สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น

คิดถึงๆๆเช่นกันนะคะ สมองมันมึนๆอยู่นะ หายใจแทบไม่ทัน เพิ่งเดินทางกลับมาจากกทม.นะนี่
มัวทำอะไรยุ่งๆ อยู่ก็เพิ่งว่าง เอารูปลงบลอกนี่หละ
และ เชื่อมะว่า ได้เอ่ย เรื่องโปสการ์ดพร้อมลายเซ็น กับลุงปอนแล้วด้วย
แต่ก็ยังไม่ได้จัดทำให้ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
จะตามให้นะคะ มะโกด กันนะคร้า..

เย่ ๆ ๆ
มีรูปแสดงงานพี่ปอนให้ดูเพิ่มด้วย
ชอบองค์ประกอบของรูปถ่ายหลาย ๆ รูปเลยล่ะค่ะ^^
ขอบคุณคุณวีดวาดที่แบ่งปันนะคะ

ฮ่งฮ่ง^^

หลงมนต์เสน่ห์ตะกั่วป่าเข้าแล้วสิ
เด็กตรัง

พี่ของเทาเทา*
สวัสดีค่ะ เทา เทา
นอนขดตัวหนาวสายฝนอยู่หน้าร้านค่ะ
จะไปบอกมันนะคะ ว่ามีคนมาทักทายที่บ้านเราด้วย
ทำโครงการ กับดัก by หัวใจ ไปถึงไหนแล้วอ่ะ ..หุหุ ชอบๆ

ann
เป็นเด็กตรังด้วย เคยมาเที่ยวที่ตะกั่วป่าไหมคะ
เราก็มีญาติอยู่ที่กันตังนะคะ บ้านยายเราเองหละ

เมื่อกี๊เดินผ่านหน้าร้าน ร้านสวยมากครับ
เลยอดถ่ายรูปมาไม่ได้

เดี๋ยวจะเอาไปลง //www.kuapa.com ให้ครับ

แชน
สวัสดีค่ะ ไม่รู้ว่าคุณคือ คนที่นี่ หรือ ใครก็ตาม แต่เมื่อบอกว่าจะลงภาพที่ร้านในเวป ก็ขอขอบคุณมากค่ะ
ร้านที่ว่า คือ ร้าน ณ ตะกั่วป่า ใช่ไหม

และยังมีอีกร้านที่คุณน่าแวะมา
คือ ร้าน กาแฟตะกั่วป่าโปสการ์ดไงคะ
อิอิ

มาแล้วจ๊ะ....คนรายงานนี่ไม่ยักกะเอารูปวันเปิดงานมาสำแดงนะ

เมื่อวานไปกิน 9 บาทมา แทบตาย กินไปได้สัก 10 ร้าน
คลานกันเลย....ไม่ไหวแย้ว
แต่ไม่เห็นห้าแป้นๆของคนย่านยาวนิ

พี่ปลายแปรง
ขอยอมรับตามความเป็นจริงว่า ภาพบรรยากาศวันงานแสดง ที่ชวนคึกคัก กลับไม่ได้เก็บภาพขณะนั้นเลย มัวแต่ทำอะไรไม่รู้หว่า.. แต่ขอบคุณพี่มากๆ ที่ลงรูปหลากหลายไว้ ให้แฟนๆ ลุงปอนได้ชมค่ะ แต่ละภาพแจ่มทั้งนั้นเลย

วันงาน9 บาท ไม่ได้ไปกินน่ะ
แต่มาอ้อล้อ แถวๆ ร้านขายเสื้อข้างร้านณ ตะกั่วป่า น่ะ หุหุ

อ้าว....ไหงทำงั้นล่ะ
เราสิพุงปลิ้นต้องไปยืนหอบแฮ่กๆพักรบ
ปีนี้เตรียมฐานทัพมาอย่างดี ยังพ่ายเลย
เจอปอเปี๊ยะเข้าไป 3 ร้าน ร้านที่ 4....อ๊ากส์

วันก่อนแห่งเก้วไปสวมรอยเป็นนักท่องเที่ยวที่หน้าร้านโกชาย
ได้ภาพหลอนๆมาเยอะแยะ
เสียดายที่ติดสายไฟบนดาดฟ้า
ไม่งั้นนะ.....ส่งภาพประกวดเลยล่ะ...อิ...อิ

กลัวไม่ทันบรรยากาศกินเจ เลยอัพบล๊อคทีเดียว 2 บล๊อคเลย....สุดยอด
ทำได้ยังไงนะเราเนี่ย...และคงจะดองไว้อีกตามเคย
บล๊อคเดียวดองไว้เดือน
2 บล๊อคก็ 2 เดือน....๕๕๕๕

หวัดดีค่ะ คุณจ๋า มาตามสัญญา จำได้มั้ย คนที่ไปนั่งจิบโกปี๊ พร้อมกับคุณแม่ที่รู้จักโกหมิ่นน่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับ blog นี้นะคะ ที่ทำให้เรามาเจอกัน คืนนั้นไปตามหาเสื้อลายที่จ๋าใส่เนี้ย แต่ไม่มีล่ะ เสียดาย รักตะกั่วป่าอะ่ ทั้งๆที่เกิดกรุงเทพ ไปกี่ปี ก็ชอบ ไว้จะตามอ่านเรื่อยๆนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

โครงการกับดักไม่คืบหน้าเลยค่ะ
ไม่มีเหยื่อหลงกลเลย
อะไรอะไรมักไม่ง่ายอย่างที่คิด
หญิงนิรนามและเทาเทาได้รับบทเรียนแห่งชีวิตเพิ่มอีก ๑ บท
(เป็นตุเป็นตะ เอิ๊กเอิ๊ก)
เดี๋ยวว่างแล้ววาดต่อค่ะ

ปลายแปรง
หายอาการหูดับยังพี่..
แล้วปอเปี๊ยะจะเบื่ออีกกี่วันคะ หุหุ

เหมียว
จำได้สิคะ
ยิ่งมีคนบอกว่าจำพ่อเราได้ก็โหย..ยิ่งปลื้มและน่าจดจำค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน
มีโอกาสกลับมาตะกั่วป่า แวะมาทักทายกันอีกนะคะ

silly
สวัสดีจ้า
บางทีการจินตนาการก็สร้างบันดาลใจดีๆ ให้เราได้เสมอ จะติดตามตอนต่อๆไปค่ะ จะคอยดูว่าใครนะ จะตกเป็นเหยื่อ..อิอิ

ตะกั่วป่า ก้คลาสสิคนะครับ
อยากไป ๆ....

venroute
อะฮ่า ช่าย ช่าย
มีโอกาสลงใต้ แวะมานะคะ
นายส.แสนคำ

อยู่ไกล ทำไง อยากไป
ขอที่อยู่หน่อยได้มั้ยเอ่ย
จะได้ไปถูกน่ะ

กั่วป่าบ้านเราเท่จังคับ