ดูรูปนี้แล้วรู้สึกดีจัง

https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=webmaster&date=31-01-2005&group=1&blog=1

มีโค้ดเยอะแยะเลยค่ะ

บางทีการได้เห็นกันทุกวัน ก็ไม่ได้รู้สึกหรือ
ไม่เห็นคุณค่าของกันและกันเนาะ

แต่พอจากไปนานๆ หรือนานๆได้เจอที
ก็รู้สึกยินดีที่ยังเห็นเขาสบายดีอยู่ แต่แม่
น้องนิกมักจะรู้สึกอบอุ่นเวลากลับไปเมืองไทยแล้วไปเจอคนเฒ่าคนแก่ที่ยังมีชีวิตอยู่
ที่เราได้เห็นเขาตั้งแต่เราเป็นเด็ก จนเรามีครอบครัว มีลูก กลับไปกี่ครั้งเราก็ยังเห็นเขา
นั่งอยู่หน้าบ้าน การได้เห็นคนที่เรารู้จัก
มันก็สุขใจ ดีกว่ากลับบ้านไปแล้วไม่รู้จัก
ใครเลย

ขอให้รักและอยู่ด้วยกานนานตราบนานเท่านานเลยนะ

เน๊อะ เน๊อะ

นอกเรื่องนิด แต่ยังอยู่เรื่องหมา

อยากให้โลกมีแต่คนรักสัตว์แบบไม่มีเงื่อนไข ว่าเพศใด พันธุ์ใด เพราะทุกอย่างมีดีในตัวทุกอย่าง...ใช่ไหม เราเองยังมองได้สวยทุกตัวเลย

เราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่มองหมาหน้าบ้าน ๆ อย่างบ้านเราไม่สวย ทั้ง ๆ มันก็มีดีตั้งเยอะแยะ... อยากให้เข้าใจว่ามันเลือกเกิดมาเป็นหมาสวยไม่ได้นิ เหมือนอย่างที่คนเราเกิดมาเลือกไม่ได้นิ ไม่มีดั้ง หน้าบาน ปากบวม ใครเล่าอยากเปน


ไม่รู้จิ... เส้า่...

พอเราไปเห็นภาพอย่างที่ จขบ นำมาให้ดู ก้ได้แต่อมยิ้ม(มาก) และอวยพรให้ชีวิตเขามีแต่สิ่งดี ๆ ในชีวิต



กลับไปมองภาพอีกทีน้ำตาจาไหล....


แจนเคยไปสัมผัสกับครอบครัวนึงเปนครอบครัวก่อสร้าง มีหมาโดนรถชนหน้าเพิงของเขา

ในปัจจุบันหมาตัวนี้เดินไม่ได้ แต่เขาก็ยังเลี้ยงดุมัน ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่หมาของเขา เราไปเจอเข้า นับถือในน้ำใจเขามากเลยยย ไม่รู้สิ... เราเจอเขาทิ้งหมากันโครม ๆ พอป่วย พอแก่ พอตัวเองท้อง พอเบื่อ ก็ไส้หัวส่ง


ไว้เราจะเขียนเรื่องนี้ที่ คอลัมภ์เด็กน้อยริมถนน แล้วจะมาชวนไปอ่านนะ...

ขอบคุณค่ะ sonia ที่มาช่วยแนะนำโค้ดให้

แม่น้องนิกคะ
บางทีฉันก็รู้สึกแบบแม่น้องนิกว่า ไปไหนไกลๆแล้วกลับมาบ้าน ได้เจอคนที่ไม่ได้เจอกันนานแล้ว
รู้สึกดี เช่นวันก่อน ไปเที่ยวแถวที่บ้านของพี่ชาย
ซึ่งเป็นบ้านที่เกิด แต่เขาไม่ค่อยเห็นเรา พอเข้าไปสวัสดี บอกว่าเรานี่ไงเป็นคนสุดท้องของบ้าน เขาก็อ้อ..หนูนี่เอง ไม่เห็นหน้านานเลย โตละ (แถมจะแก่ละ )
พูดต่อเอง รู้สึกดีจริงๆนะ ที่เห็นคนเหล่านั้นยังไม่แก่ และยังแข็งแรงอยู่


แจนจ๊ะ.. เรารักหมา แต่อย่าไปเปรียบกะคนเกีลดหมาเลยนะ ช่างเขาเถอะ ไอ้คนไม่มีน้ำใจ คนไม่มีความอ่อนโยน
ช่างเขา ไม่รักเพื่อนร่วมโลกด้วยกัน
ยังไง น้องหมาก็มีคนที่รักมันอยู่มากเหมือนกัน ยกตัวอย่างคนน่ารักๆ แบบแจนไง ที่ช่วยเหลือมันนะ ถ้ามันพูดได้ มันคงร้องว่าขอบคุณคุณแม่แจนพันครั้งมั้ง..

หนุอุ๋ม ขอบคุณนะ ที่มีโปสการด์สวยๆมาฝาก

เข้ามาแอบอ่านในเวลางาน
ช่วงนี้ดูเหมือนจะคึกนะจ๊ะ
อัพบล็อคบ๊อยบ่อย
แต่ก็ดีนะ
พี่ชอบอ่านจ๊ะ

มิ.ย.เจอกันน้า...

หนุ่มJedi เสียงจากโฆษณาตัวนี้
ทำให้คนรู้สึกด้วยหลายคนเลย

แค่คำพูด หรือภาพ ก็ทำเรารู้สึกได้..
รู้ไหม แสดงว่าเรายังอ่อนโยนอยู่
ดีใจกับตัวเองไหมหละน้องจ๋า


P'Bnn น้องจะร้องเพลง รอ ของใครดีนะ
เมื่อไหร่จะได้เจอกันพร้อมหน้าอีกนะ

อาทิตย์จะถึงนี้ เขาจะไปทำบุญครบ สองปี ที่ป๊าจากเราไป
น่าเสียดายที่พี่ไม่ได้กลับมาช่วงนี้นะ
เฮ่อ..แต่อีกเดี๋ยวเราก็จะได้เจอกันละ

"เก็บวันเวลาไว้เพื่อคิดถึง.."

จะชวนไปดูรูปลูกสาวลูกชายในบล๊อกจ่ะ
อัพเดทวันนี้เอง