”ลมหนาวมากับสายฝนบางๆ ในวันหนึ่งที่เพชรบูรณ์ เป็นวันแรกของปลายฝนต้นหนาว เดินทางผ่านเส้นทางน้ำท่วมบ้านเรือนผู้คนไปจนถึง อ.เขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ เป็นการเดินทางที่กำหนดไว้ล่วงหน้านานหลายเดือนแล้ว ก่อนเดินทางก็ไม่แน่ใจนักว่าจะไปได้หรือไม่แต่ด้วยภาระกิจที่ต้องนำสิ่งของ เช่น ตู้ โต๊ะ และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆไปบริจาคให้แก่ โรงเรียนบ้านนายาว จ.เพชรบูรณ์ อีกทั้งต้องไปทำสาธารณะประโยชน์โดยการทาสีห้องสุขาให้แก่โรงเรียนด้วยแต่ในที่สุดก็ไปถึงเขาค้อจนได้

หลังจากบริจาคสิ่งของแก่โรงเรียนแล้ว งานต่อไปคือช่วยกันทาสีห้องสุขาของโรงเรียนซึ่งมีทั้งหมด 6 หลัง เด็กนักเรียนที่นี่มีตั้งแต่อนุบาลจนถึงมัธยมศีกษาปีที่ 3 แต่เป้นที่น่าเสียดายที่ไม่สามารถทาสีห้องสุขา เพราะมีฝนตกลงมาพอสมควร ท่านอาจารย์ใหญ๋จึงบอกว่าคงทำไม่ได้ในขณะนั้นเพราะอากาศชื้น ทาสีไปก็จะหลุดในภายหลัง พวกเราจึงต้องกลับที่พักและหลังจากนั้นจึงไปเที่ยวต่อที่เขาค้อ

ในวันรุ่งขึ้นเดินทางไปภูหินร่องกล้าแต่เช้า เป็นวันที่อากาศเย็นสบายไม่หนาวมากแต่ก็มีละอองฝนโปรยปรายลงมาเล็กน้อยเหมือนดั่งคำว่า “ปลายฝนต้นหนาว” และที่ภูหินร่องกล้าพวกเราก็เริ่มเดินไป ถ่ายรูปเล่นกันไปท่ามกลางป่าไม้เขียวชอุ่ม มีต้นเฟรินเขียวสวยขึ้นแทรกระหว่างทางเดิน เมื่อเดินมาได้สักพัก ก็เริ่มมีหมอกลงมา เป็นภาพที่สวยมากหมอกเป็นละอองขาวสวย กระจายตัวแผ่วๆไปรอบๆตัวเรา พวกเราตื่นเต้นกับใยหมอกบางเบานี้มาก ต่างพากันวิ่งกระโดด โลดเต้น ไปในม่านหมอกและแอ๊คท่าถ่ายรูปต่างๆนาๆ

ไกด์ผู้นำทางบอกว่าโชคดีที่ได้เห็นหมอกลงเพราะบางครั้งเดินขึ้นมาก็ไม่มีหมอกแต่อากาศจะหนาวจัดกว่านี้มากในฤดูหนาวช่วงเดือนธันวาคม-มกราคม ต่อจากนั้นเราก็เดินขึ้นไปเรื่อยๆ ระหว่างทางมีดอกไม้ป่าเล็กๆสีเหลืองและดอกกระดุมเงินกระดุมทองเล็กจิ๋วสีขาวๆขึ้นพร่างพราวไปตามทางสวยมาก มีลำธารน้ำเย็นเฉียบไหลผ่าน พอเงยหน้ามองท้องฟ้า สีฟ้าทำไมถึงสวยนักหนา


ก็เดินไปจนถึงลานหินปุ่มสวยแปลกตา เป็นลานหินปุ่มอยู่หน้าผาชัน มองออกไปเห็นแนวเขาของอุทยานแห่งชาติ ซึ่ง ณ ที่นี้ในอดีตเมื่อ 30 กว่าปีที่ผ่านมานั้น ภูหินร่องกล้าอันเป็นแหล่งกำเนิดของประวัติศาสตร์การสู้รบอันยาวนานระหว่างพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยและทหารไทยเป็นความทรงจำที่เจ็บปวด และยังทิ้งร่องรอยแห่งประวัติศาสตร์ไว้จนทุกวันนี้”