บนเส้นทางสายพระนิพพาน 223 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 223 223/01 แค่นี้เอง..ชีวิต..อย่าคิดมาก ที่ยุ่งยาก..ปรุงแต่ง..มากแข่งขัน มีความอยาก..ยื้อแย่ง..ไม่แบ่งปัน เข่นฆ่ากัน..จองเวร..เป็นกงกรรม 223/02 เป็นกงกรรม..กงเกวียน..เวียนไม่จบ ต้องสยบ..ด้วยอภัย..ไม่ใช่ฆ่า ไม่อภัย..คล้ายชนัก..แทงหักคา ฆ่ากันมา..ฆ่ากันไป..ไม่สิ้นเวร 223/03 ไม่สิ้นเวร..สิ้นกรรม..ตามไล่ล่า ไม่เข้าท่า..จริงแท้..มีแต่ทุกข์ อภัยทาน..พลันจบ..สงบสุข ถึงมีทุกข์..มากมาย..แค่กายเนื้อ 223/04 แค่กายเนื้อ..รอจอด..ทอดกายลง ชีวิตทรง..อยู่ได้..ไม่นานดอก มัวจับผิด..ส่งจิต..ออกแต่นอก ก็ขอบอก..เอาไว้..หนีไม่พ้น 223/05 หนีไม่พ้น..เวียนวน..ลงแต่ล่าง เป็นลูกข่าง..หมุนไป..ไม่สิ้นสุด ไปจนกว่า..เบื่อหน่าย..กายมนุษย์ หาทางหลุด..ขุดค้น..ไปจนพบ 223/06 ไปจนพบ..ความจริง..แห่งชีวิต ไม่เสพติด..ละวาง..หาทางพ้น /ทั้งเขาเรา..ดูเถิด..เกิดเป็นคน เพื่อให้ตน..กลับตัว..ชั่วเป็นดี 223/07 ชั่วเป็นดี..แต่นี้..เป็นต้นไป ตั้งอยู่ใน..ศีลสัตย์..ปฏิบัติธรรม น้อมรับทุกข์..กายใจ..ชดใช้กรรม บาปไม่ทำ..ขอพอ..ก่อแต่บุญ 223/08 ก่อแต่บุญ..เป็นทุน..ไว้เดินทาง เป็นผู้วาง..ศาสตรา..รักษาศีล มุ่งฝึกตน..ฝนใจ..เป็นอาจิณ ไม่ยลยิน..เสียงค้าน..เหล่ามารชน 223/09 เหล่ามารชน..ชวนชี้..กามดีกว่า ขอจงอย่า..ละโลภ..ลืมโกรธหลง มันไม่ดี..สักนิด..ถ้าจิตปลง เชิญมาลง..เวียนว่าย..ในบ่อกาม 223/10 ในบ่อกาม..งามตา..พาสนุก ยังช่วยปลุก..สัญชาตญาณ..การต่อสู้ ต่างยื้อแย่ง..แข่งขัน..นั่นของกู ได้เรียนรู้..ไขว่คว้า..หาครอบครอง 223/11 หาครอบครอง..มองไป..อยากได้หมด ทรยศ..หักหลัง..ก็ยังได้ สารพัด..วิธี..ไม่มีอาย ใครเป็นตาย..ไม่รู้..กูจะเอา 223/12 กูจะเอา..ทุกอย่าง..ที่อยากได้ ไม่รู้ตาย..มันกราย..เข้ามาใกล้ เพราะไม่รู้..คิดว่าอยู่..อีกยาวไกล ไม่มีใคร..ช่วยได้..นอกจากตน 223/13 นอกจากตน..กลับตัว..ให้เร็วพลัน ไม่รอวัน..เวลา..กลัวจะพลาด ตัดเยื่อใย..ทำใจ..ใสสะอาด ต้องเด็ดขาด..กับมัน..อันชีวิต 223/14 อันชีวิต..บั้นปลาย..ก่อนกลายพัง มีกำลัง..แรงกาย..หายใจอยู่ ทำใจให้..ประเสริฐ..เปิดประตู หมั่นเช็ดถู..ขัดเกลา..ให้วาวใส 223/15 ให้วาวใส..ใจตน..ไม่หม่นหมอง เป็นผู้มอง..ปัจจุบัน..อันสดใส จึงมองเห็น..อนาคต..หมดห่วงใย วางลงไป..ทุกสิ่ง..ทิ้งแม้กาย 223/16 ทิ้งแม้กาย..รักสุด..ดุจดวงจิต แต่ชีวิต..มีจุด..อันต้องจบ ผู้เกิดกาย..ทุกราย..ต้องพานพบ แต่จะจบ..วันใด..ไม่รู้เลย 223/17 ไม่รู้เลย..เวลา..กายาทอด หนทางรอด..ไม่มีเลย..เพื่อนเอยคิด มีแต่ทาง..หลังตาย..ไปด้วยจิต ฉะนั้นกิจ..ก่อนตาย..ฝึกใจตน 223/18 ฝึกใจตน..คนเฒ่า..ก่อนเข้าโลง ทุกชั่วโมง..นาที..ล้วนมีค่า รู้ฝึกจิต..ก่อนจาก..มากราคา ผู้มืดมา..สว่างไป..กำไรงาม 223/19 กำไรงาม..จากความ..คิดปัญญา ที่เกิดมา..มีกาย..ได้เรียนรู้ จากกากเดน..เป็นคน..ชั่วสุดกู่ มาเป็นผู้..สำนึก..รู้สึกตน 223/20 รู้สึกตน..กลับตัว..ในทันที เป็นผู้มี..บัญชี..เปิดค้างไว้ ได้เริ่มต้น..ผลบุญ..เกิดทันใด สบายใจ..ก่อนจาก..มากผลบุญ 223/21 มากผลบุญ..คุณทำ..ก่อนตัวตาย ก็สบาย..เสวยผล..บุญตนก่อน ไม่มุ่งต่อ..รีรอ..มัวย่อหย่อน คอยผลัดผ่อน..หมดบุญ..คุณเจอแน่ 223/22 คุณเจอแน่..ลงนรก..ตกสวรรค์ มัวแต่ฝัน..หลงเพลิน..ไม่เดินต่อ นรกโลก..ลงพลัน..ท่านคนก่อ คนขุดบ่อ..ดักไว้..ใช่ใครเลย 223/23 ใช่ใครเลย..บาปบุญ..คุณทั้งสิ้น คุณจะดิ้น..ทางใด..ได้ทั้งนั้น เมื่อมุ่งสร้าง..ทางบุญ..คุณอนันต์ โทษมหันต์..สร้างบาป..จงทราบไว้ 223/24 จงทราบไว้..ใช้จิต..เพื่อกิจตน สู้อดทน..อดกลั้น..ยึดมั่นไว้ ใช้ทั้งศีล..ทั้งธรรม..นำหน้าไป เดินอยู่ใน..ทางบุญ..ของคุณเอง 223/25 ของคุณเอง..ทั้งหมด..กำหนดจุด ไปสิ้นสุด..แดนใด..ใจจดจ่อ พักมีแรง..กำลัง..อย่ารั้งรอ เดินทางต่อ..หนึ่งก้าว..ก็หนึ่งใกล้ 223/26 ก็หนึ่งใกล้..เข้าไป..สู่จุดหมาย ไม่ปล่อยหาย..เดินห่าง..เส้นทางหลัก ผู้รู้เดิน..หน้าสู้..อยู่บนมรรค ผลก็จัก..ตามมา..ไม่ช้านาน 223/27 ไม่ช้านาน..การเดิน..ย่อมสิ้นสุด จากมนุษย์..เทพพรหม..สู่นิพพาน ตามเส้นทาง..องค์พระ..พิชิตมาร ทรงต้องการ..รื้อขน..ช่วยคนทุกข์ 223/28 ช่วยคนทุกข์..ทนยาก..มากปัญหา ใช้ปัญญา..ฝึกจิต..คิดถูกต้อง มองเห็นเหตุ..ปัจจัย..รู้ไตร่ตรอง ได้ครองครอง..ทางตรง..ไม่หลงทิศ 223/29 ไม่หลงทิศ..ผิดทาง..ยังมุ่งมั่น ทีละขั้น..งดงาม..ตามลำดับ ปฏิบัติ..ตรงทาง..ต่างได้รับ กิเลสดับ..วันใด..ไปสุดทาง 223/30 ไปสุดทาง..วางสิ้น..ดิ้นจนหลุด เป็นผู้หยุด..เกิดตาย..ได้เสียที ผู้ตัดสิ้น..เยื่อได้..ใยไม่มี ผู้หาดี..จนพบ..ก็จบกัน 223/31 ก็จบกัน..เวียนว่าย..การตายเกิด การกำเนิด..กำหนัด..ตัดให้สิ้น เมื่อกิเลส..ตัณหา..ไม่ยลยิน อันทรัพย์สิน..เกียรติยศ..หมดเยื่อใย 223/32 หมดเยื่อใย..ไปตาม..พุทธองค์ พระผู้ทรง..ได้สละ..ราชสมบัติ เห็นเกิดแก่..เจ็บตาย..ฉายภาพชัด บ่วงผูกมัด..มากมี..ทรงหนีมา 223/33 ทรงหนีมา..หาทาง..สลัดหลุด จนถึงจุด..อดพระ..กระยาหาร เหลือแต่หนัง..หุ้มกาย..ไม่ยอมทาน ทรมาน..ปางตาย..ไม่ได้ผล 223/34 ไม่ได้ผล..ทางอด..งดไปก่อน ทรงพักผ่อน..อิริยาบถ..จนสดชื่น กระยาหาร..เสวยได้..ร่างกายฟื้น ทรงหยัดยืน..ฝึกใจ..ใช้ปัญญา 223/35 ใช้ปัญญา..พิจารณา..เห็นความจริง ว่าทุกสิ่ง..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล อีกร่างกาย..สูตู..อยู่ไม่นาน พอถึงกาล..ทอดกาย..ตายทุกคน 223/36 ตายทุกคน..ฝึกตน..เดินบนทาง เดินสายกลาง..กายใจ..ไปสู่จุด ไม่ใช่อด..ไม่เกินอิ่ม..หนึ่งมนุษย์ อยู่ที่จุด..พอดี..ที่ตรงกลาง 223/37 ที่ตรงกลาง..วางจุด..หาหลุดพ้น ต้องขุดค้น..ด้วยตน..หนทางมี เริ่มจากศีล..ต่อธรรม..ตามด้วยดี ปัญญามี..ตีแหลก..ปลดแอกกรรม 223/38 ปลดแอกกรรม..หยุดทำ..ชั่วเดี๋ยวนี้ เส้นทางชี้..ขึ้นบน..เมื่อตนหยุด จากร้อนร้าย..กลายเย็น..เป็นมนุษย์ เป็นผู้หยุด..ตลอดไป..ด้วยใจมั่น 223/39 ด้วยใจมั่น..นั่นแหละ..ผู้บำเพ็ญ ได้ฉ่ำเย็น..มาสู่..อยู่เป็นสุข กายเดือดร้อน..ธรรมดา..เกิดมาทุกข์ เป็นผู้ลุก..ขึ้นมา..ค้นหาทาง 223/40 ค้นหาทาง..ฝ่าไป..ด้วยใจจิต หาทางปิด..ทางต่ำ..ทำจิตใส อยู่กับศีล..กับธรรม..ซำบายใจ หนทางไป..จากนี่..อยู่ที่ตน 223/41 อยู่ที่ตน..คนผู้..ใช้ปัญญา ช่วยนำพา..จิตดี..หนีไปได้ เป็นผู้ก้าว..ขึ้นฝั่ง..หลังความตาย ไม่ต้องอาย..ยมบาล..กาลสิ้นลม 223/42 กาลสิ้นลม..ไม่จม..อเวจี เป็นผู้มี..แต่ใจ..ใฝ่กุศล ไม่เอาบาป..ขุ่นใจ..มาใส่ตน มั่นอยู่บน..จิตใส..ใจสะอาด 223/43 ใจสะอาด..จากใน..มิใช่นอก ผู้ขุดลอก..ข้างใน..มิให้ชั่ว ย่อมมั่นอก..มั่นใจ..ไปได้ชัวร์ ยอมเอาตัว..ใช้กรรม..นำจิตสูง 223/44 นำจิตสูง..ตามสาย..ไปนิพพาน จะเนิ่นนาน..เอาใด..ใครจะสน คงมุ่งมั่น..เร่งรัด..ขัดจิตตน ดุจอุบล..ชูช่อราก..เกิดจากตม 223/45 เกิดจากตม..ต้นตอ..กรรมแห่งตน การเป็นคน..รู้ลึก..ได้ฝึกจิต มีปัญญา..รู้ได้..ใช้ชีวิต ก็มีสิทธิ์..ขัดเกลา..เอาดีได้ 223/46 เอาดีได้..ใช้เป็น..เห็นทางเปิด ไม่เตลิด..เดินหลง..ลงนรก เป็นผู้ปิด..ทางไว้..ไม่ให้ตก มีกระจก..ส่องใจ..ไปตามทาง 223/47 ไปตามทาง..วางบาป..อาบแสงบุญ เป็นต้นทุน..เดินทาง..ไปจนสุด สวรรค์พรหม..นิพพาน..จากมนุษย์ กิเลสหลุด..สุดท้าย..ไม่หวนกลับ 223/48 ไม่หวนกลับ..จับแน่น..แดนนิพพาน ตลอดกาล..สุขอัน..นิรันดร ผู้จิตขาว..เอาชนะ..ละนิวรณ์ มีขั้นตอน..แต่ละราย..ไม่เหมือนกัน 223/49 ไม่เหมือนกัน..อันจิต..คิดแตกต่าง มีถี่ห่าง..ปราณีต..ละเอียดหยาบ แสดงออก..นอกใน..ใครจะทราบ ผู้จะปราบ..ได้นี้..มีแต่ตน 223/50 อันโลกนี้..ไม่มี..สงบนิ่ง มีแต่วิ่ง..วุ่นวน..จนเจอเศร้า มีพบแล้ว..พลัดพราก..ไปจากเรา ถึงมัวเมา..ลุ่มหลง..ปลงชีวิต 223/51 ปลงชีวิต..คิดเป็น..เห็นความจริง ว่าทุกสิ่ง..ทุกราย..สลายหมด ทั้งคนสัตว์..สิ่งของ..ที่ปรากฏ อนาคต..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล 223/52 ไปตามกาล..เวลา..หาคงที่ นั่งอยู่นี่..คุณเอย..ก็เคยหนุ่ม พอแก่เฒ่า..ไม่สบาย..โรคร้ายรุม มาเกาะกุม..ร่างกาย..จนตายแล 223/53 จนตายแล..มีแต่จิต..คิดดีงาม มีแต่ความ..เข้าใจ..ใช้ปัญญา ด้วยตั้งใจ..แน่วแน่..แก้ปัญหา ปรารถนา..แรงกล้า..หาทางพ้น 223/54 หาทางพ้น..ทุกข์ภัย..หนีกายหยาบ เกิดจากบาป..จากบุญ..ทำตุนไว้ เมื่อรู้สึก..สำนึก..มุ่งชดใช้ เปลี่ยนจากร้าย..เป็นดี..ทันทีเลย 223/55 ทันทีเลย..คุณเอย..ทำแต่บุญ ไว้เป็นทุน..เดินทาง..วันข้างหน้า บนเส้นทาง..ดีล้วน..ไม่หวนมา ฝึกวิชา..พุทธองค์..ทรงชี้นำ 223/56 ทรงชี้นำ..ทำดู..รู้แจ้งจิต ทั้งลองผิด..ลองถูก..ปลูกต้นกล้า จนเป็นร่ม..โพธิ์ใหญ่..ให้นกกา ได้พึ่งพา..อาศัย..ร่มใบบุญ 223/57 ร่มใบบุญ..ลงทุน..แค่ทำตาม ให้งอกงาม..นอกใจ..ของใจจิต ไม่เบียดเบียน..มั่นคง..ทรงชีวิต มีความคิด..แต่ดี..หนีโลกา 223/58 หนีโลกา..ลาขาด..ไม่พลาดอีก คอยหลบหลีก..กิเลส..และตัณหา ตามเชิญชวน..ล่อหลอก..ให้ออกมา คอยชักพา..ให้หลง..ออกดงดอน 223/59 ออกดงดอน..ย้อนกลับ..ไม่รู้สิ้น เสียแรงดิ้น..ขาดทุน..จนย่อยยับ เมื่อปัญญา..ความคิด..จิตคอยจับ เรื่องย้อนกลับ..เกิดใหม่..ไม่มีทาง 223/60 ไม่มีทาง..วางหมด..ไม่จดจำ ที่ต้องทำ..คือดี..แต่นี้ไป มุ่งเต็มที่..สุดท้ายดี..ก็ไม่ใช้ วางลงได้..ไม่เกาะดี..ถึงที่แล้ว
|
เฒ่าจอย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
