ในชีวิตของคนทุกคนย่อมอยากจะทำในสิ่งที่ฝันเป็นธรรมดา ไม่ต้องคอยทำตัวเป็นคนไร้ค่าไปวันๆ แต่บางคนนั้นกลับตีความเรื่องเกี่ยวกับความฝันผิดไป บางคนแค่ขอให้ได้ทำก็มีความสุข แต่กลับบางคนในตอนแรกก็มีความสุขดี แต่กลายเป็นว่าความสุขค่อยๆจางหายไปกลายเป็นความเคร่งเครียดที่จะทำมันออกมาให้ดีที่สุด

     คงไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่ Julia จะไม่ชอบบล็อคของ Julie เท่าที่ควร เพราะ Julie ย้ำเสมอว่าเธอรัก Julia เพียงใด และอยากจะเจริญรอยตามเธอแค่ไหนแต่สิ่งที่ปรากฏนั้นกลับกลายเป็นว่าจากความสุขเล็กๆน้อยๆที่ได้ทำเมนูตามหนังสือ เมื่อมีคนเข้ามาอ่านมากขึ้นก็กลายเป็นว่าแทนที่เธอจะเอาใจตัวเอง ทำให้ตัวเองมีความสุขกับการได้ทำอาหาร พร้อมกับงานเขียนที่เธอรัก และอยู่กับสามีอย่างมีความสุขบนกองอาหารของเธอ แต่เธอกลับเครียดที่ทำอาหารไม่ได้อย่างที่ใจต้องการ ทะเลาะกับสามีเพราะเรื่องอาหาร

     คงไม่มีทางหรอกที่ใครจะเดินไปถึงความฝันได้โดยตัวคนเดียวลำพัง ไม่เว้นแม่แต่ Julie และ Julia เธอทั้งคู่ต่างมีสามีที่ดี มีญาติๆที่คอยเป็นกำลังใจให้พวกเธอลงมือทำอะไรสักอย่าง เพราะฉะนั้นเราเองก็ไม่ควรที่จะมุ่งตามความฝันไปอย่างเดียวโดยไม่เคยคิดแม้แต่จะสนใจคนรอบข้างที่คอยให้กำลังใจเราเสมอมา

     ผมก็เคยเป็นครับ ผมอยากเป็นคนเขียนบทภาพยนตร์มาก และผมมักจะเล่า plot ที่คิดออกให้แฟนผมฟังเสมอ แม้บางครั้งเขาจะไม่เข้าใจ หรือไม่ได้สนใจเลยก็ตาม แต่เขาก็ยังนั่งอยู่หน้าเรา หรือแนบโทรศัพท์ไว้ข้างหูโดยไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่น้อย แต่เพียงครั้งเดียวที่เขาบอกว่าขี้เกียจฟัง เราก็โกรธมากจนลืมไปว่าเขาไม่ฟังครั้งเดียว แต่เขาฟังเรามานานเท่าไหร่แล้ว...

     การเดินทางเราต้องมีพาหนะฉันใด การก้าวไปสู่ความฝันย่อมต้องมีคนเคียงข้างฉันนั้น...รักกันมากๆนะครับ