เฒ่าสายลับ....(ทับสายเหล้า)
บทที่ 3 ตามเสียงหาหัวใจ - 12 วันเดิมพันรัก (The 12 Plus! Loving me)







บทที่ 3

ตามเสียงหาหัวใจ



“ผมว่าคุณหนึ่งโชคดีมากเลยนะ ที่ไม่ได้ขับรถอยู่บนถนนใหญ่ แต่ไปขับอยู่ในเขา ที่ไม่ค่อยมีคนสักเท่าไหร่ นี่ไงเห็นรอยรั่วที่สายเบรกไหม” ช่างไก่เจ้าของอู่ซ่อมรถหน้าปากซอยทางเข้าอำเภอกำลังชี้ให้หญิงสาวดูรอยรั่วที่สายเบรกของรถกระบะโฟร์วิลขนดอกไม้คันใหญ่ของเธอ

“ช่วงนี้หนึ่งมัวแต่ยุ่งๆ เรื่องส่งดอกไม้ เลยไม่มีเวลาเอารถมาให้ช่างไก่เช็คเลย ยังไงก็ฝากช่างไก่ ช่วยดูตรงที่อื่นด้วยนะคะ”

“ไม่ต้องห่วงคุณหนึ่ง จะดูให้อย่างละเอียดเลย เสร็จเมื่อไหร่แล้วผมจะโทรไปบอก คงไม่นานหรอก”

หนึ่งฤทัยแวะออกมาดูรถเจ้ากรรม ที่ทำให้เธอหัวแตกจนต้องนอนโรงพยาบาลให้คุณหมอเย็บแผล นึกๆ ยังอดสยองไม่ได้ โชคดีที่ไม่มีใครได้รับอันตรายในครั้งนี้...

และโชคดีสำหรับตัวเธอ ที่มีใครบางคนอยู่ใกล้ๆ แถวนั้น

“คุณจุติพงษ์...” หนึ่งฤทัยเอ่ยชื่อชายคนที่ช่วยพาเธอมาโรงพยาบาล พร้อมๆ กับหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดหาชื่อของชายหนุ่ม เบอร์ที่ได้มาจากคุณนิดาลูกค้าดอกไม้ของเธอในวันเกิดเหตุ

“คุณเต้ จุติพงษ์ ศูนย์ แปด หนึ่ง เจ็ด สอง สอง หก สอง หนึ่ง เจ็ด” หญิงสาวทวนหมายเลขโทรศัพท์ ก่อนจะกดโทรออก เธอตั้งใจจะขอบคุณเขาที่ได้ช่วยเหลือเธอในวันนั้น

“ตู๊ด…ตู๊ด...อยากโดนเป็นเจ้าของ อยากมีคนจับจอง แม้เธอได้ครอบครองเจ้าของใจดวงนี้

จะคอยให้ความรัก จะดูแลอย่างดี ที่เธอทำให้ฉันไม่ต้องทนเป็นคนนี้ คนไม่มีแฟน”

หนึ่งฤทัยนึกขำกับริงโทนเพลงรอรับสายของเจ้าของเบอร์นี้จริงๆ กลัวใครเขาจะไม่รู้หรืออย่างไรว่า..ยังไม่มีแฟน

“ฮาโหล สวัดดีครับ จุติพงษ์พูดครับ”

“อือ สวัสดีค่ะ คุณ-จุ-ติ-พงษ์” หญิงสาวพูดได้แค่นั้น หัวใจเต้นแรงขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เมื่อได้ยินเสียงนุ่มๆ ทุ้มๆ แนะนำตัวของเจ้าของเสียงที่เธอต้องการคุยด้วย

หญิงสาวงงกับความรู้สึกของตัวเอง กับการโทรศัพท์ไปขอบคุณคนแค่นี้ ทำไมต้องเป็นถึงขนาดนี้ด้วย

“ฮาโหล..สวัสดีครับ..จุติพงษ์พูดครับ ไม่ทราบใครเรียนสายครับ...!!??” ชายหนุ่มคิดในใจกับเสียงผู้หญิงที่อยู่ปลายสาย...

ใครหว่า อย่าบอกนะว่าจะชวนทำประกันชีวิต ทำเป็นเสียงหวานเชียว...เขารอจังหวะ ให้อีกฝ่ายตอบมา

“หนึ่งฤทัยค่า..คุณจุติพงษ์” หญิงสาวบอกชื่อตัวเองกับชายหนุ่ม เธอรอฟังว่าอีกฝ่ายหนึ่งจะรู้สึกแปลกใจไหม ว่าใครคือหนึ่งฤทัย

หญิงสาวเริ่มมีน้ำเสียงเป็นปรกติจากที่สั่นๆ พลันคิดว่าเธอรู้จักว่าเขาคือใคร แต่เขาสิคงไม่รู้จักเธอ หนึ่งฤทัยนึกสนุกที่จะได้อำคนบางคนเล่น

“หนึ่งฤทัย..!!..คุณ..คุณหนึ่งฤทัย ที่สวนแตนใช่ไหมครับ..!!??” ชายหนุ่มรู้สึกตื่นเต้น ดีใจ จู่ๆ หญิงสาวคนที่เขานึกถึงอยู่บ่อยๆ ก็โทรมา

“อือ..ใช่ค่ะ หนึ่งเอง คุณจุติพงษ์..!! จำได้ด้วยเหรอคะ” หญิงสาวคิดผิด เขารู้จักเธอ รู้จักชื่อเธอ และจำเธอได้ หนึ่งฤทัยอดแปลกใจไม่ได้ ทำไมเขาถึงรู้จักชื่อจริงของเธอ

“โอ้..!!จำได้สิครับ..สวัสดีครับ..คุณหนึ่งฤทัยจริงๆ ด้วย...คุณสบายดีนะครับ ยังเจ็บแผลอยู่ไหมครับ” ชายหนุ่มคิดในใจ ทำไมผมจะจำคุณไม่ได้ คุณหนึ่งฤทัย..ก็ผมเป็นคนอุ้มคุณไปโรงพยาบาลเองกับมือ

“เรียกหนึ่งเฉยๆ ก็ได้ค่ะ คุณจุติพงษ์ หนึ่งค่อยยังชั่วแล้วค่ะ แต่ยังเจ็บแผลอยู่นิดๆ หนึ่งต้องขอบคุณ คุณจุติพงษ์มากๆ เลยนะคะ ถ้าไม่ได้คุณช่วยเอาหนึ่งออกจากรถแล้วพาไปโรงพยาบาลคงแย่แน่ กราบขอบพระคุณมากเลยค่ะคุณจุติพงษ์”

“เรียกเต้ก็ได้ครับคุณหนึ่ง ไม่เป็นไรหรอกครับ เพื่อนมนุษย์ด้วยกันเป็นใครก็ต้องช่วย ถ้าคุณเป็นผม คุณก็คงช่วยผมเหมือนกัน ดีใจนะครับที่คุณหนึ่งปลอดภัย ขอให้หายไวๆ เป็นห่วงนะครับ” ชายหนุ่มร่ายยาวด้วยความภูมิใจ ซาบซึ้งที่หญิงสาวไม่ลืมเขา และมีน้ำใจโทรมาขอบคุณ

“ค่า..คุณเต้ ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ หนึ่งไม่รู้ว่าจะตอบแทนคุณเต้อย่างไร ก็ได้แต่โทรศัพท์มาขอบคุณคุณเต้ค่ะ” หญิงสาวรู้สึกเป็นกันเองมากขึ้นกับชายหนุ่มในสาย ที่ไม่ต้องเรียกชื่อจริงของกันและกัน

“ไม่เป็นไรหรอกครับคุณหนึ่ง แค่คุณปลอดภัย หายไวไว ผมก็ดีใจแล้วครับ” เต้นึกกระหยิ่ม ยิ้มกับตัวเอง ที่ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษที่สุดในประเทศ

“ถ้าหนึ่งมีโอกาสได้เข้ากรุงเทพฯ ถ้าเรามีโอกาสได้พบกัน หนึ่งจะขออนุญาต เลี้ยงข้าวคุณเต้สักมื้อใหญ่นะคะ” หญิงสาวเสนอ เพื่อตอบแทนความมีน้ำใจของชายหนุ่ม

“อือ...ครับ ถ้าคุณหนึ่ง เข้ากรุงเทพฯเมื่อไหร่ รบกวนโทรหาผมด้วยนะครับ....”ชายหนุ่มรอฟังคำตอบหญิงสาว

“ค่า..แล้วหนึ่งจะโทรหาคุณนะคะ ถ้าได้เข้าไปทำธุระที่กอทอมอ” หญิงสาวรู้สึกถึงความสัมพันธ์อันดีที่จะมีขึ้นในวันข้างหน้า

“เอ้อ.. เอ้อ..!!?? คุณหนึ่งครับ...เอ้อ..!! ชายหนุ่มรู้สึกเขิน ที่จะเอ่ยคำพูด คำต่อไปกับหญิงสาว

“ค้า..!! ?? คุณเต้” หนึ่งฤทัยรอฟังว่า ชายหนุ่มจะพูดอะไรกับเธออีก

“เอ่อ..เอ่อ..คุณ-หนึ่ง-ครับ ผม-ผม ขออนุญาตโทรมาคุยกับคุณหนึ่งวันหน้าบ้างจะได้ไหมครับ..!!?????” ชายหนุ่มหลับตา กลั้นใจถามคำถามที่ดูจะยากเย็นที่สุดในโลกกับหญิงสาว

“อือ.. คุณเต้ ..โทรได้ซีคะ ทำไมจะโทรไม่ได้” หญิงสาวไม่เห็นใบหน้าของเธอเอง ว่าเริ่มแดงขึ้นมาในทันใด จากคำอ้อนของชายหนุ่ม ที่จะขอโทรศัพท์มาคุยกับเธอ

“เย้..!!.อุ๊บ..!! ขอบคุณคุณหนึ่งมากเลยครับ” เต้เผลอลืมตัว หัวใจเต้นแรง... จนกลัวว่าเสียงจะลอดออกมาจากใจตัวเองให้หญิงสาวได้ยิน

“ขอบคุณ คุณเต้เหมือนกันนะคะ นั้นหนึ่งรบกวนคุณเต้แค่นี้ก่อนนะคะ” หนึ่งฤทัยนึกขำน้ำเสียงของชายหนุ่ม ที่เผลอร้องเย้ออกมา เธอรีบตัดบทขอวางสาย ก่อนที่ตัวเองจะเขินไปมากกว่านี้

“โอเคครับ..คุณหนึ่ง ดูแลสุขภาพด้วยนะหายเร็วๆนะครับ....อือ..!!...เป็นห่วงนะครับ”

“ค่ะคุณเต้ ขอบคุณคุณเต้นะคะ สวัสดีนะคะ”

“สวัสดีเช่นกันครับ..คุณหนึ่ง แล้วผมจะโทรหานะครับ” ชายหนุ่มไม่วายหยอดปัจฉิมวาจาสุดท้ายให้หญิงสาว

“ค่ะ..คุณเต้”

“เย้...!!” จุติพงษ์ตะโกนเสียงดังลั่น หลังวางสายโทรศัพท์กับสาว...

คนที่เขาแอบปลื้ม แอบชื่นชม อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ชายหนุ่มเอานิ้วหยิกใบหน้าตัวเองหลายครั้งจนแน่ใจว่า ว่าเขาไม่ได้ฝันไป...





Create Date : 14 มกราคม 2553
Last Update : 25 มกราคม 2553 21:25:35 น. 1 comments
Counter : 451 Pageviews.

 


โดย: ผมชอบกินข้าวมันไก่ วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:19:40:54 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Tesss
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เฒ่าสายลับ

ลายปากกา


Group Blog
 
 
มกราคม 2553
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
14 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Tesss's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.