Sunday Evening
อีกไม่กี่วันจะสิ้นปีแล้ว..เวลาเดินไปเร็วจัง..เฮ้ยยยย..บ่นๆ...วันนี้ติสสสสสสส..จร้าา..งานการที่ต้องทำกลับไม่ทำ..บ้าออกไปถ่ายรูปเล่นจร้าาา..เพลีย!! กับตัวเอง อาทิตย์ไหนไม่ได้ออกไปเที่ยว..คงจะขาดใจตายแน่ๆ.....มาว่าด้วยเรื่องเที่ยววันนี้ดีกว่า..จริงๆ ร่างกายเราต้องการทะเลมากกว่า..อยากไปทะเล..ซื้อวอทเชอร์มา..ยังไม่ได้ใช้เลย เวลาและจิตใจยังไม่ลงตัวสักทีแต่ยังงัยหละเนี่ย..ได้ดอกไม้ที่สวนหลวงมาแทน..แค่อยากถ่ายรูปเล่น..ว่าจะถ่ายรูปตัวเองกับดอกไม้..แต่ตัดสิ้นใจช้า..ไปก้อตอนเย็นแระ..แถมยังลืมขาตั้งกล้องอีก..งั้น..ก้อถ่ายตามใจปรารถนาแล้วกัน..ไม่ต้องมีคอนเสปแระ.....เงาตัวเองแบบนี้แระกัน..ลืมขาตั้งกล้องดีนักเดินเล่นเรื่อยๆ บรรยากาศดีจัง..เอามาเปลี่ยนสีตามรมย์แสงกำลังจะหมด..ตาจะบอด..ตื่นเต้นอะ..สีแดงสดใสกับท้องฟ้าแบบนี้..มีผึ้งด้วยยยยย..ส่องอยู่นาน..แต่ก้อไม่ได้ดั่งใจ..ตะวันจะลับฟ้าแล้วว..คิดถึงเธอจัง..เธอจะรู้มั้ย..อยากให้เธอมาอยู่ตรงนี้ด้วยกันจังเลย..แต่มันคงเป็นได้แค่ความคิด..ที่ไม่มีวันเป็นจริงได้เลย..คิดถึงเธอนะ..รู้มั้ย..ที่สุดแล้ว..เราก้ออยู่ในโลกของเรา..ทำตัวเองให้มีความสุขซะนะและเค้าก้อมีโลกของเค้า..จริงหรือเปล่า กับความรักที่เธอกับฉันนั้นเป็นอยู่เป็นเพียงฝันที่เพ้อเจ้อ งมงาย ในความจริงแล้วมันว่างเปล่า มันไม่มีอยู่..
LIKE
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
คำบรรยาย ภาพ สุดท้าย โดนใจจริงๆ