THE DAY AFTER TOMORROW

เมื่อคืน บทสนทนาของฉันกับพี่คนดี
จบลงกระทันหันเพราะเทคโนโลยีขัดข้อง
ถ้าถามฉันว่า หงุดหงิดไหม
แต่ก่อนคงตอบว่า เป็นอยู่เหมือนกัน



แต่ถ้าถามตอนนี้ คงตอบว่าไม่หรอก
ฉันยังยิ้มอยู่เลย ตอนรับแมสเสจ
อธิบายและอวยพรให้ฝันดีของพี่ ..



ฉันผละจากคอมพิวเตอร์ไปดู วีซีดี
เรื่องหนึ่งที่พี่ชายเช่าทิ้งไว้ให้
เรื่องนี้เป็นหนังใหญ่ ดังโครมคราม 55
ไม่รู้สิ ฉันชอบใช้คำนี้ ก็คงดังแบบนั้นจริงมั้ง

ให้เดา พี่คนดี คงได้อ่านผ่านตาอยู่บ้าง
แต่ไม่ได้ดู เพราะไม่มีเวลาดู
แต่ถ้าเดาพลาด จะโดนปรับไหม
ไม่รู้ดิ เดาไว้ก่อน เขาเรียก เดาดักทาง 55



THE DAY AFTER TOMORROW..

ฉันเป็นคนชอบดูหนังน่ะ ออกตัวว่า
ไม่มีความรู้อะไรนัก เกี่ยวกับเทคนิคการสร้าง
การตัดต่อ ไม่มีความรู้เกี่ยวกับมุม เกี่ยวกับแสง เสียง
เกี่ยวกับภาพ เกี่ยวกับการแสดงอารมณ์ หรือนักแสดง
เวลาฉันชอบหนังเรื่องไหน จึงบอกไม่ได้หรอก
ว่าเพราะมุมมันดี ฉากมันสวย หรือการสร้างมันเจ๋ง
อารมณ์ล้วนๆ เท่านั้น เวลาฉันดูหนัง


ฉันชอบหนังเรื่องนี้ พอพอกับชอบเรื่อง TURN LEFT
TURN RIGHT ที่ดูเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา หนังบอกเล่า
เรื่องราวของธรรมชาติลงโทษได้ดี 10 วันของอากาศเปลี่ยนน้ำทะเล ท่วมนิวยอร์ค อือออออออออออออ
แถมด้วยอากาศลดลง วินาที หรือนาทีละ 10 องศา
โฮะๆๆๆดูไป ก็หนาวไป เอ๊ะ หรือต้องใช้คำว่าเย็น


หนังไม่ได้เน้นไปที่ ความรักของคู่ไหน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน
สามีภรรยา หรือว่า แฟน มีแต่บอกเล่า นิดหน่อย
คนที่ต้องการความละเอียดอ่อน คงดูแล้วไม่ค่อยชอบ

แต่ฉันชอบแฮะ ย้ำครั้งที่สอง ดูแล้วได้คิด
ฉันชอบตอนที่คนรักกันมากห่วงกัน อยู่กันคนละที่
และอยู่ในที่ที่ไปหากันได้ยากลำบาก
ฉันจับตัวเองได้ ว่าฉันชอบอารมณ์ของความห่วงใย
ความคิดถึง ชอบความมั่นใจในตัวของคนคนหนึ่ง
ที่มีกับอีกคนคนหนึ่งอย่างมาก

ไม่ว่าจะเป็นความมั่นใจของลูกที่มีต่อพ่อ
ภรรยาที่มีต่อสามี ลูกน้องมีกับเจ้านาย และ
เพื่อนมีกับเพื่อน


ฉันชอบตอนพ่อ กล้าที่จะไปหาลูกและช่วยลูก
ถึงแม้หนังจะพยายามปั้นให้พ่อ ดูเป็นคนที่เก่งผิดมนุษย์
แต่พ่อของเราทุกคน ฮีโร่ของเราทุกคน ก็มักจะเก่งแบบนั้น
เสมอในสายตาของลูก ๆ แบบพวกเรา
คำหนึ่งสะกิดใจฉัน….ตอนพ่อบอกเพื่อนว่า
ผมสัญญากับลูก ผมต้องทำตามสัญญา


คิดถึงพ่อชะมัดเลยน่ะนั่น คำนั้น …
พ่อของฉันก็รักษาคำสัญญา
และ ไม่เคยผิดคำสัญญา
จนกระทั่ง วันที่ไม่มีพ่ออยู่
ถึงตอนนี้ ฉันก็ยังทราบว่า
พ่อยังรักษาสัญญาที่จะรักฉันเสมอตลอดไป

พ่อไม่เคยหยุดมองฉันหรอก ฉันรู้ วันนี้พ่อก็ยังยิ้มให้ฉัน
อยู่ตรงไหนสักที่ เหมือนเราเคยสัญญากัน


บางทีฉันเรียนรู้จากตัวเองได้เรื่อยๆ
ว่าอดีตเป็นสิ่งที่ผ่านไปแล้ว มีคนบางคน
บอกฉันเสมอว่า ผ่านไปแล้วดีเสมอ
ฉันจำและย้ำกับตัวเองบ่อยๆ ว่า เราไม่สามารถ
แก้ไขอดีตได้ เพราะไม่ว่าอดีตจะเปื้อนน้ำตา หรือรอยยิ้ม
มันก็เป็นแค่อดีต อดีตของฉัน จึงมีไว้ให้จดจำ
ให้นึก ให้ยิ้ม ให้ร้องไห้ แต่ไม่เคยคิดอยากกลับไปแก้ไข

หลายต่อหลายหน ฉันพยายามฝึกตน ไม่ให้ใช้คำว่า
รู้อย่างนี้จะทำแบบนั้น รู้อย่างนั้นจะทำแบบนี้
ด้วยการทำวันนี้ให้ดีที่สุด ทำเต็มที่นับจากวินาทีปัจจุบัน
อดีตของฉันนับแต่ฝึกตัวเองมา
ดูไร้ข้อกังขา เวลาคิดย้อนกลับไป
จะบอกอีกครั้งให้ตัวเองมั่นใจ
ฉันไม่เคยเสียใจ การกระทำไหน ๆ อีกแล้ว
ที่ฉันได้ทำผ่านมานับแต่เรียนรู้จากคุณ


เหลือแต่เพียง ฉันคิดถึงพ่อมากในวันแบบนี้
พ่อ ที่ไม่เคยเป็นอดีตไปสำหรับฉัน
ฉันไม่สามารถตอบตัวเองได้ แค่จุดเดียว
ถ้าฉันรู้ว่า วันนั้นจะเป็นแบบนั้น ฉันยังจะตะโกนใส่พ่อ
และดื้อแบบนั้นไหม ฉันเสียใจที่วันนั้น
ฉันไม่ได้ทำให้ดีที่สุดกับวินาทีชีวิตตอนนั้น

มันแก้ไขไม่ได้แล้วฉันรู้…แต่มันลืมไม่ได้เหมือนกัน...
จริงไหมขอฉันคิดถึงพ่อ และกอดตัวเองให้เหมือนพ่อกอดในวันหนาวๆ แบบนี้ ….

อดีตของฉันนับแต่ฝึกตัวเองมา
ดูไร้ข้อกังขา เวลาคิดย้อนกลับไป
จะบอกอีกครั้งให้ตัวเองมั่นใจ
ฉันไม่เคยเสียใจ การกระทำไหน ๆ อีกแล้ว
ที่ฉันได้ทำผ่านมานับแต่เรียนรู้จากคุณ

คนเกเร - 23 พ.ย. 2547 เวลา 09:49 น

Create Date : 04 ธันวาคม 2548		0 comments
Last Update : 4 ธันวาคม 2548 19:34:22 น.
Counter : 302 Pageviews.
Share Tweet