วันนี้วันอาสาฬหบูชา พรุ่งนี้ก็คือวันเข้าพรรษา

เช้าตรู่นี้ศาลากว้างของวัดบ้านเฮาแน่นขนัดด้วยหมู่ชาวบ้าน ต่างอุ้มลูกจูงหลานกันมาทำบุญในวันพระใหญ่ วัดหลากหลายด้วยคนมากหน้าหลายตา คนเฒ่ามาจำศีลนุ่งขาวห่มขาวในขณะที่โยมหญิงชายใส่เสื้อผ้าแบบพื้นเมืองบ้างก็นุ่งซิ่นใส่เสื้อลูกไม้บ้างก็นุ่งกางเกงกระโปรงทันสมัย สาวน้อยวัยรุ่นใส่เตี่ยวยีนส์ขาสั้นเสื้อยืดแขนกุด มาพร้อมกันกับครอบครัวใหญ่จูงมือเด็กน้อยใส่กระโปรงเจ้าหญิงบานฟูฟ่อง

ศีลแรกของปี ๒๕๕๙ ผู้เฒ่าที่เคยคุ้นหลายคนหายไปทั้งที่เจ็บป่วยและที่จากไปตลอดกาล  แต่วัดไม่เคยร้างคนจำศีลปีนี้มีรายใหม่เริ่มมาจำศีลครั้งแรกหลายคน  

นับต่อจากนี้ไปจนออกพรรษา ชาวบ้านมักจะมาทำบุญตักบาตรทุกวันพระอย่างเคร่งครัด จึงจะถือว่าไม่ขาดพะสา (พรรษา)

บุญวันนี้เริ่มต้นด้วยการตานขันข้าว หรือ การทานขันข้าวส่งให้พ่อแม่ปู่ย่าตายายที่ล่วงลับไปแล้ว ถวายเทียนหรือหลอดไฟแล้วแต่ศรัทธา ถวายผ้าอาบน้ำฝน ผ้าป่าตั้งกองไว้กลางศาลาเหมือนที่เคยมีในพระใหญ่ทุกวัน พิเศษกว่านั้นคือขันแก้วตังสามเป็นพานสามเหลี่ยมขาสูงที่ตั้งให้ใส่ดอกไม้ธุปเทียนบูชาพระรัตนตรัยซึ่งจะมีวางไว้ตลอดเข้าพะสา

วันนี้ ทายกต้องว่าคำถวายของหลายบท ไล่มาจากถวายข้าวพระพุทธ ถวายข้าวพระสงฆ์ ถวายเทียนพรรษา ถวายหลอดไฟ ถวายผ้าป่า ถวายผ้าอาบน้ำฝน นานจนเลยเวลากินข้าวไปแล้ว ได้ยินเสียงประกาศเชิญชวนให้มาเวียนเทียนยามเย็นและล้างเท้าพระสงฆ์ใส่บาตรดอกไม้ในวันพรุ่งนี้แข่งไปกับเสียงจ้อกแจ้กของผู้คน แต่ที่ดังกว่าน่าจะเป็นเสียงท้องร้องที่เริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ พิธีกรรมเสร็จช้ากว่านี้อีกนิดจะมีเสียงคนเป็นลมเอิ้กอ้ากเพิ่มมาด้วยเป้นแน่แท้