รีวิว Ravindra Beach Resort & Spa พัทยา ที่ได้มาแบบฟรีๆ....  ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ โครงการณ์ พัทยาเที่ยวทั้งวัน ลดทัั้งเมือง ก่อนนะครับ ที่ทำให้ผมได้พายายหมูอ้วน ไปพักที่นี่แบบฟรีๆ ไม่เสียสักบาท นอกจากค่าข้าวเย็นกับค่าน้ำมันรถ  ซองนี่ครับ ที่ทำให้เราได้ไปเยือนที่นั่น ทั้งๆที่ยังไงชีวิตนี้คงไม่มีปัญญาไปแน่ๆ เงินเดือนน้อยๆอย่างพวกเราพักคืนละห้าร้อยก็หรูแล้ว... แต่คราวนี้คงโชคเข้าข้างไปหน่อย ฮิๆ  นี่ครับทางเข้า มองหายากไปหน่อย ขับรถเลยไปรอบนึง ถึงวนกลับมาได้ ที่นี่อยู่ใกล้ๆโอเชี่ยน มารีน่า ติดกับ Dor Shada Resort เลยครับ  นี่ครับเลขที่ออก ห้องที่พักคืนนี้ วันที่ไปมีกรุ๊ปมาสัมนาที่นี่เลยไม่ได้ถ่ายรูปLobby คนเพียบครับ เลยเอารถไปจอดไว้ชั้นใต้ดิน  ตอนเชคอินน้องเค้าก็ถามว่าจะให้ไปส่งที่ห้องหรือเปล่า เราบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวพี่เดินไปเอง น้องเขาเลยให้คีย์การ์ดมา แถมคูปองส่วนลดเยอะแยะไปหมดเลย แต่พอมาถึงหน้าห้อง ปรากฏว่าโง่ไปหน่อยครับ เปิดห้องไม่เป็น ไม่เคยใช้การ์ดเปิดประตู 555 ไม่รู้ว่าต้องเสียบแล้วดึงออก ยืนเสียบตั้งนานกว่าจะได้เข้าห้อง ฮิๆ  มาดูกันครับ ว่าผมได้อะไรในซองคีย์การ์ดบ้าง -คีย์การ์ด2ใบ -คูปองอาหารเช้าสำหรับ2คน -คูปอง welcome drink 2 ใบ ใช้สั่งเครื่องดื่มฟรี -คูปอง Tea For You ใช้เป็นส่วนลดซื้อของว่างในราคา130บาท++ -คูปองส่วนลด15% ร้านอาหารThe Reev -คูปองส่วนลด15% ร้านอาหาร Reva -คูปองสปา ฟรี คนละ15นาที 2 ใบ ทั้งหมดนี้ได้มาแบบฟรีๆครับ  เข้ามาดูในห้องดีกว่าครับ มีอะไรบ้าง เตียงนุ่มๆครับ  ถัดมาเป็นDay Bed น่านอนมากครับ  โต๊ะทำงานในห้องครับ แต่น้องอ้วนใช้เป็นโต๊ะเครื่องแป้งซะ  แถมด้วยทีวี29นิ้ว พร้อมเครื่องเล่นDVD น่าจะเป็นLCDเนอะ แต่ได้แค่นี้ก็หรูแล้วครับ  รูปสวยๆบริเวณหัวเตียงครับ  มาดูในตู้เสื้อผ้ามั่ง ว่ามีอะไร อย่างที่เห็นครับ มีร่ม รองเท้าแตะ เสื้อคลุม  ที่ขาดไม่ได้ครับ ต้องมี Safety Box ด้วย  ถัดมาเป็นมินิบาร์ ราคาไม่ถูกเลยครับ แต่ละอย่างน้ำแร่ขวดเล็ก90 ขวดใหญ่150 แต่กาแฟ ชา น้ำเปล่า2ขวด มีให้ฟรีพร้อมกาต้มน้ำครับ ตู้เย็นซ่อนอยู่ด้านล่างของมินิบาร์ครับ ตอนไปผมซื้อเบียร์จากเซเว่นเอาไปแช่แทน เอาของข้างในตู้เย็นมาไว้ข้างนอกหมดเลย 555  มาดูในห้องน้ำดีกว่าครับ ห้องน้ำกว้างมากเข้ามานอนได้เลย เข้ามาจะเจอsetนี้ พร้อมไดร์เป่าผมหนึ่งอัน  อ่างอาบน้ำไว้แช่น้ำดูทีวีได้เลยครับ แต่น้องอ้วนเปิดสะดืออ่างปล่อยน้ำไม่เป็นซะงั้น เซ่อกิงๆ555..   อ่างล้างหน้าสวยๆ พร้อมฝักบัวอาบน้ำในห้องกระจกครับ ไฝ่ฝันมานานแล้ว ที่จะได้อาบน้ำฝักบัวในห้องอย่างนี้บ้าง ฮิๆ  โถสุขภัณฑ์พร้อมรูปงามๆ แต่ดันไม่มีสายชำระ ฮ่วย... เค้าบอกว่าเพื่อสุขอนามัย ถึงไม่มีสายฉีดชำระครับ  มองจากด้านนอกไปในห้องน้ำครับ เดี๋ยวคืนนี้จะแช่น้ำ ดูทีวีซะหน่อย...  ยังถ่ายรูปไม่เท่าไหร่ น้องอ้วนผมทำที่นอนเละแล้วครับ อดใจหน่อยก็ไม่ได้  มาดูระเบียงหน้่าห้องครับ มีโต๊ะ เก้าอี้ พร้อมที่เขี่ยบุหรี่ให้พร้อม แถมด้วยราวตากผ้าอีกหนึ่งอัน  มองจากระเบียงห้องลงมาจะเห็นสระว่ายน้ำเลยครับ ห้องทุกห้องของที่นี่จะเป็นPool view หมดครับ  เก็บของเสร็จลงมาเดินดูด้านล่างมั่งครับ ที่นี่มีสระว่ายน้ำ3สระ  ใครไปแล้วไม่เอาชุดว่าน้ำไปจะเสียใจครับ น่าเล่นมากๆ  สระน้ำที่นี่เป็นระบบน้ำเกลือครับ เล่นสบายไม่แสบตา มีชายหาดเทียมด้วย  ทางเดินออกไปทะเลครับ จะผ่านสปาและสระน้ำอีกสระที่อยู่ติดทะเลเลยครับ  เจอสระนี้เข้าไปน้องอ้วนขอถ่ายรูปเลยครับ สระนี้อยู่ติดหาดเลย มาแช่น้ำมองทะเลได้ ชิวๆ เลยครับ แถมยังมีร้านอาหารอยู่ติดกันอีกครับ  มาถึงก็มาถ่ายรูปกับป้ายริมหาดซะหน่อย เห็นใครมาที่นี่ต้องมาถ่ายทุกที น้องอ้วนเลยขอมั่งครับ  ที่นี่มีสระเด็กด้วยครับ ใครมีน้องตัวเล็กๆก็พาไปเล่นน้ำกันได้  ฝักบัวล้างตัวของที่นี่ เท่ห์ดีครับ  ห้องอาหาร รีวา บีช ครับ อยู่ติดกับสระน้ำและชายหาด  ใครที่คิดจะลงทะเลที่นี่ อ่านป้ายก่อนนะครับ แมงกระพรุนเพียบ  ด้านซ้ายของที่นี่จะอยู่ใกล้ๆกับโอเชี่ยนมารีน่าเลยครับ เรือยอร์ชจอดกันเพียบ ด้านขวาจะอยู่ติดกับ Dor Shada Resort อีกที่นึงที่อยากไปพักแต่ยังไม่มีปัญญา  และนี่คืออีกเหตุผลนึงที่ไม่อยากให้ลงทะเลครับ ใกล้โอเชี่ยนมารีน่าน้ำสกปรกมากครับ ขยะเพียบเลย ขนาดมีตาข่ายกั้นนะครับ บนหาดยังมีแมงกระพรุนกับปลามาตายเลย  ว่าแล้วก็ไปดูเรือแพงๆกันซะหน่อยครับ ไหนๆก็มาถึงนี่แล้ว น้องอ้วนขอถ่ายรูปคู่เรือ ดูแล้วเหมือนไปเที่ยวต่างประเทศเหมือนกันแฮะ  ไม่รู้ราคาเรือลำนึงเท่าไหร่กันเนี่ย มาจอดฝากกันไว้ อันนี้เป็นของเล่นของคนเงินเหลือครับ อย่างผมขอแค่มองก็พอแล้วครับ  ตะวันใกล้ตกดินแล้วครับ หลังจากนั้นผมก็พาน้องอ้วนไปหาข้าวทานข้างนอกครับ ทานในนั้นไม่ไหวถึงจะมีคูปองส่วนลดก็เถอะครับ น้ำเปล่าขวดละ50 ข้าวผัดจานละ150 ครับ  กลับจากทานข้างแล้วก็เปลี่ยนชุดว่ายน้ำไปเล่นน้ำอยู่พักนึงครับ เห็นพวกใส่ขาสั้นมากระโดดน้ำกันแล้วเศร้าครับ กางเกงว่ายน้ำตัวนึงซื้อกันไม่ได้หรือไงครับ ระเบียบเขาก็บอกไว้ ว่าจะลงเล่นน้ำต้องใส่ชุดว่ายน้ำเท่านั้น เฮ้อ.... พอขึ้นมาบนห้อง แม่บ้านก็มา turn down เตียงให้ตามระเบียบครับ  แถมยังมีคุ๊กกี้ให้ทานก่อนนอนอีกคนละชิ้นครับ ขอบอกว่า อร่อยมากกกกกก  แต่ยังไม่นอนครับ จะรีบนอนได้ยังไง มาทั้งทีต้องให้คุ้มครับ เลยชวนกันออกไปเดินเล่นแถวล๊อบบี้ คนน้อยแล้วครับ ถ่ายรูปได้แล้ว  บริเวณที่นั่งบริเวณล๊อบบี้ครับ น่านั่งมากๆ เลยไปนั่งกันพักนึง  ติกกับล๊อบบี้มีบาร์เล็กๆด้วยครับ  แถมมีขนมเค๊กน่าทานไว้คอยบริการด้วยครับ ราคาพอสมควรเหมือนเดิม  ถัดมาเป็นร้าน The Reev ครับ  ด้านในร้านครับ หรูเชียว ราคาก็หรูตามด้วยครับ แวะมาถ่ายรูปเฉยๆ ไม่ได้ใช้บริการ  SOLARIS PUB AND KARAOKE ครับ ใครจะใช้บริการก็ตามสบายครับ พวกเงินน้อยอย่างเราขอดูแค่ด้านนอกก็พอครับ  ห้องอาหาร รีวา บีช ยามค่ำคืนครับ หลังจากเดินไปเดินมาสักพัก ก็เข้านอนครับ  พอตอนเช้าก็ไปทานอาหารเช้าที่ห้องอาหาร ราวีนา ออล์เดย์ ครับ  ไลน์อาหารมีให้เลือกปกติเหมือนตามโรงแรมหรูๆทั่วไปครับ มีพวกออมเลต ขนมปัง โจ๊ก ข้าวผัด แฮม เบค่อนให้เลือกครับ ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเอาไว้เท่าไหร่ครับ พอพนักงานพาไปนั่งที่โต๊ะ ก็มีกาแฟร้อนๆมาเสริฟให้ครับ  จานนี้ มื้อเช้าของผมครับ แต่ผมว่าที่นี่ รสชาดความอร่อยก็งั้นๆครับ หรือผมกินอะไรดีๆ หรูๆไม่ค่อยถูกปากมั้งครับ  ผิดกับน้องอ้วนครับ โซ้ยใหญ่ ตักมาเต็มโต๊ะ  หลังจากทานมื้อเช้าแล้วก็ไปเดินเล่นกันต่อครับ ตอนเช้าที่สระน้ำยังไม่มีใครลงเล่นเลยครับ  จากนั้นก็ไปริมหาดกัน มีเตียงว่างอยู่พอดี เสร็จเรา ฮิๆ  ทริปนี้ยังไม่ได้ถ่ายรูปคู่กันเลย ขอสักรูปละกันนะครับ....  มาที่นี่แล้วจะไม่ถ่ายรูปตอนกระโดด ซึ่งเป็นท่าถ่ายรูปสากลในจักรวาลนี้ไปแล้วได้อย่างไร ว่าแล้วก็โดดกันซะหน่อยครับ แต่ก็นะ น้องอ้วนโดดไม่ขึ้นเหมือนเคยครับ หนัก...  พอเดินเล่นหอมปากหอมคอแล้วก็จะไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำมาลงสระต่อครับ ไปทั้งทีต้องเล่นให้คุ้ม ฮิๆ ก่อนขึ้นจากหาดอย่าลืมล้างเท้าด้วยนะครับ ที่นี่มีตุ่มพร้อมกระบวยให้ทำความสะอาดด้วย คลาสสิคจริงๆ จากนั้นว่าจะไปเข้าสปาที่ได้คูปองมาฟรีๆซะหน่อย โทรไปถามแล้วคิวว่างตอนเที่ยง เลยขอบายครับ เพราะต้องกลับแล้ว (แอบเสียดาย)  ปิดท้ายทริปนี้ด้วยรูปน้องอ้วนกับ Pool villa ที่อยากจะมีโอกาสมาพักสักครั้งในชีวิตครับ(แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีวาสนามา) จากนั้นก็เก็บของ เดินทางกลับบ้านกันครับ.... จบทริปนี้แล้วครับ ขอบคุณที่เข้ามาชมกันครับ เดี๋ยวทริปหน้าจะไปพักที่ เมาเท่น บีช พัทยา ได้บัตรฟรีมาอีกเช่นเคยครับ ไว้ไปแล้วจะมารีวิวใหม่ครับ...... ...ขอบคุณครับ...
รอชมเต็มๆนะคร้า ที่นี่อยากไปนานแล้ว
โดย: no filling
 วันที่: 13 กันยายน 2552 เวลา:16:46:52 น.ห้องน่านอนมากมาย ในซองของเพียบเลยนะคะ อิจฉาๆ
 โดย: ด.ญ คณิตกร
วันที่: 13 กันยายน 2552 เวลา:17:45:13 น.โดย: poo (myroom_pu
) วันที่: 13 กันยายน 2552 เวลา:19:36:52 น.สวัสดีค่ะ แวะมาตอบคำถามจาก Blog หน้านนี้ค่ะ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=paintbrush-palette&month=04-2010&group=7&date=29&gblog=2 รูปถ่ายของพู่กัน ใช้ 450D+ Kit ค่ะ บางรูปใช้พิคเจอร์สไตล์ Vivid เพื่อเพิ่มสีสดใสให้ภาพน่ะค่ะ โดย: พู่กันกะจานสี
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:05:50 น. แนะนำร้านอาหาร พัทยา ชื่อ ร้านอาหาร ปูสดมาก (นามสมมุติ)
ชายหาด จอมเทียน ได้ยินว่าเป็นร้านอาหารชื่อดัง เลยขอลองสักหน่อย สั่งอาหารไปมากมาย อาหารจานแรกก็ถูกยกมาเสริฟ แต่กินไปสามสี่คำ แมลงวันเยอะมากๆ ต้องคอยใช้มือโบกไล่แมลงวันตลอดเวลา ถามพนักงาน ว่าทำไมแมลงวันเยอะขนาดนี้ เค้าบอกว่า นี่เป็นหน้าแมลงวันให้ทำใจ ปัดไปได้สักพัก อาหารที่สั่งทยอยมา กองทัพแมลงวันก็เริ่มมาก ขึ้นเรื่อยๆจนน่ากลัว เริ่มรู้สึกว่ามือเดียวปัดไม่พอ ปัดทางซ้าย ทางขวาก็มา ปัดไม่ทัน สู้กับมันไม่ไหว ปัดกันจนเหนื่อย ก็ไร้ประโยชน์ แมลงวันพากัน ตอมลงไปในอาหารอยู่ดี นึกถึงหนอนแมลงวัน เลยต้องปลง รับประทานไม่ลง เจ้าของร้านบอกว่า คุณต้องทำใจ คนไทยกับแมลงวันเป็นของคู่กันไม่มีใครเอาชนะธรรมชาติได้ ???? คุณดูทำไมโต๊ะอื่นเค้ายังกินกันได้ ผมเปิดร้านมา สามสิบกว่าปีแล้ว เออจริง ด้วย หันไป มองโต๊ะอื่นเขา กินกันอย่างเอร็ดอร่อย เลยสงสัยว่าทำไมมันบุกมา ตอมแต่โต๊ะเรา เราลอง เดินเข้าไปดูใกล้ๆ พระเจ้าช่วย !!! เห็นชัดๆว่า เค้านั่งกินกัน ท่ามกลางหมู่แมลงวันที่ตอมอาหาร เราเอามือไปโบกที่อาหารเค้า ฝูงแมลงวันก็บินฮือ ออกมาจากอาหารที่เค้ากำลังกินกันอยู่ ดีใจจังนึกว่า เราโดนอยู่โต๊ะเดียว -_-! ตกลงนี่ เราบ้า หรือ พวกเขา เมา กันแน่ หรือเป็นเพราะตอนนั้นมีกันอยู่แค่สอง สาม โต๊ะ แมลงวันเลยรุมกันเป็นพิเศษ ถ้าเราโชคดี มาในวันที่มี ลูกค้าหลายๆโต๊ะ คงจะช่วยแชร์ๆ แมลงวัน กันไป คนละ สิบ ยี่สิบตัว แต่ที่แน่ๆ เราไม่กล้ากินอาหารที่มีแมลงวันตอมมากมายขนาดนั้น ถ้าคุณ คิดว่าสี่ห้าตัว คุณกำลังคิดผิด เพราะมันมีเป็นร้อย แล้วในครัวจะขนาดไหนเนี่ย เจ้าของร้านบอกว่า คุณช่วยบอกวิธีกำจัดแมลงวันให้ผมหน่อย ถ้าตอบได้ ผมให้แสนนึง เราบอกว่า คุณต้องรักษาความสะอาด ปิดถังขยะให้มิดชิด เค้ากลับไม่ฟังบอก ทำไม่ได้ เป็นไปไม่ได้มันต้องมี เหมือนคุณห้ามไม่ให้เมืองไทยมียุงคุณทำได้ไหม เราบอก นี่มันอาหารนะ ลูกค้าต้องอดทนเหรอ เค้าบอก คุณเข้าใจมั้ยผมไม่ได้แกล้ง (ตอบไม่ตรงคำถามเลย แล้วที่สำคัญเราแกล้งคุณเหรอ ที่กินไม่ได้) ผมไม่สามารถ สั่งห้ามแมลงวันไม่ให้มาตอมอาหารคุณได้ (แต่เราก็ไม่สามารถกินอาหารที่มีแมลงวันตอมได้เหมือนกัน) เจ้าของร้านบอกว่า คุณจะให้ผมทำยังไง ไหนคุณลองบอกผมสิ เราพูดว่างั้นคุณบอกลูกค้าสิว่านี่เป็นหน้าแมลงวันนะ รับได้มั้ย ก่อนสั่งอาหาร ลูกค้าจะได้ทำใจล่วงหน้า หรือเตรียมตัวรับมือกับแมลงวันร้านคุณ เจ้าของบอก แล้วถ้าคุณเป็นผมหล่ะ คุณจะบอกลูกค้ามั้ย (อ้าว นี่คุณหลอกให้เราสั่งอาหารมากมาย แนะนำ ให้เราสั่งอาหารมาหลายเมนู มาวางเต็มโต๊ะให้แมลงวันร้านคุณ แย่งกิน เราผิดหรอเนี่ยที่เข้ามาสั่งอาหารร้านคุณ เวรกรรม) เราเชื่อว่าถ้าคุณบริหารจัดการให้ดีกว่านี้ แมลงวันจะต้องน้อยลง จนเราพอกินอาหารได้บ้าง อย่างแน่นอน เราลองหา ในgoogle มีวิธีกำจัดแมลงวันมากมาย ถ้าคุณพยายามมันต้องลดลงบ้าง เพราะเท่าที่เคยทานร้านอาหารทะเลมาก็ยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้ แต่นี่ดูเหมือนคุณชินและทำใจรับสภาพ ว่าแมลงวันมันคู่กันกับอาหารทะเล ทั้งๆที่ความสะอาด สำคัญเท่ากับรสชาติของอาหาร คุณกลับไม่ยอมให้ความสำคัญ ไม่ยอมจัดการอะไรเลย ลูกค้าต้องทนรับสภาพอย่างเดียว ถ้าคุณทำใจให้เป็นธรรม เห็นใจลูกค้าบ้าง คุณจะเข้าใจสิ่งที่เราต้องการสื่อคืออะไร เจ้าของร้านบอก คุณโกรธอะไรมาใช่ไหม แล้วมาลงที่ผมใช่ไหม จะบ้าตายเราเพิ่งตื่นนอนมาอารมณ์ดีๆแท้ๆ แสดงว่าคุณไม่ได้รู้สึกเลยว่ามันสกปรกมาก กลายเป็นเราที่เป็นคนแปลก ในสายตาคุณ สุดท้ายเราทนรับสภาพไม่ไหว ต้องยอมจ่ายเงินทั้งๆที่ไม่ได้กินอาหารเลย เจ้าของร้านดูบิลแล้วบอกว่า เงินแค่นี้คุณมีปัญหาทำไม คิดให้ดีก่อนมีปัญหานะ คิดให้ดี แต่เราคิดว่าคำพูดนี้น่าจะเป็นคำพูดของเรามากกว่า อีกอย่าง เงินไม่ใช่ปัญหา เพราะเราไม่ใช่พวกหลอกกินอาหารฟรี แต่เรารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมต่างหากที่ถูกคุณเอาเปรียบแบบนี้ เจ้าของร้านบอก คุณเข้าใจมั้ยของผมทำออกมาแล้ว ผมลงทุนไปแล้ว เราพยักหน้าบอกเข้าใจ เจ้าของร้าน กลับพูดว่า คุณไม่เข้าใจหรอก คุณคิดถึงแต่ตัวเอง ( อ้าว แล้วทีคุณหล่ะจะให้เรากินอาหารที่มีแมลงวันบ้าเลือด ตั้งหน้าตั้งตากินอาหารแข่งกับเราหล่ะ ถ้าเราท้องเสีย ท้องร่วง เข้า โรงพยาบาล หล่ะ ใครๆก็รู้เข้า โรงพยาบาล ที ไม่ต่ำกว่าหมื่น ) คุณก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เพราะคุณคิดถึงแต่ตัวเอง รู้แต่ว่าของคุณทำออกมาแล้ว คุณจะไม่ยอมขาดทุนเด็ดขาด ถ้าเป็นเมืองนอก ร้านคุณโดนสั่งปิดแน่ แต่จนใจ นี่เป็นประเทศไทย Thailand only T_T อยากถามว่า ถ้าคุณซื้อแอร์มาใช้ที่บ้าน เกิดมันไม่เย็นขึ้นมา แล้วคนขายบอกคุณต้องทำใจ เมืองไทยมันเป็นเมืองร้อน คุณต้องทำใจ ผมไม่สามารถเปลี่ยนอุณหภูมิโลกได้ คุณจะรู้สึกยังไง คุณจะถามเค้ามั้ย ก็ในเมื่อคุณรู้ว่ามันเสีย แล้วคุณจะขายมาทำไม อาหารที่ทำออกมาแล้ว มีแมลงวันมาตอมอาหารมากมาย จนลูกค้ากินไม่ได้ก็ไม่ต่างกัน เข้าใจว่าคุณลงทุนทำอาหารออกมาแล้ว แต่แมลงวันร้านคุณมันตอม จนสกปรกไปหมด กินก็กินไม่ได้ คุณยังจะขายให้เราอีกหรอ ทางร้านอ้างว่าเป็นความผิดเรา ที่เราเข้ามาสั่งอาหารเอง ถ้าเราไม่สั่งเขาก็ไม่ทำออกมา เฮ้อ . ถ้าเจ้าของร้าน อยากจะขายอาหาร อย่างเดียว คิดว่าสภาพแวดล้อมบรรยากาศ ความสะอาด ในการทานอาหารไม่สำคัญ ล่ะก็ อย่าเปิดร้าน ให้คนนั่งทานจะดีกว่า ควรจะแนะนำให้ลูกค้าซื้อกลับบ้าน ไม่ใช่ปล่อยให้นั่งกินท่ามกลางฝูงแมลงวันแบบนั้น น่าจะมีจรรยาบรรณ สงสารสุขภาพลูกค้าบ้าง ตอนแรกเราโกรธจนไม่ยอมจ่ายเงินแต่ คิดดูอีกทีคุณคงจะขาดทุนมากอย่างที่คุณว่า เลยยอมจ่ายเงินไป อาหารก็ต้องทิ้งไปทั้งหมดแบบนั้น เพราะไม่รู้จะเอาไปทำอะไร หรือ ไปฝากใครได้ ขนาดตัวเรา ยังไม่กล้ากิน ไม่อยากมีบาปติดค้างต่อกัน แต่เวรกรรมที่คุณทำกับลูกค้านี่สิ ขอเชิญคุณรับตามสบาย เข็ดกับร้านอาหาร นี้ จริงๆ ต่อไปนี้ ขอเลือกร้าน ที่สะอาดเป็นหลัก อร่อยน้อยหน่อยดีกว่า จะได้กินไปคุยไปแบบสบายใจ ไม่ต้องคอยไล่แมลงวัน โดย: แนะนำ ร้านอาหาร พัทยา ริมหาดจอมเทียน IP: 10.0.1.12, 58.9.5.28 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:27:44 น.
|
tenface
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] All Blog
Friends Blog
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
