บนเส้นทางสายพระนิพพาน 226 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน226 226/01 ผู้ยอมรับ..นับถือกฏ..ธรรมดา ถูกนินทา..ประจำ..แหละทุกท่าน มีทั้งดี..ทั้งร้าย..ไม่ว่ากัน เพราะเมามันส์..อารมณ์..สมใจเขา 226/02 สมใจเขา..แล้วนี่..ที่ระบาย ได้ผ่อนคลาย..อารมณ์..จมกองบาป ความชั่วตัว..ท่วมหัว..ไม่เคยทราบ คนใจหยาบ..ก่อบาป..ด้วยปากตน 226/03 ด้วยปากตน..พอเปิด..เกิดปัญหา ใช้วาจา..ใคร่ครวญ..ให้ถ้วนถี่ ไม่ดำรง..ทรงตน..บนความดี ทำให้มี..บาปเวร..เป็นของตน 226/04 เป็นของตน..โดยแท้..แก้ที่ปาก รู้กระดาก..ละอาย..ปิดไว้เถิด ไม่เอ่ยมา..ปัญหา..ก็ไม่เกิด ปากประเสริฐ..ปิดไว้..เปิดใจตน 226/05 เปิดใจตน..ขัดถู..ดูให้ดี ตรงไหนมี..มัวหมอง..มองให้เห็น ให้จิตเรา..เรียนรู้..ดูให้เป็น จะมองเห็น..จริงแท้..จุดแก้ไข 226/06 จุดแก้ไข..ใส่ใจ..ไม่ผ่านเลย จนคุ้นเคย..จี้จุด..ให้หยุดชั่ว ไม่ชี้ใคร..ใช้ใจ..ชี้ใส่ตัว เพราะเกรงกลัว..ความชั่ว..ไหลออกปาก 226/07 ไหลออกปาก..มาได้..เพราะใจชั่ว ตามืดมัว..มองชั่ว..ของคนอื่น ปากโป้งไป..ร้ายกว่า..แรงลูกปืน ฆ่าผู้อื่น..ด้วยปาก..มากทุกข์ตรม 226/08 มากทุกข์ตรม..จมอยู่..ไม่รู้สึก ความสำนึก..ที่ดี..หามีไม่ ใครทุกข์เพราะ..ปากตน..ไม่สนใจ ช่างปะไร..ไม่สน..ว่าตนดี 226/09 ว่าตนดี..อย่างนี้..กลับมีมาก เป็นเรื่องยาก..ที่ตน..จะค้นหา คนส่วนมาก..ปากยาว..กล่าววาจา เกิดปัญหา..ส่วนใหญ่..ใส่ที่ตน 226/10 ใส่ที่ตน..วนเวียน..ไม่รู้สิ้น แต่ก็ดิ้น..ไม่หลุด..สุดระงับ มีปัญญา..พอคิด..เอาจิตจับ ด่าสิครับ..จิตตน..จนปากปิด 226/11 จนปากปิด..คิดครวญ..แต่ส่วนดี ทำให้มี..วาจา..เป็นมงคล เป็นวาจา..ล้ำเลิศ..เกิดกุศล อันส่งผล..จิตใส..ใจสว่าง 226/12 ใจสว่าง..เป็นทาง..แห่งปัญญา ส่วนปัญหา..กรรมเก่า..เราไม่สน ปากเดี๋ยวนี้..ปิดได้..ในบัดดล กลับตัวตน..เป็นดี..แต่นี้ไป 226/13 แต่นี้ไป..หยุดชั่วแท้..ทำแต่ดี จิตก็มี..ความใส..ไร้มัวหมอง ทั้งกิเลส..ตัณหา..ไม่หันมอง เป็นผู้ครอง..สติมั่น..ไม่หวั่นไหว 226/14 ไม่หวั่นไหว..สิ่งกระทบ..พบปัดตก อย่าปล่อยรก..จิตเรา..ขาวสะอาด คอยระวัง..เช็ดถู..หมั่นปัดกวาด ปิดโอกาส..กิเลสร้าย..เข้าไปป่วน 226/15 เข้าไปป่วน..ไม่ได้..พ่ายหมดท่า เมื่อจิตกล้า..ท้าสู้..รู้ทางมวย ต่อนี้ไป..จิตใส..ใจก็สวย ที่เจอซวย..บอบช้ำ..เพราะกรรมเก่า 226/16 เพราะกรรมเก่า..เราพร้อม..น้อมคำนับ เมื่อยอมรับ..มันได้..ไร้ปัญหา ยอมชดใช้..เวรกรรม..เคยทำมา สุขอุรา..จิตโล่ง..โปร่งสบาย 226/17 โปร่งสบาย..ชดใช้..สิ่งเคยทำ วจีกรรม..มโนกรรม..ย่อมส่งผล ไปจนถึง..กายกรรม..กระทำตน ให้เป็นคน..สูงค่า..หรือว่าต่ำ 226/18 หรือว่าต่ำ..สุดตม..จมเกินฉุด ไม่อาจหลุด..รอดพ้น..ขึ้นบนได้ จึงเป็นคน..ไร้ค่า..น่าเสียดาย อีกกี่ตาย..กันเล่า..จะเข้าใจ 226/19 จะเข้าใจ..ในการ..ได้มาเกิด ได้มาเปิด..ใจจิต..ปิดบัญชี ได้ชดใช้..กรรมเก่า..ที่เรามี ทำแต่ดี..จิตใส..ชั่วไม่ทำ 226/20 ชั่วไม่ทำ..นำตน..ขึ้นบนได้ ไม่แพ้พ่าย..อารมณ์..ข่มจนนิ่ง สติครบ..พร้อมรบ..กับทุกสิ่ง รับความจริง..ทั้งหมด..กฏของกรรม 226/21 กฏของกรรม..ธรรมดา..ธรรมชาติ วัตถุธาตุ..ย่อมมี..เสื่อมสลาย ทั้งคนสัตว์..เกิดนี้..มีแต่ตาย ใหม่ก็กลาย..เป็นเก่า..เราก็เห็น 226/22 เราก็เห็น..ทุกวัน..ดันไม่คิด หลายชีวิต..เกิดตาย..เจอในข่าว บ้างโชคดี..บ้างร้าย..ไม่เอาอ่าว บ้างเป็นบ่าว..เป็นนาย..ไม่แน่นอน 226/23 ไม่แน่นอน..ชีวิต..จงคิดดี จึงจะมี..คุณค่า..เกิดมาคุ้ม ถึงตกทุกข์..ได้ยาก..มากมรสุม จิตจงคุม..ดีเดิน..เพลินไปได้ 226/24 เพลินไปได้..ด้วยดี..มีในจิต เท่ากับปิด..ทางต่ำ..ไม่ดำดิ่ง แม้หนักกาย..สบายใจ..ทนทุกสิ่ง เอาแต่วิ่ง..ไขว่คว้า..จะบ้าตาย 226/25 จะบ้าตาย..ได้มา..ไม่ถาวร จะหลับนอน..กลัวหาย..เสียดายของ ต้องเหนื่อยยาก..ลำบาก..หาครอบครอง ต้องจับจอง..ยื้อแย่ง..แข่งขันกัน 226/26 ไม่มีใคร..หนีตาย..ได้หรอกนะ ไม่ว่าพระ..ว่าเจ้า..เน่าตายหมด ไม่ว่าชั่ว..ว่าดี..มีอนาคต ไม่ว่ามด..ว่าช้าง..ต่างต้องตาย 226/27 ต่างต้องตาย..วายชีวี..ไม่มีเหลือ ไม่อยู่เหนือ..กฏเกณฑ์..ธรรมชาติ แต่ถ้าจิต..ของเรา..ขาวสะอาด มีโอกาส..ไปลับ..ไม่กลับมา 226/28 ไม่กลับมา..มีกาย..ให้มันทุกข์ ให้นั่งลุก..ลำบาก..ยากยามแก่ ให้เจ้าเวร..นายกรรม..ตามตอแย อันมีแต่..ความทุกข์..รุกจนตาย 226/29 รุกจนตาย..กายหยาบ..ของคนสัตว์ ไม่อาจตัด..เวรกรรม..เคยทำไว้ อันเป็นภาค..บังคับ..รับให้ไหว ต้องแก้ไข..จิตตน..เป็นคนดี 226/30 เป็นคนดี..ไม่ยาก..มากด้วยศีล ไม่ถวิล..ไขว่คว้า..หากิเลส หาแต่ดี..ใส่ตัว..ชั่วปฏิเสธ กำหนดเจต..จำนง..ทรงความดี 226/31 ทรงความดี..เป็นหลัก..ปักให้มั่น ทำเป็นขั้น..เป็นตอน..ก่อนตายจาก ทำดีให้..ถึงจุด..จนหยุดยาก เป็นผู้มาก..ความเพียร..ไม่เวียนกลับ 226/32 ไม่เวียนกลับ..มาเกิด..ประเสริฐกว่า สู้ฟันฝ่า..กงกรรม..นำสู่จุด ไม่ต้องกลับ..มาเกิด..เป็นมนุษย์ เป็นผู้หลุด..โลกนี้..หนีโลกา 226/33 หนีโลกา..แดนโลกีย์..อันหนียาก แดนอันมาก..กิเลส..มากตัณหา มีสิ่งเร้า..ฉุดลาก..มากมายา คอยชักพา..ให้หลง..เข้าพงหนาม 226/34 เข้าพงหนาม..ความเจ็บ..ย่อมบังเกิด คิดดูเถิด..ผู้มืดมิด..เดินผิดพลาด มีปัญญา..ตาสว่าง..ทางสะอาด ใช้โอกาส..ตนเถิด..เปิดเส้นทาง 226/35 เปิดเส้นทาง..สายธรรม..มุ่งนำตน ให้เป็นคน..ชาตินี้..ชาติสุดท้าย เมื่อเกิดมา..ไร้สุข..ทุกข์มากมาย เกิดแล้วตาย..แค่นั้น..มันไร้ค่า 226/36 มันไร้ค่า..เกิดมา..ไม่ฝึกจิต ถ้าไม่คิด..ทำดี..ให้มีผล มุ่งกอบโกย..มากมาย..เข้าใส่ตน ก็เป็นคน..เสียชาติ..เกิดขาดทุน 226/37 เกิดขาดทุน..บุญทาน..ไม่คิดทำ เป็นแต่นำ..วุ่นวาย..มาใส่ตัว หลงกิเลส..ตัณหา..หูตามัว บาปไม่กลัว..หนีไกล..ที่ไหนบุญ 226/38 เหตุเพราะกาม..ความเกิด..จึงกำหนด ไปตามกฏ..แห่งกรรม..ตนทำมา มีฐานะ..ผิวพรรณ..อีกปัญญา เรียกว่ามา..ตามทุน..บาปบุญเก่า 226/39 บาปบุญเก่า..นำเรา..ลงมาเกิด เป็นการเปิด..โอกาส..แก้ตัวใหม่ ถ้ายังคง..โง่เง่า..ไม่เข้าใจ ยิ่งบรรลัย..เดินหลง..ลงอบายฯ 226/40 ลงอบายฯ..กลายเป็น..ผู้เชี่ยวชาญ ที่ชำนาญ..เที่ยวท่อง..ล่องนรก มักเกลือกกลั้ว..ความชั่ว..สิ่งสกปรก จึงได้ตก..ซ้ำซาก..ยากกลับใจ 226/41 ยากกลับใจ..ไปเรื่อย..ตามยถา เมื่อไม่หา..ความจริง..แห่งชีวิต ก็อยู่บน..โลกกว้าง..อย่างสิ้นคิด ก่อแต่พิษ..หาภัย..เข้าใส่ตน 226/42 เข้าใส่ตน..จนน่วม..ทุกข์ท่วมท้น ผู้รู้ค้น..หาทาง..วางเป้าหมาย หาทางว่าย..ข้ามฝั่ง..หลังความตาย ก่อนวางวาย..คิดให้ดี..มีจดหมาย 226/43 มีจดหมาย..มาเตือน..อยู่เป็นนิจ ว่าชีวิต..เรานี้..ไม่มีแน่ ผ่านทุกวัน..เวลา..พาไปแก่ อันมีแต่..งานประจำ..นำไปตาย 226/44 นำไปตาย..ได้ทุก..วินาที มุ่งทำดี..ดีกว่า..อย่าประมาท ทำเลยอย่า..แค่คิด..เดี๋ยวผิดพลาด ก่อภพชาติ..ไม่สิ้น..ดิ้นไม่หลุด 226/45 ดิ้นไม่หลุด..จะหยุด..ก็ไม่ได้ ยอมแพ้พ่าย..กิเลสตน..วนอยู่นั่น เอากิเลส..ตัณหา..มาผูกพัน พอเมามันส์..ก็หลงทาง..ออกห่างธรรม 226/46 ออกห่างธรรม..กรรมบถ..กดเอาไว้ ผู้รู้ใช้..ปัญญา..หาทางออก หนีเจ้าเวร..นายกรรม..ไม่ได้ดอก หลวงพ่อบอก..รับได้..สุขใจแล 226/47 สุขใจแล..เหลือแต่..เวรกรรมเก่า ให้ตัวเรา..รู้สึก..สำนึกตน สิ่งไม่ดี..ไม่งาม..ตามส่งผล เราเองขน..มารอไว้..ไม่ใช่ใคร 226/48 ไม่ใช่ใคร..หรอกเจ้า..เราทั้งสิ้น ทำเขาดิ้น..ต้องได้..ในวันหน้า สิ่งไม่ดี..ไม่มีใคร..ปรารถนา เราผู้หา..เรื่องไว้..หลายภพชาติ 226/49 หลายภพชาติ..รบกับใจ..ไม่ชนะ ผ่อนชำระ..ทุกที..ที่กายเกิด มุ่งปะทะ..ชนะใจ..ให้ได้เถิด ไม่มาเกิด..จบกัน..อันกรรมเก่า 226/50 อันกรรมเก่า..ไม่ตาม..ยามขึ้นบน แต่อดทน..รอเราจน..หล่นลงมา สู่นรก..จนได้..กายกายา ทะยอยมา..บีบคั้น..จนวันตาย 226/51 จนวันตาย..ชดใช้..ยังไม่หมด รอกำหนด..วันกำเนิด..เกิดมาใหม่ หากว่าต่อ..ข้างบน..ก็แล้วไป กรรมอันใด..ไม่ตามยาม..เสวยบุญ 226/52 เสวยบุญ..เบื้องบน..จนพอใจ จงต่อไป..สูงขึ้น..อย่าคืนกลับ ไม่ติดสุข..ไม่หลง..ไม่ยอมหลับ ย่อมไม่กลับ..คืนหลัง..หวังนิพพาน 226/53 หวังนิพพาน..เบื้องหน้า..อย่าท้อแท้ ผู้พ่ายแพ้..คือหยุด..อยู่กับที่ พอสบาย..ไม่ลุก..เดินเสียที บุญเคยมี..หมดสิ้น..ดิ้นไม่หลุด 226/54 ดิ้นไม่หลุด..ล่วงลง..มาใช้กรรม มีแต่ธรรม..เท่านั้น..ท่านทั้งหลาย จึงจะช่วย...ให้คุณ..หายวุ่นวาย สงบกาย..สงบใจ..รับความจริง 226/55 รับความจริง..ทุกสิ่ง..เกิดแต่เหตุ ปฏิเสธ..ยังไง..ก็ไม่พ้น เป็นเพราะว่า..ปัจจุบัน..มันคือผล บุญกุศล..เท่านั้น..มุ่งมั่นทำ 226/56 มุ่งมั่นทำ..ความดี..แต่นี้ไป พร้อมทำใจ..ยอมรับ..นับแต่นี้ น้อมชดใช้..กรรมเก่า..ที่เรามี ทุกบัญชี..ชาตินี้..ให้จบกัน 226/57 ให้จบกัน..วันนอน..ทอดกายา เป็นผู้มา..แล้วไป..ไม่หวนกลับ หนี้ที่เหลือ..ทุกบัญชี..หนีเลยลับ ขอใช้กลับ..ด้วยกุศล..ผลบุญตน 226/58 ผลบุญตน..น้อมส่ง..ตรงนายกรรม เคยกระทำ..สำนึก..รู้สึกผิด ตามไม่ทัน..แต่พร้อม..น้อมอุทิศ ทุ่มสุดจิต..สุดใจ..ให้ทุกกรรม 226/59 ให้ทุกกรรม..กำหนด..จดจำเถิด ว่าการเกิด..ทุกครั้ง..สร้างปัญหา ศึกษาธรรม..กันเถิด..เกิดปัญญา ขอจงพา..จิตตน..ข้ามพ้นไป 226/60 ข้ามพ้นไป..กันเถิด..เปิดประตู ตามไปดู..พุทธองค์..ทรงอยู่ไหน เจอเส้นทาง..ท่านข้าม..จงตามไป เพื่ออยู่ใน..นิพพาน..ไม่นานเกิน
|
เฒ่าจอย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
