Will you still love me till tomorrow

  ถ้าอีก 3 ปีหน้า เรายังคบกันอยู่ พี่แมมจะอยู่กับโลปมาครึ่งชีวิตแล้ว
  ถ้าอีก 3 ปีหน้า โลปยังไม่ตาย พี่แมมจะอยู่กับโลปมาครึ่งชีวิตของโลป
  ถ้าอีก 3 ปีหน้า พี่แมมยังไม่ตาย พี่แมมจะอยู่กับโลปมาครึ่งชีวิตของโลป

โว้ว...ฟังดูนานแหะ
  ถ้าอีก 13 ปีข้างหน้า เรายังคบกันอยู่ โลปก็จะอยู่กับพี่แมมมาครึ่งชีวิตของพี่แมมเหมือนกัน นั้นยิ่งฟังดูนานเข้าไปใหญ่

 บล๊อคนี้โลปลุกขึ้นมาอัพเพราะว่าวันนี้ตอนเช้า โลปจะออกไปหาพี่แมม โลปเป็นนกฮูก นอนเช้าตื่นบ่าย นอนสายตื่นค่ำ ส่วนพี่แมมเป็นนกบ้าอะไรไม่รู้ ตื่นได้ทั้งกลางวันและกลางคืน พี่แมมเลยโทรมาเชคว่าโลปนอนแล้วรึยัง (ซึ่งก็หลับไปแล้ว) พรุ่งนี้โลปจะได้ตื่นเช้าๆ ไปงานเกษตรแฟร์ด้วยกัน

      โลปเลยตื่น ตาค้าง แล้วก็นึกถึงเรื่องๆนึกที่พี่แมมเคยทำให้

      โลปชอบกินสเต็ก !!! กระต่ายเขากวางเป็นสัตว์กินเนื้อ(หมู) นิยมชมชอบกับการแด๊ก ไม่บันยะบันยัง เมื่อถึงร้านสเต๊ก โลปจะสั่งอย่างบ้าคลั่ง หิวกระหาย ปริมาณโปรตีนจากเนื้อที่โลปสามารถบริโภคได้ ผู้ชายบางคนคงอาย อย่างน้อยๆ พี่แมมเนี้ยหละอายแทน เพราะพี่แมมสั่งแค่ เนื้อบดอย่างเดียว ส่วนของโลปนั้น......
    พอร์คชอป
    สเตกปลา
    อกไก่บาบีคิว 2 ชิ้น
    มันบด 3 ลูก
    เฟร้นฟรายซ์
    นี่บอกให้ บางทีโลปกินหมดนี่ก็ไม่อิ่มนะ = =

    วันนึงโลปกำลังจะไปหาพี่แมม โลปอยากกินสเต็กค่ะ


    อย่าไปใส่ใจ โลปแคปมาให้ดูเพื่อจะยืนยันว่า เห็นมั๊ยว่าพี่แมมตามใจดลปขนาดไหน และโลปเป้นคนขี้อ้อนอย่างไร (นี่มึงอ้อน ???)

      เย็นวันนั้นก็ไปกินสเต็กค่ะ หลังเลิกเรียน พี่แมมก็เอามอไซค์มารับโลปจากในมหาลัยไปร้านสเต็ก หลังจากที่พี่แมมปล่อยให้โลปยัดห่ะเสร็จเรียบร้อย ก็ปล่อยให้โลปนั่งย่อยซักพัก พี่แมมบอกว่าโลปเลี้ยงง่ายค่ะเหมือนเลี้ยงงูหลาม ให้มันกินๆเข้าไป แล้วก็ปล่อยให้มันย่อยซักพักค่อยเอาใส่ตู้ กินอิ่มแล้วขยับเลยไม่ได้ เดี๋ยวท้องแตกตาย

    พี่แมมก็ถามโลปคำถามเดิมๆค่ะ "คุณจะกลับทางไหน" เนื่องจากโลปติส(?) เส้นทางกลับบ้านของโลป แล้วแต่อารมณ์ จำนวนเงินที่เหลือในกระเป๋า และสถาพการจราจร
   ถ้ารถติด โลปจะไปบีทีเอส ถ้ารถไม่ติด โลปจะไปรถเมล์ อะไรประมาณนั้น
   โลปตั้งใจว่าจะไปบีทีเอส นั้นหมายความว่าพี่แมมต้องขับมอไซค์ไปส่งโลปไกลหน่อย หลังจากตกลงเรื่องเส้นทางกลับบ้านก็นได้ โลปก็เดินออกมาหน้าร้าน ระหว่างรอพี่แมมจ่ายตัง (เราใช้ระบบผลัดกันเป็นเจ้ามือค่ะ คนเป็นเจ้ามือไม่มีสิทธิเลือกว่าจะกินอะไร อันที่จริง ต้องบอกว่า พี่แมมไม่มีสิทธิเลือกดีกว่านะ) ฝนก็เทกระหน่ำลงมาหนักมาก

    หนักระดับที่ว่า ถ้าเดินออกไปตากฝนแค่2 วิ ก็เปียกไปทั่วทุกตารางนิ้วยันเสื้อในหนะหละ

   โลปเลยยืนทำหน้าหงิกอยู่หน้าร้านสเต็ก พอพี่แมมออกมา โลปก็ถามว่าจะเอาไงดี ถ้าไม่ไปตอนนี้ โลปกลับบ้านดึกแน่ๆ เดี่ยวไม่มีรถตู้กลับบ้าน ตอนนั้นก็ใกล้เวลาเข้างานพี่แมมแล้วด้วย (พี่แมมทำงานกะดึก) พี่แมมต้องเลือกว่า ถ้าพี่แมมไปส่งโลป ต้องขับมอไซค์ฝ่าฝนเป้นกิโลๆ พี่แมมก็จะเข้างานไม่ทันแล้วยังเปียกอีก แต่ถ้าพี่แมมไม่ไปส่ง โลปก็คงยืนเปียกอยู่ตรงป้ายรถเมล์ซักพัก ก่อนจะขึ้นไปหนาวสั่นแหง่กๆ บนรถปรับอากาศ พี่แมมก็จะเข้างานทันและเปียกฝนไม่มากนัก

    พี่แมมเป็นคนที่เป็นหวัดง่ายมาก โลปเลยคิดว่ารู้คำตอบแล้วหละว่าต้องยืนเปียกที่ป้ายรถเมล์ โลปเองก็ไม่อยากให้พี่แมมเข้างานสายเพราะโลป

    พี่แมมเดินเข้าไปในร้านขอถุงพลาสติกมา 3 ใบ
    พอออกมาก็บอกให้โลปถอดเสื้อชอปคณะออกพับใส่กระเป๋าซะ ก่อนจับถุงครอบหัวโลป 1 ใบ ถอดเสื้อกันลมที่ไว้ใส่ขับมอไซค์ให้โลปใส่ รูดซิปมาถึงคอแล้วดึงฮู้ดขึ้นมาคลุมหัวโลปทับถุงพลาสติค แล้วก็เอาหมวกกันน๊อคครอบกบาลโลปอีกที ถุงพลาสติกอีก 2 ใบ พี่แมมให้โลปเอาเท้าใส่เข้าไป เอาไว้ไม่ให้รองเท้าโลปเปียก เพราะโลปชอบใส่ผ้าใบคอนเวิร์ส พี่แมมรู้ว่าโลปจะหงุดหงิดถ้าคอนเวิร์สสกปรก

    สภาพโลปตอนนี้สามารถกันน้ำได้ดีเยี่ยมเลยทีเดียว !!!!!

     ส่วนพี่แมม มีเสื้อเชิ้ต1 ตัว กางเกงยีนส์ และหมวกกันน๊อค

   พี่แมมสตาร์ทมอไซค์ โลปกระโดดขึ้นซ้อนท้าย แล้วพี่แมมก็แว้นออกไปท่านกลางสายฝน โดยมีโลปนั่งเอาหน้าซุกหลังพี่แมมเอาไว้ (ไม่ได้จะโรแมนติกอะไรหรอก ฝนมันปะทะหน้า โลปเจ็บ!!!) ถามว่ากลัวมั๊ย ตอบเลยว่า ไม่กลัว โลปเชื่อใจจะฝากชีวิตไว้กับผู้ชายคนนี้นะ

   เสียงพี่แมมบ่นมาตามลมว่า "อีอ้วนอยู่นิ่งๆนะ/เจ็บแขนไปหมดแล้ว!!!/หนาวชิบ/วันหลังกลับรถเมล์เลยนะ!!!"

    พอถึงบีทีเอส พี่แมมหามุมจอดใต้สะพาน เพื่อให้โลปเปียกน้อยที่สุด เสื้อกันลมทำหน้าที่กันฝนได้ดีผิดคาด โลปเกือบจะแห้งทั้งตัว ในขณะที่พี่แมมถ้าเอาสบู่ ยาสระผมมาฟอกแล้วขับรถฝ่าฝนกลับคงล้างตัวหมดได้พอดีเมื่อถึงที่ทำงาน โลปถอดเสื้อกันลมคืนพี่แมม แล้วหยิบชอปขึ้นมา กะว่าจะให้พี่แมมเอาไว้ใส่กันหนาวตอนขับกลับ พี่แมมบอกว่า

    "โลปคิดว่ามันจะช่วยได้จริงๆหรอ ห๊ะ เปียกซะขนาดนี้ เอาไปใส่บนรถแหละ บีทีเอสมันหนาว"

   แล้วพี่แมมก็ขับมอไซค์ฝ่าฝนกลับไปทำงาน ทิ้งให้โลปยืนมองตามอยู่ใต้สถานีบีทีเอส
   พี่แมมพูดถูก บนบีทีเอสหนาวทีเดียว โลปสะบัดชอบออกมาคลุมตัว

        เหมือนจะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่โลปมาคิดดูแล้ว พี่แมมใส่ใจรายละเอียดการใช้ชีวิตของดลปมากกว่าคนอื่น คิดคาดการณ์ล่วงหน้าให้โลปมากกว่าคนอื่น ดูแลโลปได้ดีพอๆกับแม่ ในขณะที่โลปไม่รู้จริงๆว่าควรจะดูแลพี่แมมยังไง

   ถ้าวันนี้พี่แมมเจอผู้หญิงคนอื่นที่สามารถดูแลพี่แมมได้ดีกว่าโลป พรุ่งนี้พี่แมมจะยังรักโลปรึปล่านะ
       ช่างเถอะ นี่ก็ตี 5 แล้ว เห็นว่าเช้าวันนี้ถ้าโลปไปถึงม.เกษตรเร็ว คงได้หามื้อเช้าดีๆกิน แน่นอน !!! พี่แมมเลี้ยง !!!!!!

   เรื่องของพรุ่งนี้ ก็คือเรื่องของพรุ่งนี้ โลปอาจจะสงสัย แต่วันนี้ โลปรู้ว่าพี่แมมรัก นั้นก็ถือว่าโอเคแล้วนี่เนอะ

Create Date : 24 มีนาคม 2557 Last Update : 24 มีนาคม 2557 5:44:56 น. Counter : 1525 Pageviews.		1 comments
Share Tweet