บนเส้นทางสายพระนิพพาน 208 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 208 208/01 ถึงบางครั้ง..วางอารมณ์..ยังไม่ดี บารมี..อ่อนล้า..ไม่กล้าแข็ง ก็หยุดยั้ง..รั้งรอ..พอมีแรง แล้ววิ่งแซง..กิเลสตน..จนลับตา 208/02 จนลับตา..อย่าท้อ..โดยเด็ดขาด มีโอกาส..ชาตินี้..ดีให้ได้ ตั้งสติ..ดึงปัญญา..ออกมาใช้ เปลี่ยนจากร้าย..เป็นดี..ชาตินี้เลย 208/03 ชาตินี้เลย..เพื่อนเอย..มุ่งนิพพาน ก็ด้วยการ..คิดบวก..สะดวกสุด ยากนักหนา..จะได้..กายมนุษย์ ยังมีพุทธ..ศาสนา..มานำทาง 208/04 มานำทาง..วางกฏเกณฑ์..จนเห็นทุกข์ ที่แอบซุก..ซอกจิต..ปิดเงียบเชียบ กว่ารู้ตน..ทนทรมาน..ปานช้างเหยียบ ผู้รู้เงียบ..ฝึกตน..เพื่อพ้นผ่าน 208/05 เพื่อพ้นผ่าน..ฝึกตนบ่อย..จนปล่อยวาง เดินตามทาง..พุทธองค์..ท่านทรงชี้ จงมองทุกข์..ตนเถิด..เกิดมานี้ จะหลีกลี้..หลบไป..ได้ที่ไหน 208/06 ได้ที่ไหน..กันเล่า..ท่านเจ้าขา ปรารถนา..ทุกสิ่งอัน..มันได้ไหม อยากให้อยู่..กลับพลัดพราก..จากเราไป ชราวัย..อยากให้ไกล..ยิ่งใกล้มา 208/07 ยิ่งใกล้มา..แก่เฒ่า..เราไม่อยาก ทุกข์ลำบาก..มาไล่..ก็ไม่หนี ผมหงอกขาว..ไม่ต้องการ..มันก็มี หูตาดี..พอแก่ตัว..ก็มัวตึง 208/08 ก็มัวตึง..คงถึง..เวลาตื่น พอขมขื่น..ประจำ..ทำให้คิด ทำไมหนอ..เคราะห์กรรม..คอยตามติด คงทำผิด..ซ้ำซาก..ยากอภัย 208/09 ยากอภัย..ทำใจ..ยอมรับกรรม ที่เคยทำ..เป็นต้น..ผลจึงตาม ทำแต่ชั่ว..ช้ำชอก..บาปงอกงาม ถ้าเดินตาม..พุทธองค์..ทรงความดี 208/10 ทรงความดี..เป็นนิจ..ชีวิตตน รอรับผล..ความดี..ในเบื้องหน้า เวลานี้..ไร้สุข..ทุกข์นานา ดาหน้ามา..น้อมรับผล..ไม่สนกรรม 208/11 ไม่สนกรรม..ตามกฏ..ใช้หมดกัน ตามมาทัน..ชดใช้..จะได้จบ ถ้าไม่ยอม..จองกรรม..ข้ามชาติภพ จะสมทบ..โถมทับ..เกินรับไหว 208/12 เกินรับไหว..ให้สะสม..เพาะบ่มตน ยอมอดทน..จนที่สุด..ใจหยุดนิ่ง จากไม่รอด..สอดส่าย..เคยไหวติง พอเจอสิ่ง..วิ่งกระทบ..สงบเย็น 208/13 สงบเย็น..เป็นคน..มีคุณค่า ช่วยนำพา..ชีวิต..สู่จุดหมาย เคยฟันฝ่า..วิบาก..มามากมาย เห็นความตาย..ตรงหน้า..ไม่น่ากลัว 208/14 ไม่น่ากลัว..เพราะตัว..รู้ความจริง ว่าทุกสิ่ง..ที่เห็นนี่..มีเกิดดับ เมื่อความจริง..ทั้งหลาย..ใจยอมรับ จิตบังคับ..เดินไป..ไม่ยากเลย 208/15 ไม่ยากเลย..คุ้นเคย..จนคล่องแคล่ว ผู้ได้แล้ว..ได้เลย..ไม่เคยหลุด อาจเป็นครั้ง..สุดท้าย..กายมนุษย์ ต้องการหลุด..อย่าหยุดนิ่ง..ทิ้งหายใจ 208/16 ทิ้งหายใจ..ทำไมเล่า..เอาจิตจับ ทำการนับ..ไปเรื่อย..เมื่อยก็พัก เป็นผู้ฝึก..บ่อยไว้..ด้วยใจรัก ไม่นานนัก..ชินใจ..นิ่งในฌาน 208/17 นิ่งในฌาน..ชำนาญ..การฝึกตน การเป็นคน..ยิ่งไกล..ไปทุกที ติดสันดาน..การฝึก..สำนึกดี เส้นทางนี้..เทพพรหม..พระนิพพาน 208/18 พระนิพพาน..ด่านสุดท้าย..ไม่หวนคืน เป็นผู้ตื่น..เบิกบานจิต..ติดนิสัย อยู่อย่างสุข..ยามทุกข์เข็ญ..กลับเย็นใจ ตั้งอยู่ใน..อุเบกขา..หาทางพ้น 208/19 หาทางพ้น..ค้นภายใน..ไม่ใช่นอก ผู้ไม่หลอก..จิตตน..มุ่งค้นหา มีสติ..สมาธิช่วย..ด้วยปัญญา มืดมิดมา..เวลาไป..ใจสว่าง 208/20 ใจสว่าง..กระจ่าง..อยู่กลางจิต ใจเคยปิด..ประตูตาย..แสนวายวุ่น มัวปิดไว้..ไม่ปัดกวาด..มันขาดทุน เปิดแล้วคุณ..จะร้องโอ้..โง่มานาน 208/21 โง่มานาน..ภูมิต้านทาน..ไม่เคยมี ไม่รู้ดี..เป็นไง..ไม่ใส่ใจ พอเรื่องชั่ว..ของโปรด..โดดเข้าใส่ หลงฝักไฝ่..ความชั่ว..กลัวความดี 208/22 กลัวความดี..ไม่มีจบ..สงบเย็น ที่เราเห็น..ร้อนเร่า..ไม่เอาไหน ชีวิตมี..แต่ยุ่งยาก..มากด้วยไฟ เผาข้างใน..ใจตน..ทุรนทุราย 208/23 ทุรนทุราย..ใช้ปัญญา..พิจารณาดู จึงได้รู้..เหตุผล..มีต้นกรรม อันเกิดแต่..จิตมาร..การกระทำ จึงหัวทิ่ม..หัวตำ..จนบัดนี้ 208/24 จนบัดนี้..พอมีจิต..เป็นกุศล ยอมรับผล..กรรมตน..แต่หนหลัง รู้ความจริง..รับได้..สบายจัง เอาชั่วฝัง..ปัจจุบัน..มั่นในดี 208/25 มั่นในดี..เท่านั้น..มันส่งผล ทำให้ตน..สุขใจ..อยู่ในศีล งดการเสาะ..แสวงหา..สิ่งราคิน คนเดินดิน..ธรรมดา..มาเพื่อไป 208/26 มาเพื่อไป..ทุกคน..ไม่พ้นแน่ เกิดแล้วแก่..เจ็บกาย..ตายจากกัน ผู้เกิดกาย..ตายเสมอ..อย่าเพ้อฝัน ทั้งเธอฉัน..จำไว้..ต้องตายแน่ 208/27 ต้องตายแน่..ทั้งหมด..รู้จดจาร จะอยู่นาน..ได้แค่ไหน..เจ้ากายเน่า ไม่กี่ปี..แท้แท้..ยังแก่เฒ่า นั่งคุกเข่า...วอนขอ..ก็ไม่ยอม 208/28 ก็ไม่ยอม..หยุดยั้ง..ยังเดินลุย ไม่ยอมคุย..บีบคั้น..รอวันพราก เป็นนักรบ..เรียนรู้..สู้ลำบาก มีพลัดพราก..เป็นรางวัล..อันสูงส่ง 208/29 อันสูงส่ง..สิ้นสงสัย..ในที่สุด เป็นมนุษย์..ตีลังกา..มาชดใช้ ส่วนผู้หลง..โลกโลกา..ว่าคือชัย เข็นไม่ไป..ว่ายเวียนวน..จนเบื่อเอง 208/30 จนเบื่อเอง..เกิดตาย..มาใช้กรรม ต่างกระทำ..จองกรรม..กันไปมา เห็นโต้งโต้ง..ไม่ตายโหง..ก็ตายห่า เขาด่าว่า..ตาลุกวาว..เอาเข้าไป 208/31 เอาเข้าไป..ไวจริง..สิ่งไม่งาม ชอบวิ่งตาม..อารมณ์..ย่อมขมขื่น ชั่วงอกงาม..ตามไป..ถ้าไม่ตื่น จิตชุ่มชื่น..ตื่นก่อนตาย..ไม่อายตน 208/32 ไม่อายตน..จากคน..เป็นมนุษย์ โอกาสหลุด..จากมนุษย์..ย่อมมีหวัง บำเพ็ญเพียร..ฝึกฝน..จนกายพัง เพื่อข้ามฝั่ง..วังวน..อยากพ้นทุกข์ 208/33 อยากพ้นทุกข์..วางสุข..ลงก่อนเถิด ทุกข์ที่เกิด..เพราะอยาก..มากเกินไป ใช้ปัญญา..พิจารณา..จากข้างใน รู้เข้าใจ..ธรรมดา..สุขมาเอง 208/34 สุขมาเอง..ปัญหาจบ..สงบนิ่ง เพราะทุกสิ่ง..ธรรมดา..ธรรมชาติ เป็นผู้รู้..มองโลก..อย่างฉลาด จิตสะอาด..เท่านั้น..ดันพ้นทุกข์ 208/35 ดันพ้นทุกข์..ได้เลย..เมื่อเคยชิน คนเดินดิน..ธรรมดา..หาทางพ้น ปัจจุบัน..นี่แหละคุณ..บุญกุศล มันส่งผล..ปรากฏ..อนาคตกาล 208/36 อนาคตกาล..เจ็บแก่..ตายแน่นอน ดูละคร..ย้อนดูตน..พ้นที่ไหน เกิดมาแล้ว..อย่าคิดมาก..ตายจากไป ขัดเกลาใจ..เอาไว้ดี..ไม่มีวน 208/37 ไม่มีวน..ไม่หล่นลง..คงสูงขึ้น ผู้หยิบยื่น..หลุดพ้น..ตนเท่านั้น รู้ขัดเกลา..ปฏิบัติเอา..สุดสำคัญ ไม่ผลักดัน..จิตตน..พ้นได้ไง 208/38 พ้นได้ไง..รู้เข้าใจ..ไม่ปฏิบัติ เอาแต่ผลัด..ไปก่อน..หย่อนจนยาน ไม่รู้หรือ..ชีวิตสู..อยู่ไม่นาน อาจถึงกาล..ตายไป..ก่อนวัยควร 208/39 ก่อนวัยควร..ด่วนไป..ไม่ทันฝึก ต้องสะอึก..สะอื้น..สุดขื่นขม อยากจะขึ้น..มัวฝัน..มันเลยจม มัวนั่งดม..กลิ่นศีล..เลยสิ้นค่า 208/40 เลยสิ้นค่า..น่าขัน..ฝันจนเลอะ คิดดูเถอะ..จะไปได้..อย่างไรเล่า ถือดาบคม..มัวฝัน..เหมือนฟันเงา แล้วจะเอา..ดีได้..อย่างไรกัน 208/41 อย่างไรกัน..อันธรรม..พระสุคต จงละลด..โลภโกรธหลง..ลงให้ได้ อยู่กับจริง..นิ่งกับศีล..จนชินใจ เดินหนีไป..จากกิเลส..เหตุแห่งทุกข์ 208/42 เหตุแห่งทุกข์..ทั้งหลาย..คือได้เกิด ถือกำเนิด..เป็นคน..ทนชดใช้ ตกระกำ..ช้ำชีวา..จนกว่าตาย เกิดสบาย..ไม่เคยมี..พี่น้องเอย 208/43 พี่น้องเอย..ไม่เคยเห็น..คนเป็นสุข คนแก่ลุก..ยืนนั่ง..ยังตั้งท่า ลุกก็ดอย..นั่งก็โอย..เผลอเอ่ยมา พอหลับตา..เห็นภาพ..สาปส่งเลย 208/44 สาปส่งเลย..เพื่อนเอย..อย่าเกิดอีก ฝึกหลบหลีก..ให้พ้น..ดั่นด้นหนี ไม่นิพพาน..พรหมสวรรค์..ก็ยังดี ขอเพียงมี..จิตมั่น..ไม่หวั่นไหว 208/45 ไม่หวั่นไหว..สิ่งเร้า..เข้าโจมจู่ ทั้งข่มขู่..คุกคาม..และตามกด สงบใจ..นิ่งอยู่..รับรู้รส ทราบทั้งหมด..ก็สว่าง..กระจ่างใจ 208/46 กระจ่างใจ..ไม่มีใคร..หนีหนี้กรรม เคยกระทำ..เอาไว้..ต้องใช้ชด กระทำเขา..เขากระทำ..เป็นตามกฏ รับได้หมด..ทั้งชั่วดี..ที่ตัวเรา 208/47 ที่ตัวเรา..รู้ธรรม..ความจริงตน ไม่ดิ้นรน..ไคว่คว้า..วิ่งหาสุข นิ่งสงบ..ไม่หลบลี้..หนีความทุกข์ ล้มก็ลุก..ขึ้นใหม่..ไม่ท้อแท้ 208/48 ไม่ท้อแท้..สิ้นหวัง..หลังล้มลง จิตมั่นคง..ในธรรม..นำชีวี นิ่งอยู่ใน..ปัจจุบัน..อันความดี สติมี..ปัญญา..ตัวพาไป 208/49 ตัวพาไป..สู่เป้า..เข้าถูกจุด การสิ้นสุด..ภพชาติ..วาดหวังไว้ ก็ปัญญา..มีอยู่..รู้จักใช้ เปลี่ยนต้นร้าย..ให้กลาย..เป็นปลายดี 208/50 เป็นปลายดี..มีปัจจุบัน..อันสงบ สู่การจบ..ด้วยจิตดี..จึงมีค่า ไม่แค่จำ..แต่คำ..พระท่านว่า จะสูงค่า..ปฏิบัติ..ขัดเกลาตน 208/51 ขัดเกลาตน..จนสะอาด..ไม่ขาดตก สกปรก..มาอย่างไร..ก็ไม่ติด ถึงยื้อยุด..ฉุดกระชาก..มากภัยพิษ ก็สิ้นฤทธิ์..เพราะจิตใส..ไร้ต่อต้าน 208/52 ไร้ต่อต้าน..ทำให้บ้าน..เรือนหมดจรด ทำเป็นกฏ..แห่งตน..บนความดี ไม่เคยทำ..ดีประจำ..ทำให้มี เปิดบัญชี..ดีเพิ่มพูน..ให้คุณเอง 208/53 ให้คุณเอง..ทั้งนั้น..มั่นใจได้ ที่แพ้พ่าย..คือกิเลส..เหตุแห่งทุกข์ หน้าสดใส..ข้างใน..ตนถูกปลุก จิตเป็นสุข..กายทุกข์..ธรรมดา 208/54 ธรรมดา..ธัมมะดี..ตีให้แตก ตีให้แหลก..แล้วแยก..แยะออกมา มีง่ายบ้าง..ยากบ้าง..ต่างปัญหา แต่ปัญญา..แยกแยะได้..ใช้ให้เป็น 208/55 ใช้ให้เป็น..จึงเห็น..ทุกปัญหา ก็ปัญญา..มีไว้แก้..ใช่แค่คิด ใช้ให้มาก..สว่างไสว..ไม่ใช่ปิด ให้ดวงจิต..ติดปัญญา..พาเราเดิน 208/56 พาเราเดิน..สู่เป้า..ที่เราตั้ง จนกระทั่ง..ถึงเป้าหมาย..ไม่เกินฝัน ไม่ท้อถอย..เจอปัญหา..มุ่งฝ่าฟัน ผู้ทำฝัน..เป็นจริงนั้น..ตัวท่านเอง 208/57 ตัวท่านเอง..ฝึกฝน..จนไม่ผิด ไม่ใช่คิด..แต่ให้ท่าน..อาจารย์ช่วย อาจารย์ท่าน..แสนชี้..ชี้อำนวย ไม่อาจช่วย..อุ้มท่าน..นั้นขึ้นไป 208/58 การจะไป..ฝึกใจเอง..ให้มันคล่อง ถึงวันม่อง..ไม่มาย..ตายก็จบ เป็นผู้ที่..กิเลสตัณหา..ไม่กล้าคบ เป็นผู้รบ..กับกิเลส..ปฏิเสธมัน 208/59 ปฏิเสธมัน..จบกัน..ไม่ขอคบ คิดทวนทบ..อย่างดี..ไม่มีหลง คบกิเลส..ตัณหา..มันพาลง ตั้งใจปลง..บอกปัด..ปฏิบัติธรรม 208/60 ปฏิธรรม..เป็นไท..ในจิตตน ขึ้นข้างบน..เป็นหลัก..หนักรู้ผ่อน ดุจสายพิณ..รู้ขึง..ไม่ตึงหย่อน ฝึกตนก่อน..ก้าวสู่..ประตูนิพพาน
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |