กางแผนที่ แบกเป้พาลูกเที่ยว บันทึกการเดินทางเที่ยวเอง แบ่งปันประสบการณ์การท่องเที่ยวแบบประหยัดและมีความสุข หลงบ้างมั่วบ้างแต่ก็สนุกดังคำกล่าวในหนังสือ Lonely Planet เคยบอกไว้ว่า " หากไม่มีปาฏิหาริย์บังเกิด ก็จงเป็นปาฏิหาริย์นั้นเสียเอง "
|
|||||||||||||
เที่ยวเองเวียงจันทน์14: ตอน2 สงกรานต์ 2011พระธาตุหลวง/เบเกอรี่Scandinavien/นางคำบาง/City InnVientian
อ้ายบุญเฮียง พาเราไปริมน้ำโขง ตระเวณหาร้าน ปรากฏว่าช่วงสงกรานต์ ร้านอาหารส่วนมากพร้อมใจกันปิดหนีไปเล่นน้ำสงกรานต์กันหมด หาร้านอาหารริมโขงยากจริงๆ ขับรถผ่านโรงแรมดอนจัน อ้ายบุญเฮียงบอกจะกินกุ้งเผาโรงแรมดอนจันบ่ เราดูแล้วน่าจะไม่เข้าท่า ตกลงใจกลับร้านเดิม ร้านอาหารพื้นเมืองขึ้นชื่อในเวียงจันทน์ ที่เราเคยมากินเมื่อปีก่อน เพราะอยู่แถวๆนี้ริมโขง ร้าน นางคำบาง
เรามายังไม่เที่ยง คนยังไม่เยอะ อากาศร้อน เข้าไปนั่งในห้องแอร์เย็นๆด้านในดีกว่า ด้านนอกมีพัดลม อาหารขึ้นชื่อที่นี่คือ นึ่งปลา ลาบไก่งวง ครั้งก่อนเรามากินนึ่งปลาตัวละ 800บาท ย้ำ แปดร้อยบาท อร่อยมากๆกินแล้วเกือบบินได้ โฮะๆๆ ครั้งนี้ ขออำลา สั่งของอร่อยอย่างอื่นดีกว่า อาหารมื้อนี้ กินกัน4คนพ่อแม่ลูก ..... สั่งของอร่อย ลาบไก่งวง ลาบปลา กระดูกหมูทอด ตำส้มลาว (เขามีตำลาว ตำไทย ) ข้าวเหนียว เท่านี้น่าจะพอ ถ้าเด็กๆไม่อิ่มมีแผนจะสั่งข้าวผัดด้วย ครั้งก่อนกินแล้วอร่อยดี สลัดก็อร่อย แต่งวดนี้ไม่ได้สั่ง รอไม่นานอาหารก็ทะยอยมา อาหารที่นี่เป็นที่นิยมในเวียงจันทน์ ร้านติดอันดับ มีจำนวนมากที่สั่งไปกินที่บ้าน สังเกตุจากที่มีคนทะยอยมาสั่งอาหารและถือถุงกลับ เรานั่งได้ไม่นาน ก็มีคนทะยอยมากินเป็นกลุ่มใหญ่ๆฟัง ภาษาที่พูดน่าจะเป็นเวียดนาม และมีกรุ๊ปคนไทยมากันเป็นกลุ่มๆ อัตราค่าเงินวันนี้ 1บาท = 255 กีบ สกุลเงินหลักของลาวคือ “กีบ” ลักษณะจะเป็นธนบัตรทั้งหมด ปัจจุบันธนบัตรเงินกีบจะมีตั้งแต่ฉบับราคา 500 กีบ -50,000 กีบ ไม่มีเงินเหรียญกษาปณ์ ธนบัตรมูลค่าตั้งแต่ 10,000 กีบ , 20,000 กีบ , 50,000 กีบ การเรียกขานของคนลาวจะเรียกว่า “สิบพันกีบ”, “ซาวพันกีบ” และ “ห้าสิบพันกีบ” ซึ่งแตกต่างจากการเรียกของคนไทยคาดว่าน่าจะประยุกต์มาจากภาษาต่างประเทศที่ไม่มีลักษณะการเรียกจำนวนเงินหลักหมื่นหรือหลักแสน เช่น 10,000 กีบ = Ten thousand kip หรือ 50,000 กีบ = Fifty thousand kip เป็นต้น
จานแรก ลาบไก่งวง 40,000กีบ (156 บาท)
ลาบปลา 40,000กีบ (156 บาท)
กระดูกหมูทอด 40,000กีบ (156 บาท)
ตำลาว 15,000กีบ (58 บาท) ส้มตำที่นี่เส้นมะละกอจะใหญ่ เค็มกะปิอย่างเดียว วันหลังจะสั่งตำแค๊ปหมู ให้หัดทำเหมือนเมืองไทยบ้าง
น้องกองทัพอร่อยรึป่าวไม่รู้ ทำท่าแปลกๆ ลืมบอก ข้าวเหนียว กระติบละ10,000กีบ ( 40บาท)
กินเสร็จอิ่มอร่อยเกือบไม่หมด เด็กไม่อร่อยกระดูกหมู แต่ไม่มีหมูทอดขาย อาหารที่นี่ถ้าให้แนะนำคงเป็นลาบไก่งวงอย่างเดียวนอกนั้นก็เฉยๆ กินเสร็จให้อ้ายมาไล่เงิน รวม ค่าอาหารมื้อเที่ยงวันนี้ 175,000กีบ ประมาณ 686 บาท บิลเก็บเงินที่นี่มีทั้งคิดเป็นเงินกีบและคิดเงินไทยมาให้พร้อม จ่ายแบงค์ไทยได้เลย คนลาวยิ่งชอบ เพราะอัตราเเลกเปลี่ยนกลับคืนดีกว่าเราจ่ายเงินกีบ --------------------------------------------------------------------------- ยามบ่าย แดดยิ่งแรง อากาศยิ่งร้อน เราเดินทางต่อไปที่ พระธาตุหลวง แดดแรงแบบนี้ พระธาตุจะต้องแสงแดดแวววาวสวยงามยิ่งนัก หน้าพระธาตุหลวงวันนี้ เต็มไปด้วยร้านรวงออกร้านขายของงานบุญปีใหม่ เหมือนงานวัดในบ้านเรา อ้ายบุญเฮียงพาขับรถอ้อมมาด้านหลัง ที่ทำเป็นลานจอดรถแห่งใหม่ แต่วันนี้ก็ยังถูกร้านค้าจับจองเปิดแผงขายของงานบุญปีใหม่อีกเหมือนกัน รถตู้นักท่องเที่ยวจอดเรียงรายกัน อยู่ด้านหลัง เราเข้าทางประตูวัดทาดหลวงใต้ ซึ่งเป็นวัดประจำพระธาตุหลวง ปัจจุบันเหลือเพียงวัดทาดหลวงเหนือ และทาดหลวงใต้
เดินทะลุ วัดทาดหลวงใต้
พระนอนองค์ใหญ่นี้ สร้างเสร็จได้ไม่นาน
ในวัดช่วงบุญปีใหม่ จะมีโรตีหรือแพนเค๊กขายทุกวัด แวะซื้อให้น้องกองทัพ อันละ6000กีบ
เจอพระองค์น้อยถูกตั้งทิ้งไว้ข้างสิม หันหน้าเข้าหาพระใหญ่
แม่ค้าในวัดขายของคึกคัก ซื้อเป็ปซี่ขวด แม่ค้าหน้าใหม่ไล่เงินไทยบ่ถูก ขายกระป๋อง 6000 กีบ เราบอกบ่แม่น ครั้งก่อนซื้อ5000กีบ แม่ค้า งง รีบลดให้ว่าไงว่าตามกัน
เฝอข้างพระธาตุหลวง น่ากิน แม่ค้าน่าจะเป็นลาวเวียด
และแล้ว เดินมาถึงหน้าพระธาตุหลวงซะที พระธาตุหลวง หรือ พระเจดีย์โลกะจุฬามณี นับเป็นปูชนียสถานอันสำคัญยิ่งแห่งนครหลวงเวียงจันทน์ และเป็นศูนย์รวมใจของประชาชนชาวลาวทั่วประเทศ ตามตำนานกล่าวว่าพระธาตุหลวงมีประวัติการก่อสร้างนับพันปีเช่นเดียวกันพระธาตุพนมในประเทศไทย และปรากฏความเกี่ยวพันกับประวัติศาสตร์ของดินแดนทางฝั่งขวาแม่น้ำโขงอย่าง แยกไม่ออก สถานที่นี้ถือได้ว่าเป็นสัญลักษณ์สำคัญอย่างของประเทศลาว ดังปรากฏว่าตราแผ่นดินของลาวที่ใช้อยู่ในปัจจุบันนี้มีรูปพระธาตุหลวงเป็นภาพประธานในดวงตรา
น้องกองทัพถือถุงโรตียังไม่ปล่อย
ปกติ จะเสียค่าเข้าชมพระธาตุหลวงคนละ 5000กีบ แต่วันนี้ไม่เสียค่าเข้า เสียแค่ค่าดอกไม้ธูปเทียน บางที่ก็บอกตามจิตศรัทธา บางที่บอก20บาท
พระจากประเทศไทย
กราบพระทำบุญแล้ว เด็กมานั่งกินโรตี คุณแม่เดินดูพระพุทธรูปโบราณรอบๆ
เดินจนรอบแล้วครับ ได้เวลาเข้าที่พักแล้ว รอบเย็นเราวางแผนจะเดินไปที่ริมแม่น้ำโขง แวะกินขนมอร่อยๆที่บริเวณน้ำพุนะครับ ------------------------------------------------------------- ยามเย็นแดดร่มลมตก เราเข้าที่พัก
ที่พักของเราตั้งอยู่ใกล้ธาตุดำ กลางใจเมืองเวียงจันทน์ ใกล้ตลาดเช้า เดินไปได้ไม่ไกล
ระหว่างทางเดินไปตลาดเช้า มีภาพวาดฝาผนังของเด็ก บล็อคถนนที่ถัดจากโรงแรม เป็น ธาตุดำ มีร้านอาหารน่ารักๆซ่อนตัวอยู่ในมุมถนน ธาตุดำ เจดีย์ทรงดอกบัวหกเหลี่ยมที่ตั้งอยู่กลางเมืองเวียงจันทน์ ธาตุดำองค์นี้ มีอายุย้อนไปในสมัยอาณาจักรล้านช้างตอนต้น มีตำนานพื้นบ้านเล่าต่อกันว่า ภายใต้องค์พระธาตุดำเป็นปากทางออกจากนครบาดาลของเหล่าพญานาคเจ็ดเศียรที่มาช่วยเหลือประชาชนลาวในเวียงจันทน์เอาไว้จากการรุกรานของกองทัพสยาม เดินต่อไปอีกไม่ไกลถึงถนนล้านช้าง ข้ามถนนไปก็ถึง
เวลา4โมงเย็น ทุกอย่างเงียบ ในตลาดเเละห้าง ทุกร้านพร้อมใจกันหยุดในวันบุญปีใหม่ ปกติที่นี่จะขายถึงเย็นสี่ห้าโมงก็ยังมีร้านค้าเปิดขาย แต่วันนี้ วันปีใหม่ ร้านค้าปิดเงียบสนิท
ตัดสินใจกลับดีกว่า ขามาเอาขาเดิน ขากลับขี้เกียจ โบกรถสกายแล็บให้ไปส่งที่บริเวณน้ำพุดีกว่า ค่ารถ4คน 20พันกีบ หรือ 80บาท เด็กๆชอบใจ ขี้เกียจเดิน
........................................................................... รถพาซิ่ง ขับผ่านโรงแรม เลยมาถึงถนนก่อนถึงน้ำพุ เราลงตรงนี้แล้วเดินอีกนิดหน่อย บริเวณนี้ใกล้กับโรงแรมลาวพลาซ่า เดินอีกบล็อคเดียวตรงไปก็ถึงน้ำพุแล้ว
เดินผ่านเข้ามาตามถนนที่สองข้างทางมีเกสท์เฮาท์เต็มไปหมด เกสท์เฮ้าท์มะลิน้าพุ ที่มีชื่อก็อยู่ถนนเส้นนี้
เดินมาถึงน้ำพุ วันนี้ปิดปรับปรุงขึงผ้าใบสีเขียวล้อม ร้านค้า ร้านอาหารน่ารักๆปิดกันหมด เหลืออยู่ร้านเดียวฝรั่งแน่นร้าน SCANDINAVIEN BAKERY ร้านเบเกอรี่ชื่อดังอีกร้านในเวียงจันทน์ เดินมา เด็กๆหิวอีกแล้ว ไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปสั่งเลยดีกว่า ด้านล่างมีตู้เบเกอรี่ เค๊ก ให้เลือกหลากหลาย โต๊ะข้างล่างเต็มทุกโต๊ะ เราสั่งแล้วขึ้นไปข้างบนดีกว่า พนักงานที่นี่ หน้าไม่รับแขกเลย โดยเฉพาะคนเก็บเงิน หน้าตาก็ดีแต่หน้าบูดมาก สงสัยต้อนรับเฉพาะฝรั่ง ใครไปกินโปรดสังเกตุ (ไล่แขกทางอ้อม) ร้านชื่อเสียงดีๆจะเสียเพราะลูกจ้างพวกนี้ล่ะ เฮ้อ มาดูบรรยากาศข้างบนร้านดีกว่า เงียบเชียว ที่นี่แต่งร้านแบบมืดๆ
น้องแทนไทหิวจัด ขอแฮมเบอเกอร์ครับ Hamberger 33,000กีบ ราคาคิดเป็นเงินไทยตัด0สามตัวแล้วคูณด้วย4 จะได้เป็นเงินไทย ราคาแพงน่าดู Muffin ของน้องกองทัพ 12,000กีบ Banana Shake 11,000กีบ Lemon Soda 11,000กีบ
โฮะๆๆ ไม่สนแล้ว ขออ้ำล่ะค๊าบ
กองทัพก็หิวไม่แพ้กัน ลองทั้งbanana shake กับLemon Sodaเลยครับ
ที่นั่งข้างนอกบรรยากาศดี ถ้าอากาศจะเย็นกว่านี้
น้ำพุปิดปรับปรุง
รถขนส่งขนมปังของร้าน
หลังจากเติมพลังแล้ว เราเดินต่อจากน้ำพุ ออกมาที่มุมถนน เยื้องมุมถนนไปเล็กน้อย จะเป็นร้านอาหารชื่อดัง ขอบใจเด้อ ตรงข้ามเป็นร้านกาแฟดัง โจมา เห็นไหมครับ ข้างหลังกันสาดแดงๆน่ะแหล่ะ
เดินจากร้านJoma ไปไม่ไกล เห็นซอยเล็กๆ เราลองมั่วเดินเข้าไปดีกว่าเห็นป้ายวัด แต่ยังไม่รู้ชื่อ เดาว่าต้องทะลุไปยังแม่น้ำโขงแน่นอน ที่สำคัญ ถ้าเดินตามถนนเส้นนี้ต่อไปต้องเปียกแน่นอน เดินเข้าซอย ที่มารู้ทีหลังว่าทะลุไป
วัดเซียงยืน วัดเล็กๆริมเเม่น้ำโขง ได้โอกาสสรงน้ำพระอีกวัดหนึ่ง
และต่อท้ายด้วยขนม เครปยี่ปุ่น 7000 กีบ
เดินออกมาหน้าวัด จะเป็นถนนฟ้างุ้ม ถนนเส้นหลักที่เลียบแม่น้ำโขง ช่วงบ่ายเป็นต้นไปรถจะติดอย่างมาก รถเล่นน้ำจะมาออกันที่ถนนสายนี้อีกสายหนึ่ง
ชายฝั่งริมโขง เป็นที่ตั้งโรงแรม ร้านอาหาร ข้างๆวัดเซียงยืน เป็นร้านอาหารอินเดียชื่อดังอีกร้าน คือร้าน ฟาติมา ที่นี่โรตีอร่อยแต่ยังไม่ได้ลอง ร้านปิด เดินข้ามถนนมา จะเป็น สวนสาธารณะเจ้าอนุ มีเครื่องออกกำลังกาย สนามหญ้าและถนนติดริมโขง เป็นที่คนมาเดินออกกำลังกายกัน มีรถขายกะแล่มประปราย ที่มองเห็นลิบๆ นั่นคือ อนุสาวรีย์เจ้าอนุวงศ์แห่งเวียงจันทน์ ข้างหลังตึกขาวๆนั่นคือโรงแรมดอนจันพาเลส โรงแรมหรูริมน้ำโขง
ในการเฉลิมฉลองนครหลวงเวียงจันทน์ครบรอบ 450 ปี มีการก่อสร้างอนุสาวรีย์ของเจ้าอนุวงศ์ (เจ้ามหาชีวิตองค์สุดท้ายแห่งราชอาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์) มีความสูง 17 เมตร (รวมฐานและแท่นยืนด้วย) ซึ่งถือว่าเป็นอนุสาวรีย์ของอดีตเจ้ามหาชีวิตลาวที่สูงที่สุดและจะต้องใช้ทองแดงเฉพาะการหล่อรูปปั้นของเจ้าอนุวงศ์คิดเป็นน้ำหนักรวมถึง 8 ตัน เพื่อให้ประดิษฐานที่สวนสาธารณะริมฝั่งโขงที่อยู่ตรงข้ามกับฝั่งอำเภอศรีเชียงใหม่ในเขตจังหวัดหนองคายของไทยพอดี
ท้องฟ้ายามเย็นสวยงามนัก อากาศเย็นสบาย
มีสนามเด็กเล่นริมโขง น้องแทนไท กองทัพปาโป่งเล่น และกินกะแล่ม (ไอติม)รสนมวัว ยี่ห้ออะไรอ่านไม่ออก ของจีน เป็นตู้ขายเหมือนไอติมวอลล์
ผลไม้ มะม่วงสุก ฝรั่งสนใจ
อาหารมื้อค่ำวันนี้ ลองกินอาหารริมน้ำโขง ดูบรรยากาศปีใหม่สักที นั่งมองคนมาดูคอนเสิร์ต วัยรุ่นลาว สาวเวียงจันทน์เเต่งกายทันสมัย ห้อยซองพลาสติคใส่มือถือกันเปียกน้ำกันเกือบทุกคน
อาหารวันนี้ สั่งอาหารตามสั่ง นั่งมองหน้ากับน้องแทน คอยดูเมนูที่สั่งจะได้อาหารเป็นยังไง เหมือนไปที่เชียงขวาง นั่งขำกันเกือบตาย
เมนูวันนี้ ปลาเผาเกลือ ตำส้ม เอาตำลาว ผัดซีอิ้ว ข้าวหมูทอดกระเทียมพริกไทย
ปลาเผา 35,000กีบ ส้มตำลาว(เขาเรียกตำส้ม) 15,000กีบ
ผัดซีอิ้ว
ข้าวหน้าหมูทอดกระเทียม ตอนสั่งต้องบอกว่า ทำแบบนี้ๆ เขาบอก เข้าใจๆ หน้าตาข้าวหมูทอดกระเทียมออกมาเป็นแบบนี้ ราคา 30,000กีบ หรือ 120บาท โอ้ แม่เจ้า ใครลองเข้าไปอ่านบล็อคเก่าๆเราตอนไปเชียงขวางจะมันส์กว่านี้ว่าสั่งข้าวหมูทอดกระเทียมแล้วได้เป็นอะไร ลองไปอ่านดู อาหารมื้อนี้ หมดไปเกือบห้าร้อยบาท ค่าครองชีพในลาวแพงจริงๆ ขณะที่ข้าราชการเงินเดือนประมาณ3000บาท ที่นี่ปกติเขาไม่กินข้าวนอกบ้านกัน จะทำกินกันเอง และ ค่ำนี้ปิดท้ายด้วยปลาหมึกปิ้ง เป็นปลาหมึกจากเวียดนาม คนขายก็แนวๆสาวลาวเวียด กินข้าวเสร็จ ตกลงจะเดินกลับย่อยอาหาร น่าจะไม่ไกล เด็กๆทำตาโตเดินอีกแล้วเหรอแม่ แม่ก็บอกไปเรื่อยไม่ไกลหรอกลูก เลยพาเด็กๆเดินกลับ ก่อนกลับแวะดูที่เวทีคอนเสิร์ตสักเดี๋ยว เสียงดังมาก กลับดีกว่า ขากลับเดินมาตามเส้นทางในแผนที่ (เขียนเอง) เดินตรงมาตามแผนที่ทางหอวัฒนธรรม ตรงข้ามจะเป็นร้าน ไซโย ร้านอาหารดังที่น่ามาลองอีกแห่ง
เลี้ยวขวาเดินตามทางติดหอวัฒนธรรม จะเห็นป้ายโรงแรมลาวพลาซ่าข้างหน้า โรงแรมซิตี้อินน์เราก็อยูไปอีกไม่ไกล
ฝั่งตรงข้าม ลาวพล่าซ่า จะเป็นร้าน Pizza company และ SWENSEN คนแน่นเต็มร้าน ถามเด็กๆจะพาไปกินไอติม น้องกองทัพส่ายหน้า ไม่กินแล้วครับแม่ อิ่มมาก
เดินไปอีกนิด เลี้ยวมุมถนน นั่นไงโรงแรมเรา โรงแรมเล็กๆแต่อบอุ่นน่ารัก ที่นอนสำหรับเราในคืนนี้ --------------------------------------------------------------- ช่วงนี้ ขอ Review โรงแรม เผื่อใครสนใจมาลาวและกำลังหาที่พัก โรงแรม City Inn Vientiane Hotel โรงแรมเล็กๆแต่สะอาดมากก สงบเงียบไม่วุ่นวายค่ะ ล็อบบี้สะอาดตา มีหมากรุกยักษ์ให้เล่น มีคอมฟรีให้เล่นเนตด้วยค่ะเห็นฝรั่งนั่งเล่นไม่ว่างเลย ผนังมีน้ำตกรู้สึกเย็นสบาย แอร์เย็นฉ่ำ พนักงานที่เคาท์เตอร์และพนักงานยกกระเป๋าให้บริการดีมากค่ะ พูดคุยภาษาไทยชัดเจน เอาใจใส่แขกที่มาพักดี ช่วงกลางวันที่รอ check in ใช้เวลาไม่นาน เรา print ใบจองโรงแรมจากagodaและแนบpassportให้พนักงานก็เรียบร้อยค่ะ ระหว่างรอ มี Welcome drink เป็นน้ำกระเจี๊ยบเย็นๆด้วยค่ะ น่ารักดี
ก่อนขึ้นนอน น้องแทนเล่นหมากรุกกะคุณพ่อที่ล็อบบี้ ก่อนครับ
น้องกองทัพนั่งตาปรือ รอพี่แทน ท่าทางกำลังล่องลอยด้วยความง่วง
รอนานขึ้นห้องนอนกับคุณแม่ก่อนดีกว่าครับ
ระหว่างทางเดินไปห้อง สะอาด มีภาพดอกไม้ประดับผนังทางเดินและมีเพลงเบาๆเปิดตลอดเวลาค่ะ ห้องพักที่นี่ เราจองผ่านทาง agodaค่ะ ห้องพักแยกเป็นสองส่วน กว้างมากค่ะ แต่พื้นเป็นพื้นปูนขัดมันธรรมดาไม่มีพรม
ห้องแยกเป็นส่วนที่เป็นห้องนอนและห้องนั่งเล่น มีทีวีพลาสมาสองเครื่อง ห้องนอนตกแต่งสวยงาม อุปกรณ์ทุกอย่างครบ แต่ห้องนั่งเล่นโซฟามีฝุ่นสักหน่อย มีโต๊ะอาหาร นั่งสบายสำหรับนั่งทานข้าวได้
อุปกรณ์เครื่องครัวครบค่ะ ไมโครเวฟ หม้อต้มน้ำร้อน จานช้อน แก้วหรูหราทรงสูงเกือบสิบใบ ตู้เย็น น้ำดื่มฟรีสองขวด พร้อมที่จะทานอาหารในห้องค่ะ มีกาแฟลาวยี่ห้อดาวเรืองให้ชงดื่มฟรีด้วย (หอมอร่อย เราซื้อมาชงที่เมืองไทยทานประจำค่ะ ซื้อที่ Duty freeนะคะ ร้านดาวเรือง เจ้าของขนานแท้เลย)
ห้องน้ำ อาจไม่ถูกใจ เล็กไปสักหน่อย แต่เราOKค่ะ ประตูเป็นบานเลื่อนไม่มีที่ล็อคนะคะ มีอ่างน้ำ ฝักบัวครบ ห้องเราไปพักไม่มีปัญหาอะไรเลย
ทีวีที่นี่รับ UBCได้ทุกช่อง น่าจะเป็นgold package ดีมาก ดูเหมือนอยู่บ้าน เด็กๆจองช่องsport กับ cartoon network ห้องนั่งเล่น แม่เข้ามาดูDiscovery ช่องข้างในห้องนอน สะดวกสบายมากๆค่ะ
วันนี้ได้พาเด็กๆเดินเที่ยวในเวียงจันทน์ เป็นประสบการณ์ใหม่จากการนั่งรถเที่ยวแบบเช้าไปเย็นกลับเหมือนครั้งก่อนๆ การเดินท่องเที่ยวทำให้เราได้พบเจออะไรมากมาย เด็กๆคงได้ทั้งการออกกำลังกายไปในตัวและความอดทน วันนี้เรากลับที่พัก อาบน้ำอุ่น เด็กๆนอนแช่ตัวในอ่างน้ำเล่นอย่างมีความสุข ที่พักของเรา ในความเห็นส่วนตัว ถือว่าเป็นที่พักที่ดีเยี่ยมแห่งหนึ่งที่เราเคยได้พักในลาว หากมาที่เวียงจันทน์เราจะกลับมาพักที่โรงแรมแห่งนี้อีก วันนี้นอนหลับฝันดี พรุ่งนี้เราจะประตูชัย และวัดที่ยังเหลือค่ะ
ติดตามทริป เที่ยวเอง เวียงจันทน์ รอบ14
ขอบคุณค่ะ
หมวกน้องกองทัพหนีบมาจากสิงคโปร์จ้า ซื้อในสวนสนุก Universal ค่ะ แม่ชอบบ อิอิ  โดย: momarmy
 วันที่: 18 เมษายน 2555 เวลา:20:21:19 น. |
momarmy
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 91 คน [?] เทคนิคการแพทย์ที่มีฝัน รักการเดินทาง เขียนบันทึกการท่องเที่ยว และรักการถ่ายภาพลูกชายเป็นชีวิตจิตใจ มีความสุขทุกครั้งที่ได้เก็บกระเป๋า สะพายกล้องออกเดินทาง รักอิสระชอบวางแผนและเดินทางท่องเที่ยวเอง มีความฝันอยากพาผู้คนไปท่องเที่ยวให้มีความสุข บันทึกการเดินทางในบล็อคนี้คือการบันทึกวันเวลาแห่งความสุขเก็บไว้ และยินดีแบ่งปันประสบการณ์การเดินทางในการท่องเที่ยวด้วยตัวเองให้กับผู้ที่มีความฝันเหมือนกัน Group Blog
All Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
*นอกเรื่อง หมวก shrek น้องน่ารักมาก