บนเส้นทางสายพระนิพพาน 193 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 193 193/01 ผู้ทำบุญ..ปัจจุบัน..อันส่งผล ให้แก่ตน..อนาคต..ย่อมสดใส ทำไว้ดี..ชาตินี้..ชาติต่อไป เป็นบันใด..ไปให้ถึง..ซึ่งจุดหมาย 193/02 ซึ่งจุดหมาย..ปลายทาง..แห่งชีวิต บำเพ็ญจิต..ขัดเกลา..เอาให้หนัก ไปติดโลภ..โกรธหลง..ในดงรัก น้อยคนนัก..ถอยออก..หลอกแต่ตน 193/03 หลอกแต่ตน..ว่าดี..ว่ามีสุข ว่าสนุก..กับดัก..ผลักลงเหว หลงใกล้ชิด..ติดแจ..แต่ความเลว ไม่เห็นเปลว..ไฟนรก..ที่ลามเลีย 193/04 ที่ลามเลีย..ร้อนรุ่ม..กลุ้มดวงจิต เป็นผู้ปิด..ทางหล่น..ด้วยตนเอง เป็นผู้เห็น.บาปชั่ว..ให้กลัวเกรง พาตัวเอง..ออกมา..อย่าเข้าใกล้ 193/05 อย่าเข้าใกล้..หนีห่าง..อย่างถาวร จึงจะนอน..ยืนเดินนั่ง..อย่างเป็นสุข เหลือแต่เวร..กรรมเก่า..เขาตามรุก ถึงจะทุกข์..ไม่เป็นไร..ใจน้อมรับ 193/06 ใจน้อมรับ..ใช่ครับ..เคยทำไว้ ต้องชดใช้..เวรกรรม..ทำไว้ก่อน จำไว้เถิด..ผู้ทำ..กรรมมันย้อน มันก็ร้อน..ก็รุ่ม..กลุ้มตนเอง 193/07 หลวงพ่อบอก..ให้ทำดี..หนีนรก อย่าให้ตก..ลงไป..ทำไว้เถิด คิดให้ดี..มีโอกาส..ได้มาเกิด ทำดีเถิด..เปิดตาใน..ให้เห็นธรรม 193/08 ให้เห็นธรรม..คำสอน..พระสุคต รู้แล้วงด..ทำชั่ว..เกรงกลัวบาป ทำแต่ดี..จิตใส..ใจรับทราบ ละเอียดหยาบ..อย่างไร..ฝึกใจจิต 193/09 ฝึกใจจิต..คิดอ่าน..ด้านดีงาม ผู้เดินตาม..พุทธองค์..ไม่หลงแน่ จงอดทน..เข้มแข็งไว้..ไม่ท้อแท้ ผู้พ่ายแพ้..กิเลสตน..ไม่พ้นเลย 193/10 ไม่พ้นเลย..ลูกเอย..ศีลมากั้น ยึดให้มั่น..ศีลห้า..มาบังไว้ บาปไม่ทำ..ไม่ใช้..ไม่ดีใจ ตั้งอยู่ใน..พรหมวิหาร..เพื่อสานต่อ 193/11 เพื่อสานต่อ..ก่อกำแพง..บุญกุศล ป้องกันตน..จากข้าศึก..คือกิเลส ที่คอยฉุด..กระชาก..ยากปฏิเสธ อาศัยเหตุ..เราดี..มีต้นทุน 193/12 มีต้นทุน..บุญกุศล..ผลปฏิบัติ คอยสกัด..ขัดเกลา..ไม่เอาชั่ว เพื่อเริ่มต้น..หาผลต่าง..ทางเดินตัว ว่ามันชัวร์..ไม่มืดมน..หนทางไป 193/13 หนทางไป..ใสสว่าง..กระจ่างจิต พูดทำคิด..แต่ดี..ใจมีสุข เรื่องเวรกรรม..กายรับไป..ใจไม่ทุกข์ เป็นผู้ลุก..น้อมรับกรรม..ตนทำเอง 193/14 ตนทำเอง..เมื่อครั้ง..ยังมืดมน เบียดเบียนคน..และสัตว์..จัดว่าชั่ว ไม่เคยหวั่น..นรกนั้น..ฉันไม่กลัว ยังเป็นบัว..ใต้ตม..ก็สมควร 193/15 ก็สมควร..แก่เหตุ..กิเลสคน คิดว่าตน..เกิดมา..เพื่อคว้าไขว่ ทำเพื่อตน..ไม่สน..หัวใจใคร แล้วเป็นไง..วนกลับ..รับเต็มเต็ม 193/16 รับเต็มเต็ม..ไม่รู้..ให้อภัย ก็ผูกใจ..จองเวร..กันไม่จบ ตามกันไป..ตัดไม่ขาด..ข้ามชาติภพ การจะจบ..คือให้..อภัยกัน 193/17 อภัยกัน..นั่นแหละ..ดีที่สุด เป็นการขุด..กิเลสร้าย..จากใจตน มาเป็นผู้..กำหนดเขต..ด้วยเหตุผล หมั่นฝึกตน..จิตใจ..ใฝ่แต่ดี 193/18 ใฝ่แต่ดี..มีสุขใจ..เป็นรางวัล ปัจจุบัน..แห่งตน..ไม่วนกลับ แม้มีกรรม..เข้าใกล้..ใจน้อมรับ ก็นอนหลับ..เป็นสุขได้..ใช้อุเบกขา 193/19 ใช้อุเบกขา..หาพบ..สงบนิ่ง เมื่อไม่วิ่ง..ร้อนรน..เป็นคนตื่น ให้ธรรมะ..ปฏิบัติ..ช่วยหยัดยืน เป็นการคืน..ยุติธรรม..ทำแก่เขา 193/20 ทำแก่เขา..อย่างไร..ได้คืนหมด มันเป็นกฏ..แห่งกรรม..พี่น้องเอ๋ย ปลูกอะไร..ได้อย่างนั้น..เหมือนกันเลย ให้คุ้นเคย..พูดทำคิด..ด้วยจิตดี 193/21 ด้วยจิตดี..แจ่มใส..ใจสงบ หนทางจบ..มีอยู่..ผู้เสาะหา เป็นทุนทรัพย์..กองใหญ่..มหึมา ในอุรา..ไงเล่า..ของเราเอง 193/22 ของเราเอง..รู้ไว้..ให้หาเอา ผู้มัวเมา..ลุ่มหลง..คงไม่พบ อย่าให้สาย..ไม่สน..จนเป็นศพ ไร้ทางจบ..วนอยู่..ไม่รู้ทาง 193/23 ไม่รู้ทาง..ห่างธรรม..ไม่ย้ำคิด ว่าชีวิต..จริงแท้..ไม่แน่นอน ผู้รู้ใช้..ปัญญา..ลาไปก่อน รู้จักผ่อน..รู้จักดึง..ยามตึงหย่อน 193/24 ยามตึงหย่อน..ผ่อนดึง..รู้ซึ้งคน ยามผจญ..ปัญหา..ปัญญาแก้ จงอดทน..คอยรอ..อย่าท้อแท้ อย่ายอมแพ้..พิจารณาดู..อยู่กับมัน 193/25 อยู่กับมัน..จนตาย..เจ้ากายทุกข์ นายกรรมรุก..ทุกข์กาย..ชดใช้เขา รู้หลาบจำ..ความผิด..ติดตามเรา ประดุจเงา..ตามตน..ไม่พ้นเลย 193/26 ไม่พ้นเลย..เหลียวมอง..ตรองดูเถิด สิ่งที่เกิด..แก่เรา..เอาย้อนคิด อยู่กับศีล..จิตสุข..ทุกข์เพราะผิด ผู้เสพติด..ผิดศีล..มักสิ้นสุข 193/27 มักสิ้นสุข..ทุกข์แทรก..อย่าแปลกใจ มองลงไป..ตามใจ..กิเลสตน เพื่อสมใจ..ไม่รู้สึก..สำนึกผล ที่ทุกข์ทน..จนบัดนี้..มีที่มา 193/28 มีที่มา..ที่ไป..จากใจจิต ผู้ทำผิด..ไม่จบ..ข้ามภพชาติ ขัดเกลาใจ..ไปสู่จุด..สุดสะอาด คือตัดขาด..ชั่วทั้งปวง..หวังล่วงทุกข์ 193/29 หวังล่วงทุกข์..อดทน..จนที่สุด มุ่งสู่จุด..สายกลาง..เส้นทางใหญ่ ให้เส้นทาง..แสงธรรม..นำเราไป ผู้มีใจ..มุ่งมั่น..เท่านั้นถึง 193/30 ผู้มุ่งมั่น..ไม่หวั่น..อุปสรรค เมื่อมีหลัก..ปักไว้..เดินไปหน้า การเกิดเกิด..ตายตาย..ไม่ปรารถนา เป็นผู้หา..ทางพ้น..จนที่สุด 193/31 จนที่สุด..ด่านมนุษย์..หยุดไม่ได้ มุ่งสู่ป้าย..เทวาพรหม..พระนิพพาน ต่อข้างบน..ไม่สน..จะเนิ่นนาน ทุกข์ทรมาน..ถูกไล่ต้อน..ตอนเป็นคน 193/32 ตอนเป็นคน..นายกรรมตน..เขาตามติด เขาใช้สิทธิ์..ทวงถาม..ความเป็นธรรม นี่แหละครับ..จงรับรู้..ผู้ก่อกรรม เป็นผู้ทำ..ล่วงหน้า..ต้องมาใช้ 193/33 ต้องมาใช้..จำไม่ได้..ยิ่งไปใหญ่ มาสุมไว้..อาฆาตแค้น..แน่นในอก จองเวรกรรม..มาไป..ไฟนรก มันก็วก..สู่ตน..วนไปมา 193/34 วนไปมา..ปัญญา..ไม่รู้คิด พาชีวิต..ติดห่วง..บ่วงกรรมรัด ตานอกลุก..เป็นไฟ..ไม่สลัด ผู้ปฏิบัติ..รู้อภัย..หนีไกลเลย 193/35 หนีไกลเลย..มนุษย์เอย..จงน้อมรับ น้อมคำนับ..ขอขมา..อย่าจองกรรม ขอบวชพระ..บวชเณรให้..ไปประจำ แผ่บุญนำ..ให้เจ้ากรรม..ให้นายเวร 193/36 ธรรมะหรือ..คือสิ่ง..รอบตัวเรา ให้แคบเข้า..อยู่ที่กาย..และใจนี่ กายคือรูป..ใจคือนาม..คิดดูที กายใจนี้..ไม่เที่ยง..ทำให้ทุกข์ 193/37 ทำให้ทุกข์..ทนยาก..มากปัญหา ปรารถนา..ไม่ได้..อย่างที่หวัง อยากให้หนุ่ม..ให้สาว..ยืนยาวจัง มันไม่ฟัง..เอาแต่แก่..มีแต่ทุกข์ 193/38 เราจึงต้อง..เรียนรู้ทุกข์..แล้วปล่อยวาง คือหาทาง..เข้าถึงธรรม..องค์สัมมา เป็นการถึง..ธรรมชาติ..ธรรมดา อนัตตา..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล 193/39 ใจไปยึด..เป็นของตน..มากทนทุกข์ ไร้ความสุข..เปลี่ยนแปร..ไม่แน่นอน ผู้ที่เอา..บุญนำ..ใช้ธรรมสอน จึงจะนอน..หลับได้..สบายเลย 193/40 ไม่ยอมรับ..ความจริง..ยิ่งต่อต้าน ก็วิ่งพล่าน..เป็นหมาบ้า..หาทางสุข เมื่อไม่สม..ปรารถนา..มหาทุกข์ จะนั่งลุก..ยืนเดิน..ทุกข์เกินทน 193/41 ทุกข์เกินทน..เพราะตน..ยึดไว้แน่น มันบ่แม่น..หนทาง..ลองวางหน่อย ครั้นพอวาง..ค่อยมีสุข..ทุกข์ก็ถอย วางบ่อยบ่อย..อีกหน่อย..เบาสบาย 193/42 เบาสบาย..เข้าใจ..ธรรมชาติ ที่เราพลาด..เพราะไปยึด..พร้อมฮึดสู้ ซึ่งก็ต้อง..ทุกข์เกือบตาย..เพราะไม่รู้ เมื่อเป็นผู้..ตื่นตน..จึงค้นเจอ 193/43 จึงค้นเจอ..ธรรมะ..พระสุคต จึงได้ลด..ยึดติด..เปิดจิตรับ ค้นหาไฟ..ใช้ใจ..หาทางดับ เป็นผู้รับ..ความจริง..นิ่งไม่ปรุง 193/44 นิ่งไม่ปรุง..มุ่งสู่ธรรม..องค์สัมมา เราผู้มา..แล้วไป..ใช่อยู่เลย มาฝึกตน..ชดใช้..ใช่อยู่เฉย เพื่อนเกิดแก่..เจ็บตายเอ๋ย..อย่าประมาท 193/45 อย่าประมาท..ในชีวิต..คิดให้ว่อง จงนำร่อง..ด้วยศีล..แต่บัดนี้ จงทำจิต..แจ่มใส..มั่นในดี ก็จะมี..ทุกข์น้อย..ถอยออกไป 193/46 ถอยออกไป..ใจยังมั่น..นั่นแหละทาง ในการวาง..ทั้งหลาย..ก็ไม่ยาก รู้ละได้..วางได้..ทิ้งใจอยาก ไม่ลำบาก..เหมือนเก่า..เมื่อเรารู้ 193/47 เมื่อเรารู้..เป็นผู้ตื่น..จากหลับไหล สว่างไสว..เหลือเกิน..ไม่เดินหลง ใช้แสงธรรม..เห็นทางดี..ไม่มีลง เมื่อรู้ปลง..ปัดตก..นรกปิด 193/48 นรกปิด..จิตดี..ไม่มีเปิด จิตประเสริฐ..เกิดปัญญา..พาข้ามฝั่ง อย่าสนใจ..กายนี้..ที่จะพัง มีกำลัง..ปฏิบัติ..ขัดเกลาไป 193/49 ขัดเกลาไป..ตอนที่..ยังมีแรง ปัญญาแทง..ถูกธรรม..ได้ง่ายกว่า อย่าปล่อยไว้..จนกาย..หมดแรงล้า จะเดินหน้า..ได้อย่างไร..แรงกายหมด 193/50 แรงกายหมด..ผู้ฝึกใจ..ไปต่อได้ กายแพ้พ่าย..ใจยังอยู่..สู้กันต่อ การทุกข์กาย..ที่แท้หรือ..คือตัวล่อ เพราะต้นตอ..คือจิต..คิดให้ถูก 193/51 คิดให้ถูก..ผูกจิต..ไว้ให้มั่น อย่าให้มัน..ดิ้นหลุด..ฉุดให้อยู่ อยากจะหลุด..สลัดพ้น..อดทนสู้ เพื่อกอบกู้..จิตตน..พ้นกิเลส 193/52 พ้นกิเลส..ตัณหา..อุปาทาน ความต้องการ..ความอยาก..ยิ่งมากทุกข์ พอปล่อยวาง..ทุกสิ่ง..นิ่งเป็นสุข กายมีทุกข์..ธรรมดา..อย่าใส่ใจ 193/53 อย่าใส่ใจ..เจ็บไข้..ก็รักษา หายออกมา..กลับบ้านได้..ตายก็เผา ก็กายนี้..ไม่ใช่..กายของเรา ของโลกเขา..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล 193/54 ไปตามกาล..ยิ่งนาน..ก็ยิ่งแย่ เราก็แค่..ดูแล..ช่วยรักษา ใช้งานกาย..จนคุ้ม..ชุ่มอุรา ทอดกายา..ก็จำใจ..ไปจากกัน 193/55 ไปจากกัน..ด้วยดี..กายมีคุณ ใช้สร้างบุญ..สร้างกุศล..ผลเบื้องหน้า ใช้ชดใช้..เวรกรรม..ทำกันมา ขอขมา..อภัยทาน..อันโทษภัย 193/56 อันโทษภัย..ใครทำ..ไว้แก่เรา จะหนักเบา..เท่าใด..อภัยหมด แต่อดีต..ปัจจุบัน..ยันอนาคต ต้องการปลด..ทุกบัญชี..หนี้เวรกรรม 193/57 หนี้เวรกรรม..ตามข้ามภพ..จบชาตินี้ ไม่หลบลี้..หนีหาย..ชดใช้ท่าน ทำแก่เรา..ไม่เป็นไร..อภัยกัน ตามไม่ทัน..ชาตินี้..หนีเตลิด 193/58 หนีเตลิด..ไม่มาเกิด..อีกต่อไป เพราะว่าใจ..ของเรา..มีเป้าหมาย เป็นมนุษย์..ขอประกาศ..ชาติสุดท้าย ต้องการไต่..ขึ้นบน..ไม่วนกลับ 193/59 ไม่วนกลับ..จิตจับ..พระนิพพาน ขอเป็นบ้าน..สุดท้าย..ไปให้ถึง เมื่อไม่ทำ..ชั่วผิด..จิตเป็นหนึ่ง หงายท้องตึง..ออกจากร่าง..รู้ทางไป 193/60 รู้ทางไป..ไม่เป็นไร..ถ้าไม่ถึง พักนิดนึง..จิตดีพอ..ไปต่อได้ พระนิพพาน..อยู่ดี..ที่สุดท้าย เป็นการย้าย..อยู่กัน..นิรันดร
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |