1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
ทะเล...ตื่น
มาแล๊ววว...กลับมาแล้วครับเพื่อนๆ ( จม.ฉบับนี้ ยาวเหยียด ) กลับมาเห็น BG ตัวเอง..เค็มปิ๊ด..ขี้เกลือเต็มเชียว..ฮะฮ่าๆๆ เพื่อนๆบ่นกันตึม..เค็มลามไปถึงบ้านเพื่อนๆหลายคน.. (ไม่เว้นก้วนที่ไปมั่วสุม กันอยู่ที่ FB )..... ขอโทษน้ะครับ ที่เงียบๆไป(งานเยอะน่ะ) แต่ยังครับ ยังมิตาย ยังจะอยู่ คอยป่วน เพื่อนๆอยู่ตรงนี้แหล่ะ ฮิฮิ ช่วงนี้ ต้องเดินสายยิ่งกว่าหมอลำซ๊ะอีก..(หมอลำเค้าจะพักช่วงมีฝนน่ะครับ) แต่..หมอลำอย่างตาติ๊กมีหรือจะได้หยุด(มีงานตลอดแต่รายได้คงที่ ฮ่าๆ) เมื่อหลายเดือนก่อน..ก็ได้พาเจ้านายและผู้บริหาร และเพื่อนร่วมงาน รวมๆแล้ว 40 กว่าชีวิต ไปจัด OD ( Organization Development ) ที่จังหวัดระยอง + จันทบุรี มาน่ะ (บางองค์กรก็เรียกว่า กิจกรรมพัฒนาทีมงาน หรือ Team Building ที่จริงแล้ว คำว่า Team Building น่าจะเป็นเพียงส่วนหนึ่งของคำว่า Organization Development ซะมากกว่า เพราะ OD นั้นไม่ได้พัฒนาแค่เรื่องการทำงานเป็นทีมเท่านั้น ) จริงๆแล้ว...โปรแกรมนี้ได้เตรียมงานมาเป็นระยะเวลานานแล้วครับ (ตั้งแต่ ต้นปี โน่น) แต่ด้วยภารกิจ / เวลา ไม่สอดคล้องกันซักกะที เลื่อนมาเรื่อยๆ สุดท้าย ก็ฟันธง...ว่า ไปจัดกันที่ ฝั่งตะวันออก (ระยอง+จันทบุรี) เพราะใกล้บ้านหน่อย ( เดิมจะไปทางภาคใต้โน่น ) และด้วยความโชคร้ายของเพื่อนๆ ที่มอบความไว้วางใจ ให้ตาติ๊ก เป็นผู้จัดทริ๊ปๆนี้... ดังนั้น..การผจญภัยอันแสนตื่นเต้น/ จึงมีปรากฏอยู่ในทริ๊ปๆนี้ โดยมิได้ตั้งใจ...ฮะฮ่าๆๆๆทริ๊ปทัวส์ ล่องนาวา พาหัวใจ ไปทะเล * ออกเดินทางจากที่ทำงาน กันกลางดึก เครื่องเสียงในรถดีมาก จนทุกคน อดที่จะแหกปากร้องเพลงกันมิได้ ใครหลับได้ลง ก็คงจะเป็นประเภทหูเหล็กตัวจริง ในที่สุด ก็เงียบเสียงลงจนได้ เมื่อใกล้สว่าง *..ตาติ๊กหลับม่ายลง เพราะได้รับมอบให้เป็น กระเป๋ารถ.. สว่างแล้ว..พาเลี้ยวเข้าไปที่เขาชีจรรย์ จ.ชลบุรี...(ทางฝ่าน) รถจอดปุ๊บ...มีรถอาหารเช้ามาจอดเทียบปั๊บ...เสริฟถึงที่เลยเชียว (ตาติ๊กขอให้เพื่อนที่ทำงานอยู่แถวนั้น จัดเตรียมให้/ขอบคุณมากครับ) บริการกันเองแบบง่ายๆด้วย กาแฟ/โอวัลติน แล้วก็ข้าวต้มทะเล(ใส่หมูด้วย) ตาติ๊ก...ชิมไปแค่ 3 ชาม เอง..แต่ยังไม่รู้สึกอิ่มๆๆๆ...หุหุ * จากนั้นก็สูดอากาศบริสุทธิ์ยามเช้า ยืดเส้น ยืดสาย กันซ๊ะหน่อย เพื่อรอเวลาเข้าเยี่ยมชมไร่องุ่น Silverlake ของคุณสุพรรษา เนื่องภิรมย์ ซึ่งได้ประสานงานไว้แล้ว เค้าจะเปิดให้เราเข้าชมได้ในเวลา 8 โมง * อ้าวแป๊บเดียว 8 โมงแล้ะ..ไปๆโน่นๆ เจ้าหน้าที่เค้าขับรถพ่วงมารับแล้ว มีน้ำองุ่นสดที่ผลิตจากไร่มาต้อนรับพวกเราด้วย คนละ 1 ขวด รสชาดดีจัง * บริเวณกว่า 1,200 ไร่ กว้างเกินกว่าที่จะเดินชมครับ วิวแต่ละจุดสวยมากๆ เค้าจัดทำไว้เพื่อให้ถ่ายภาพออกมาได้สวยๆยังไงล่ะ...เพื่อนๆอยากชม หรืออยากทราบรายละเอียด ลองหาขัอมูลดูน๊ะ... สวยจริงๆ (แต่ก็สมราคาลงทุนของเค้าน่ะแหล่ะ)..มีที่พักด้วย..สวยๆๆ * จากนั้นพวกเรา(ลาวอิสาน) ก็เดินทางต่อไปที่โรงแรมสตาร์ จังหวัดระยอง ซึ่งตาติ๊กประสานงานการจัด ( OD ) กิจกรรมการพัฒนาองค์กร ไว้ที่นี่ โดยได้เชิญวิทยากรมือหนึ่ง จากสถาบัน กศน.ภาคตะวันออก มาดำเนินการให้ (อ.สาธิตและ อ.อ้อม เก่งมากๆครับ ) พอเสร็จกิจกรรม พวกเราก็บุ๊ฟเฟต์ กันที่โรงแรมสตาร์นี่แหล่ะ(อิ่มแปล้) * ช่วงบ่ายๆ ตาติ๊กก็พาคณะ ออกเดินทางไปที่ปากน้ำประแสร์ อ.แกลง จ.ระยอง เพื่อจะพาลงเรือและพักค้างคืนกันบนเรือซ้ะเลย ( โปรแกรมนี้ได้ตรวจเช็คความปลอดภัยร่วมกับผู้เชี่ยวชาญแล้ว สรุปได้ว่า หากมีเหตุไม่เหมาะสมให้ยกเลิกได้ทันที่...ประกอบกับ ได้ตรวจสอบสภาวะอากาศจากกรมอุตุนิยม ทุกระยะ..ปลอดภัย ก็ OK เอาเลย ลุยโลด...เป็นไงเป็นกัน ประกันชีวิต..ก็ทำให้ทุกคนแล้ว) * ถึงท่าเรือโชคหิรัญนาวี ปากน้ำประแสร์ อ.แกลง จ.ระยอง ลงเรือโชคหิรัญนาวี 5 (เรือ 3 ชั้น ปลอดภัยสูง มีมัคคุเทศก์ดูแลอย่างดี ) * ทุกอย่างพร้อม เรือก็พาพวกเราออกเดินทาง โดยเริ่มจาก กราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แล้วจึงล่องชมลุ่มน้ำประแสร์ ดูป่าชายเลน ป่าโกงกาง ชมวิถีชีวิตของชาวเล ดูการเพาะเลี้ยงปลาเก๋าในกระชัง แหล่งเพาะพันธุ์หอยนางรม บริเวณ 2 ริมฝั่งแม่น้ำประแสร์ รวมทั้งรับฟังประวัติความเป็นมา ของลุ่มแม่น้ำประแสร์ และอนุสรณ์สถานยุทธนาวีเรือรบหลวงประแสร์ (จะเห็นเรือรบลำเบ้อเร่อ จอดอยู่ปากแม่น้ำด้วยแหล่ะ) บรรยากาศสวยงามมาก..คุณต่าย ไกด์คนเก่ง ดูแลพวกเราได้เยี่ยมมาก * ว๊าว...คราวนี้เรือโชคหิรัญนาวี 5 ก็พาคณะของตาติ๊ก ออกทะเลใหญ่แล้ว แหม..ท้องทะเลช่างแสนกว้างใหญ่เหลือเกินเน๊าะ มองไปทางไหน ก็เห็นแต่น้ำจรดฟ้า ท้องฟ้าวันนี้ก็สดใส แดดสวยๆ ยามเย็น.งามเหลือเกิน * เรือเริ่มเปิดเพลงสนุกสนาน ให้พวกเราร้องรำทำเพลงกันอย่างมีความสุข ใครอยากทำอะไรก็ทำ ตามสบายๆๆ และกำลังพาพวกเรา มุ่งหน้าไปที่เกาะมันกลาง เพื่อที่จะหาจุดพาลงดำน้ำ แบบดำน้ำตื้น (snorkeling) เพื่อดูปะการัง ....ตาติ๊ก เริ่มเคลิ้มๆหลับซ้ะแล้ว...อิอิ....ก็ลมมันเย็นนี่ครับ.... * ประมาณ 1 ชั่วโมงเศษ เรือก็พาพวกเราไปถึงจุดหมายที่เกาะมันกลาง แต่ วันนี้คลื่นลมจะยังแรงอยู่ ไม่เหมาะที่จะลงดำน้ำ จึงพาไปอีกจุดหนึ่ง ที่ปลอดภัยกว่า คือเกาะมันใน แล้วจึงทอดสมอพักที่ท่าเรือบนเกาะนี้ จากนั้นก็จัดกิจกรรม ให้พวกเราได้เลือกตามที่ต้องการ เช่น กลุ่มที่ 1. จัดให้ไปชมสถานที่ต่างๆ บนเกาะ แล้วเล่นน้ำบนหาดทรายบนเกาะ น้ำตื้นปลอดภัย ใสสะอาด กลุ่มที่ 2. ที่ยังสนใจจะดำน้ำดูปะการังแบบดำน้ำตื้น ( snorkeling ) ก็จะเตรียมอุปกรณ์ / เรือเล็กพร้อมเจ้าหน้าที่ลงไปสอนกันถึงในน้ำเชียว กลุ่มที่ 3. กลุ่มที่ชอบพักผ่อนสบายๆ ก็นั่งดูเพื่อนๆสนุกสนานแทน (ท้องฟ้าโปร่งพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ลมพัดเย็นสบาย) * พอเริ่มค่ำ ก็เป็นเวลาของการทานอาหารเย็น ซึ่งทางเรือ จะแจกอาหารเป็นชุดเซ็ท ให้ทุกๆ คน ใครอยากตำส้มตำ เค้าก็มีอุปกรณ์ + เครื่องปรุง ไว้ให้บริการด้วยฝีมือตัวเองด้วยน้ะ..สนุกมาก... * โปรแกรมภาคค่ำ เจ้าหน้าที่เรือก็จะเปิดไฟด้านข้างตัวเรือ เพื่อเตรียมการตกหมึก และแจกอุปกรณ์ให้พวกเราที่สนใจ ได้ประลองฝีมือ ในการตกหมึกกัน โดยมีเจ้าหน้าที่คอยแนะนำเป็นอย่างดี * เพื่อนๆ อีกกลุ่มก็เริ่มร้องรำทำเพลง คาราโอเกะ กัน สนุกสนานกันใหญ่ อีกกลุ่มก็แอบไปนอนซ๊ะแล้ว (เดี๋ยวต้องไปลากตัวออกมาร้องเพลงใหม่) * สนุกสนานจนดึก ก็เริ่มพักผ่อนกันหลับนอนกันตามอัธยาศัย (เรือยังอยู่กลางทะเลน๊ะ อากาศดีมาก ยุงไม่มีแน่นอน) * สำหรับตาติ๊ก ก็แอบไปนอนที่หัวเรือ บริเวณแม่ย่านางของเรือนั่นแหล่ะ เจ้าหน้าที่เรือ ได้จัดหมอน/ผ้าห่ม ไว้บริการพวกเราด้วย ห้องน้ำ ก็สะดวกสบาย ถึง 5 ห้อง..เพียงพอๆทะเลตื่นมาเล่นด้วย...(แถม) * เวลาประมาณ 6 ทุ่มเศษๆ เริ่มมีลมแรงมากขึ้นๆและมากขึ้น จากที่ ที่เรือจอดสมอ...น้ำทะเลราบเรียบ ( เพราะอาศัยเกาะบังลม ) ตอนนี้...ทะเลเริ่มตื่นขึ้นมาเล่นกับพวกเราแล้ว แหม...คงเห็นพวกเราสนุกสนานกันน่ะ...คงมันส์ด้วยล่ะซิท่า..ฮึ จากนั้น จากทะเลหลับ ก็กลายเป็น...ทะเลตื่น จริงๆๆ...ฮ่วยๆๆๆ * ลมเริ่มแรงมากขึ้น อากาศเย็นลงจนหนาวสั่น ที่สุดแล้วน้ำฝนก็เริ่มโปรยมา เจ้าหน้าที่ของเรือ ทุกคนดูแลพวกเราดีมาก จะค่อยๆมากระซิบบอกว่า ให้พวกเรา (ที่นอนกันอยู่ที่หัวเรือ) เข้าไปหลบในเก๋งเรือ จะเหมาะกว่า * ณ นาทีนี้ คลื่นลมแรงจัด กับตันเรือเร่งเครื่องยนต์เรือ แล้วบังคับเรือให้หันหัวเรือสู้กับกระแสพายุ ที่โหมกระหน่ำเข้ามา เรือโคลงเคลง โยกขึ้นลง ตามกระแสคลื่น ท้องเรือกระแทกน้ำ น้ำกระจายสูงขึ้นไปถึง หลังคาชั้น 3 ของเรือ * ทุกคนย้ายไปข้างในเก๋งเรือกันหมดแล้ว... ยัง ตาติ๊ก...ยังนั่งเซ่อ อยู่ที่เดิมจนเปียก...... มองดูเชือกของสมอเรือ ตึงจนแทบจะขาดสะบั้น * นั่งมองดูเพื่อนๆ จาก..หัวเรือ ที่ขึ้นไปอยู่ในห้องโดยสารข้างใน * เห็นเพื่อนๆ เริ่มเมาคลื่น รวมทั้งเจ้านายเราด้วย..แย่แล้ว * นั่งมองดูการทำงานของเจ้าหน้าที่ประจำเรือ.ที่ช่วยกันอย่างแข็งขัน * นั่งมองดูไต้ก๋งเรือ+กับตันเรือ ควบคุมสถานการณ์ ในสภาวะวิกฤต... * นั่งมองดูสัมภาระ/กระเป๋า/ข้าวของเครื่องใช้ ที่เพื่อนๆวางไว้ * นั่งคิดว่า เราพาเพื่อนๆมาในที่ แบบนี้ทำไม...เรารู้สึกผิดจัง.. * อยากจะไปบอกทุกคนว่า..ตาติ๊กขอโทษจริงๆ ที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น * ก็พยายามเข้าไปถามเจ้าหน้าที่ของเรือว่า มีอะไรที่ผมช่วยได้บ้างมั้ยครับ (ตัวเองก็ยังจะเอาตัวเองไม่รอดเลย..ฮิฮิ ) เค้าก็แนะนำว่า..ไม่ต้องกังวล แต่อยากให้ ไปหลบ ลม ฝน ด้านใน จะดีกว่ามั๊ย...หุหุ.. * สุดท้าย..ก็เลยทำตัวว่านอนสอนง่าย...ปีนบันไดเรือ ตามเพื่อนๆขึ้นไป ก็เห็นเพื่อนๆอยู่กันเยอะแล้ว.(แถมสายตาไม่ค่อยเป็นมิตร ซะแล้ว หุหุ) จึงตัดสินใจ กลับลงมาด้านล่าง แล้วอ้อมไปท้ายเรือ ด้านหลังห้องเครื่อง ก็พบกับเจ้าหน้าที่เรือ กำลังทำงานเพื่อ แก้ไขสถานการณ์ อยู่บริเวณนั้นหลายคน ก็เลยตัดสินเลือก ที่จะอยู่ตรงนี่แหล่ะ * ก็ได้มีโอกาสพูดคุยกับเจ้าหน้าที่เรือถึงเหตุการณ์ที่กำลังประสบอยู่นี้ ว่ามันรุนแรง หรือน่ากลัวมาก ขนาดไหน จะมีชีวิตรอดกลับบ้านมั้ยเนี๊ยะ (จะได้เตรียมตัวตายได้อย่างเหมาะสม..ฮ่าๆๆ..คิดในใจง่ะ) * กัปตันเรือ ทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดี มีสมาธิ สงบ/นิ่ง มิได้ตระหนกตกตื่น อย่างที่พวกเราเป็นแต่อย่างใด.. เพราะเป็นเหตุการณ์ปกติธรรมดาๆ ที่ชาวเรือ เค้าเจอะเป็นประจำๆ... * แต่ในช่วงเวลาที่สู้กับพายุ ลมแรง อยู่กลางทะเล ในเวลากลางคืนอันแสนจะมืดมิด...สำหรับความรู้สึกของพวกเรา(ลาวอิสาน) ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ในนาทีนั้น...เช่น * ถ้าเปรียบว่า ชีวิตที่กำลังเจอะเจอกับปัญหา ที่แทบจะทนไม่ได้ ไม่รู้จะทำอย่างไร มืดแปดด้าน...งง-สับสน ไปหมด..ตาติ๊กพบว่า.. บางคนสติแตก / บางคนสวดมนต์ / บางคนกลัวมาก..ถึงมากที่สุด.. บางคนเลือกที่จะพกแค่บัตรประชาชน เพียงใบเดียว ก็มี... * และสิ่งหนึ่ง ที่ทุกคนน่าจะเรียนรู้ได้ คือ การมี...สติ... * เวลาผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมง ( บางคนอาจจะรู้สึกว่านานทั้งชีวิต ) ทุกอย่างก็สงบ...และกลับมาเหมือนเดิม ฟ้าโปร่ง อากาศสบายๆ..ไชโย.. กับตันเรือ ก็หันหัวเรือเข้าแผ่นดินใหญ่ นำพาพวกเรามุ่งหน้า กลับเข้าฝั่ง...ด้วยความโล่งใจของทุกๆคน * มีเพื่อนๆหลายคน แสดงความรู้สึกที่ตาติ๊กสัมผัสได้ว่า กำลังเคือง และมีการพูด ประชด ประชัน ถึงการจัดทริ๊ปๆนี้ ของตาติ๊ก แต่ก็มีอีกหลายคน บอกว่ามันส์สุดๆ ที่ได้สัมผัส มันส์มากๆ ไม่กลัว ตาติ๊ก พยายามเข้าไปขอโทษทุกๆคน ที่ทำให้ต้องมาลำบากแบบนี้ แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ยังคงคุ้มครองเรา เราจึงปลอดภัยทุกๆคน * เจ้าหน้าที่เรือ จัดสภาพของเรือให้เข้าที่ เช่นเดิม และบริการพวกเราด้วยกาแฟร้อนๆ และข้าวต้มทะเลอีกครั้ง แถมด้วยน้ำส้มและขนมปัง เพื่อรับอรุณวันใหม่ ที่สดใสกว่าเดิม * และนี่คงเป็นของแถม ในกิจกรรม OD ภาคพิเศษ + ภาคพิศดาร ที่ชื่อว่า " ทะเลตื่น " (เพราะพวกเรามากวนทะเล..นี่เอง..ฮะฮ่าๆๆ) * พอท้องฟ้าสว่างไสวกับวันใหม่ ตาติ๊ก ก็พาชาวคณะทั้งหมดเดินทางต่อ เพื่อค้นหาประสบการณ์ใหม่ๆ ของชีวิต..ต่อไป...ฮาๆๆๆ * วันนี้ขอพัก ทริ๊ปทัวส์ ล่องนาวา พาหัวใจ ไปทะเล ในตอน " ทะเลตื่น " ไว้แค่นี้ก่อนน้ะครับ..เพราะรู้สึกจะเมาคลื่นอีกแล้ว วันหลังจะมาเล่าให้ฟังต่อในตอนต่อไป...คิดถึงทุกคนน้ะครับ บ๊าย บาย... ฝากเพลงไว้ให้ฟัง ซักเพลงน๊ะครับ...รักทุกคนน้ะ..จุ๊บๆๆๆทะเล : ชรัส เฟื่องอารมย์ เหม่อมอง มองทะเลมืดสลัว ลมทะเลพัดน่ากลัว จริงหนา เสียงคลื่นสาด ซัดเป็นเกลียว เกลียวกระจาย *หาดทราย ทรายมากมายไกลสุดตา เรามองไปที่ขอบฟ้า งาม..หนักหนา หาคำชม ชมทะเลไม่หน่ายเลย หากใจเป็นเช่นทะเล นั้นคงรวนเร เดี๋ยวดี เดี๋ยวบ้า ทะเลนั้นงามนักหนา แต่ก็แฝงไว้ด้วยความน่ากลัว เหม่อมอง มองทะเลมืดสลัว ลมทะเลพัดน่ากลัวจริงหนา เสียงคลื่นสาด ซัดเป็นเกลียว เกลียวกระจาย (*) ทะเลนั้นมีมนต์ขลัง เหมือนมีพลังให้เกิดรักได้ ชวนกันไปเดินหาดทราย ความรักเกิดได้ ไม่รู้ตัว เหม่อมอง มองทะเลมืดสลัว ลมทะเลพัดน่ากลัวจริงหนา เสียงคลื่นสาด ซัดเป็นเกลียว เกลียวกระจาย ขอขอบคุณ *** เพลงทะเล ของคุณชรัส เฟื่องอารมณ์ ขอขอบคุณ *** เรือโชคหิรัญนาวี 5 และทีมงานทุกคน ขอขอบคุณ *** ท้องทะเลไทย ที่ยังไว้ชีวิตน้อยๆให้สู้ต่อไป ขอขอบคุณ *** ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทุกคน ตาติ๊ก *** ผู้บันทึกไว้
Create Date : 31 กรกฎาคม 2553
45 comments
Last Update : 3 กันยายน 2553 15:38:06 น.
Counter : 936 Pageviews.
โดย: ตาติ๊ก...น่ะเองง่ะ (สกุลเพชร ) 31 กรกฎาคม 2553 11:20:22 น.
โดย: กะว่าก๋า 31 กรกฎาคม 2553 15:59:10 น.
โดย: พธู 10 สิงหาคม 2553 11:23:17 น.
โดย: panwat 11 สิงหาคม 2553 2:32:57 น.
โดย: yyswim 11 สิงหาคม 2553 15:00:38 น.
โดย: I_sabai 12 สิงหาคม 2553 19:47:00 น.
โดย: กะว่าก๋า 16 สิงหาคม 2553 6:18:16 น.
โดย: มินทิวา 16 สิงหาคม 2553 7:37:49 น.
โดย: ตัวp_box IP: 124.121.231.76 16 สิงหาคม 2553 11:23:14 น.
โดย: panwat 16 สิงหาคม 2553 23:34:53 น.
โดย: yyswim 17 สิงหาคม 2553 20:26:40 น.
โดย: yyswim 17 สิงหาคม 2553 20:35:49 น.
โดย: yyswim 17 สิงหาคม 2553 20:36:14 น.
โดย: ลุงแอ๊ด 17 สิงหาคม 2553 22:13:01 น.
โดย: ญามี่ 18 สิงหาคม 2553 0:48:14 น.
โดย: Q-hikaru 18 สิงหาคม 2553 2:54:03 น.
โดย: panwat 19 สิงหาคม 2553 21:08:54 น.
โดย: panwat 22 สิงหาคม 2553 4:46:54 น.
โดย: panwat 24 สิงหาคม 2553 11:40:44 น.
โดย: Q-hikaru 25 สิงหาคม 2553 0:27:22 น.
โดย: panwat 30 สิงหาคม 2553 22:33:42 น.
คิดถึงซำเหม๋อ..น๊ะคร๊าบ..จรุ๊ฟๆๆ
เดี๋ยวมา...........แผล๊บเดียว..