จักรพรรดิ์ นโปเลียน โบนาปาร์ต 

เมื่อ ปี ค.ศ. 1795 ฝรั่งเศส อยู่ภายใต้การปกครองของรัฐบาล ดีแร็คตัวร์ ได้เกิดวิกฤตทางการเมืองขึ้นทั้งภายนอกและภายในไม่ว่าจะเป็น การแบ่งเหล่าแบ่งก๊กของพรรคการเมือง และยังอยู่ในภาวะสงครามกับอิตาลี นายพลคนหนึ่งที่เพิ่งได้รับชัยชนะจากการทำสงครามกับอิตาลี คือความหวังของคนฝรั่งเศส

เขาคือ นายพล นโปเลียน โบนาปาร์ต (  Napoleon Bonaparte ) ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้แก้ไขสถานะการณ์ความวุ่นวายในประเทศครั้งนี้ 

นโปเลียนได้ใช้อำนาจและความเด็ดขาดเข้าจัดการกับ กลุ่ม แก๊งค์ทางการเมืองจนราบคาบ ได้รับการยอมรับจากชาวฝรั่งเศสโดยทั่วกัน

เมื่อสถานะการณ์เป็นใจ นโปเลียน ก็ได้ฉวยโอกาสนี้ ก่อการรัฐประหารยึดอำนาจขึ้น ในปี ค.ศ. 1799

และเขาได้ประกาศยกเลิกหรือฉีกทิ้งรัฐธรรมนูญ ฉบับปี ค.ศ. 1795 และจัดการร่างรัฐธรรมนูญขึ้นมาใหม่

ประกาศใช้เมื่อ ค.ศ. 1799 ปีเดียวกัน และเขาได้สถาปนาระบบ กงสุล  ขึ้นมา

คนของนโปเลียนได้ขี่ม้าและนำทหารเข้ายึดสภาขณะเขาทำการยึดอำนาจ

ระบบ กงสุล (  Consulate )

ตามรัฐธรรมนูญฉบับปี ค.ศ. 1799 นี้  กำหนดให้ฝ่ายบริหารมีลักษณะเป็น องค์กร

 เรียกว่า กงสุล ( Consuls ) ประกอบด้วยบุคคล  3 คน เป็นหัวหน้าฝ่ายบริหาร ประกอบไปด้วย

1. นโปเลียน โบนาปาร์ต   (Napoleon Bonaparte )

2. กัมบาเซเร็ส ( Cambaceres )

3. เลอบรังค์     (  Lebrun )

ในทางปฏิบัติแล้วผู้ที่มีอำนาจสั่งการที่แท้จริงคือ นโปเลียน  เพียงผู้เดียว

ฝ่ายนิติบัญญัติ มี สองสภา คือสภาผู้แทนราษฎร และสภาสูง มีสมาชิก  300 คนได้รับการเลือกตั้งโดยอ้อม

หน้าที่ของสภาชุดนี้คือ รับรองร่างกฎหมาย  แต่ ห้ามมิให้มีการอภิปราย ร่างกฎหมายที่เสนอโดยฝ่ายบริหาร

 Marechal Net

Waterloo

Benjamin Constsnt

ซึ่ง 3 คนดำรงตำแหน่งสูงสุดคือ

1. Jerome Bonaparte  เป็นกษัตริย์แห่ง  Westphalia  ค.ศ. 1807 -1813

2. Joseph  Bonaparte  เป็นกษัตริย์แห่ง เนเปิลส์ ระหว่าง ค.ศ. 1806 - 1808

และยังเป็นกษัตริย์แห่งสเปน ระหว่าง ค.ศ. 1808 - 1813

3. Luis Napoleon Bonaparte  เป็นกษัตริย์ แห่ง ฮอลแลนด์ ระหว่าง ค.ศ. 1806 -1810

การปกครองของนโปเลียน Bonapartism  เน้น

1. เผด็จการ

2. ใช้กำลังทางทหาร

 Napoleon Bonaparte

กังวาล ทองเนตร รัฐศาสตร์เอกการปกครองมหาวิทยาลัยรามคำแหง