BlogGang.com : : ธามาดา : 19 May 2010

19 May 2010 - Bangkok 'City Under Terror'

วันนี้มีเรื่องราวนิดๆมาฝากครับ

เชื่อว่าเหตุการณ์วันที่ 19 พฤษภาคมที่ผ่านมาในกรุงเทพฯพวกเราทุกคนคงรับรู้ผ่านสื่อชนิดต่างๆจนแทบสำลักอยู่แล้ว แต่อีกแง่มุมหนึ่งคือแง่มุมของประชาชนที่แม้ไม่ได้อยู่ในสถานที่ที่ปะทะกัน ห่างออกมาหลายกิโลเมตร หรือหลายสิบกิโลเมตร เมื่อต้องตกอยู่ในสภาพของความกังวล ไม่แน่ใจ จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา

ก่อนหน้านี้ธามาดาเคยคิดเล่นๆว่าหากเมืองไทยตกอยู่ใต้เหตุการณ์ฉุกเฉินสักอย่าง เช่น รู้ตัวว่าจะมีพายุขนาดใหญ่พัดเข้ามาในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า หรือถูกรุกรานจากต่างชาติ หรือฯลฯ สภาพผู้คนจะเป็นอย่างไร จะมีความสับสนมากไหม คนจะกักตุนอาหารหรือเปล่า และ.......บลาๆๆๆๆ

จากแง่มุมของคนตัวเล็กๆในเมืองใหญ่ ธามาดามีภาพความวุ่นวายเล็กๆนอกพื้นที่ปะทะในวันที่ 19 พฤษภาคมมาฝากครับ ว่าคนแถวๆลาดพร้าวเขาตื่นตัวกับเคอร์ฟิวกันขนาดไหน

เที่ยงตรงวันนั้นธามาดาได้รับคำสั่งจากที่ทำงานให้เลิกงานและกลับบ้านได้ รถเก๋งของมนุษย์เงินเดือนต่างแย่งกันออกจากตึกทุกตึกจนรถติด รถเมล์หยุดวิ่ง บีทีเอสและรถไฟใต้ดินหยุดวิ่ง หาแท็กซี่ก็ลำบาก โชคดีได้ติดรถพี่ที่ทำงานไปลงกลางทาง ตอนนั้นก็เริ่มมองเห็นแล้วว่าธนาคารกับร้านเซเว่นระหว่างทางมีคนเยอะมาก คงเบิกเงินมาตุนอาหารไว้หากสถานการณ์ไม่แน่นอน กลับมาถึงบ้านก่อนแกนนำเสื้อแดงมอบตัวนิดเดียว นั่งพักดูข่าวทีวีที่บ้านและออกไปตลาดตอนเย็น มาดูสภาพร้านค้าต่างๆกันครับ....

สถานที่แรกที่แวะไปคือห้างท็อปส์แถวๆบ้าน และนี่คือสภาพของชั้นขายไข่ไก่เมื่อเราไปถึง.....

เนื้อหมูสดเป็นอีกเป้าหมายหนึ่งของแม่บ้านนักตุนเสบียง ตอนนี้ก็ใกล้หมดหิ้งแล้วเช่นกัน

คนส่วนใหญ่เวลาต้องหาเสบียงอาหารมาเก็บไว้อย่างฉุกละหุก โดยมากก็มักจะนึกถึงมาม่าเป็นตัวเลือกแรกๆ หิ้งวางขายมาม่าก็เลย.....

แม่บ้านคนหนึ่งกำลังอุ้มลูกผ่านหิ้งน้ำผลไม้กล่องที่หมดเกลี้ยง ทุกคนมาที่นี่เวลานี้เพื่อหาซื้อของกิน ไม่ใช่ของใช้

แอบดูซิว่าชาวบ้านเขาซื้ออะไรไปเก็บไว้กัน.... ส่วนใหญ่เป็นของแห้งเพื่อเก็บไว้ได้นาน บรรยากาศคนมาซื้อของค่อนข้างสับสนพอสมควร

แถวคนรอจ่ายเงินยาวหลายสิบเมตรทุกช่อง แต่ละคนมีของกินเต็มพิกัด

ร้านซีพีเฟรชมาร์ทริมถนนทุกร้านล็อกประตูตั้งแต่ก่อนหกโมง มีกระดาษแปะว่าร้านปิดแล้ว ในร้านมีลูกค้าผู้โชคดีคนท้ายๆยืนรอจ่ายเงินเพียบ หมูเอย ไข่ไก่เอย ข้าวสารเอย น้ำมันพืชเอย ซื้อหมดไม่มีเหลือ คนที่จะกดเงินก็ต้องรีบกดเพราะธนาคารจะปิดไปหลายวันและดึกๆก็ออกมาไม่ได้แล้ว

แวะเข้าไปดูร้านเซเว่นซึ่งทุกร้านก็ของหมด+คนแน่น แทบทุกอย่างที่ใส่ปากกินได้ถูกคนหยิบออกจากหิ้งหมด นี่คือตู้อาหารกล่องแช่แข็งเซเว่นที่เกือบของหมดแล้ว

แอบดูอีกทีว่าคนข้างหน้าซื้ออะไรไปกินบ้าง....
พาลคิดไปว่าถ้าเหตุการณ์แบบนี้มีระยะเวลายาวนานออกไปจะเป็นอย่างไร โชคดีบ้างที่บ้านเมืองเรายังพอหาอาหารการกินง่ายกว่าประเทศหลายๆประเทศ

แถวคนรอต่อคิวซื้ออาหารในเซเว่น ซึ่งทุกสาขาก็คงเป็นแบบนี้เหมือนๆกัน ขณะนี้เวลาหกโมงเย็นแล้ว

จนกระทั่งสองทุ่ม ถึงเวลาเคอร์ฟิวครั้งแรกในรอบ 18 ปี บรรยากาศถนนหน้าบ้านเงียบมากทั้งที่ปกติจะเป็นถนนที่จอแจมาก มองออกไปมืดและเงียบมาก นานๆจะมีรถผ่านมาสักคัน พวกเรานั่งดูทีวีที่ฉายข่าวไฟไหม้ตามจุดต่างๆในวันนี้วนไปวนมา พอเบื่อก็เข้านอน นั่นคือเหตุการณ์วันที่ 19 พฤษภาคมที่ผ่านมา

ก็เป็นแง่มุมเล็กๆของชาวบ้านคนหนึ่งที่ไปเจอมาและเก็บมาฝากครับ ว่าเวลาเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมาคนเราจะมีพฤติกรรมการตุนอาหารกันอย่างไร

ขอความสวัสดีและสันติจงมีแด่ทุกท่าน ขอเมืองไทยจงสงบโดยพลัน และคนคิดร้ายต่อบ้านเมืองจนทั่วประเทศโกลาหลขนาดนี้จงพินาศโดยทันทีเช่นกัน

ธามาดา
20 พ.ค. 53

Create Date : 20 พฤษภาคม 2553

Last Update : 20 พฤษภาคม 2553 18:13:38 น.

4 comments

Counter : 2457 Pageviews.

ทักทายยามเย็น ทานข้าวให้อร่อยนะคะ ^__^

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว

วันที่: 20 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:37:48 น.

หดหู่จังกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
สงสารคนที่สูญเสียทุกคน
นี่ถ้าปู่ย่า ตายาย ฟื้นขึ้นมาดูได้คงร้องไห้ เสียใจ ที่ลูกหลานรุ่นหลังทำลายประเทศชาติตัวเอง

โดย: ต้นธาร IP: 61.90.25.12 วันที่: 20 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:33:21 น.

เฮ้ออย่าให้มันเป็นแบบนี้อีกเลย

โดย: เฮ้อ IP: 192.168.1.200, 124.120.236.3 วันที่: 11 ตุลาคม 2553 เวลา:15:55:08 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

โดย: ชะเอมหวาน

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:0:25:09 น.