Tawan et Thalea
Group Blog
 
<<
มกราคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
20 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
My first trip in Europe ..Belgium & SWISS






My first trip in Europe ..Belgium & SWISS.



ภาคต่อหลังจากการเข้าโรงพยาบาลครั้งแรกของพี่ตะวัน
เราสามคนพ่อแม่ลูก ก็เตรียมตัวพาพี่ตะวันไปเปิดตัวครั้งแรกกับบรรดาญาติผู้ใหญ่ฝ่ายบิดา
ซึ่งตั้งหน้า ตั้งตารอรับขวัญหลานชายตัวน้อยกันยกใหญ่

ปกติเราไม่ไปยุโรปกันบ่อยมากนักหรอก มันมีเหตุผลหลายประการด้วยกัน เรื่องแรก ๆ คือ เปลืองเงิน แม่ผมเค้าเป็นพวกขี้งก เวลาอยู่ที่ยุโรป เธอกลายเป็นคนดีไปในทันใด จะหยิบจะจับ จะซื้อนี่เธอคิดสะระตะ สามพันแปดร้อยประการ แต่อย่าหลงมาอยู่เมืองไทยนะ แม่ลืมตัว ลืมตาย ซึ้อแหก แหลกราญ ชนิดที่ว่าห้างไม่ปิดเธอไม่เลิกไม่ลา ส่วนเรื่องที่สองคือ ลำบากคร่าาาาา ลำบาก แบกลูกเล็ก เด็กแดง ขึ้นเครื่องบิน ต่อเครื่องบิน เดินเวียนว่อนอยู่ในสนามบินนานนับชั่วโมง ชั่วโมง เพื่อรอต่อเครื่องบินไปยังอีกที่นึง ลำพังสิบเอ็ดชั่วโมงในเครื่องบินกับเด็กเล็กนี่ก็โหด สาหัสสากรรจ์พอตัวอยู่แล้ว ยังมาเป็นทริปพิเศษ กับเด็กพิเศษเช่นพี่ตะวันอีก



ตั้งแต่เกิดมาพี่ตะวัน นอนน้อยยยยยย มากจนถึงมากมาก แม่อ่านตำราสารพัดเล่ม ไม่ว่าจะเป็นหนังสือ หรืออินเตอร์เน็ต ประสบการณ์ตรงจากบรรดาแม่บ้านสมองว่างทั้งหลาย ไม่เห็นมีใครหืออือกับเรื่องนี้สักคน พี่ตะวันตั้งแต่เกิดมา นอนโดยรวมต่อวันประมาณสิบชั่วโมงเห็นจะได้ บางคนให้คำแนะนำว่าต้องพาในนอนที่เงียบที่สุด เด็กถึงจะนอนหลับดี เอ้าจัดให้ ไม่ได้ผลหง่ะ
เอาใหม่บางกูรูท่านว่า เด็กอาจจะขาดความอบอุ่นต้องให้อยู่ในที่ที่มีผู้คน จะได้ไม่รู้สึกเหงา ได้ยินเสียงเง๋ง เง๋ง อยู่ข้างกายตลอดเวลา อุ่นใจจะได้หลับนานนาน เอ้าจัดให้อีกเช่นเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นการเปิดโทรทัศน์ เปิดวิทยุ เพลงกล่อมเด็ก เพลงบรรเลงแบบสปา เพลงทั่ว ๆ ไป แม้กระทั่งเพลงร๊อค (ฮ่่า ๆๆๆ ) พ่อตะวันก็ยังไม่ยอมหลับ นั่งคุยเป็นเพื่อนข้าง ๆ ก็แล้ว นั่งหายใจแผ่ว ๆ ก็แล้ว สงสัยต้องให้แม่ตายไปข้างหนึ่งหง่ะ เธอถึงจะยอมหลับนานนาน

รูปนี้ถ่ายตอนสุวรรณภูมิเปิดวันที่สอง ประมาณว่าอยากอินเทรนด์จ้า


แต่ไม่เป็นไรหรอก ในตำราบอกว่าลูกนอนน้อยไม่จำเป็นต้องไปปลุก เด็ก ๆ ต้องหลับให้นานเท่าที่ต้องการ แต่ไม่มีตำราบอกว่าถ้าลูกนอนน้อยต้องทำอย่างไร แม่เลยไปถามหมอ หมอบอกว่า ลูกชายแม่แข็งแรง (เป็นม้า) กินนมได้ดี ถ่ายได้ดี อารมณ์แจ่มใส น้ำหนักขึ้น ไม่โยเย เกเร แสดงว่าเป็นนิสัยเด็กเอง ที่ไม่อยากนอน แต่แม่ว่าสงสัย ติดนิสัยแม่ตั้งแต่ตอนอยู่ในท้อง เพราะแม่เป็นคนที่นอนยากกกกกกกกก มากกก และนอนได้น้อย ถึงขนาดบางครั้งสามสี่วันต้องพึ่งยา ซึ่งหมอสูติที่แม่ฝากท้องไว้รู้ดี และไม่รู้จะทำอะไรได้ ได้แต่บอกว่านอนหลับตาเอาก็ได้ อย่าคิดมาก ยิ่งคิดว่านอนไม่หลับ จะยิ่งไม่หลับ หลับตาเอาก็พอ หุ หุ พี่ตะวันเลียนแบบแม่มาอย่างแรง ......อย่างนี้สิลูกชายแม่ .... โอย...


อ้าว... นอกเรื่องไปเสียมากมาย เพียงแค่จะเล่าว่า ในเครื่องบิน ตอนขึ้นเครื่องใหม่ ๆ พี่ตะวันทำตัวดี ๆ จนแม่ทึ่ง นึกว่าถูกลอตเตอรี่ หลับค่ะ เธอหลับ อาจเป็นเพราะช่วงนั้นเป็นชั่วโมงที่เธอนอนพอดี (เที่ยงคืน) ประชาชนชาวบ้านเค้ากินข้าวกินปลากันอร่อยเอร็ด พี่ตะวันหลับปุ๋ย ทำตัวพริ้มเพราอยู่ในเบาะที่เค้าเตรียมไว้ให้ ทำให้แม่ตายใจนึกว่าจะได้นอน แล้วคืนนี้



แต่พอทุกคนอิ่มกันหมด ไฟในเครื่องเริ่มปิดมืดสนิท ... ตื่น สิคะ ตื่น พี่ตะวันเธอตื่นขึ้นมาตาโตเท่าไข่ โอ.. ทำไงได้ละคุณแม่ ไฟก็ต้องเปิด เกรงใจประชาชนเค้าสิงานนี่ แต่ดีที่เธอไม่ร้องงอแงง แง่ก แง่ก เธอแค่วุ่นวายพอสมควร คุณฝรั่งใจดีของดิฉันก็ต้องทำหน้าที่คุณพ่อที่ดี อุ้มเธอไปเดินเล่นรอบ รอบ เดินไปแวะทักทายแอร์สวย ๆ ข้างนั้นที ข้างนี้ที เพราะปกติเธอเหล่านี้จะไม่ได้หลับกัน ก็เลยสบายอารมณ์กันไปทั้งพ่อ ทั้งลูก เธอบอกว่ามันเป็นกุศโลบายวิธีหนึ่งที่จะทำให้สาว ๆ กล้าเข้ามาทัก ปกติสาว ๆ เห็นเธอได้แต่แอบอาย ไม่มีใครกล้า แต่พอมีเด็ก ๆ สาว ๆ รีบทำตัวเป็นนางงามรักเด็กกันเป็นแถว ๆ รักพ่อเด็ก หรือรักเด็กมิทราบได้ เพราะตอนอีชั้นอุ้มลูกไปไม่เห็นมีใครมาขออุ้มลูกไปจากมืออิชั้นบ้าง สงสัยอีชั้นมันทำหน้าเหมือน "หมาแม่ลูกอ่อน ลูกข้าใครอย่าแตะ" แต่ไม่จริงหรอก พวกนางงามชอบทำแบบนี้แหล่ะ รักเด็ก โดยเฉพาะเด็กที่มากับผู้ชายหน้าตาดี พอดีอีชั้นมันง่ามนาง เลยเล่นมุขรักเด็กไม่เก่ง



เมื่อเราไปถึงเบลเยี่ยม คุณปู่ คุณย่ารับขวัญหลานอย่างดิบดี พากันแหแหนมาเยี่ยมกันหมดทั้งโคตรเหง้าสักหลาด แล้วพากันสรุปลงความเห็นว่า เราสองคนผลิตลูกออกมาได้เพอร์เฟ็ค โห.. คิดได้งัยเนี่ย อีชั้นมิใช่โรงงานน้ำปลานะคะ ลูกเราเลยเด่นเป็นพิเศษ ในหมู่เด็กฝรั่ง หัวทอง ตัวขาว พี่ตะวันของอีชั้นออกมา หาความเป็นฝรั่งไม่เจอเล้ย ผมก็ดำเหมือนแม่ ตัวดำเหมือนแม่ สันดานเหมือนแม่ (เหมือนพ่อบ้างยามโมโห) เอาตรงไหนมาเป็นฝรั่งวะเนี่ย พี่ตะวันเลยกลายเป็นของแปลกสำหรับบรรดา พี่ป้าน้าอาที่เบลเยี่ยมไป หล่อคร๊าบ หล่อลากไส้




หลังจากนั้นเราก็ไปเยี่ยมพี่ชายของพี่ตะวัน ซึ่งเป็นลูกคนละแม่กันกับพี่ตะวัน คือคุณฝรั่งเธอเคยมีลูกมาแล้ว กับแฟน เธอใช้คำว่าแฟนเพราะเธอไม่เคยได้แต่งงานกัน เออ..งง งง ช่างหัวฝรั่งเหอะ เอาเป็นว่าพี่ชาย ของตะวันผู้นี้เธออายุได้สิบปีแล้วจ้า กำลังจะเป็นหนุ่ม หน้าตาสวยงามเหมือนผู้หญิงชมัด ชื่อ "โทมัส" "THOMAS" จริงแล้วเค้าเรียก "โตม๊า" เพราะภาษาฝรั่งเศสไม่ออกเสียงตัวท้าย "S" พี่โตม๊า เค้าก็เห่อน้องมิใช่น้อย ตอนแรกขอเป็นคนตั้งชื่อให้ว่า "Nathan" "นาทาน" แต่แม่มองไม่เห็นความหมายอยู่ในชื่อ กลัวเรียกไปเรียกมา จะกลายเป็น "น่าทาน" ไปซะอย่าเลยนะโตม๊า

เราใช้เวลาในแต่ละประเทศประมาณสองอาทิตย์ พอฟัด พอเหวี่ยงสำหรับทุก ๆ คน แต่การเลี้ยงลูกเล็ก ในสถานที่ที่มิใช่บ้านตัวเองนี่ลำบากมิใช่น้อย เพราะลูกเล็ก อุปกรณ์ช่วยเหลือมีเยอะ หากอยู่บ้านตัวเอง แต่พอเป็นบ้านคนอื่น บางทีหาไม่เจอ ไม่มี โอย... ลำบากค่า ลำบาก แค่ไปเที่ยวสองสามวันพอทน แต่นี่เบ็ดเสร็จร่วมเดือน รากแทบแตก กลับมาถึงบ้านรีบโยนลูกให้คนอื่นไปเลี้ยง อย่างไม่มีคำว่าอาลัยอาวรณ์เลย ช่วย ๆ กรุณาเอาไปหน่อยเถอะนะ



ตอนที่เราอยู่ที่สวิสฯ คุณฝรั่งเธอก็หาเรื่องลำบาก ตามสปีชี่ส์ของเธอมิใช่น้อย เลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านดี ๆ เธอว่าลูกจะไม่สนุก โอย.. เด็กเจ็ดเดือน จะให้สนุกได้ตรงไหนเนี่ย ปีนเขาคร่าาาาาาาา เธอพาอีชั้นไปปีนเขา แต่จริง ๆ แล้วให้เรียกว่าปีนเขาคงไม่ถูก ต้องบอกว่าไปเดินขึ้นภูเขาเล่น ๆ
คนอื่น ๆ เค้าเริ่มต้นกันที่เชิงเขาข้างล่าง เดินกันเจ็ดแปดชั่วโมง หาเรื่องทรมานตนเล่น ๆ ส่วนแม่ลูกอ่อนเอาแค่ครึ่งทาง สามชั่วโมงก็พอออออออ
ต่อให้เป็นทางเดินมิได้ลำบากมากมาย แต่ก็นะ ขึ้นภูเขานะเจ้าคะ โอย...คุณฝรั่งขา ผัวคนอื่นเค้าพาเมีย ไปสถานที่สวยงามอลังการงานสร้าง ช๊อปปิ้งเด็ดดวง กินอาหารหรูเลิศ อยู่สบาย กินสบาย ผัวชั้นเหรอ ปีนเขา ยังไม่พอ ไปนอนอยู่บนบ้านพักบนเขา ที่ไม่มีเครื่องทำความร้อน น้ำร้อนให้อาบไม่มี ไม่ต้องคิดค่ะ แล้วยังมีบางห้องนะ (เค้าทำไว้สนุก ๆ) ปูด้วยฟางฟ่อนโต โต เด็ก ๆ ก็โดดไปสิค่ะ อีแม่ลูกอ่อนนี่เกือบตาย ระหว่างทางเดินอยู่แล้วไหนจะลูก สมบัติลูก แล้วยังสังขารที่ยังไม่เที่ยง เพราะผ่านการพักผ่อน แบบมิได้ออกกำลังมาตั้งแต่ก่อนท้อง ท้อง คลอด อยู่ไฟ เลี้ยงลูกอ่อน โอย.. จิปาถะ ที่ผู้หญิงเพิ่งคลอดลูกจะสามารถ สรุปไม่มีแรงคร่าาาาาา หายใจไม่ทัน ต้องบอกฝรั่งว่า "หยุด... ต้องหยุดเดินเดี่๋ยวนี้ ไม่งั้นไอจะตายให้ดู"
แน้... เธอร้อง "โว่ โว่ คลามดาว"
นี่ฝรั่งชั้นไม่ใช่วัวนะยะ มาร้อง โว่ โว่ แต่เอาเถอะ สุดท้ายเธอก็เลยให้หยุดพัก ทั้งแม่ทั้งลูก ควักนมให้ลูกกินกันกลางป่านี่หล่ะวะ ได้อารมณ์ดี ฟรีสไตล์ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด



พอถึงที่พัก ได้แต่คิดว่าโชคดีที่ลูกกินนมตัวเอง ไม่งั้นหล่ะเดือดร้อน เรื่องเตรียมอุปกรณ์อีก "นมแม่จงเจริญ" ตอนเข้านอนนะอย่าให้บอก เรื่องอาบน้ำนี่ไม่ต้องคิด แค่แปรงฟันให้ได้ซะก่อนเหอะ น้ำเย็น หยั่งกะน้ำแข็ง แปรงฟันไปเสียวฟันไป โอ... รู้แล้วทำไม ฝรั่งไม่ชอบอาบน้ำ "มันนนนนนเย็นนนนนน"



เราพักกันอยู่สองคืน สุดแสนจะทรมาน แบบมันส์ ๆ ตามสไตล์แม่ลูกอ่อน ก็กลับมาใช้ชีวิตศิวิไล ในเมืองเล็ก ๆ ที่อยู่ไม่ไกลจาก เวอเว่ ในสวิสเซอร์แลนด์ เงียบสวย น่าอยู่สมกับคำกล่าวอ้าง พวกเราก็ลาจาก ความหนาวเหน็บ กลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงที่ร้อนระอุ อยู่ทุกอนูของเมืองไทย โดยเฉพาะในกรุงเทพฯ แต่หล่ะนะ บ้านเมืองใคร ใครก็รัก "อีชั้นรักเมืองไทย ใครจะทำไม"

เยาวนารถ บุญผูก โทเม่
หญิงงาม (เลิศ) แห่งนครเวียงจันทร์


Create Date : 20 มกราคม 2553
Last Update : 20 พฤศจิกายน 2553 22:48:36 น. 20 comments
Counter : 726 Pageviews.

 
โห เที่ยวกันเป็นเดือนทรหดอดทนจริงๆ กับเด็กเล็กด้วย นับถือๆ แค่ไปเดินเล่นจับลูกใส่รถเข็นยังลำบาก นี่เล่นไปไฮกิ้งเลย


โดย: currywurst วันที่: 20 มกราคม 2553 เวลา:23:20:28 น.  

 
น่าสนุก ปีนเขาเล่น ถ้าเป็นเราคงได้อย่างมากก็เดิน อยู่แถว ตีนเขา(หมายถึงข้างล่างไม้ได้ขึ้นไปปีนถึงข้างบน)เพราะแบกน้ำหนักไม่ไหว เหอ เหอ เหอ ขึ้เกรียจด้วย.


โดย: จิงโจ้ยักษ์ วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:4:34:47 น.  

 
แวะมาเยี่ยมหนุ่มตะวันนะคร้าบ


โดย: แม่หมู (แม่หมูมหัศจรรย์ ) วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:17:06:30 น.  

 
โอ้โห พี่ตะวันตอนเด็ก หน้าตาเป็นหนุ่มไทยแท้เลยนะนั่น

ทรหดจริงๆ เดินทางก็ไกล....
แถมยังอุ้มลูกปีนเขาอีก
ทำไปได้เนอะ 5555


โดย: น้องหมีพิมพ์ วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:16:34:42 น.  

 
วันนี้ว่างเลยเข้ามาดูหนูน้อยของหม่ามี๊ น่ารักและน่าสนุกมากจ๊ะ มาม๊องก็อึดและเก่งมากจ๊ะ พอมาถึงวันนี้กลายเป็นเก่งและอึด 2 เท่าแล้วซินะ อิอิอิ


โดย: หม่ามี๊ IP: 203.144.144.164 วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:12:15:30 น.  

 
มาแร้นนน แม่น้องตะวันนขาเดี๋ยวตุ๊กตากลับมาอ่านนะคะขอแปะโป้งไว้ก่อนขอโทษคร้ายุ่งมากเลย เค้าจะหายไปวันสองวันน้าแล้วจะกลับมาหลอนน่อ จุ๊บๆจ้า


โดย: Thairabian วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:23:40:18 น.  

 
ตามไปเที่ยวด้วยคนจ้า อยากไปสวิสมากๆเลย
เคยเห็นแต่ในทีวีอ่ะ ดูโรแมนติกชะมัด อิจฉาๆ
หนูๆทำบุญกันมาดีนะเนี่ย ขึ้นเครื่องตั้งแต่ตัวเล็กตัวน้อย

ไปเที่ยวกันนานจัง เป็นทริปทรหดของเด็กๆเลยนะเนี่ย
ดูอบอุ่นมากเลย ครอบครัวหรรษาสุดๆ

ขอให้มีความสุขตลอดไปจ้า


โดย: Pound_sterling วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:8:54:52 น.  

 

แวะมาทักทายหนุ่มน้อยตะวันจร้า!!


โดย: NunOkZa วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:11:33:49 น.  

 
เป็นเหมือนกันจ๊ะแม่ตะวัน บ้านคุณฝรั่งมลก็ไม่ค่อยอยากกลับไปเที่ยวหรอก เหตุผลเหมือนกัน มันเปลือง โถก็ฮีพกเมียไปอยู่ประเทศลำบาก การกินก็ไม่อุดมสมบูรณ์ ก็อยากจะกลับไปเป็นชูชกกินให้ใส้แตกที่ไทยสิเน๊อะ

อีกอย่างช่วงลาพักร้อนตรงกับหิมะถล่ม เมียบอกคำเดียวว่าไม่ปายยยย

จะบอกว่าอิคุณฝรั่งบ้านมล ตอนที่ฮี ยังแข็งและแรงดีอยู่ ชอบพาเมียปีนเขา ปีนน้ำตก สุดยอดไฮเปอร์เลยล่ะ อิเมียหอบจนลิ้นห้อย

ส่วนลูกชายไม่ค่อยนอน โอ โอ ไม่ยากอันนี้ทำได้ผลมาแล้วกับไอ้จ้อนของเดี๊ยน ผูกเปลแล้วเกว่งมันสุดแรงเกิด มันร้อง อิแม่แกว่ง ยิ่งแกว่งยิ่งร้อง ยิ่งร้องยิ่งแกว่งมาแข่งกันว่าใครจะชนะ มันเสียวจนหลับเลยอ่ะ เสร็จอิแม่ ละครน้ำเน่ากำลังเล่นพอดี นอนดูละครจนฉ่ำปอดเลยล่ะ พอลูก แง แง อิแม่ก็โยน โย่น โยน จนลูกไม่กล้าผงกหัวขึ้นมารบกวนอีกเลย5555

ว่าแต่แม่ตะวันไปทำหยั่งที่ฝั่งลาวค่ะ


โดย: เดินทางรอบโลก วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:11:48:21 น.  

 
แม่ตะวันสงสัยเราจิหัวอกเดียวกัน
ท่านขุนก็ทำงานแบบนั้นเหมียนกัลป์
ตั่งแต่ได้ฝรั่งมากิน ฮีก็ห่อหิ้วไปแต่ที่ลำบาก บางวันอิเมียอยากจะปีนป่ายอยากจะเป็นมาดามไฮโซมั่ง ก็โดนท่านขุนสอยร่วงลงมา แล้วเทศนาว่า นึกถึงคนที่เค้าลำบากมั่งสู ดูมั่งว่าชีวิตผู้คนเค้าเป็นอยู่อย่างไง๊ อูยยยกว่าจะจบกัณฑ์เล่นเอาเมียเข็ดไปหลายวัน

แล้วคุงฝรั่งเธออยู่องค์กรใหนจ๊ะ


โดย: เดินทางรอบโลก วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:11:36:28 น.  

 
เมื่อกี้แง้มเปิดบล๊อกเรือกล้วย แอบเห็นขาเท่าต้นกล้วยของแม่ตะวัยโด้ย กร๊ากก


โดย: เดินทางรอบโลก วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:11:59:15 น.  

 
กร๊ากๆๆ น้องมลมาแอ่วบ้านนี้เอง อิปี้ตามตัวอยู่น่ะเนี่ย... แฮะๆๆ

พี่ตะวันเป็นเหมือนลูกชายคนโตของพี่นกเลยค่ะ เค้าไฮเปอร์อ่ะค่ะ..พี่นกว่า นอนน้อย วิ่งทั้งวัน ไม่เดินวิ่งเอา จนเดี๋ยวนี้อายุ 16 แล้วก็ยังมีนิสัยเดิม นอกจากอยู่หน้าคอม แต่ก็ยังนั่งส่ายแข่งส่ายขาอยู่อย่างงั้นค่ะ พูดถึงแล้วยังเหนื่อยกับการเลี้ยงเค้าอยู่เลยค่ะเนี่ย (ตอนเด็กฮีซนมั๊ก)

แม่ตะวัน คุณแม่สามีมีนิสัยเหมือนนกเลยค่ะ พอเท้าแตะแผ่นดินฝรั่งปุ๊บ นิสัยและสันดานเก่าก็เปลี่ยนเหมือนสับสวิทได้เลยค่ะ ทำงานบ้านเอง ทำกับข้าวเอง อะไรที่ไม่เคยทำก็ต้องทำเองหม๊ด จะซื้อไรแต่ละที คิดแล้วคิดอีก ต้องเซ็ลจริงๆถึงจะซื้อ แต่พอกลับมาเหยียบแผ่นดินไทยแค่นั้นแหละสันดอนสันดานเดิมมันสับสวิทคืนทันที กร๊ากๆๆ มีเท่าไหร่ก็ไม่เหลือ

ความจริงที่ลาวหน้าจะมีวัสถุดิบเหมือนบ้านเราน่ะคะ ทำกินเองค่ะไม่ต้องแบ่งใคร (ถ้าเค้าไม่ชอบ 55) อย่างว่าค่ะคนเคยกินแบบไหนมาตั้งแต่เกิดก็จะว่าอร่อยกว่าของคนอื่น

พี่นกอยากไปเที่ยวจังค่ะ สวิทเซอร์แลนด์ ไม่รู้จะมีวาสนาหรือเปล่า



โดย: MommyKitchen วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:12:56:31 น.  

 
สวัสดีค่ะแม่น้องตะวัน
ในรูปถ่ายที่บอกเรียบร้อยนั้นโอเชใช่ค่ะ แต่ตัวจริงยิ่งกว่าลิงซะอีกค่ะคุณแม่น้องตะวัน เล่นเอาซะปวดหัวตามๆกัน
ส่วนท่านชายคนนี้เค้าชอบการถ่ายรูปมากๆๆค่ะ แบบว่าเค้าทำอะไรหรือเล่นอะไรเค้าก็บอกให้ถ่าย สงสัยจะเป็นนายแบบซะแล้ว 555

ฝากไว้เด่วรอกลับมาจากโรงเรียนจะจัดการให้นะค่ะ สงสัยเย็ยนี้มีหนุ่มน้อยเขินนน 555


โดย: NunOkZa วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:13:00:40 น.  

 
เป็นครอบครัวที่น่ารักจังเลยค่ะ
น้องๆก็น่ารักจังเลย
...
ดูจากรูปภาพแล้ว
น่าจะเป็นช่วงปลายๆซัมเมอร์ใช่ไหมคะ
อากาศดีจังตอนนั้น
แต่ตอนนี้หิมะตก
หนาวมากๆเลยค่ะ
....
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเราที่บล๊อคนะคะ
ยินดีที่รู้จักค่ะ


โดย: Suessapple วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:17:18:11 น.  

 
กลับมาเปิดคอมพิวเตอร์ก่อนเข้านอน
กะว่าจะปิดแต่คิดไรไม่รู้ ขอ Refresh หน้าเพจดูสักนิด เลยได้เห็นเม้นท์เพื่อน ๆ (แอบเอาเค้าเป็นเพื่อน)
รู้สึกอบอุ่นและดีใจที่มีเพื่อนน่ารัก เข้ามาทักทาย ซึ่งปกติอยู่ที่เวียงจันทร์นี่
ต้องรอวันว่าง ซึ่งแล้วแต่บุญแต่กรรม
ของบรรดาเพื่อน ๆ ที่นี่ ซึ่งมีอยู่น้อยนิด
และดันมีเวลาน้อยนิดกว่า ก็ได้แต่รอเศษเดนความเมตตา ที่เพื่อน ๆ จะแวะเวียนมาเยี่ยมหา
แต่ทางบล๊อคนี่น่ารักมากมาย ว่างเมื่อไหร่ เป็นเข้ามาชอนไช ให้สนุก คัน ๆ เล่น
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ จากใจจริง

น้อยหน่อย ของพี่ตะวัน กะน้องทะเลอา



โดย: ตะวันหรรษา ทะเลอาแจ่มใส วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:21:45:28 น.  

 
หวัดดีคะ แวะมาช้าไปหน่อย เพิ่งกลับจากทำงานคะ...
ช่วงนี้อาจไม่ค่อยได้อัพบล็อคจริงๆ คะ เพราะ ทำงาน 7 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น แต่ถ้ามีเวลา จะแวะมาเคาะประตูบ้านนะคะ เรื่อยๆ คะ
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ


โดย: คนชอบอ่านผ่านมาทัก วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:23:28:33 น.  

 
อิจฉาคนมีแม่บ้านคอยทำอาหารให้ทานหน่ะ ปอนด์ไม่มีจ้าเลยต้องทำเอง
วันนี้ทำน้ำพริกกะปิกิน กินเสร็จไปแฮ่ใส่สามี โดนแว๊กเลย
มานบอกว่าคิดว่าเดินอยู่ตลาดปลา กลิ่นแรงมากก

ว่าแต่แม่บ้านทำอาหารใช้ได้ไหมเอ่ย???
แล้วปกติอยู่ที่นั่นทานอาหารชาติไหนจ๊ะ อยากรู้อ่ะ

ปอนด์เพิ่งอัพบล็อกใหม่จ้ะ มีหนมมาฝากด้วย

Photobucket


โดย: Pound_sterling วันที่: 26 มกราคม 2553 เวลา:2:23:55 น.  

 
^
^
^

รูปข้างบนสวย และหวีตมากจ้า ขอบคุณที่หามาให้ชมกัน
ว่าแต่มีอีกไหม เค้าอยากดูอ่ะตัว


โดย: Pound_sterling วันที่: 26 มกราคม 2553 เวลา:2:25:20 น.  

 
น้องตะวันนี่หล่อโคตรๆเลยอ่ะนู๋หน่อย พี่ว่าดตขึ้นสาวตรึมแน่เลย หล่อแบบเข้มๆ วันหลังเอาเรื่องน้องทะเลอามาลงให้อ่านบ้างนะจ๊ะ


โดย: แม่ปุ้มปุ้ย วันที่: 26 มกราคม 2553 เวลา:20:14:15 น.  

 
พี่นัทบอกว่าน้องตะวันตอนเด็กๆหน้าตากวนอีนเน๊อะแม่ ป้าหน่าว่าพวกดื้อหน้ามึนอ่ะ ชอบทำปากบานๆตูจาเล่นอ่ะจาทำมายเหยอ แต่ตาดำกลมโตเหมือนรูปป้าหน่าตอนเท่าตะวันเลย


โดย: ป้าหน่า IP: 110.164.119.67 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:25:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

maman noi
Location :
Vientiane Laos

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




Friends' blogs
[Add maman noi's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.