Bloggang.com : เจ้าทานตะวัน : กันและกัน ขององศาที่ต่างกัน

กันและกัน ขององศาที่ต่างกัน

คุณเคยนั่งนิ่งๆ แล้วคิดเรื่องราวระหว่างเราไหม
เป็นระหว่างเวลาของระยะหนึ่งปี
ที่เรามีกันและกันในแบบนี้
เป็นแบบแปลกๆ ที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะมี
เป็นสิ่งดีดี ที่พิเศษมากที่เกิดขึ้นมาในชีวิต
ของคนแบบฉัน

ฉันอาสาพาคุณกลับไปมองไหมคะ
ก็ฉันจำอะไรได้เยอะกว่าคุณนี่น่ะ : )
แต่ก่อน ฉันจะเป็นคนที่ดีใจเสมอ เมื่อครบรอบ
หนึ่งเดือนทุกทุกครั้ง จนถึงครั้งที่ 11 เมื่อคราวก่อน
แต่ครบรอบครั้งนี้…..คุณที่เหมือนฟ้าของฉันบอกว่า
ดีใจจัง ที่มีคนอดทนกับผมได้นานขนาดนี้
คุณกำลังจะสื่อบอกฉันว่า
ขอบคุณที่ฉันอดทนกับคน
ไร้เวลาว่างแบบคุณใช่ไหมคะ ^^

อยากบอกจังเลยว่า … ขอบคุณเช่นกันค่ะ
คุณเองก็อดทนเหมือนกัน………เพราะฉันรู้ว่า ฉันเอง
ก็ไม่ใช่ คนน่ารักและแสนดีตลอดเวลา ฉันรู้ตัวว่า
ฉันนี่หล่ะ ตัวดีเลยทีเดียว หากใครรู้จักแบบจริงจัง

คุณเองมีวิธีการหยุดฉันได้แบบแปลกๆ
คือเหมือนไม่ได้ทำอะไรเลย
แต่ก็ ทำให้ คนเกเร แบบฉัน นิ่งแล้วคิดได้ทุกที
วิธีการที่บอกว่า…พี่ไม่มีอะไร
พี่ไม่คิดอะไร พี่ไม่เป็นอะไร
นั่นหล่ะ ยิ่งคิดว่า พี่มีอะไร
พี่คิดอะไร พี่เป็นอะไร และ พี่โกรธไหม?

การคบกันของฉันกับคุณ มองให้เหมือนเส้นขนานคงเป็นเส้นขนาน ที่ดูคล้ายสงบนิ่ง
ทอดยาวไปแบบดูมีหนทางของตนเอง
ต่างคนต่างมีจุดหมายของชีวิต…….
และยากที่จะบรรจบกัน ..เหมือนเศร้าเลยเนอะ
แต่ว่าไม่หล่ะ ฉันไม่เศร้า ฉันมีเรื่องอื่นให้มองอีกเยอะ
ฉันมีมุมดีของเส้นขนานนี้ อีกหลายเรื่องทีเดียว
จริงไหมคะ

คุณเคยพูดถึงเลข 11 ที่ฉันชอบว่า
สวยงามเหมือนเส้นสองเส้นที่ขนานกัน
เพียงแต่คล้ายจะพยายามตวัดปลายมาหากัน
เป็นเส้นสองเส้นที่รักษาระยะห่างได้พอดี
ไม่ติดจนเกินไป และไม่ห่างจนหาความหมายไม่ได้

ฉันชอบมาก เพราะฉันชอบหาเหตุผลมาชอบเลข 11
เลขประจำตัวเองเสมอ…เหมือนพยายามหาเหตุผล
ว่าทำไมฉันรู้สึกกับคุณแบบนี้ไงล่ะ (55)

เวลาที่ฉันได้รับเลข 11 ช่วงย่ำแย่..จะมีสิ่งดีดีเกิดขึ้นเสมอ
ฉันชอบความเป็นหนึ่ง ของของสองสิ่งที่มาอยู่ที่เดียวกัน
แล้วช่วยกันโดดเด่นในแบบ..สงบนิ่ง..ซื่อตรง
ไม่เหลื่อมล้ำ ไม่กล้ำเกิน ไม่ก้าวก่าย หรือรุกไล่

ในวันที่สอบสัมภาษณ์งานครั้งแรกในชีวิต
ไม่มั่นใจตัวเองเลย .. ไม่มั่นใจมากมาก แต่..
กระดาษสี่เหลี่ยมเล็กๆ มีตัวเลขกำกับ
ให้ฉันไปสอบสัมภาษณ์กับโต๊ะหมายเลขที่ 11

ฉันกำมันแน่น แล้วได้แต่คิดว่า นี่น่ะ ทางของฉัน
ทำไว้ สำหรับฉันเดิน แอบคิดแบบ โจ๋ ด้วยว่า
ใครไม่เกี่ยวก็ถอยไป (ฮา) แล้วฉันก็ทำได้ดีมาก
ในแบบที่ใครหลายคนไม่ได้คาดหวังเลยด้วยซ้ำไป
เป็นการทำได้ดีในแบบ ดีที่สุดของการสอบครั้งนั้น
ฉันถูกหลายสายตาจับจ้อง…ในทันที
ชีวิตพลิกผันนับแต่นั้นเหมือนกัน
จะไม่ให้รักเลข 11ได้อย่างไร

ในความสัมพันธ์ของเรามีครั้งหนึ่งที่ฉันถอดใจ
แต่มันวนมาที่เลข 11 คุณรู้ไหม ฉันคิดได้ในแบบเดียว
กับสอบสัมภาษณ์…………….. (ฮา) อีกรอบไหม ^ ^

ฉันไม่เคยอยากใช้คำว่า
คุณเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน
เพราะมันดูไม่ใช่ และเกินจริง
แต่คุณเป็นสิ่งที่ดีที่สุดนอกเหนือ
จากครอบครัวของฉัน นอกเหนือจาก
พ่อ แม่ และพี่ชาย เป็นบางอย่างที่ฉัน
ไม่คิดว่าจะได้พบหรือมีโอกาสได้พบ……..

วันนี้ ฉันใช้เวลาเกือบทั้งหมดวัน
ในการเปิดกล่องเรื่องราวของคุณกับฉัน
อ่านเมล์เก่า ๆ เหมือนอ่านนิยายเลย
อ่านได้เยอะมากมาก ยิ้มและหัวเราะไปได้เรื่อยๆ
บางฉบับพี่ชายมาหยิบอ่าน ยังหัวเราะ
ฉันมีความทรงจำระหว่างเรากับอีเมล์ทุกฉบับนั่น

คุณจำฉบับเจ้าปัญหา
ที่คุณท้าให้ฉันเอาไปให้แม่อ่านได้ไหม
เป็นฉบับที่ฉันน้ำตานอง แปลความหมายที่คุณเขียนไว้
ในแบบ ร้ายที่สุด 5555 (ไม่รักกันนี่) 5555555555555
ในวงเล็บนี่ห้ามอ่านกันน่ะค่ะ แค่นึกค่ะ ฮ่าฮ่า
ฉบับนี้นี่หล่ะ ที่พี่ชายจำได้…เพราะว่า ได้รับต่อไป
จากมือแม่….เขาเรียกว่า เรื่องของคุณที่เขียนถึงฉัน
ถูกแฉเสมอเลย

คุณรู้อะไรไหม ฉันสังเกต ภาษาของตัวเอง
ภาษาของฉันเปลี่ยนไปตามวันเวลา
และเปลี่ยนแปลง คุณรับทราบความเปลี่ยนแปลง
ของฉันบ้างหรือเปล่า แต่ฉันว่าคุณทราบน่ะ
รู้ไหมว่า…ฉันอ่านตัวเอง ยังคล้ายเจอผู้หญิงสองคน
คนหนึ่งเป็นเด็กโวยวาย และคนหนึ่งคล้ายๆ
ผู้หญิงหวานหวานม่ะ5555 (ไอค่อนหน้าแดง)
แต่ส่วนใหญ่ฉันว่าฉันโวยวายกับคุณน่ะ 555

ยิ่งเมล์ฉบับที่ห้าที่หกของฉัน อ่านไปก็หัวเราะไป
ยิ่งมองยิ่งเหมือนฉันยึดคุณไว้แทนพี่ชายที่ไปเรียนนั่น
ฉันเอาคุณไปเทียบกับพี่กอล์ฟไปซ่ะทุกอย่าง
อะไรที่พี่กอล์ฟทำได้ แล้วคุณทำได้ ฉันจะแฮปปี้มาก
เอาไปแหย่เขาด้วยซ้ำไป ว่าไม่ได้เก่งคนเดียวสักกะหน่อย
ไม่ง้อแล้วด้วย ไม่มีเวลาให้น้อง เขามีพี่ใหม่แล้ว บรึย บรึย
พี่ชายได้แต่หัวเราะ ฉันเคยบอกเขาว่า พี่กอล์ฟ ..พี่คนดี
ก็ชอบกินกล้วยน้ำว้าเหมือนพี่หล่ะ พี่ฉันบอกว่า
เป็นผลไม้ปกติของคนหล่อกิน แต่เขากินได้เหมือนพี่เหรอ
เพราะพี่น่ะ กินครั้งหนึ่งหวีเดียวไม่พอ พอฉันบอกอือ คนนั้น
ก็ไม่เคยพอหรอก พี่ฉันชอบบอกว่าคุณเลียนแบบ
แต่เวลาฉันบอกว่า พี่ พี่ต่างหากเลียนแบบพี่คนดี
เพราะพี่เกิดทีหลัง ท่านยังตอบกลับมาว่า
เกิดทีหลังหล่อกว่าโว้ย 5555555555
ฉันว่าคุณสองคนมีอีกอย่างที่เหมือนกันคือ
ชอบชมตัวเอง 55

มีช่วงระยะเวลาหนึ่ง ที่ความฝันของเราคล้ายบรรจบกัน
คุณเล่าความฝันที่คล้ายกัน ฉันได้แต่ยิ้ม เฮ่ย ฝันคล้ายกันจัง
ในขณะที่ฉันเล่าความฝันของฉันให้คุณฟัง คุณได้แต่บอกว่า
อือ พี่ใส่เสื้อสีนั้นจริงๆ เราได้แต่หัวเราะในความบังเอิญนั้น
หรือคุณบอกฉันว่า หน้าบ้านฉันมีต้นอะไร
หรือรั้วบ้านฉันสีอะไร
ฉันได้แต่บอกว่าใช่ใช่ บ้านฉันเป็นแบบนั้น
ถนนซอยบ้านฉันเป็นแบบนั้น

มีครั้งหนึ่งที่ฉันฝันถึงพ่อ…แล้วร้องไห้เล่าให้คุณฟังทางอีเมล์
ฉันได้รับอีเมล์กลับในแบบที่คาดไม่ถึง คุณหาคำทำนายฝัน
ส่งมาให้ ฉันรู้สึกถึงความใส่ใจที่คุณมอบให้
คุณจำได้ไหมคุณอาจจะฟังเรื่องพ่อของฉันมาก
จนครั้งหนึ่ง คุณฝันเห็นพ่อของฉันทั้งที่ไม่เคยบอกเลย
ว่าพ่อหน้าตาแบบไหน ลักษณะอย่างไร
แต่คุณบรรยายได้ตรง แม้กระทั่งสีเนคไท ฉันอึ้ง
และบอกคุณว่า สีเนคไทนั้นฉันเก็บไว้นี่งัย ฉันรู้ คุณเองก็อึ้งใช่ไหม 55

ครั้งนั้นคุณโวยให้ฉันไปทำบุญ เพราะฝันเห็นพ่อมารับฉัน
แถมฝันเห็นฉันใส่ชุดสีขาวทั้งชุด
ฉันได้แต่หัวเราะ แต่ไม่ได้ดูถูกความห่วงใยนั้น
ดีใจที่คุณเป็นห่วง แล้วบอกว่า จะไปแล้วค่ะ จะไปแล้ว
และพอไปแล้ว..ฉันก็ต้องมารายงานด้วยว่า ไปแล้วค่ะ

มีวันหนึ่งที่ทะเลาะกับแม่มากมาก
ไม่บอกคุณ แต่ว่า นั่งตอบกระทู้พันทิปมันทั้งคืน
คุณตามไปอ่านเห็นชื่อของฉัน ตอบไดอารี่
แล้วคุณก็มองเวลาไล่มาเรื่อย…แจ๊กพอร์ต คุณจับได้ว่าไม่นอน
สั่งห้ามไปทำงานวันนี้ และพี่ออนไลน์มาต้องเจอ
ออนไลน์ไว้ด้วย แต่ว่า ไปนอนน่ะ ….ได้ไหม
ฉันยังคล้ายดื้อว่า จะไปทำงานไม่ง่วงหรอก
คุณพูดอีกคำเดียวคือ อย่าทำให้พี่เป็นห่วง

คนดื้อดื้อเลยได้ลางาน แต่วันนั้น หลับทั้งวัน
ได้แต่คิดว่า หากไปทำงานด้วยระยะทางที่เคยขับ
พิษณุโลก สุโขทัย ถนนเลียบๆ ตรงๆ แบบนั้น
ได้นอนหลับข้างทางกันบ้างหล่ะน่ะ

คุณจำได้ไหม ในวันที่คุณทราบว่าฉันฝันร้ายมากมาก
ฝันได้บ่อยๆ คุณให้คาถาบทหนึ่ง จำได้ไหมคะ
คาถามมงกุฏพระพุทธเจ้า......
แล้วคุณก็พิมพ์คาถานั้นให้ฉันอ่าน
ฉันบอกคุณว่าฉันท่องได้แล้ว
แต่รู้อะไรไหม ฉันนั่งทำตาโตอยู่ด้านนี้
คุณน่ะ สวดมนต์ หลังจากนั้นเราได้แลกเปลี่ยนกันว่า
เรามีด้านนี้ตรงกัน(อีกแล้ว)

ฉันไม่เคยคิดว่า ฉันจะเจอคนคนหนึ่ง
มานั่งบอกให้ฉันสวดมนต์ หรือมาบอกวิธีการจัดการ
กับงาน สอนวิธีมองงานในแบบที่ไม่ใช่มองจากตัวเอง
แต่มองอีกมุมหนึ่ง ที่ฉันไม่เคยคิดถึงเลย

คุณสอนวิธีจัดการกับคนรอบข้างในที่ทำงาน
หรือบอกวิธีการทำให้แม่หายโกรธ
กระทั่งจัดการผู้ชายที่พยายามเข้ามาอยู่แทนที่พ่อ
ได้แบบน่ารักสุดขีดด้วยการยื่นข้อเสนอ
ซื้อฮอนด้าแจ๊ส จำได้ไหมคะ 555

ฉันไม่เคยคิดว่า ฉันจะได้เจอ คนที่บอกว่า
ควรจะขอโทษแม่แบบไหน
ควรจะเชื่อแม่ในเรื่องนั้นนั้นเพราะอะไร
และควรจะรักษาสุขภาพตัวเองเพราะอะไร

คุณทำให้ฉันรักตัวเองมากขึ้น
คุณทำให้ฉันรักคนรอบข้างได้มากขึ้น
คุณทำให้ฉันมองแม่ในอีกมุมหนึ่ง
คุณทำให้ฉันรู้สึกดีกับแม่มากขึ้น
ถึงแม้ฉันไม่เคยเล่าว่า ทำไมเพิ่งมากอดแม่หลัง 19 ปีนั่น

คุณจะเชื่อไหมว่า ที่แม่ไม่ห้ามและไม่ก้าวก่าย
เวลาฉันคุยกับคุณ เพราะฉันมีแง่มุมดีดีเกิดขึ้น
ตั้งแต่คุยกับคุณ เป็นแง่มุม ที่แม่รู้ว่า
มันไม่ใช่ความคิดของฉันแน่แน่
ฉันจะไม่คิดแง่มุมดีดีแบบนี้เองได้หรอก
ฉันมองโลกแง่ร้ายจะตายไป 55

และหากฉันจับคอมพิวเตอร์ ทั้งบ้านจะทราบว่า
ฉันคุยกับคุณ เหมือนฉันมีเพื่อนมาหาที่บ้าน
และไม่จำเป็นจะไม่มีใครอยากยุ่งด้วยเลย
หลายต่อหลายหน ที่ฉันแสบแบบตลกๆ
อย่าโวยวายว่าผมเปล่าน่ะ คุณนั่นหล่ะสอน
และแม่ดักคอว่า “พี่เราใช่ไหม” ฉันได้แต่หัวเราะ
แม่เองก็หัวเราะ แม่มักจะบอกว่า
เขาตลกแบบนี้เสมอเหรอลูก
ฉันได้แต่พยักหน้า และบอกแม่ว่า
เขาไม่ได้ซีเรียสเลย เขาสนุก

คุณเป็นคนเดียวที่รู้ทันว่า ในวันที่ฉันสงบนิ่ง
กับการทราบข่าว การฉลองแต่งงานและเจอ
ใบทะเบียนสมรสของแม่ ฉันต้องทำอะไร
สักอย่างที่ร้ายมากมาก ถึงได้สงบนิ่งได้แบบนั้น
แล้วก็จริง ฉันทำลายทรัพย์สิน ของแม่ชิ้นหนึ่ง 55

คุณจำได้ไหม คุณเคยทวงคำขอบคุณจากฉันว่า
ขอบคุณคุณหรือยัง คุณสร้างสัมพันธไมตรีในครอบครัว
ให้ได้มีเรื่องพูดถึง คนคนเดียวกันในโต๊ะอาหาร
ได้คุยกันถึงคนอีกคน แบบสนุกสนาน
ขอบคุณผมมาเลย ฉันขำคุณมากมาก

คุณจำได้ไหม ก่อนฉันเจ็บขา.ฉันเล่าว่า.ฉันฝันดีมาก
แต่ไม่ได้บอกว่าฝันว่าอะไร ฉัน ฝันว่าคุณพูดไทย
ชัดแจ๋วด้วยคำว่า “คิดถึงจังเลย”
ตื่นเช้ามาเจ็บตัว…….55 ความคิดถึงรุนแรง
ถึงขั้นหมอสั่งพักสามวันในแบบนี้ ฉันโทษความคิดถึง
ของฉันได้ไหม เพราะคิดว่า ความคิดถึงในฝันนั่น
คงเป็นความคิดถึงของฉันสะท้อนกลับมาจาก
ฟากฟ้าด้านโน้น…แน่แน่………..

คุณรู้อะไรไหม เรื่องราวที่มากมายในไดอารี่หน้านี้
มันบรรจุเรื่องราวของคุณในหัวใจฉันได้ไม่ถึงครึ่ง
เพราะความรักของฉัน หัวใจของฉัน ความสุขของฉัน
หรือแม้แต่น้ำตาหรือรอยยิ้มของฉัน ตลอดระยะเวลาหนึ่งปี
ที่รู้จักคุณ สวยงามและน่าจดจำเสมอ
มองย้อนกลับไป ฉันจะได้รอยยิ้ม บนหน้าตลอดเวลา

คุณคนเดียว ทำทั้งหมดนั่น เพื่อฉันได้ยังไงกันนะ

ขอบคุณที่ยินดีให้ฉันได้รู้จัก
ขอบคุณที่ทายทักเป็นอักษร
ขอบคุณเรื่องราวทุกทุกตอน
ขอบคุณความอาทร ที่ให้มา

ขอบคุณและขอบคุณ
คงได้แต่ขอบคุณ คุณแบบนี้
ขอบคุณด้วยรักและหวังดี
ขอบคุณด้วยหัวใจดวงนี้ตลอดไป

คนเกเร
5 ธ.ค. 2547 เวลา 00:18 น.

บางเวลาไม่เคยจะคิด ว่าชีวิตนี้จะพบกับเธอ
เป็นสิ่งดีๆ ที่ได้มาเจอกับความหมาย
คนๆ นึง ได้พาชีวิตให้ข้ามเวลาที่หามานาน
และนั่นคือเธอ คือความต้องการของหัวใจ

ต่างกันเพียงองศาที่เราอยู่
อาจจะดูว่าเราห่างกัน
แต่ว่าคนบนฟ้าก็พาให้เรามาเจอกัน
และทำให้ฉัน...ได้พบกับวันสวยงาม

อยากขอบคุณ...ที่โลกสร้างเธอขึ้นมา
ให้ฉันได้พบเวลา...ที่สดใส
หากความจริง...ถึงเธอจะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะคอยส่งใจ...ไปหาเธอ ไปหาเธอ

Create Date : 06 ธันวาคม 2548

Last Update : 6 ธันวาคม 2548 7:55:53 น.

0 comments

Counter : 663 Pageviews.