Live in Maldives (ไร้สาระ ตอนที่สาม) รูมเมทคนแรก

จากที่เดินร้อนอยู่ตอนกลางวัน(จากตอนที่สอง)จนทนไม่ไหว ต้องกลับมาอาบน้ำใหม่แล้วนอนรอคนมารับไปท่าเรือตอนเย็น

(จริงๆแล้วกลายเป็นตอนมืดๆไป..)

เราได้อาศัยเรือสปีดโบทที่มารับแขกที่มาพักที่รีสอร์ตตอนสี่ทุ่ม ตอนที่รอก็เจอสาวตัวเล็กคนนึง นึกว่าคนไทย แต่เอ๊ะไม่ใช่.. มาจากบาหลี ชื่อเอมี่
ตอนนี้เป็นเพื่อนซี้กันเรียบร้อย ถือว่าโชคดีจริงๆที่เจอกันตั้งแต่วันแรก

โชคดีอย่างที่สองก็คือทะเลวันนั้นราบเรียบทำให้ไม่รู้สึกจุกเพราะแรงกระแทกตลอดเวลาเกือบสองชั่วโมง (เหมือนครั้งล่าสุดที่ต้องนั่งสปีดโบท) แถมยังเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง ทะเลที่เวิ้งว้างเลยไม่น่ากลัวเลย
มาถึงรีสอร์ตตอนประมาณตีหนึ่ง มีคนที่เราต้องทำงานด้วยมารับ แต่สาวเอมี มีคนมารับประมาณ สี่คน ยกร้านกันมาเลยทีเดียว

แล้วเราก็เอาของเข้าห้อง
รูมเมทเราเป็นฝรั่งแฮะ หลับไปแล้ว เลยไม่กล้าเปิดไฟเลย เปิดแต่ไฟห้องน้ำตอนรื้อเอาของจำเป็นออกมาล้างหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้า..

ไต่ขึ้นเตียง ลองเปิดโนตบุคดู อยากอัพเดทกะคนที่รอข่าวเต็มแก่..
แง้ว.. ติดหน้าที่ให้ใส่ไอดี กับพาส..

ตื่นมาก็ได้เห็นความรกของห้องเรา..


จะเอาของเราไปรกมิกซ์กะเค้ายังไงดีเนี่ย ไม่มีที่เลย
อิอิ

วันแรกๆอยู่แบบเกรงๆนิดนึง เพราะเค้าดูเงียบๆ พอคุยกับสาวร้านข้างๆเค้าก็บอกว่าเคยมีเพื่อนบาหลีไปแชร์ห้องปัจจุบันเรานี่แหละ อยู่ไม่ได้ เพราะเค้าไม่คุยไม่อะไร
เราก็ว่า..เอ๊ะ มันจะถึงขนาดนั้นเลยเหรอว้า..

ตอนนั้นอย่างนึงที่เราแอบบ่นในใจก็คือ ตอนนอนเค้าจะเปิดๆปิดๆแอร์ บางทีเรารู้สึกหายใจไม่ออกอ่ะนะ ห้องเล็กมากหน้าต่างก็ติ๊ดเดียว เปิดไม่ได้อีก ข้างล่างหน้าต่างเป็นโซนสูบบุหรี่..(พนักงานที่นี่มากมายที่สูบเหมือนอยากตายกันวันนี้วันพรุ่ง)

ไอ้เราก็แพ้ควันบุหรี่..เฮ่อ

ที่ตากผ้าก็ไม่มี ซักกางเกงในก็มาแขวนกันใต้แอร์

สรุปช่วงแรกแอบหนักใจ..

แต่..
ที่ไหนได้ เราก็ใจกล้าพอตัว เจอหน้าเค้าก็เซย์ไฮซิ ชวนคุยไป ตอนเช้าเค้าตื่นก่อน เรานอนงัวเงียก็ทักไป พักเดียวเราก็สนิทกันมากขึ้น
ตอนกลางคืนก็ดูซีรีย์ทีวีไปบ้าง ดูข่าวเยอรมันบ้าง เนียนนั่งดูไป ให้เค้าแปลให้ฟัง

เราว่าคนเรามันต้องพยายามเข้าหาคนอื่นบ้าง
ถ้าเข้าแล้วมันไม่ดี ก็ค่อยว่ากัน เนอะ

อ่อ รูมเมทเราชื่อ Liane
เป็นสาวเยอรมัน มาทำงานเป็น Diving Instructor ที่นี่

สรุปเวลาที่เหลือเราอยู่ด้วยกันเฮฮาปาจิงโกะมาก เค้าก็เอารูปที่ไปเที่ยวที่ต่างๆให้เราดู เล่าโน่นนี่ให้ฟัง กินข้าวด้วยกัน ดูทีวีด้วยกัน เค้าก็วางแผนว่าจะไปเที่ยวเมืองไทยด้วย ..ติดตอนที่เค้าเผาเมืองกันนั่นแหละ อดเลย..
เสียดายว่าเวลาที่อยู่ด้วยกันมีน้อย เพราะเค้าเบื่อปัญหาที่ Dive Centre ที่พวกคนโลคอลที่ทำงานด้วยไม่ยอมทำตามกฏ ไม่พูดภาษาอังกฤษ ทำตัวเจ้าปัญหา(เรื่องนี้ทำให้เราเสียเพื่อนนักดำน้ำไปสองคนแล้ว.. สงสัยคงจะต้องเสียไปเรื่อยๆ)
เค้าเลยแจ้งลาออกไปแล้ว ก่อนเราจะมาซะอีก




คิดๆดูแล้วคิดว่าเราโชคดี ที่เราไม่รีบร้อนเก็บข้าวของขอย้ายห้องก่อนจะได้คุยกับเค้าจริงๆ
ส่วนตัวมั่นใจเซนส์เรื่องการมองคนพอสมควร ก็ไม่ได้คิดว่าเค้าเลวร้าย ..แล้วก็ไม่ได้เลวร้ายจริงๆด้วย อิอิ

Create Date : 22 กันยายน 2553		3 comments
Last Update : 22 กันยายน 2553 17:20:20 น.
Counter : 938 Pageviews.
Share Tweet