Bloggang.com : Thales of Miletus : กระจกเงาแห่งแอริแซค

กระจกเงาแห่งแอริแซค

หนังสือแฮร์รี่ พอตเตอร์กับศิลาอาถรรพ์ มีจุดหนึ่งที่น่าสนใจตามที่ เจ เค โรลลิ่ง เล่าไว้ในชีวประวัติของเธอดังนี้

"ฉันเริ่มเขียนตอนศิลาอาถรรพ์ตอนค่ำแล้ว ถึงแม้ว่าเนื้อเรื่องตอนที่ฉันร่างนั้นจะไม่เหมือนกับตอนปัจจุบันนี้ ฉันย้ายไปเมืองแมนเชสเตอร์ ฉันนำพลอตเรื่องไปด้วย ซึ่งมีไอเดียแปลกๆมากมาย เช่น อาชีพของพอตเตอร์หลังจากจบฮอกวอต หลังจากนั้นเมื่อวันที่ 30 ธันวาคม 1990 บางอย่างเกิดขึ้นที่เปลี่ยนโลกของฉันและโลกเวทมนต์ไปตลอดกาลนั่นก็คือ ...แม่ฉันตาย"

"มันเป็นช่วงเวลาที่แย่มาก พ่อ ได และฉัน เสียใจอย่างยิ่ง แม่พึ่งจะอายุ 45 ปีและเราก็ไม่เคยคาดฝันฉันรู้สึกเสียใจจริงๆ"

"9 เดือนหลังจากนั้น ฉันย้ายไปโปรตุเกส ทำงานสอนหนังสือภาษาอังกฤษ ที่นี่ฉันมีเวลาเขียนหนังสือมากขึ้น มุมมองเรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์ของฉันเปลี่ยนไปมาก ฉันสามารถที่จะเขียนตอนที่แฮร์รี่กำพร้าได้ลึกซึ้งขึ้น และดูสมจริงมากขึ้น ในสัปดาห์แรกที่โปรตุเกส ฉันได้เขียนตอนที่ฉันชอบมากที่สุด นั่นคือ กระจกเงาแห่งแอริแซคนั่นเอง "

ในตอนกระจกเงาแห่งแอริแซคนั้นข้าพเจ้าชอบมากตอนหนึ่งเป็นตอนที่ แฮร์รี่ แสดงความรู้สึกคิดถึงแม่มาก กระจกแอริแซคมีสรรพคุณคือ คุณจะมิได้เห็นใบหน้าหาแต่เห็นความปรารถนาในดวงใจ สิ่งที่แฮร์รี่ได้เห็นนั้นคือ รูปพ่อ และแม่ของเขาอยู่กันพร้อมหน้านี่แสดงถึงความ โหยหาความรัก ที่แฮร์รี่มีต่อครอบครัวที่เขาไม่ได้รับจากครอบครัวเดอสลี่ เขาจึงไปเรียกรอนมาสิ่งที่รอนได้เห็นก็คือตัวเองกำลังได้รับถ้วยจาก ดัมเบิ้ลดอร์นี่ก็แสดงถึงแรงกดดันที่เขาได้รับจากครอบครัวที่คาดหวังเขาไว้เช่นกัน แฮร์รี่จึงไปถามดัมเบิลดอร์ว่าเห็นอะไร ดัมเบิลดอร์บอกว่า เห็นถุงเท้าขนสัตว์เพราะไม่มีใครเคยให้ถุงเท้าขนสัตว์เขามาก่อนเลยนี่ก็แสดงว่าดัมเบิลดอร์เป็นเกย์ที่มีความสมบูรณ์ทางจิตใจ จึงต้องการเพียงแค่สิ่งเล็กๆน้อยๆเพราะชีวิตเขาสมบูรณ์แล้วก็ได้ ถ้าถามผมเหรอว่าจะเห็นอะไรในกระจกเงาแห่งแอริแซค นี่เป็นคำถามที่ดี เพราะผมยังดูเหมือน
ขาดอะไรในชีวิตที่ต้องแสวงหาอีกมาก อาจจะเห็นเป็นรูปที่ผมได้เป็นควอเตอร์แบกทีมนิวอิงแลน ขว้างทัชดาวให้ทีมเป็นแชมป์ซุปเปอร์โบล หรืออาจ
รูปที่ผมกำลังรับรางวัลโนเบล สาขาฟิสิกส์ อยู่ก็ได้ 555 หรืออาจจะเป็นรูปผมคนปกติธรรมดาใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไป จะมีสุขใดเล่าเท่ากับสุขนี้ มี
ครัวที่อบอุ่น มีงานทำ มีข้าวกิน นอนหลับ ชีวิตมันก็แค่นี้แหละ

ยังเล่าไม่จบตอนนี้ผมกำลังอ่านทบทวนแฮร์รี่ตั้งแต่เล่ม 1-7 ใหม่อีกรอบ มีสิ่งใดที่นำมาวิพากษ์และเกิดประโยชน์ก็จะนำมาเล่าสู่กันฟัง ตัดกลับมา
ถึงตอนที่แฮร์รี่เจอกระจกวิเศษ แฮร์รี่ก็ไม่เป็นอันกินอันนอน พยายามมานั่งดูรูปพ่อกับแม่ทุกวันจน ดัมเบิลดอร์ต้องออกมาเตือนเป็นประโยคที่ไพเราะ
มาก ดังนี้

"นี่แหนะแฮร์รี่ เธอเองก็เหมือนคนอีกเป็นร้อยก่อนหน้าเธอ ที่ค้นพบความสุขความพอใจแห่งกระจกเงาแอลิแซค ... อย่างไรก็ตามกระจก
ไม่ให้ความรู้หรือความจริงอะไรแก่เราหรอกนะ ผู้คนมากมายเสียเวลาอยู่หน้ากระจกบานนี้ติดตรึงอยู่กับสิ่งที่เขาเห็น บางคนก็บ้าคลั่งไปเพราะไม่รู้ว่า
สิ่งที่เขาเห็นนั้นเป็นความจริงหรือป่าว หรือแม้แต่จะเป็นไปได้หรือป่าว "

ครับเรื่องกระจกนี้มันสะท้อนอะไรหลยๆอย่าง ความจริง ความฝัน จุดมุ่งหมาย และการลงมือทำ บางสิ่งจะขัดแย้งกันเองบ้าง บางสิ่งผสมกลมกลืนกันไป
แต่ที่สำคัญที่สุดก็คือความฝันที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานแห่งความเป็นจริงครับ

ปล.แล้วคุณๆคิดว่าจะได้เห็นกระจกเงาแห่งแอริแซคกันหล่ะมาบอกกันบ้างนะครับ

ปล.ยังมีอีกประโยคที่ชอบมากตอนที่เฮอไมโอนีพูดกับแฮรร์ในตอนประตูกล

"แฮร์รี่ -- เธอเป็นพ่อมดที่ยิ่งใหญ่มากรู้ไหม"
"ฉันไม่เก่งเท่าเธอหรอก" แฮร์รี่ตอบ
"ฉันหน่ะเหรอ รู้แต่หนังสือ แล้วก็ฉลาด แต่มีอะไรอื่นที่สำคัญกว่านี้นะ อย่างเช่นมิตรภาพและความกล้าหาญไง "

Create Date : 02 มกราคม 2551

Last Update : 2 มกราคม 2551 20:41:35 น.

4 comments

Counter : 1715 Pageviews.

อ่านะ.....ก็ถือว่าดีมากๆๆ
เพราะว่าคนชอบอ่านแฮรี่พอทเตอร์เยอะ...
อิอิ..ไม่รู้จะคอมเม้นอะไรวะ

โดย: Finrot IP: 125.26.55.123 วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:20:33:10 น.

ดีนะอืม ดีดีดีดีดีดี

โดย: ไอปื้ดการบิน IP: 125.26.62.72 วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:20:49:33 น.

InW จอมปลอม

โดย: ท่านสุวิทย์ สกิดตลิ่ง IP: 125.26.236.96 วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:11:16:53 น.

^
^
กวนส้นตีนนะไอ้อ้วน

โดย: Thales of Miletus

วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:13:20:29 น.