BlogGang.com : : ธามาดา : พักผ่อนคนเดียวที่เชียงใหม่ ปลายเดือนมิถุนายน

พักผ่อนคนเดียวที่เชียงใหม่ ปลายเดือนมิถุนายน

สืบเนื่องจากวันจันทร์ที่ 3 กรกฎาคม ธามาดาจะไปเริ่มงานเป็นมนุษย์เงินเดือนที่บริษัทแห่งหนึ่ง ช่วงที่ว่างอยู่นี้จึงอยากไปพักผ่อนให้สบายใจสักวันสองวัน นั่งเล่นมองท้องฟ้าเงียบๆนึกถึงวันเก่าๆ สถานที่ไหนก็คงไม่ถูกใจเท่ากับไปเชียงใหม่และไป มช.ที่เป็นสถานที่ของความสุขในวันวาน.....

พร้อมแล้วก็ไปกันเลย.....เจ้าหางแดง!!

(สนามบินดอนเมือง 6.05 น.) เครื่องบินออก 06.45น. ตรงเวลาดีครับ

.)

(นั่งรอเรียกขึ้นเครื่องบิน 06.30น.)

เหินฟ้า.......... (07.05 น.) เครื่องบินที่นั่งคือ 737-300 ความเร็ว 800 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

เริ่มเข้าสู่ภาคเหนือ มองเห็นขุนเขาสลับซับซ้อนท่ามกลางแสงแดดยามเช้า (07.27 น.)

ออกจากป่าเขาก็เป็นบ้านเรือนและถนนหลวง (07.33 น.)

เห็นยอดดอยอินทนนท์ทะลุเมฆขึ้นมาไกลลิบๆ จำได้เพราะมีดอยหัวสิงห์อยู่ใกล้ๆเป็นจุดสังเกตด้วย (07.44 น.)

ใกล้ถึงเชียงใหม่แล้วๆๆ

ตัดภาพมาที่ลงจอดสนามบินเชียงใหม่กับเก็บของเข้าที่พักเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็เป็นเวลาของการเดินเท้ามายัง มช. สถานที่ที่หนึ่งที่รักที่สุดในชีวิตนี้ (08.45 น.)

คณะสังคมศาสตร์ มช. คณะโผมๆ อิอิ (09.00 น.)

โรงอาหารใหม่คณะสังคมกว้างขวาง มีร้านใหม่ๆเกิดขึ้นมากมาย เช่น ร้านราเมงติดแอร์ กาแฟดอยช้าง ฯลฯ แต่ร้านเก่าแก่ที่ธามาดาชอบกินที่สุดตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาตรีเมื่อสิบปีที่แล้วคือร้านข้าวแกงและอาหารตามสั่งร้านนี้ครับ ให้ความรู้สึกแตกต่างจากร้านข้าวอื่นๆมากมาย ^_^

นี่ไงครับ.....สุดยอดเมนูของธามาดา ข้าวผัดโป๊ะแตกกับแกงจืดเต้าหู้เห็ดฟางและน้ำส้มคั้น อร่อยมากกกกกก ให้ทายว่าในรูปนี้ทั้งหมดราคาเท่าไหร่ครับ....
.
.
.
.
.
.
.
.
เฉลย..... 25บาทครับ กินจนพุงแตกเลย ข้าว 15+น้ำ5+แกงจืด5

และแล้วข้าวแสนอร่อยจานนั้นก็จากพวกเราลงท้องไปอย่างไม่มีวันกลับ.....เอิ๊ก

จากนั้นก็มานั่งเล่นห้องสมุดคณะสังคมฯ เดี๋ยวนี้เขามีโครงการห้องสมุดในสวนด้วย เก๋ทีเดียว เสียดายว่าวันนั้นฝนปรอยลงมาเลยไม่ได้เข้าไปนั่ง

และติดตามด้วยการคารวะอาจารย์ผู้สอนให้ธามาดาเขียนหนังสือสร้างตัวมาได้จนถึงทุกวันนี้ "รองศาสตราจารย์สุพรรณ ทองคล้อย - แรคำ ประโดยคำ กวีซีไรต์" เวลานี้อาจารย์กำลังสอนภาษาไทยให้นักศึกษาต่างชาติด้วย เด็กๆจีนฝรั่งสนใจมาก

ต่อกันเลยนะ จากนั้นก็เดินออกมาอ่างแก้วครับ ตามคำเรียกร้อง เหอๆๆ

ขอบอกกันก่อนว่ารูปที่ลงงวดนี้อาจไม่สวยเพราะเป็นรูปที่ถ่ายจากกล้องมือถือโนเกีย 6600 ครับ กล้องแคนนอนA75 เอาไปซ่อมอยู่ครับ

ฟ้าสวยจัง....

ถนนข้างอ่างแก้วที่เด็ก มช.ทุกคนต้องรู้จัก ชอบรูปนี้มากจนต้องโหลดไปเป็นวอลเปเปอร์มือถือ เป็นที่ระลึกถึงดินแดนแห่งความสุขที่อยู่แสนไกล.....

บรรยากาศนอกมหาวิทยาลัยก็ยังสวยงาม.....

จากนั้นเราก็มาลุยกันต่อที่ร้านข้าวมันไก่อันลือลั่นของเชียงใหม่ครับ ข้าวมันไก่ร้านเกียรติโอชา อยู่ข้างวัดสะดือเมืองและศาลากลางเก่ากลางเมืองนั่นเอง จานนี้ก็ไม่แพงครับ หมดนี่ 30 บาทเท่านั้น!! กรุงเทพฯทำได้ไหมราคานี้!!

สถิติอีกอย่างของร้านเกียรติโอชาที่น่าทึ่งคือเป็นร้านข้าวมันไก่ที่เด็กเสิร์ฟเยอะที่สุดเท่าที่เคยเจอมา คิดดู ร้านสองคูหาห้องแถวมีคนงานถึง 20 คน!! แต่น่าพึงพอใจที่อาหารได้เร็วมาก หย่อนก้นนั่งและสั่งอาหารไม่ถึง 40 วินาทีคุณจะได้อาหารครบทุกอย่าง (มาคนเดียวนะ)

เรามาเที่ยวกันต่อที่ศาลากลางเก่าครับ ไฮไลต์อยู่ตรงนี้แหละ ข้างในสวยมากครับ

ศาลากลางเก่าปัจจุบันปรับปรุงเป็นพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์เมืองเชียงใหม่ครับ สวยงามมากทีเดียว เจ้าหน้าที่ก็ให้บริการดีมาก เดินชมได้นานเท่าที่ต้องการ (ค่าเข้าชม 20 บาท) เริ่มแรกก็ได้มานั่งดูวิดิโอแนะนำคนเดียวก่อนเลย อิอิ

ตามทางเดินในพิพิธภัณฑ์จะมีมุมสวยๆอยู่เสมอ

ภายในห้องจัดแสดง บรรยากาศเย็นสบาย มีสมาธิเดินดูมาก

เดินไปใกล้ๆมีเสียงรถไฟด้วย เจ๋งๆ

อืม.....สุขาชั้นยอด อิอิ บุญก้นเราละ

บรรยากาศในมุมต่างๆ.....

ห้องถัดมาน่ากลัวมากๆเลย เป็นห้องแสดงหุ่นวิถีชีวิตชาวเชียงใหม่ แต่ดูแล้วเหมือนบ้านผีสิงมากกว่า ห้องเย็นๆมืดๆไม่มีใครเลย เงียบมากด้วย แล้วดูหุ่นในห้องสิ.....

ดูสิ.....หยึย....