู้มองไม่เห็น แล้วโลปก็แว้บความคิดนึงขึ้นมาได้ 

...ตาท้วมมองโลปตลอดคาบตรรกศาสตร์ พยายามขอดูสมุดทั้งๆที่ถ้ามองตลอดก็น่าจะรู้ว่าไม่ได้จด แต่เราทำอย่างอื่น
ใช่แล้วหละ....เค้าต้อง....เค้าต้องงง  ชอบรูปที่เราวาดแน่เลย !!!! (เพราะเมิงวาดรูปทุกคาบ ไม่เคยจดเลย!!!) 

โลปถลันไปรื้อหาสมุดตรรกศาสตร์ รูปสุดท้าย คาบสุดท้าย แค่นิดเดียวก็เสร็จแล้วจริงๆแหะ จะเก็บรายละเอียดทันมั๊ยเนี้ย 
ยืนวาดมันตรงระเบียงนั้นแหละ จะได้ดูตาท้วมด้วย!! เดี๋ยวถ้าตาท้วมมาจะได้บอกให้รอก่อน (และก็ต้องตะโกนไปบอกให้รอจริงๆ)

พอวาดเสร็จโลปก็เอาสมุดเล่มนั้นลงไปให้ตาท้วม ท่าทางพี่แกเป็นปลื้มมาก ตาท้วมบอกว่า ชอบรูปของโลปทุกรูป

ไม่มีรูปไหนไม่สวยเลยจริงๆ ในความรู้สึก โลปแค่วาดคร่าวๆ ตวัดไปตวัดมา แล้วก็วาดเสร็จหยั่งกะโปร เค้ารอดูรูปของโลปทุกคาบเลย 

รูปของโลปหนะ ไม่สวย เส้นก็แข็ง อนาโตมี่ก็แปลกๆ มุมกล้อง ในจินตนาการก็ยังไม่ค่อยล้ำ 
ลายละเอียด ดีเทลก็เก็บไม่ดี เส้นก็ไม่นิ่ง วาดสีหน้า แววตายังไม่สื่ออารมณ์ ยังแข็งๆอยู่
แต่ก็ สนุกกับมันนะ ดีใจที่มีคนชอบเหมือนกัน ตาท้วมเป็นคนแรกเลยมั๊งที่บอกว่าชอบรูปของโลป
ไว้จะพยายามวาดให้เก่งขึ้นนะ !  

นี้คือรูปสุดท้ายในสมุดตรรกศาสตร์ ที่โลปให้ตาท้วม โลปจำได้ละว่าทำไมโลปถึงวาดรูปนี้ 

สัตว์ที่มีปีกทุกชนิด เป็นสัตว์สองเท้า 
คนมีสองเท้า คนมีปีก