ยู ๆ ไอ ๆ .. หว่อ ๆ ..หนี่ ๆ .. พูดได้ทำไมไม่พูด ...

ทริปเกาหลี-ปักกิ่งของฉันกำลังใกล้จะเรียบร้อยลงไปในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า .. ถ้า ..

ถ้าเพียง.. พาลูกทัวร์ทุกคนกลับขึ้นเครื่องไปได้อย่างสวัสดิภาพ .. แค่นั้นแหละ ..ซ้าธุ

.. หลังจากคราวที่แล้วพ่อหนุ่มตัวโตเท่าบ้านสองคนน๊อคหลับไหลไม่ได้สติอยู่ที่โรงแรมกลางกรุงโซลเฉียดฉิวเวลาขึ้นเครื่อง...ไกด์สาวสวยตัวเท่าเมี่ยงคำต้องใช้วิชามาร .. ทั้งลาก .. ทั้งดัน .. ขาดแต่ไม่ได้ใช้เครื่องช๊อตจัดการเท่านั้น .. โยนใส่แท็กซี่ตามไปสนามบิน ..ท่ามกลางเสียงลุ้นใจหายใจคว่ำกับชาวคณะที่ไปรออยู่ที่สนามบินก่อนแล้ว ..


" .. คุณมี infant มาด้วยในคณะใช่ไหม .." อาหมวยหน้าตาสวยเก๋ที่เคาน์เตอร์สนามบินถาม

" .. ไม่มี อ้ะ .. คนละกรุ้ปมั้ง .." ไกด์ตอบเฉย ๆ มีที่ไหนล่ะหมวยเอ้ย ..

" ..มีซิ .. " หมวยย้ำอีก ..

" ..ไม่มี้ .." ไกด์ตอบเสียงสูง ๆ ..

" ..มี้ .." หมวยมาเสียงสูงปรี้ดแถมชี้ ๆ "..นี่ไง ๆ "

เริ่มมีการกางโฉนดเทียบกันแล้ว .. ไกด์ตัวเตี้ยก็เขย่งเกาะเคาน์เตอร์ดูจอมอนิเตอร์ที่หมวยตะแคงหันหน้าให้ .. สุดท้ายก็มุดเข้าไปในเคาน์เตอร์ ..

" .. นี่ไง ๆๆๆ .."



" ... เฮ้ย ..จ๊าก..."

เอาแล้วไงท่านผุ้ชม ..อยู่ดีมิสเตอร์ตัวโตสูงใหญ่ .. กลับกลายร่างมาเป็นเด็กทารก หรือ infant อายุไม่ถึง 2 ขวบ .. โอ..แม่เจ้า .. ทารกไม่มีที่นั่งบนเครื่องบินเจ้าค่ะ .. ท่านที่เคารพ ..

นาทีแห่งความมืดมนมาเยือนคณะเดินทางของเราอีกครั้ง



ที่นั่งของสายการบินเต็มเอี้ยด .. ถ้าเป็นในสภาวะปกติจะไม่มีการพูดเกินสองคำ ..เพราะเจ้าหน้าที่จะเปลี่ยนสถานะให้เรียบร้อย .. แต่ปัญหาเฉพาะต้องมาเกิดในวันที่ผู้คนมืดฟ้ามัวดิน ..

เหตุการณ์มันไม่ได้ช๊อคหัวใจของไกด์เพียงอย่างเดียว .. เพราะพอตรวจสอบเอกสารเสร็จ .. หมวยน้อยของเราก็ถึงกัยฟั่นเฟือน .. จากภาษาอังกฤษเธอก็หันมาพยายามส่งภาษาจีนสื่อสารกับไกด์สาวสวยแบบน้ำไหลไฟดับ ..

" .. English please, mam. เฮ้ย .. อย่าพูดจีนดิ๊ .. ฟังไม่รู้เรื่อง .. "

คนนึงพูดจีน คนนึงพูดอังกฤษ ปน ๆ กับลูกทัวร์ก็เจี๊ยวจ๊าวแข่งกันเป็นภาษาไทย ..

" .. OK .. we shall let them go first.. " อาไกด์หอบชี้กราดมือไปที่คนอื่น ๆ ในคณะ .. " ..เดี๋ยวได้ตกเครื่องยกคณะหรอก .."

" .. พี่ไกด์ .. แล้วผมล่ะ .." ทารกโข่งหน้าซีด ..

" ..OK ..they go ..go .. go " หมวยชี้ไปที่กลุ่ม แล้วทำสัญญาณเหมือนพระห้ามญาตbชี้มาที่ไกด์กับทารกยักษ์ .. " You .. and .. You .. Stay here.. "

มีเสียงถอนใจเฮือกมาจากคนส่วนใหญ่ในคณะ .. โชคดีที่ทุกคนเป็นนักเดินทางที่มีประสบการณ์โชกโชนพอสมควร ..

" .. ฝากดูแลกันด้วยนะคะ .. " ไกด์สั่งเสียงโศก " ถ้าหนูไม่เป็นอะไรไปก่อนจะตามไปหาที่เมืองไทย .."



..คณะคล้อยหลังไป .. ไกด์กับเคาน์เตอร์หมวยคนเก่งหน้าดำคร่ำเคร่งปรึกษาหารือกันคนละภาษาอย่างเมามัน .. (คนนึงพูดภาษาอังกฤษ คนนึงพูดภาษาจีน พอมั่วกันมาก ๆ ไอ้คนพูดภาษาอังกฤษก็พูดภาษาไทยกับคุณน้องหมวยซะให้มันหายเซ็งไปเลย)

".. OK .. Run now .. .." ผ่านไปครึ่งชั่วโมงหมวยสาวหน้าใสเงยหน้าขึ้นมาส่งพาสปอร์ตพร้อมตั๋วให้ .. " Run ..fast .. fast วิ่งเร็ว ๆ เลยป้า .."

เสียงประกาศเรียกขึ้นเครื่องครั้งสุดท้ายดังมาอยู่แว่ว ๆ .. ไกด์สาวกับหนุ่มโชคร้ายสับเท้าวิ่งเร็วจี๋ ..

คลื่นฝูงชนในสนามบินปักกิ่งแน่นถึงแน่นมาก .. ไม่มีช่องทางไหนเบาบางหรือน้อยไปกว่ากันเลย .. เจ้าหน้าที่จากสายการบินหลายสายชูป้ายเที่ยวบินแทรกเข้ามาอยู่ในแถว ต.ม.ที่ยาวเหยียด .. ทุกไฟลท์เหมือนจะมีอาการดีเลย์เหมือน ๆ กันหมด .. เพราะนักเดินทางยังตกค้างอยู่ระหว่างการผ่านด่านอีกมากมาย ..

ฝรั่งตัวเท่าบ้านด้านหลังยุก ๆ ยิก ๆ ทำท่าทางจะขอแซงคิว .. เจอสายตามหาโหดของไกด์ตัวเล็กแต่ดุจัดเข้าไป..ก็ถอยกรูด

" ..ไม่ต้องเลย .. ต รู ..ก็ .. รีบ ..เหมือนกัน .."

ทุลักทุเลเฮฮาพากันผ่านด่านไปจนถึงหน้าทางออกขึ้นเครื่องจนได้ .. กำลังจะวิ่งจู๊ดไปขึ้นเครื่อง .. หมวยสาวใสโผล่มาดักหน้าประตูทางออก .. เกิดอาการยื้อยุดฉุดกระชากกันอย่างเมามัน ..

" .. มาดาม .. เราต้องขอตั๋วโดยสารของคุณไว้ก่อน .." เจ้าหน้าที่ที่ตามมาช่วยอีกคนอธิบายพร้อมกับดึงชายเสื้อไว้ไม่ให้สองคนหลุดรอดขึ้นเครื่องไปได้ ..

".. จ๊าก .. ไม่ได้เฟ้ย แล้วตรูจะไปขึ้นเครื่องต่อที่อินชอนได้ยังไงกันเล่า .." ไกด์พยายามปัดมือแต่ไม่หลุด

" .. ได้สิ ..ฉันรับรอง .. แต่เราต้องการรายละเอียดของตั๋วโดยสารของคุณเพื่อที่จะได้แก้ไขให้ถูกต้อง หลังจากนั้นเราจะเทเล็กซ์ไปที่อินชอนเพื่อให้คุณทั้งสองสามารถเดินทางได้ต่อไป .." หมวยน้อยที่เมื่อกี้ป้ำเป๋อ พ่นภาษาจีนใส่หน้าไกด์ปร๋อ ๆๆๆ เปลี่ยนมาพุดภาษาอังกฤษสำเนียงไพเราะจับใจ ..

" ..อ้าวเฮ้ย .. พูดภาษาอังกฤษดีขนาดนี้ .. เมื่อกี้ทำไมไม่พูดวะ ..." ไกด์กับทารกยักษ์อุทาน " .. แทนที่จะพูดรู้เรื่องกันไปตั้งนานแล้ว .."

" ..แฮะ ..แฮะ .." หมวยน้อยหัวเราะหน้าแดง " ..ก็มันตกใจนี่นา ... เอาเป็นว่ามาดามกรุณาทิ้งตั๋วโดยสารไว้กับฉันนะคะ ฉันรับรองว่าจะดำเนินการให้อย่างดีที่สุด และฉันก็จะรีบออกโทรเลขไปให้ทางอินชอนรับทราบด้วยค่ะ"

" .. เอา .. เอาไป" ส่งตั๋วโดยสารให้ ".. ถ้ากลับไม่ได้จะมาทะเลาะกับเธอต่อนะยะ .."

".. ทีหลังพูดภาษาอังกฤษนะ . "

Create Date : 06 สิงหาคม 2548 Last Update : 10 มีนาคม 2559 9:07:55 น. Counter : 606 Pageviews.		7 comments
Share Tweet