บัณทึกภูกระดึง
อีก 3 วัน ก้อจะออกทริปตะลุยเดี่ยวเที่ยวสมุยก้อเลยคิดๆ ทบทวนว่า ปีนี้ 2555 ไปเที่ยวไหนมาบ้างเพราะมีแต่คนว่าเรา..ว่าไปเที่ยวบ่อยมาก..แต่ทำไมเรากลับรู้สึกว่า ไม่เห็นจะได้ไปไหนเลยงั้นมาทบทวนกันว่าเราไปไหนมาบ้าง....ทริปแรกของปี 55 คือ ไปเที่ยวภูกระดึง.........ข้างล่างนี้ก็อปมาจาก MTP นะจ๊ะ...ทริปภูกระดึงที่รอคอยมานานเกือบสิบปี ก้อเป็นจริงแล้วอยากไปภูกระดึงตั้งแต่ตอนเรียน ป.ตรี แต่ติดโน้นนั่นนี้..ก้อเลยอดทุกทีปีที่แล้ว 54 ตั้งใจว่าต้องไปให้ได้ ตะลุยเดี่ยว..ก้อจะไปแต่ดันติดน้ำท้วม..ซะนี่ ประกอบกับใจไม่กล้าพอด้วยมั้ง..ก้อเลยอดไปอีก -_-"เสียความรู้สึกมากมาย..แต่เราก้อไม่ละความตั้งใจกะว่าปลายปี 55 ไปคนเดียวเลยไม่ชวนใคร ไม่รอใครแล้ว...อยากไปก้อไปเลย..อยากไปตอนเปิดภูใหม่ๆ เดือนตุลาช่วงหน้าฝน คงเขียวชะอุ่มสดชื่นแน่เลย....แต่ดันมามีโอกาสได้ไปตอนช่วงหน้าหนาว..ต้นปี 55กับคำชวนของเพื่อนเลิฟ เลิฟเพื่อน ที่นัดแนะกันไว้ก่อนหน้านี้ว่าจะไปด้วยกัน..แต่ก้อล่มมาตลอด..แต่คราวนี้..อะไรๆลงตัวก้อเลยได้ไปสักทีไปกับพี่ๆที่เพื่อนเลิฟรู้จัก..ส่วนเรารู้จักแต่เพื่อนเลิฟคนเดียว..แต่เราก้อไม่แคร์ แค่ได้ไปภูกระดึง..ที่รอคอย..ก้อสุขใจแล้วเด๋วก้อรู้จักกัน..พี่ๆน่ารักทุกคนเลย ให้ความกันเองมากมาย ประทับใจกับทริปมากอะ..ผู้ร่วมทริปมีทั้งหมด 7 คน มีพี่อั้ม พี่วัฒน์ :คู่เลิฟ ไปprewedding อะพี่แอ๊ะ :คนของประชาชน สีสั้นของทริป คุยเก่ง อัธยาศัยดีมากๆ ทำให้ทริปไม่เงียบ พี่มด :หัวหมู่ hyper มากกกกก...ไปเอาพลังมาจากไหนเนี่ยยยยพี่ใหญ่ :ตัวใหญ่สมชื่อ อิอิ ตาก้องประจำตัวเพื่อนไหมเพื่อนไหม :ห่วงสวย กลัวดำ กลัวหน้าบานตลอดทริป อิอิ ขอบคุณที่ชวนเค้าไปนะและก้อเราเอง :เด็กประหลาด ขี้บ่น พูดเพ้อเจ้อ เน่าซกมกกางเกงตัวเดียวตลอดทริป ..ครบ 7 คนแระ....ทริปนี้ไม่ได้เป็นไปในรูปแบบที่เราอยากไปสัมผัสภูกระดึงเลยไม่ค่อยมีเวลาให้เหงาเลยยยยยย..ต้องไปตามเพลนของทริปที่วางไว้ให้ครบแต่ประทับใจมากกกก..เอาเป็นว่าถ้าเรามาคนเดียว..เราคงไม่ได้มีประสบการณ์ประทับใจ แบบนี้บนภูกระดึงแน่นอนคงไม่ได้ปั่นจักรยานบนภู..จนก้นระบมคงไปไม่ถึง..ผาหล่มสัก ที่แสนจะโรแมนติก ยามพระอาทิตย์ตกดินคงไม่ได้อาบน้ำอุ่น..ตลอดทริป เพราะเราจะนอนเต็นท์คงไม่ได้เห็นดาวสวยๆ..เต็มท้องฟ้า ที่ผาเหยียบเมฆตอนกลางคืน...etc...สุดท้าย การไปภูกระดีงครั้งนี้..ทำให้เราได้อะไรกลับมาเยอะเลยนอกจากความสุข ความสวยงามที่ได้รับ..แต่เราได้รับรู้ว่า หัวใจเราอ่อนแอน้อยลงแม้จะมีบางสิ่งที่ได้รับรู้..มันทำให้แปล๊บบบบบบ..ที่หัวใจ..แต่เราก้อยอมรับ..เผชิญสิ่งนั้นมา แล้วก้อผ่านพ้นมันมาได้...ความเศร้าในใจ ที่เคลือบเอาไว้ด้วยความสุข...ณ ภูกระดึง......อยู่กับโลกแห่งความจริง..และก้าวเดินต่อไปกับหัวใจที่เข้มแข็งดีกว่า....วันแรก เจอเมฆอะเห็นแสงแค่นี้ใส่ใจสิ่งอื่นดีกว่าพยายามสดใสไม่คิดมากกระดุมเงินข้างทางต้นหญ้า ณ ลานหินพระเมตตาทิวสนหน้าที่พักตามหาเมเบิ้ลยอดอ่อนกับท้องฟ้าหม่นหม่นพักทำใจกับลูกสนเป็นอะไรไป..ต้องร่าเริงสิว้ายยยยยยยยยย...เจอแล้ววววเมเบิ้ลบนไลเคน อย่างที่หวังรูปคู่กันหน่อย..แอบคล้าย แต่ไม่ใช่ไปต่อ..อีกยาวไกลพักข้างทาง..ยอดอ่อนสวย ลมเย็น หายเหนื่อย ผานาน้อยหม่น หม่น ในใจมองรอบข้างดีกว่า...สดใส สดใสต่อสู้คู่กายติดตัวสมหวังได้เหยียบแล้ว..สะใจ..จอดพัก..รีบปั่น..ก่อนจะตกถึงแล้ว..landmark ภูกระดึงดอกหญ้าสู้แสงยามเย็นฝันหวาน หลอกลวงความจริงน่ากลัวยินดีtogether foreverเช้าวันใหม่ก่อนกลับหมอก หมอกลำแสงมาทำให้ชัดขึ้นสีแบบนี้ต้องสดใส ต้องชุ่มช่ำไม่คิดมากไปบอกลา สนก่อนกลับแล้วช้านจะคิดถึงเทอนะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [