Group Blog
 
 
ธันวาคม 2548
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
1 ธันวาคม 2548
 
All Blogs
 
หนีงานมาอัพไดค่ะ

สวัสดีดวงตะวัน


วันนี้ดวงตะวันส่องแสงแรงนักน่ะคะ ร้อนได้สุดใจ ครีมกันแดด กับเสื้อแขนยาวทนได้ไหม 55 มีนคนสั่งห้ามป่วยห้ามดำ 55 อือ คงไม่ป่วยไม่ดำ เพราะไม่ได้ออกไปในช่วงแดดร้อนเท่าไหร่ ..งานลองเชิงกันมีมากกว่างานยุ่ง สนุกแต่ว่าเหนื่อย ยิ้มได้เรื่อยๆ กับภาษาของคนแถบนี้ มีคนว่า ฉันเป็นผู้หญิงแปลกๆ ชอบงานลำบาก .. ถ้าถามว่าลำบากไหม ไม่หรอกค่ะ ไม่ได้แบกปูนหรือหิน แต่ก็เฉียดไปหล่ะ (ใครพูดไว้เนี่ย )



สิ่งที่ลำบากน่าจะเป็นวัยวุฒิ กับความเป็นผู้หญิง เขาจะรับเราได้เท่าไหร่ ..ถ้าถามว่าเครียดไหม ไม่ใช่หรอก พี่ชายบอกว่า เวลาทำงาน อะไรเป็นอุปสรรค ตัดออกไปให้หมด มองให้เห็นแต่สิ่งที่ต้องทำ..และต้องสำเร็จเท่านั้น


โชคดีที่พี่ชายเป็นที่ปรึกษาได้ยอดเยี่ยมเสมอ เลยไม่ค่อยกลัวอะไรนัก ตกดึก ตกกลางคืน ไม่ได้นอนที่บ้านพัก อย่างที่เคยคิดว่าจะนอน ท่านเหาะมารับ แต่ไม่นานเลย หลับค่ะ หลายหนที่เพื่อนๆ โทรมา ท่านเดินมารับโทรศํพท์แทน และบอกในตอนเช้า ว่า ไอ้เสือ หลับแต่วัน มีบอกด้วยประมาณโน๊ตไว้ให้ว่า ใครบ้างที่โทรมา แฮะ ๆ


คุณแม่ยังอยู่ด้วยกัน และนี่คงเป็นเหตุสำคัญให้ต้องกลับมานอนที่บ้านพักของพี่ชาย เพราะแม่ยังอยู่ที่นี่ ลาพักผ่อนประมาณอาทิตย์นึง แม่คงกลับไปทำงานประมาณวันอาทิตย์ ตั้งแต่เกิดเป็นลูกคุณนายมา ไม่เคยเห็นท่านลาพักผ่อนแบบไร้ความมุ่งหมายมากเท่านี้ เดินแซวๆ ไป แม่บอกว่า ใครบอกว่าไร้จุดมุ่งหมาย ลูกช้านทั้งคน มาทำงานที่ไม่มีผู้หญิงที่ไหนเขาอยากทำ ......อ้าว 55 แถมบ่นว่า มีใครอยากจะมาขอเราไหม แม่จะแถมข้าว 10 กระสอบ แล้วบอกว่า ช่วยเอาเราออกจากงานแบบนี้หน่อย 555



แหม๋ งานแบบนี้นี่มันแบบไหนกันน้อ แม่ถึงไม่ชอบจังเลย ืรู้ค่ะ ว่าแม่เป็นห่วง แต่อยากบอกแม่ว่า งานที่ทำ ไม่ได้ลำบากเท่าที่พ่อเคยทำเลย ตำแหน่งเดียวกันก็มีอีกคน ไม่ใช่รับหนักอยู่คนเดียว ได้ช่วยกัน ได้ปรึกษากัน เรายังแค่ฝึกงานอยู่ ไม่มีใครเขาปล่อยเดี่ยวหรอก รุ่นพี่ที่ฝึกที่สอนให้ ก็นิสัยดี อะไรสอนได้ท่านสอนเรียบ ที่สำคัญ อยู่ด้วยได้สบายใจ ดูท่านไม่ค่อยเครียด ติดใจที่จะทำงานแบบนี้ มากกว่างานแบบเดิม



หลายวันมานี่ ห่างอินเตอร์เนตได้แบบไม่น่าเชื่อ จำคำใครบางคนที่บอกว่า หากยุ่งไม่มีเวลาแม้แต่จะเหงา เพิ่งเจอกับตัวจริงๆ ว่า อือ จริง นอกจากนึกไม่ออกว่าแต่ก่อนเหงาแบบไหนแล้ว ยังหมดแรงข้าวต้ม ต่อเนตอีก เห็นมันอยู่ตรงหน้า แต่หมดแรง แค่อาบน้ำ ก็คลานไปนอนแล้ว 555



สารภาพตรงๆ ก่อนหลับตานอนน่ะสวดมนต์ ได้สามวรรค 55 หลับนิ่งหลับสนิท คิดถึงน่ะคิดถึงค่ะ แต่ไม่มีแรงเหลือแล้ว 55555 ขำตัวเอง คิดได้ว่า คำแบบนี้มีคนเคยใช้ว่าหมดแรง แต่เรางอนวุ้ย ไม่ค่อยคิดหรอก ใครจะทำงานหนักได้ขนาดหมดแรง เปิดเนต วันนี้อยากบอกท่านว่า เชื่อแล้วค่ะ เชื่อแล้ว



พยายามอย่างเหลือเกินที่จะเลี่ยงบางเรื่องมาต่อเนต เพราะทราบข่าวบางข่าว ทราบเรื่องบางเรื่องว่ามีคนเขียนถึง เลยพยายามมากในการอ่านผ่านโทรศัพท์ก่อน แต่ก็แค่นั้น อ่านแล้วยิ่งต้องอ่านให้เต็มตาดิ ...



ทิ้งท้ายไดอารี่


ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีดีของคุณมากมากที่เขียนบางสิ่งบางอย่างให้ได้อ่าน ต่อเนื่องและ หลายวัน ...........รู้สึกแบบไหน คงตอบอะไรไม่ได้เลย ต้องบอกว่า โชคดีเสมอเสมอ ตลอดมา ที่ได้รู้จักคุณ

หลายๆ ครั้งที่คนในครอบครัวหรือเพื่อน ชอบว่า ในแบบเพื่อนหรือใครใครของคุณว่า ก็ไม่เคยโต้ตอบหรือทำแบบหนึ่งแบบใด แบบเดียวที่ทำมาตลอดคือ นิ่งและอย่างที่คุณรู้ ว่า ตลอดเวลา ...คุณคือคนที่ฉันมองเห็นว่า เป็นคนเดียวที่เข้าใจฉันเสมอ แม้ว่าจะแตะต้องไม่ได้ในตอนนี้ (อือ พูดเหมือนมีตอนต่อไป 55)

วันนี้ จึงได้แต่เพียงขอบคุณคุณผ่านไดอารี่นี้ หวังเสมอว่าคุณจะผ่านมาอ่าน ผ่านมาเห็น ผ่านมารับทราบว่า มีคนบางคนได้เห็นแล้ว และเธอขอบคุณคุณไว้ในไดอารี่หน้านี้ แทนหัวใจทั้งหมดมาเสมอ

ขอบคุณที่เป็นกำลังใจส่วนสำคัญให้หัวใจของฉันมาตลอด........ พี่คนดี



คิดถึงเสมอ

ขอโทษด้วยที่ตะกี้ปิดระบบ คอมเม้นท์
เพราะว่ายังอัพไม่เสร็จเครื่องตั้งท่า
ไม่ค่อยดีเลยต้องบันทึกก่อนค่ะ

จะคอยดูว่าวันนี้ใครจะเปิดเม้นท์คนแรก 55 คงได้แต่นั่งคอยดูไม่นานค่ะ
ประมาณ 5-10 นาที ก็ต้องไปจากตรงนี้
แล้วหล่ะ

^^

คนเกเร - 2 พ.ย. 2547 เวลา 15:48 น




มาอ่าน แต่ไม่ได้ผ่าน
ขอให้โชคดี และมีความสุขกับงานมากๆ

ผู้ชายธรรมดา - 2 พ.ย. 2547 เวลา 19:22 น
.






Create Date : 01 ธันวาคม 2548
Last Update : 1 ธันวาคม 2548 21:20:12 น. 0 comments
Counter : 178 Pageviews.

เจ้าทานตะวัน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add เจ้าทานตะวัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.